Σύλλογος οι φίλοι της μουσικής: Ρεμπέτικες Κομπανίες νέων στο πάλκο του Μεγάρου

«Είμαστε αλάνια…»
Ρεμπέτικες κομπανίες νέων στο πάλκο του Μεγάρου

Ο Σύλλογος των Φίλων της Μουσικής, στο πλαίσιο του ενδιαφέροντός του για τη διάδοση της ελληνικής μουσικής και τη στήριξη των νέων, καλεί κομπανίες νέων μουσικών και μεμονωμένους μουσικούς / τραγουδιστές που αγαπούν και ασχολούνται με το ρεμπέτικο τραγούδι, να δηλώσουν συμμετοχή σε ένα πρωτότυπο μουσικό «αγώνα» μέχρι τις 31 Μαΐου 2017

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να βρούν τον κανονισμό και τις ηλεκτρονικές αιτήσεις συμμετοχής στο www.sfm.gr

Πληροφορίες – Επικοινωνία: κα. Φιλιώ Στεφανή
ΔΕ – ΠΑ / 10:00 – 14:00 & 17:00 – 21:00
Κ. 6945 198 382
Μ. rebetika.sfm@gmail.com

δεν κρατιέμαι, θα αντιπαραβάλλω δυο αποσπάσματα από το δελτίο τύπου:
“το πραγματικό λαϊκό τραγούδι δεν μπορεί να αντικατασταθεί από την έντεχνη επεξεργασία του, ούτε από τα υποκατάστατά του” και λίγο παρακάτω “όσοι επιλεγούν θα συμμετέχουν σε μουσικοθεατρικές παραστάσεις (με σκηνοθετική καθοδήγηση και χορογραφία) με χορευτές και ηθοποιούς επιλογής των διοργανωτών”.
και όλα αυτά απευθυνόμενοι σε ερασιτέχνες, δεν μιλάει πουθενά για ταβέρνες. με συμβολικό έπαθλο, αλλά με το καρότο της παρουσίασης σε ευρύτερο κοινό. δηλαδή κάποιος που παίζει για την πάρτη του και την παρέα του, θα τον νοιάξει να παίξει για το “ευρύτερο κοινό” του μεγάρου, και στο ίδιο το μέγαρο; και γιατί θεωρεί το μέγαρο πως προσφέρει καλύτερο βήμα από “τους πεζόδρομους και τις πλατείες”; εξάλλου, αν απευθύνεται σε μουσικούς του δρόμου (του μεροκάματο δηλαδή), ποιόν κοροϊδεύει με το συμβολικό έπαθλο; και παραπέρα, θέλει να αντικαταστήσει “τις συντροφιές και τις φιλικές συναυλίες” με έναν ανταγωνιστικό διαγωνισμό και αποστειρωμένα σόου;
ακόμα και αν δεν πάρουν φράγκο οι διοργανωτές και η κριτική επιτροπή (θα ήθελα να αναφερθούν τα ονόματα), ακόμα και αν είναι με ελεύθερη είσοδο, η διοργάνωση ξεχειλίζει εμπόριο, διαμεσολάβηση και θέαμα. ως εκ τούτου μου είναι εξαιρετικά απεχθής.

υγ: κώστα, εννοείται πως δεν έχω τίποτα με σένα που το ανέβασες. απλά δέχονται νέους μέχρι 35 χρονών και μένω απ’έξω…

Εγω αναρωτιέμαι ποιος είναι ο βαθύτερος σκοπός ενός τέτοιου διαγωνισμού.
Κάποτε ο de Falla με τον Lorca κάνανε αντιστοιχο το 1922 για να σώσουν το flamenco στην πραγματικη μου μορφη γιατί όπως διατεινόνταν είχε αρχίσε να διαστρεβλώνεται, αν διαβάσει κανείς εκτενέστερα για το γεγονός θα καταλάβει πως αποδεχόντουσαν μόνο την αρχική μορφή του είδους, στην επιτρόπη δε, ήταν οι κορυφές του είδούς. Ο διαγωνισμός δεχόταν όλες τις ηλικίες, αλλά ο σκοπός του απέτυχε όπως το παν και οι ίδιοι αργότερα, αφου στην συνέχεια βγήκαν όλα τα σκυλιά και ξεσκίσαν το είδος κυριολεκτικά, ότι έγινε δηλαδή και εδώ με την εξέλιξη μέσω της δισκογραφίας. Αν γίνοταν για το ρεμπέτικο ένας τέτοιος διαγωνισμός με σκοπό το πιο αυθεντικό να βραβευτεί θα ήταν πολύ ενδιαφέρον και όταν λέμε αυθεντικό εννούμε τον παλιό τρόπο παιξίματος της προφορικής παράδοσης που μας έφεραν οι πρώτες προπολεμικές ηχογραφήσεις.

Καταλαβαίνω πάρα πολύ καλά τον πόνο σου, Σταύρο, και ενδόμυχα θα ήθελα κι εγώ να διασωθεί ο παλιός τρόπος απόδοσης της προφορικής παράδοσης, όπως καταγράφηκε στη δισκογραφία και όπως μας τον μετέφεραν οι ελαχιστότατοι που δεν παρασύρθηκαν από την εξέλιξη του τρόπου παιξίματος του ρεμπέτικου. Αν όμως υποθέταμε ότι κάποιος καλοπροαίρετος, όχι το Μέγαρο φυσικά, οργάνωνε έναν τέτοι διαγωνισμό, η αποτυχία του θα ήταν σίγουρη πριν ακόμα αποφασιστεί η διεξαγωγή του. Ο λόγος: κανείς, μα κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει τη συνεχή εξέλιξη των πραγμάτων, των όποιων πραγμάτων. Ο Ντε Φάλια και ο Λόρκα συγχωρούνται βεβαίως, γιατί ήταν 1922 και δεν θα μπορούσαν να προβλέψουν αυτά που έφερε η εξέλιξη της τεχνολογίας, αλλά και του γούστου γενικότερα. Σήμερα όμως το ξέρουμε πολύ καλά: όσο κι αν βραβευτούν σίγουρα εσείς, που το παλεύετε παληκαρίσια και κανας - δυό ακόμα που επιμένουν, η επαναφορά του ρεμπέτικου στην αρχική του μορφή της δεκαετίας του 30 δεν θα κατορθωθεί με τίποτα. Δυστυχώς. Τι να κάνουμε; Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα περισσότερο από αυτά που ήδη κάνουμε και που καλά κάνουμε.

Καλησπέρα και από μένα,
Εγώ με την κομπανία μου πάντως δηλωσαμε συμμετοχή σε αυτόν τον διαγωνισμό,προφανώς όχι για το χρηματικό έπαθλο και τις παραστάσεις αλλά για την γενικότερη κατάσταση, δηλαδή θα έρθουμε σε επαφή με άλλα νέα παιδιά που αγαπάνε το ρεμπέτικο,θα ακούσουμε ο ένας τον άλλον, και θα γνωρίσουμε νέα ταλέντα στον χώρο κτλ.Οπότε θεωρώ πως για νέους μουσικούς, όπως τα άτομα της κομπανιας μου, που είμαστε φοιτητές και χωρίς εμπειρία, είναι ένας πολύ αξιόλογος διαγωνισμός, και ότι μόνο καλό θα μας κάνει.Βέβαια,μπορει να κάνω και λάθος αλλά θα δείξει…

Λοιπόν να πω και γω δυο πράγματα.
Κατ’αρχάς για σου Σταύρο ντουζενιάρη, εκείνο το άρθρο στην κλίκα με στοιχειώνει ακόμη. Βίβες.
ΑΛΛΑ:
‘‘Εγω αναρωτιέμαι ποιος είναι ο βαθύτερος σκοπός ενός τέτοιου διαγωνισμού.’’ Λες εδώ. Δεν χρειάζεται κάποιο βαθύτερο νόημα ντε και καλά ρε φίλε. Δηλαδή τι παραπάνω από το να μαζευτεί κοσμάκης ερασιτέχνης και παθιάρης και απλά να παίξει και να τη βρει όπως θέλει. Άσε να λένε για το λαικό τραγούδι κλπ μεγαλοστομίες τύπου ‘’“το πραγματικό λαϊκό τραγούδι δεν μπορεί να αντικατασταθεί από την έντεχνη επεξεργασία του, ούτε από τα υποκατάστατά του” ‘’, απλά κάποιοι κουράστηκαν και την είδαν έτσι. Με γεια τους με χαρά τους. Θα ήταν όντως ενδιαφέρον να παιχτεί το παλιοκαιρήσιο-που λατρεύουμε-παίξιμο, αλλά τι να κάνουμε, δεν κοιτάει κατά κει ο κόσμος. Για λίγους είναι όντως αυτά. ΟΣΟ και να το προωθήσουμε, απλά ο κόσμος κοιτάει αλλού.
όσον αφορά τη διατήρηση του, πολλά κάνουμε όλοι και συ και πολλοί του φόρουμ, παραπάνω… Αλλά ούτε μας έχει ανάγκη, γιατί όσο υπάρχουν οι δίσκοι, πάντα θα υπάρχουν και οι τύπου που τα παίζουν. Εγώ δεν επηρεάστηκα από κανένα π.χ., απλά άκουσα κατά λάθος το παραπονιούνται οι μάγκες μας…

Αυτό είναι νομοτελειακά βέβαιο, όσο και ότι το ημερολόγιο δε θα ξαναγυρίσει στο 1930.

Παρά ταύτα, υπάρχουν και μερικοί που τους αρέσει να παίζουν σε στυλ δεκαετίας ‘30, και μερικοί ακόμη που τους αρέσει ν’ ακούν αυτό το στυλ παιγμένο και ζωντανά, όχι μόνο σε δίσκους (ή, και σε δίσκους αλλά σημερινούς). Αυτό είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα της εποχής μας, ότι έχει για όλους!

φίλε μου, παντού υπάρχουν κομπανίες που παίζουν ρεμπέτικα και δεν έχεις παρά να βγεις έξω να τις βρείς. χωρίς ανταγωνισμούς και κυριλάδες, έπαθλα και χορογραφίες. και το κυριότερο, χωρίς κανέναν “επίσημο” να κεφαλοποιεί την όρεξή σας και την αγάπη σας για το ρεμπέτικο.
πάντως, μια που ήδη μπήκατε εκεί μέσα, θα με ενδιέφερε μια ενημέρωση σχετικά με το τί συμβαίνει.

Νίκο Πολίτη θα μου επιτρέψεις να αναπτύξω πάνω στο θέμα αυτό τις απόψεις μου.Στο εξωτερικό το ίδιο έχει γίνει με το Μπαρόκ. Εκεί λόγω οτί δεν υπάρχουν ηχογραφήσεις από εκείνη την εποχή εκτός μόνο από τα δείγματα του Barrel organs , το Historical informed practice HIPέχει κάνεις τις τελευταίες δεκαετίες τεράστιες προσπάθειες απεγκλώβισης της μουσικής αυτής από τις ρομαντικές διαθέσεις που το είχαν επισκιάσει κατά τον 20 αιώνα.
Οι μελέτες βασίζονται στις εκατοντάδες αναφορές και πηγές για το πως ακριβώς παιζόταν η μουσική αυτή, γραμμένες ανά τους αιώνες που πλέον έυκολα μπορεί κάποιος να τις αναζητήσει και να τις βρει .Το αποτέλεσματα είναι θεαματικά σήμερα , υπάρχουν τρομεροί παίχτες που τα παίζουν σωστά, οι τεχνικές είναι πάρα πολλές από το πως χρησιμοποιούσαν τις δαχτυλοθεσίες ανα εποχή ,τα όργανα που χρησιμοποιούσαν , να σημειωθεί οτι σήμερα κανείς δεν παίζει μπαρόκ όργανα αν δεν είναι αντίγραφα παλαιών , τους καλωπισμούς , τα tempi όλα αυτά.
Στο ρεμπέτικο έχουμε όμως τα παραδείγματα αποτυπωμένα και μιλάμε για εξέλιξη ενώ δεν έχουμε κατανοήσει καλά καλά τον τρόπο εκτέλεσης των παλαιών, ποια εξέλιξη λοιπόν μπορεί να γίνει εκτελεστικά, νομίζω οτί έχουμε πέσει λίγο έξω. Ισως γίνω κακώς αλλά συνήθως εκτός καμιά 15 αριά εξαιρέσεων ακούω τα κομμάτια που παίξαν οι παλαιοί νοθευμένα, με νότες παραπανίσιες ή άκυρες, ζειμπέκικο που τσιφτετελιάζουν, ενώ χρησιμοποιούνται τεχνικές τόσο τραγουδιστικά όσο και εκτελεστικά που δεν έχουν σχέση με την παράδοση του ρεμπέτικου η αν θέλετε με τον τρόπο που το λάβαμε από τα λιγοστά παραδείγματα της δεκαετίας του 30.Δεν λέω οτί θα τα πούμε όπως ο Μάρκος και οι άλλοι αλλά τουλάχιστον να προσπαθήσουμε να τα σεβαστούμε , νομίζω οτί ο Μάρκος από τα λίγα που έχει πει το αφήνει να εννοηθεί, αλλά και οι παλαιοί που γνώρισα είχαν συγκεκριμένη άποψη , Γκολές, Βραχνάς , Ποτοσίδης κάποιες συζητήσεις που έκανα μαζί τους παρά το διαφορετικό στυλ τους, είχαν πολλά κοινά. Ίσως αυτά πρέπει να ειπωθούν κάποια στιγμή.
Όσο δε για τα όργανα ειμαστε μακριά ακόμα , αλλα τουλάχιστον βλέπω καποιες προσπάθειες που έχουν γίνει αν και θεωρώ τον τρόπο εκτέλεσης πιο σημαντικό. Συνθετικά έχουμε μείνει πίσω γιατί απλά οι μπουζουξήδες έγιναν εκτελεστές και αυτό γιατί σε μεγάλο βαθμό έπαιξε η καταγραφή και το μέτρο σύγκρισης.Είναι λάθος και νομίζω όπως είπε και ένας φίλος μου τελευταία πρέπει όλοι να γράψουμε και ας μην είναι καλό κάτι , με τον καιρό κάποιος καλυτερεύει.Δες ο Μάρκος τα μισά πρώτα του τραγούδια είναι στηριγμένα σε αδέσποτους χαβάδες ,όμως κατάφερε να βρει το δικό του στυλ και πραγματικά να δημιουργήσει αλλά και να ανοίξει τον δρόμο για να έρθουν ο Τσιτσάνης ο Παπαιωάννου και οι υπόλοιπο.
Θα σκεφτεί κάποιος και γιατί να αντιγράψουμε αφού η αντιγραφή είναι κακό πράγμα, ναι αλλά το ίδιο κακό και ίσως χειρότερο είναι το να παίζει κάποιος εκτός πνεύματος και στυλ, τουλάχιστον αυτή ειναι η προσωπική μου άποψη. Πρώτα αντιγράφεις μαθαίνεις και μετά φτιάχνεις κάτι δικό σου εν καιρώ αφού αυτό που έμαθες γίνει τμήμα σου.
Αν γινόταν λοιπόν ένας διαγωνισμός με βάση το ποιος θα έρθει πιο κοντά στο παλαιό στυλ πραγματικά θα ήταν κάτι που θα άφήνε ένα αποτύπωμα στους νεώτερους, στην περίπτωση του 1922 στην Ισπανία τα κριτήρια είχαν καθοριστεί εξ αρχής οτί κάθε είδος νεωτερισμού θα απορίπτοταν αυτομάτως. Το πετάω και σαν ιδέα στους υπεύθυνους του φόρουμ εγώ το είχα σκεφτεί από παλιά. Να γίνει ένας διαγωνισμός και να έχουμε επιτροπή τον Αγάθωνα , τον Αινίτη , τον Τατα , τον Βεργόπουλο , τον Νούσια, ανθρώπους που ξέρουν το παλαιό στυλ και να είναι σε κατηγορίες προπολεμικό-μεταπολεμικό, σμυρνείκο, αμανές κλπ . Δεν χρειάζεται να είναι τεράστια τα χρηματικά ποσά.
Ανεστάκο φίλε, εσύ αναφέρεσαι σε είναι ένας είδος γιορτής η πανηγύρι από αυτά που γίνονται πολύ συχνά ακόμα και στις μαζώξεις του φόρουμ εγώ μιλάω ίσως για μια ευκαιρία για κάτι πιο καρποφόρο και ουσιαστικό.

Καλησπέρα φίλοι συμφορουμίτες…
Με χαρά ενημερώνουμε ότι η ομάδα μας , οι Πανταχού Απόντες (εγώ και ο Μαρίνος) περάσαμε στον εν λόγω διαγωνισμό. Και λέω “χαρά” διότι αν και αρχικά ήμουν επιφυλακτικός γιατί προφανώς ούτε το Μέγαρο ούτε και οι διαγωνισμοί πάνε μπρστά ούτε υπηρετούν τη μουσική τελικά έμαθα ότι στην κριτική επιτροπή θα είναι ένα πρότυπο μπουζουξή , ο Μ.Πάππος και ο επίσης αξιόλογος Βαγγέλης Κορακάκης. Φυσικά είναι και άλλα 3 μέλη που δε γνωρίζω. Θεωρώ ότι αυτοί οι δύο τουλάχιστον μπορούν να δώσουν μια πρόταση και καμιά συμβουλή σε μένα που παίζω 3 χρόνια μπουζούκι. Επίσης να πώ , επειδή ακούστηκε, ότι με αφορά πολύ περισσότερο ο προπολεμικός τρόπος παιξίματος και προσωπικά αυτό το στυλ επιδιώκω και θα επιδιώξω και εκει. Ο ήχος θα είναι φυσικός και εμέις θα ρίξουμε και ταξίμι πριν τα δυο οργανικά που έχουμε επιλέξει. Θα παίξουμε το Αϊβαλιώτικο και το Σόλο 5/8 του Τσιτσάνη.

είναι κρίμα το μέγαρο και το πανηγυράκι του να παίρνουν αξία από τέτοιους μουσικούς. ειδικά ο πάππος και ο κορακάκης που έχουν και σημαντικό συνθετικό έργο, δεν έχουνε καμιά ανάγκη από τέτοια προβολή. αλήθεια, ποιοί είναι οι άλλοι τρεις;

Θα ηθελα να γράψω πολλά,αλλά δεν θα κάνω τον κόπο γιατί λίγο πολύ η θέση μου είναι γνωστή…
Απλά αυτό το θέμα με την κριτική επιτροπή,μου κάθεται σαν κόκκαλο στο λαιμό.
Δηλαδή με ποιά κριτήρια θα βάλουν βαθμούς και θα δώσουν πρωτιές η επιτροπή;;
Σε αυτόν που παίζει πιο καθαρά;;Σε αυτόν που ειναι πιο ομορφος;;Σε κάποιον που φαίνεται μάγκας;;Σε αυτον που θα πει ενα βαρύ κομμάτι,ενω η αλλη κομπανία θα πει ενα ελαφρύ;;Σε αυτον ,η αυτή που θα τραγουδίσει πιο ωραία ;;;
Σε αυτόν η αυτούς που θα παίζει το κομμάτι οπως και αυτοι οι ιδιοι;;

Εγω θα ελεγα να φτιαχτεί κάτι σχετικό,αλλά με καινούργια τραγούδια…Ετσι και μόνο ετσι,θα γίνει μια κίνηση για να πάει μπροστά η ιστορία…Εχουμε κολλήσει στα ιδια και στα ιδια…Βράζουμε μεσα στο ιδιο μας το ζουμι κύριοι…Και κόντρα διασκευές και κόντρα δίσκους με τα ιδια και ιδια τραγούδια…
Ας μαζευτούν και ας κάνουν μια επιτροπή, ατομα αναγνωρισμένα για το υφος,ηθος και καλλιτεχνική πορεία ,και που βαδίζουν στα μέτρα και σταθμά της μουσικής που μας αρέσει,και αγαπάμε,και ας πάνε κομπανίες και ατομα με τα δικά τους τραγούδια…
Εκει βλέπω πιο πολύ ζουμί .Θα δωθεί και η ευκαιρία σε ολους αυτους που ειναι αγνωστοι και λίγο γνωστοί ,να δειξουν τον κόπο τους…
Ας γινει και μια προεκλογή για τα τραγούδια που θα πάνε στον διαγωνισμό,γιατί μπορεί να στείλει κάποιος και τίποτα τραλαλα τραλαλό…

Δυό σκέψεις στα γρηγορα εκανα και σας ευχαριστώ…

Καταρχάς , liga rosa, η κριτική επιτροπή είναι :
Βαγγέλης Κορακάκης, Μουσικοσυνθέτης
Λάμπρος Λιάβας, Καθηγητής & Διευθυντής Τομέα Εθνομουσικολογίας Ε.Κ.Π.Α.
Μανώλης Πάππος, Μουσικός / Μπουζούκι
Σοφία Σπυράτου, Χορογράφος - Σκηνοθέτις
[FONT=trebuchet ms, sans-serif]Αλέξανδρος Χαρκιολάκης, Μουσικολόγος & Διευθυντής του Συλλόγου οι Φίλοι της Μουσικής.

Να ξεκαθαρίσω ότι περί διαγωνισμών συμφωνώ απολύτως με τους προλαλήσαντες. Όσο για το μέγαρο σαν χώρο δε θεωρώ ότι είναι και κάτι σπουδαιότερο από ένα ταβερνάκι ή ,πολύ περισσότερο από το μαγαζί του Καφετζόπουόυ πχ (εκεί και αν συναντάς κόσμο , μουσικούς , όργανα…).
Οπότε και μένα παρότι ενεπλάκησα με βρίσκει , αρχικά, αντίθετο όλο αυτό. Χάρηκα βέβαια με Κορακάκη και Πάππο διότι νομίζω ότι μέσα στην οχλαγωγεία του όλου “κόνσεπτ” θα δώσουν 2-3 συμβουλές επί της ουσίας. Γενικά όχι δε με ενδιαφέρει…δε θέλω να περάσω διότι εκεί αρχίζει το “πανυγήρι”.

[/FONT]

σ’ευχαριστώ για την πληροφορία. πόσες συμμετοχές είχε; τι ηλικίες; πώς είδες το κλίμα εκεί μέσα;

Καλησπέρα…!
Δεν έχω κάποια επαφή. Πρώτο στάδιο ήταν να στείλουμε 2 βιντεάκια με το παίξιμό μας. Από εκέι επέλεξαν 23 συγκροτήματα και 4-5 μεμονωμένους μουσικούς. Θα γίνει ακρόαση στις 26&27 του μήνα. Δεν ξέρω γενικά πόσοι μετείχαν στην πρώτη φάση. Για να πώ την αλήθεια πιο πολύ το ήθελε ο Μαρίνος αρχικά και έκανε την αίτηση. Τώρα το μόνο που θέλω είναι 2-3 συμβουλές από Πάππο και Κορακάκη και τίποτα άλλο. Θα δώ και ποιοί είναι οι άλλοι “διαγωνιζόμενοι” να δώ πώς παίζουν κτλ και τότε θα μπορέσω να κρίνω. Από μιά άποψη παρά το γεγονός ότι εξ ορισμού δεν υφίσταται ποιότητα σε εναν τέτοιο διαγωνισμό μπορεί να δούμε και ωραία πράγματα…από τα παιδιά που θα μετέχουν πάντα…Άμα θέλετε μπορώ να επισυνάψω τη λίστα αυτών που θα μετέχουν στην ακρόαση.

δεν ξέρω αν είναι ανακοινώσιμο κάτι τέτοιο. πάντως, οι περισσότεροι πρωτοκλασάτοι μουσικοί παραδίδουν μαθήματα ή σεμινάρια, και έτσι κι αλλιώς μπορείς να τους βρεις εκεί που παίζουν. δεν είναι δα ούτε εξωγήινοι ούτε με δέκα σωματοφύλακες σαν ροκ σταρ!

Ναι , δεν έχεις άδικο , οι περισσότεροι είναι ευγενέστατοι και τους βρίσκεις και εύκολα…Το θέμα είναι ότι τώρα που ήμουν έτοιμος να πάρω σβάρνα τα μαγαζιά έφυγα για σπουδές…Τέλος πάντων θα πάω εκεί πέρα να δώ και τι παίζει αφού έτσι κι αλλιώς μου δίνεται η ευκαιρία και ό,τι αποκομίσω…αλλιώς το ξεχνάω και δεν τρέχει και κάτι…
Υ.γ. Ξέρουμε αν παίζει κάπου ο Στουραίτης το καλοκαιράκι;

Και αυτοί οι 3 τώρα, είναι ικανοί και γνώστες ώστε να κρίνουν μουσικούς!!;;
Και δη, του ρεμπέτικου;!!!

Μωρέ, δεν φτύνουμε τα μπούτια μας, λέω εγώ!!!

Εγώ πάντως τους δύο άλλους ανέφερα ότι με νοιάζει η αποψή τους…ο χορογράφος όχι , δε με ενδιαφέρει και τόσο να με κρίνει…Εδώ που τα λέμε κανίς δε μπορει να κρίνει με τη στενή έννοια. Συμβουλές δέχομαι από τους δύο που ανέφερα…

Θυμήθηκα το Να η ευκαιρία που είχε πάει κάποτε ο Βραχνάς και επαιξε τον αλανιάρη…
Κριτές ηταν ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, η Ροζίτα Σώκου,η Σάσα Ντάριο,ο Γρηγόρης Γρηγορίου,και ο Γιώργος Κατσαρός…

:019::019::019::019: