Της Αγάπης Ο Ζητιάνος

Μαζί με το Στης Νύχτας Το Σκοτάδι, χώστε κάποιος και το Ήτανε ʼνοιξις. Φχαριστώ.

Ο φίλος έχει δίκιο να ρωτάει. Κι εγώ δε βγάζω δυο-τρεις λέξεις…

ΣΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Σε λάτρευα και νόμιζα
και συ πως μ’ αγαπούσες
μα εσύ ‘σουν επιπόλαια
κι όλο με ξεγελούσες.
Σε λάτρευα και νόμιζα
και συ πως μ’ αγαπούσες.

Ραντεβουδάκι μου 'δινες
για τις εφτά το βράδυ
κι εγώ ο φτωχός περίμενα
στης νύχτας το σκοτάδι.
Ραντεβουδάκι μου ’δινες
για τις εφτά το βράδυ.

Με κάποιον άλλον ήσουνα
…γελούσες
κι εμένανε το δυστυχή
τελείως με ξεχνούσες.
Με κάποιον ήσουνα
…γελούσες.

Πες μου το πως δε μ’ αγαπάς
κι όχι να με παιδεύεις
παρά ν’ αφήνεις (:wink: τον καιρό
και να με κοροϊδεύεις.
Πες μου το πως δε μ’ αγαπάς
κι όχι να με παιδεύεις.

ΗΤΑΝ ΑΝΟΙΞΙΣ ΠΟΥ Σ’ ΕΙΔΑ

Ήταν άνοιξις που σ’ είδα (τρις)
που ανθούν ρόδα και κρίνα
είχες τ’ αηδονιού τη χάρη
και ντερβίσικο καμάρι.

Τα λεπίδια των φρυδιών σου (τρις)
σκλάβο μ’ έκαναν δικό σου
και γλεντώ μεσ’ στους τεκέδες
με μπουζούκια κι αργιλέδες.

Με μπουζουκομπαγλαμάδες (τρις)
τώρα σπάζω τους νταλκάδες
μια που χάθηκες για μένα
βρήκα μια …

Οποιος μπορεί ας συμπληρώσει τα κενά.
ΑΝ

ʼρη και 'γω στα ίδια σημεία έχω κολλήσει και δυστυχώς δεν μπορώ να τα ενσωματώσω στο ρεπερτόριο. Κρίμας γιατί είναι και τα δύο έπη.

Τώρα το πρόσεξα και το διορθώνω:

Στο τραγούδι “Το μπαγλαμαδάκι σπάσε” ο τρίτος στίχος είναι ως εξής:

ήτανε παιδί τζιμάνι φίνος στον λουλά
και τον εζηλεύαν όλοι μες στην γειτονιά

(κι όχι "και τον έστειλε Μανώλη κ.λ.π.)

ΣΗΜ: Όσο το ακούω, τόσο πιο πολύ μ’ αρέσει αυτό το υπέροχο τραγούδι. Μήπως ξέρει κανείς κάτι περισσότερο γι αυτό;

gia to “stis nuxtas to skotadi” an akouo kala leei “ki aksenoiasti gelouses”.
oso gia to “itan anoiksis” akouo “brika mia glukeia kai sena” alla de bgazo noima.

“Κι αξένοιαστη γλεντούσες” το τραγουδάω εγώ, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό λέει.
ΑΝ

ΗΤΑΝ’ ΑΝΟΙΞΙΣ:

μια που χάθηκες για μένα
βρήκα μι’ άλλη σαν κι εσένα

Αυτό ακούω εγώ.