Τζίμης Πανούσης

Άκουσα κατά τύχη πριν λίγο το σούρα και μαστούρα του Δελιά σε μια διασκευή του Πανούση! Ποιά είναι η άποψη σας για τον συγκεκριμένο? (τον Πανούση)

Ο ηθικός αυτουργός της διασκευής, αυτοπροσώπως…
Τι θυμήθηκα τώρα…

Με τον Τζίμη γνωριστήκαμε …προ αμνημονεύτων, στη θεατρική παράσταση του Χουβαρδά, « Ο Αλέκος με τα κυδώνια ». Η παράσταση ήταν βασισμένη στο Μεγαλέξαντρο και το καταραμένο φίδι, πήγε μάλιστα και στο θεατρικό φεστιβάλ Ιθάκης ( 1ο βραβείο ) και στη Σουηδία ( Στοκχόλμη ) σε Ελληνικό μήνα. Η μουσική ήταν του Δημήτρη Λέκκα και στην ορχήστρα ο Τζίμης έπαιζε κιθάρα κι`εγώ βιολί .
Τότε ο Τζίμης ήταν απλώς…τραπεζοϋπάλληλος !

Ένα - δύο χρόνια αργότερα , μια και ο Τζίμης γουστάριζε από τότε τα ρεμπέτικα, βρεθήκαμε να κάνουμε γύρα σε ταβέρνες. Η υπόλοιπη ορχήστρα ήταν η Χαρά Αργυροπούλου και ο Θόδωρος Τρύφωνας ( Αγάπανθος ). Ρεμπέτικο δηλαδή από καθαρόαιμους ροκάδες ,πλήν εμού !
Εκείνη την εποχή, παράλληλα ο Τζιμάκος είχε πρωτοφτιάξει και τις Μουσικές Ταξιαρχίες !

Οι δυό μας, εγώ μπουζούκι και ο Τζίμης κιθάρα, ένα χρόνο μετά παίξαμε σε μιά ταβέρνα στου Ζωγράφου, « η Πράσινη Γωνιά ». Ένα Σάββατο, με παίρνει ο Τζίμης στο τηλέφωνο πως δε θάρθει το βράδυ. Είχαν παίξει την προηγούμενη, νομίζω στην Καρδίτσα, με τις Ταξιαρχίες, τους την είχαν στημένη και τους μπαγλάρωσαν !

Το καλοκαίρι, παίξαμε δυό τρείς βδομάδες και σε μπουάτ στην Πρέβεζα. Το πρόγραμμα ήταν αποκλειστικά παλιό ρεμπέτικο , Μάρκος, Δελιάς, Γιοβάν-Τσαούς και δε συμμαζεύεται. Ένα από τα τραγούδια που παίζαμε ( δικός μου δάκτυλος ) ήταν το σούρα και μαστούρα !

Το χειμώνα ο Τζίμης δεν ήταν πλέον τραπεζοϋπάλληλος και έπαιζε με τις Ταξιαρχίες κάπου στην Πλάκα. Τότε είχε πρωτοκάνει και την διασκευή του σούρα και μαστούρα. Μας είχε φωνάξει μάλιστα πεντέξη φορές εμένα, το Θοδωρή Παπαδόπουλο και το Σωτήρη Γεραλή να παίξουμε στο διάλειμμα γιά να δει πως θα αντιδρούσε το καθαρόαιμο ροκάδικο ακροατήριό του , κυρίως από πιτσιρικάδες, που δεν είχαν ακούσει ποτέ ρεμπέτικο. Κατεβαίνοντας απτη σκηνή έλεγε « Και τώρα μιά αναδρομή στο προπολεμικό Ελληνικό ρόκ ». Το πείραμα αποδείχτηκε απρόσμενα πετυχημένο !

Ο Τζιμάκος είναι χαρισματικό άτομο, με απίστευτο και αστείρευτο χιούμορ και αγαπάει όπως καταλαβαίνετε πολύ και τα ρεμπέτικα ( και όχι μόνο ).

Aαααα !!! Νίκοοοο; Συνηθοποιούσατε με τον Τζιμάκο ; ! Τι έμαθα σήμερα !!!

Έχεις δει την αίτηση παραίτησής του από την Τράπεζα;
Πάρε ένα “καλούδι” …

:slight_smile:

Ιωάννα, είσαι φοβερή. Πάντα βγάζεις το κουνέλι μέσα απτο καπέλλο την κατάλληλη στιγμή ! Που τη βρήκες την παραίτηση του Τζιμάκου; Βέβαια την ήξερα, την είχε κυκλοφορήσει τότε και είχε γελάσει κόσμος ! Στην Τράπεζα δεν πίστευαν τα μάτια τους, τη διάβασαν και έχασαν και ταυγά και τα πασχάλια .Δεν την είχα όμως.

Πάντως το διαδίκτυο είναι πολύτιμη πηγή πληροφοριών…

Οι δίκες του Τζιμάκου:
http://www.edu.uoc.gr/~math2172/panousis/mt/dikes.htm

και ξανά η περίφημη παραίτηση:
http://www.edu.uoc.gr/~math2172/panousis/mt/paraitisi.jpg

Απο την παράσταση του 1978, ο Αλέκος με τα κυδώνια.Εγώ με το βιολί και ο Τζίμης με την κιθάρα. Τώρα που είδα και τις δίκες, το 1980 πρέπει να παίζαμε στην Πράσινη Γωνιά.

Απο την παράσταση του 1978, ο Αλέκος με τα κυδώνια.

Ναι, Νίκο! Ο κολλητός μου ΓΨ (που σου έλεγα πως θα έρθουμε στα χωριά σας μαζί) και κολλητός του Τζίμη “διέρρευσε” την παραίτηση σε ένα φαν-κλαμπ του Τζίμη, εδώ και χρόνια.

Τώρα μη μου πεις πως εσύ είσαι ο μπουζουκομαλλιάς !!!
Πολύ μαυρίλα αδελφάκι μου !

ΥΓ: Ο Τζίμης φαίνεται… Από τότε “κεφάλας” ! :slight_smile:

Φοβερό ντοκουμέντο !

Εγώ είμαι με το βιολί και το μαλλί-αφάνα μπροστά μπροστά.
Με το μπουζούκι είναι ο αδελφός της γυναίκας του Τζίμη, Νίκος Δασκαλοθανάσης. Στη σκηνή, ο Γιάννης Χουβαρδάς, Τάκης Σαρρής, Μίνα Αδαμάκη και Νίκος Αρμάος.

Χιχιχιιιιι… Ευτυχώς που δεν έβαλα στοίχημα !
Θα έπαιρνα και όρκο, πως ο βιολάτορας είναι ο… Μιχάλης Μητρούσης ! :090:

Ο Τζιμάκος κάποτε είχε μπει στο Φόρουμ. Να τι είχε γράψει:

Ο “προηγούμενος ακροατής” που λέει ο Τζιμάκος είχε γράψει για τον Dalaras:
“Επειδή μάλλον είμαι βλάξ και δεν καταλαβαίνω, μπορείτε να μου πείτε τι σκατά έχει αυτός ο τραγουδιστής και ο κόσμος φθάνει να τάσσεται υπέρ και κατά αυτού; Δηλαδή, εντάξει, είναι ένας εξαιρετικός μπίζνεσμαν, πρόεδρος κερδοφόρας επιχείρησης και παρά το μπούκωμα (γέρασμα) της φωνής του, καταφέρνει και διατηρείται στην επικαιρότητα. Εκτός από απλό μικρόφωνο, ο Νταλάρας είναι και κάτι άλλο και δεν το έχουμε πάρει είδηση; Αυτή είναι η ερώτηση (παύλα) τοποθέτησή μου.”

Ο “προηγούμενος ακροατής” τη βρίσκει σφόδρα με κάτι τέτοια.
:112:

Πόσο δίκιο είχε αυτός ο “προηγούμενος ακροατής”!

Μπράβο του, κι ας μην ξέρω ποιος ειναι αφου δεν είχα παρακολουθήσει παλιότερες συζητήσεις.

Ετσι είναι! Αμα γερνάει ο άνθρωπος θέλει ν’ ακούει και κανα μπράβο γι’ αυτά που έκανε (ή έλεγε) στα νιάτα του. Αν μάλιστα παραγεράσει, προτιμάει να του στέλνουν τα “μπράβο” με το ταχυδρομείο, συνοδευόμενα με κανα ματσάκι φρεσκοκομμένο φασκόμηλο!
:019:

το φρεσκοκομμένο φασκόμηλο μόνο για κάπνισμα κρεάτων κάνει, για αφέψημα πρέπει πρώτα να ξεραθεί. Συμπέρασμα: Άρη, δεν γέρασες ακόμα.

  1. Φρεσκοκομμένο σημαίνει όχι του εμπορίου.
  2. Εννοείται ότι δε γέρασα. Για άλλον χτυπάει η καμπάνα.

1: ελήφθη.
2: Ά.

Μωρέ για μένα λέει ο νεολαίος-κωδωνοκρούστης-γηρίατρος-ειδικός-αφεψηματολόγος.
Αλλά, εμ αργεί να στροφάρει, εμ έχασε το χιούμορ του.
Τι να πεις;
Τζάμπα τα πτυχία.
:019:

Νικο επαθα με αυτα που διαβασα και μαθαινωντας γεγοντα απο το ενδοξο (δεν κανω πλακα …) παρελθον σου !!
Κατ’αρχην αν θες πες μας ποτε χρονολογειται η παρασταση Χουβαρδα οπου γνωριστηκες με το Τζιμακο, οχι πως θελω να εντοπισω ποσω χρονων ειναι, αλλωστε σε συνεντευξη του στη Σταη ειπε οτι ειναι συνομηλικος με την Αννα Βισση δλδ γεννηθεις του 1952, αλλα για την ιστορια σαν παλιος ροκας κι εγω και Πανουσικος βεβαια (εκτος απο Φρονιμοπουλικος )!!
:slight_smile:
Παμε παρακατω, πρεπει νατανε Δεκεμβρης του 1980 (δε νομιζω ναταν '79) οπου ειχαμε παει με καμμια 10ρια αληταμπουρες φοιτητονια και αλλοι στο Skylab νομιζω ητανε … στην Πλακα -1ος οροφος αξεχαστα- να δουμε τις Μουσικες Ταξιαρχιες μια και ειχαμε ξεκοκκαλισει την κασετα με το Disco Τσουτσουνι … Ξαφνικα γινεται στο διαλειμμα αυτο που περιγραφεις !! Βλεπουμε να αναβουν καποιοι προβολεις σποτακια στη μεση της πιστας ,πλατειας τελος παντων και 3 τυποι με μαυρα και αρκετα σοβαρο υφος να παιζουν ρεμπετικα αγνωστα και αρχαια. Ποτε δεν εμαθα κατι για αυτους και παντα ειχα την απορια αργοτερα ποιοι να ηταν. Ειχα την υποψια αργοτερα που ασχοληθηκα κι εγω οτι ο μεσαιος με το μπουζουκι που τραγουδαγε ηταν ο Θοδ.Παπαδοπουλος μια και εγινε πια γνωστος αλλα δεν το εψαξα περαιτερω. Τωρα που μαθαινω πως ησουν εσυ ο δευτερος απο του τρεις και γενικα ολη την ιστορια που τοσο ωραια περιγραφεις, καταλαβαινεις, επαθα !! Για τον Σωτ.Γεραλη εχω ακουστα νομιζω τον εχω δει καπου να παιζει παλια, Μορατοριουμ νομιζω … Πετυχα δλδ μια απο τις 5-6 φορες αυτες !! Για σκεψου να εχεις και καμμια φωτογραφια απο τοτε ;;
:089:
Τωρα αν επηρρεαστηκε το κοινο απο αυτο, να εισαι σιγουρος οτι ναι και πολυ μαλιστα, υποσυνειδητα και βαθεια μια και το ροκ τοτε ηταν σχεδον κινημα και σταση ζωης οχι γκραν συναυλιες και πλατινενιοι δισκοι, οποτε η συμπορευση με το ρεμπετικο -χωρια την πληροφορια που εχουμε ολοι στο κυτταρο μας- ηρθε και εδεσε, αλλα αυτο ειναι αλλη κουβεντα …

Ουτε την ιστορια με τον Τζιμακο οτι ηταν στην τραπεζα γνωριζα ειχα δει το χαρτι της παραιτησης αλλα νομιζα οτι ηταν για πλακα …

υγ
Απο χθες προσπαθω να απαντησω αλλα ειχα προβλημα με τη συνδεση και αφου μιλησα με τη μιση hol τελικα μια αισθησιακη φωνη μιας κοπελλας υπαλληλου σημερα με καθοδηγησε ωστε να ξαναποκτησω τη χαμενη συνδεση …

Γιά φαντάσου, Γιώργο από πότε γνωριζόμαστε ! Ναι, στο Skylab ήταν , το θυμήθηκα το όνομα με το που το είπες.
Ο Θοδωρής έπαιζε μπουζούκι, εγώ μπαγλαμά και ο Σωτήρης Γεραλής κιθάρα.Ο Σωτήρης έπαιζε σε πολλά μαγαζιά κιθάρα, με ένα ιδιαίτερο, προσωπικό τρόπο ( όχι με πένα, αλλά με πένα-νύχι που έβαζε στο δάχτυλο ), συνήθως με κλειστά μάτια γιά να συγκεντρώνεται ( κάποιοι τον έλεγαν ο τυφλός κιθαρίστας ), με καταπληκτικό ρυθμό και ήχο και ιδιαίτερη εσωτερικότητα. Είχε παίξει και στο Μορατόριουμ, απ`ότι θυμάμαι, και στο Ταξίμι και σε άλλα μαγαζιά. Μαζί είχαμε παίξει ένα χειμώνα στο «Παλιακό »του Φελέκη.
Το 1995, έβγαλε ένα CD με τίτλο « Εποχές » στην εταιρεία Καθρέφτης που έγινε ελάχιστα γνωστό. Πρόκειται για 13 καταπληκτικές μπαλάντες εντελώς προσωπικού στύλ με στίχους μουσική και ερμηνεία δική του ( εκτός από δύο που τραγουδά η Αφεντούλα Ραζέλη ) .
'Οσο για την παράσταση του Χουβαρδά, από ένα πρόγραμμα Φεστιβάλ Μεσαιωνικού και Λαϊκού Θεάτρου στη Ζάκυνθο ( που είχαμε πάει επίσης ) και τυχαία βρήκα, έγινε το καλοκαίρι του 1978. Τις πιό πολλές παραστάσεις παίξαμε σε ένα αυτοσχέδιο θεατράκι που στήθηκε στο μικρό άλσος απέναντι από την Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου.
Το Skylab πρέπει νάταν γύρω στα 1980 ίσως και 1981, δεν τα πάω καλά με τις χρονολογίες αφού νομίζω πως είμαι ακόμα γύρω στα 25 , αλλά δεν είναι έτσι !