Απο την παράσταση του 1978, ο Αλέκος με τα κυδώνια.Εγώ με το βιολί και ο Τζίμης με την κιθάρα. Τώρα που είδα και τις δίκες, το 1980 πρέπει να παίζαμε στην Πράσινη Γωνιά.
Ναι, Νίκο! Ο κολλητός μου ΓΨ (που σου έλεγα πως θα έρθουμε στα χωριά σας μαζί) και κολλητός του Τζίμη “διέρρευσε” την παραίτηση σε ένα φαν-κλαμπ του Τζίμη, εδώ και χρόνια.
Τώρα μη μου πεις πως εσύ είσαι ο μπουζουκομαλλιάς !!!
Πολύ μαυρίλα αδελφάκι μου !
Εγώ είμαι με το βιολί και το μαλλί-αφάνα μπροστά μπροστά.
Με το μπουζούκι είναι ο αδελφός της γυναίκας του Τζίμη, Νίκος Δασκαλοθανάσης. Στη σκηνή, ο Γιάννης Χουβαρδάς, Τάκης Σαρρής, Μίνα Αδαμάκη και Νίκος Αρμάος.
Ο “προηγούμενος ακροατής” που λέει ο Τζιμάκος είχε γράψει για τον Dalaras: “Επειδή μάλλον είμαι βλάξ και δεν καταλαβαίνω, μπορείτε να μου πείτε τι σκατά έχει αυτός ο τραγουδιστής και ο κόσμος φθάνει να τάσσεται υπέρ και κατά αυτού; Δηλαδή, εντάξει, είναι ένας εξαιρετικός μπίζνεσμαν, πρόεδρος κερδοφόρας επιχείρησης και παρά το μπούκωμα (γέρασμα) της φωνής του, καταφέρνει και διατηρείται στην επικαιρότητα. Εκτός από απλό μικρόφωνο, ο Νταλάρας είναι και κάτι άλλο και δεν το έχουμε πάρει είδηση; Αυτή είναι η ερώτηση (παύλα) τοποθέτησή μου.”
Ο “προηγούμενος ακροατής” τη βρίσκει σφόδρα με κάτι τέτοια.
:112:
Ετσι είναι! Αμα γερνάει ο άνθρωπος θέλει ν’ ακούει και κανα μπράβο γι’ αυτά που έκανε (ή έλεγε) στα νιάτα του. Αν μάλιστα παραγεράσει, προτιμάει να του στέλνουν τα “μπράβο” με το ταχυδρομείο, συνοδευόμενα με κανα ματσάκι φρεσκοκομμένο φασκόμηλο!
:019:
Μωρέ για μένα λέει ο νεολαίος-κωδωνοκρούστης-γηρίατρος-ειδικός-αφεψηματολόγος.
Αλλά, εμ αργεί να στροφάρει, εμ έχασε το χιούμορ του.
Τι να πεις;
Τζάμπα τα πτυχία.
:019:
Νικο επαθα με αυτα που διαβασα και μαθαινωντας γεγοντα απο το ενδοξο (δεν κανω πλακα …) παρελθον σου !!
Κατ’αρχην αν θες πες μας ποτε χρονολογειται η παρασταση Χουβαρδα οπου γνωριστηκες με το Τζιμακο, οχι πως θελω να εντοπισω ποσω χρονων ειναι, αλλωστε σε συνεντευξη του στη Σταη ειπε οτι ειναι συνομηλικος με την Αννα Βισση δλδ γεννηθεις του 1952, αλλα για την ιστορια σαν παλιος ροκας κι εγω και Πανουσικος βεβαια (εκτος απο Φρονιμοπουλικος )!!
Παμε παρακατω, πρεπει νατανε Δεκεμβρης του 1980 (δε νομιζω ναταν '79) οπου ειχαμε παει με καμμια 10ρια αληταμπουρες φοιτητονια και αλλοι στο Skylab νομιζω ητανε … στην Πλακα -1ος οροφος αξεχαστα- να δουμε τις Μουσικες Ταξιαρχιες μια και ειχαμε ξεκοκκαλισει την κασετα με το Disco Τσουτσουνι … Ξαφνικα γινεται στο διαλειμμα αυτο που περιγραφεις !! Βλεπουμε να αναβουν καποιοι προβολεις σποτακια στη μεση της πιστας ,πλατειας τελος παντων και 3 τυποι με μαυρα και αρκετα σοβαρο υφος να παιζουν ρεμπετικα αγνωστα και αρχαια. Ποτε δεν εμαθα κατι για αυτους και παντα ειχα την απορια αργοτερα ποιοι να ηταν. Ειχα την υποψια αργοτερα που ασχοληθηκα κι εγω οτι ο μεσαιος με το μπουζουκι που τραγουδαγε ηταν ο Θοδ.Παπαδοπουλος μια και εγινε πια γνωστος αλλα δεν το εψαξα περαιτερω. Τωρα που μαθαινω πως ησουν εσυ ο δευτερος απο του τρεις και γενικα ολη την ιστορια που τοσο ωραια περιγραφεις, καταλαβαινεις, επαθα !! Για τον Σωτ.Γεραλη εχω ακουστα νομιζω τον εχω δει καπου να παιζει παλια, Μορατοριουμ νομιζω … Πετυχα δλδ μια απο τις 5-6 φορες αυτες !! Για σκεψου να εχεις και καμμια φωτογραφια απο τοτε ;;
:089:
Τωρα αν επηρρεαστηκε το κοινο απο αυτο, να εισαι σιγουρος οτι ναι και πολυ μαλιστα, υποσυνειδητα και βαθεια μια και το ροκ τοτε ηταν σχεδον κινημα και σταση ζωης οχι γκραν συναυλιες και πλατινενιοι δισκοι, οποτε η συμπορευση με το ρεμπετικο -χωρια την πληροφορια που εχουμε ολοι στο κυτταρο μας- ηρθε και εδεσε, αλλα αυτο ειναι αλλη κουβεντα …
Ουτε την ιστορια με τον Τζιμακο οτι ηταν στην τραπεζα γνωριζα ειχα δει το χαρτι της παραιτησης αλλα νομιζα οτι ηταν για πλακα …
υγ Απο χθες προσπαθω να απαντησω αλλα ειχα προβλημα με τη συνδεση και αφου μιλησα με τη μιση hol τελικα μια αισθησιακη φωνη μιας κοπελλας υπαλληλου σημερα με καθοδηγησε ωστε να ξαναποκτησω τη χαμενη συνδεση …
Γιά φαντάσου, Γιώργο από πότε γνωριζόμαστε ! Ναι, στο Skylab ήταν , το θυμήθηκα το όνομα με το που το είπες.
Ο Θοδωρής έπαιζε μπουζούκι, εγώ μπαγλαμά και ο Σωτήρης Γεραλής κιθάρα.Ο Σωτήρης έπαιζε σε πολλά μαγαζιά κιθάρα, με ένα ιδιαίτερο, προσωπικό τρόπο ( όχι με πένα, αλλά με πένα-νύχι που έβαζε στο δάχτυλο ), συνήθως με κλειστά μάτια γιά να συγκεντρώνεται ( κάποιοι τον έλεγαν ο τυφλός κιθαρίστας ), με καταπληκτικό ρυθμό και ήχο και ιδιαίτερη εσωτερικότητα. Είχε παίξει και στο Μορατόριουμ, απ`ότι θυμάμαι, και στο Ταξίμι και σε άλλα μαγαζιά. Μαζί είχαμε παίξει ένα χειμώνα στο «Παλιακό »του Φελέκη.
Το 1995, έβγαλε ένα CD με τίτλο « Εποχές » στην εταιρεία Καθρέφτης που έγινε ελάχιστα γνωστό. Πρόκειται για 13 καταπληκτικές μπαλάντες εντελώς προσωπικού στύλ με στίχους μουσική και ερμηνεία δική του ( εκτός από δύο που τραγουδά η Αφεντούλα Ραζέλη ) .
'Οσο για την παράσταση του Χουβαρδά, από ένα πρόγραμμα Φεστιβάλ Μεσαιωνικού και Λαϊκού Θεάτρου στη Ζάκυνθο ( που είχαμε πάει επίσης ) και τυχαία βρήκα, έγινε το καλοκαίρι του 1978. Τις πιό πολλές παραστάσεις παίξαμε σε ένα αυτοσχέδιο θεατράκι που στήθηκε στο μικρό άλσος απέναντι από την Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου.
Το Skylab πρέπει νάταν γύρω στα 1980 ίσως και 1981, δεν τα πάω καλά με τις χρονολογίες αφού νομίζω πως είμαι ακόμα γύρω στα 25 , αλλά δεν είναι έτσι !
Κανείς δεν είναι τέλειος, πάντως είναι καλο να υπάρχουν άνθρωποι που αντί να μας καθυσυχάζουν να μας αφυπνύζουν η να μας υποψιάζουν, και ο Πανούσης το κάνει αυτό.
Εκτος απ το Σουρα και μαστουρα, ο Τζιμακος διασκευασε και το Απελπιστηκα του Μαρκου. Παντα με την ιδια σοβαροτητα και προσωπικη πινελια. Αλλωστε και το ρεμπετικο ειναι ροκ.
