Κάπου διάβασα οτι:μουσική ειναι η τέχνη του συνδυασμού των ήχων.Κατα την γνώμη μου τα hip-hop(και πολλά άλλα) ειναι απλώς συνδυασμός ήχων
Νομιζω πρέπει να γίνει διαχωρισμός σε ότι αφορά δανεισμούς ήχων στην συζήτησή μας.
Δεν νομίζω οτι υπάρχει μουσικό ύφος το οποίο να …ξεφύτρωσε απο το πουθενά χωρίς να στηρίζεται σε παλαιότερα ακούσματα και να δανείζεται στοιχεία απο εκείνα. Αυτό θα ήταν απλά αφύσικο.
Το πρόβλημα μου δεν είναι λοιπόν στο ότι οποιοσδήποτε ποπ ή χιπ χοπ ή οτιδήποτε καλλιτέχνης δανείζεται στοιχεία απο το παρελθόν.
Το θέμα είναι οτι οι έγκυρες (για εμένα) μορφές τέχνης, αυτές που απέκτησαν διαχρονική αξία και μείναν ήταν εκείνες που πήγαν τον μουσικό κόσμο 1 βήμα μακρύτερα.
Κάθε συνθέτης που γνωρίζουμε δημιούργησε μια δική του γλώσσα μέσα απο την επίπονη και χρονοβόρα διαδικασία μελέτης και κατανόησης των προηγούμενων.
Οι λαϊκοί και ρεμπέτες μουσικοί που ακούμε στις ηχογραφήσεις, το ίδιο, υπήρχε πιστεύω μια ευθύνη για το πως παρέλαβαν τα ακούσματα και πως τα κράτησαν ζωντανα ως μέρος της δικής τους γλώσσας.
Με ενοχλεί όμως όταν η έκφραση ενος χιπ-χοπ καλλιτέχνη είναι απλά ενα ηχητικό κολλάζ ή μια απλοποίηση και μοντερνοποίηση μορφών τέχνης που…οι περισσότεροι πιστεύουμε οτι δεν το χρειάζονται. Δεν χρειάζεται ο Borodin στοιχάκια απο πάνω για να είναι εξαιρετική σύνθεση. Δεν χρειάζεται χορευτικά με φορμες γυμναστικής και ρυθμό ο Μαρκος για είναι υπέροχος.
Κάθε φορά που παίζουμε και μας χειροκροτάει ο κόσμος, πρέπει να θυμόμαστε οτι το χειροκρότημα είναι πρώτα για τον συνθέτη. Είναι μέρος της μουσικής ζωής του κάθε ερμηνευτή που παίζει συνθέσεις άλλων να το αποδεκτεί και να το θυμάται αυτό.
Αυτό ακριβώς είναι που δεν βλέπω στα βιντεάκια παραπάνω.Δεν είμαι μουσικοκριτικός να βγάζω αποφάσεις αλλα πιστεύω οτι είναι κακό για όλους μας η τέχνη να πάρει τέτοιο δρόμο. Είναι δρόμος “μικροκυμάτων”. Η τέχνη κάθε γενιάς εκφράζει και το ύφος της. Αυτού του είδους τέχνη δεν θέλω να εκφράζει το δικό μου.
κατι τελευταίο: Πρόσφατα είδα αντίγραφα απο σκίτσα του Goya που έκανε ο Dali, προσθέτοντας βέβαια την δική του…πιπεράτη προσωπικότητα…έμεινα με ένα χαμόγελο για την υπόλοιπη μέρα.
(πολλά λέω, συγνώμη, πάω να μελετήσω…)
Συμφωνώ μαζί σου φίλε. Γι΄αυτό και είπα ότι ο καθένας μπορεί να εκλάβει αυτή τη διαμόρφωση (ή μήπως παραμόρφωση) ορισμένων διαχρονικών τραγουδιών όπως ο ίδιος κρίνει. Η δική μου άποψη είναι ότι δεν είναι κακό, όταν όμως γίνεται στο σωστό χρόνο και τόπο. Αν όμως ένα τέτοιο τραγούδι το παίζω πάντα και μόνο όπως το διαμόρφωσα, τότε το θέμα ανάγεται σε ιεροσυλία, ακριβώς επειδή αψηφώντας την αρχική του εκτέλεση είναι σαν να την απαξιώνω. Αν από την άλλη στο ίδιο βράδυ χρησιμοποιήσω και τους δύο τρόπους παιξίματος, τότε δεν υπάρχει καμία ένσταση.
Από συντονιστή: είναι η toundas priest, όχι ο toundas priest. 
κανωντας το δικηγορο του διαβολου και χωρις να ειμαι ιδιαιτερα fan του ειδους,πρεπει να επισημανω οτι το hip hop γεννηθηκε μεσω του sampling,δηλαδη παιρνωντας μερη απο αλλα κομματια τραγουδιων.εξ ου και τα πολλα “δανεια” αλλων μουσικων!
Απο κει και περα ισχυει οτι ισχυει και για ολες τις αλλες μουσικες:υπαρχουν και αριστουργηματα,υπαρχουν και σκουπιδια!!
Από συντονιστή: είναι η toundas priest, όχι ο toundas priest.
Οκ. Απολογούμαι που δεν το πρόσεξα. Ευχαριστώ για τη διόρθωση:)(Σου έκλεψα και τη φατσούλα, χε χε)
Παρομοια συζήτηση εχει γινει εδώ:
απο την δημοσιευση 46 και μετα οπου παρατέθηκαν πολλές και ενδιαφερουσες απόψεις δεν ξερω αν οι διαχειριστές θελουν να μεταφερουν την συζήτηση εκει…
Οντως τα τελευταια χρονια οι καλλιτεχνες του Hip-hop στο τριπτυχο της μουσικης beat-λουπα-ρημα χρησιμοποιούν συχνά ρεμπέτικα γυρισματα και φρασεις και σκαρωνουν τα στιχακια τους πάνω σ αυτό (άλλοτε ενδιαφεροντα- άλλοτε γραφικά).
Σε καμία περίπτωση (κατα την γνωμη μου πάντα) δεν αποτελει ιεροσυλία αυτο που κάνουν, σ αυτην την μουσική εχουν χρησιμοποιηθεί λούπες απο ολα τα είδη παγκοσμίως και μην ξεχνάτε οτι σ αυτό το είδος υπάρχουν πολλοί σοβαροί καλλιτέχνες που γράφουν στίχους με πολύ ψαγμένο και δυνατό περιεχόμενο και μαντεψτε… όπως συμβαίνει και με το λαικό τραγούδι αυτα που ακούγονται στα Media και στα μαγαζιά είναι τα χαζοπιασάρικα ενα πράμα σαν να λέμε τα σκυλοhip-hopάδικα:019::019::019:
απολαυστε το γιδι…
https://youtube.com/watch?v=teqHMX9HSAQ
(μαλλον λιγο εκτος θεματος αλλα δεν υπαρχει λογος πιστευω να ανοιξω καινουριο θεμα.)
Ηλεκτροσόκ, τρισεκατομμυρίων GigaVolt.:112::112::112::112::112::112::257::257::257:
:019::019::019::019::019::019::019::019:
καλά εκανες και το έβαλες …Αυτο ειναι ενα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα μιας ο,τι να ναι κυριολεκτικά διασκευης:087::087::087::087:
Συγγνώμη που θα το πω παιδιά αλλά το χιπ-χοπ δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με το ελληνικό μουσικό στερέωμα.
Αυτό δεν πάει να πει ότι δεν μπορούν να συνδιαστούν.
Για να κολλήσουν αυτά τα δύο θα πρέπει να βρεθεί ο άνθρωπος που θα αγαπήσει καί τα δύο είδη ώστε να μπορέσει να βρεί το κοινό στοιχείο που μπορεί να έχουν αυτα τα δυο άσχετα μεταξύ τους στοιχεία.
Αν και πολύ δύσκολο κατ’ εμέ διότι μιλάμε για μια μουσική Αφρικανική (άλλη ήπειρος) που πήγε και αναπτύχθηκε λίγο παραπάνω σε μια άλλη ήπειρο (Αμερική) και όχι σε όλη την ήπειρο αλλά μόνο σε κεντρική βόρειο αμερική, τις ηνωμένες πολιτειες.
Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβουμε τον αφρικανικό πολιτισμό.
Πιο εύκολα δένονται οι βαλκανικές μουσικές από ό,τι δι-ηπειρωτικές μουσικές.
Οχι!Οχι!Οχι!Δεν μπορει να γινεται αυτο!!!Δεν ειναι δυνατον να συγχεουμε το ρεμπετικο με τις βουλησεις του καθε τυχαρπαστου που θελει να βαλει μπουζουκι σε αυτες τις συλλαβες,που απορω ποιος,πως και γιατι τις ακουει.Το χιπ χοπ ειναι μια φωνη και μπιτ,το ρεμπετικο παιζεται με μουσικα οργανα,οι φωνες εχουν μελωδια και οχι ενα συνεχομενο τεμπο συλλαβων,το ρεμπετικο προκυπτει απο την μουσικη μας παραδοση,το χιπ χοπ ειναι ενα ξενοφερτο πραμα(καμια σχεση με εθνικισμο,απλα το λεω στη βαση της μεταξυ τους σχεσης,μη παρεξηγηθω) και μαλιστα κακογουστο.Ρεμπετικο και μπλουζ,τζαζ ΝΑΙ εχουν ιδιες καταβολες ως προς το απο ποιους προεκυψαν και δημιουργηθηκαν.Τωρα βαζουμε τη μουσικη των δισκογραφικων σιμα με το ρεμπετικο?Δεν γινεται!!!Μπορει το χιπ χοπ να ανδρωθηκε στις φτωχογειτονιες του Ντενβερ και της Ορλεανης αλλα δεν ειναι μουσικη συνθεση,ειναι σαν ερωτηση-απαντηση σε ενα μπιτ για να γινονται διαγωνισμοι βρισιων…Ελεος δηλαδη!
Γιάννη, κανείς σε μία ελεύθερη κοινωνία δεν μπορεί να επιβάλλει στους υπόλοιπους το πώς θα δημιουργούν και το τι θα ακούνε. Αν ένα ρεύμα, μία μόδα (δεν ξέρω πώς αλλοιώς να χαρακτηρίσω το χιπ χοπ, μουσική πάντως δεν είναι κατά την άποψή μου) αρέσει σε κάποιους, καλώς να τους αρέσει και να ακούν ό τι αυτοί νομίζουν. Εμείς εδώ θα καταθέσουμε τις κρίσεις μας για το είδος αυτό, αφού κάποιος μας το ζήτησε. Αλλά δεν μπορούμε να ξεκινάμε από τη βάση του “όχι, αυτό δεν γίνεται και, τέρμα”. Το"Έλεος" ας το επικαλούμεθα εκεί που πράγματι δικαιολογείται η επίκλησή του.
Εγω αυτο ακριβως ηθελα να τονισω που λες , “(δεν ξέρω πώς αλλοιώς να χαρακτηρίσω το χιπ χοπ, μουσική πάντως δεν είναι κατά την άποψή μου)”.Μονο αυτο αρκει.Αυτη ειναι η ουσιωδης διαφορα,το χασμα δηλαδη και αυτο ηθελα να πω και εκει αποσκοπει και το ελεος.
Άλλωστε μην ξεχνάμε πως οι μπουζουξήδες δεν θα το δεχτούν έτσι κι αλλιώς.
Εγώ προσωπικά το χιπ χοπ δεν το θεωρώ μουσική και δεν θα δεχτώ να κάνω τέτοιου είδους αναμίξεις.
Τα τελευταία συγκεκριμένα τραγούδια που άκουσα θα τα πέταγα στο κάλαθο των αχρήστων.
Όπως και κάποιοι άλλοι ενδεχομένως να πέταγαν στο δικό τους καλάθι, αυτά που αρέσουν σ΄εμάς…:241:
Σωστο φιλε μου, υπαρχει καλη και κακη μουσικη πιστευω…Καποιοι (λογω πολλων συνθηκων, περιοχης, ακουσματων, κλπ…) αρεσκονται σε πραγματα που εμεις δεν θα τ’ακουγαμε καν, και το αντιστοιχο…
Ακριβώς γι’αυτό θεωρώ ότι δεν θα πρέπει να κυριαρχεί ο φανατισμός, αλλά ο σεβασμός. Το πανέμορφο δικό σου, μπορεί να είναι κακάσχημο για μένα και το αντίθετο. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα που λέει και ο λαός. Το να μην μου αρέσει όμως το δικό σου δεν σημαίνει ότι πρέπει και να μην το σέβομαι.
Όπως είπε κάποτε και ο Βολταίρος σε ένα αντίπαλο του: “Δεν συμφωνώ σε ούτε μια λέξη από αυτά που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμα σου να τα λές” .
Ουτε σε αυτο συμφωνω, γιατι ο αλλος μπορει να πει απλα μια μπουρδα. Οσον αφορα το θεμα μας, σεβομαι κατι το οποιο αγγιζει τον αλλον. Δεν με αφορα πως κανει κεφι, απο τη στιγμη που δεν με προσβαλλει ή με ενοχλει. Υπαρχουν πολλες φορες που εχω ενοχληθει απο κατι και ειμαι σιγουρος πως και εγω θα εχω ενοχλησει καποιον. Τοτε μπαινει το ζητημα, πως το λυνεις δηλαδη. Εκει πρεπει να υπαρχει αλληλοσεβασμος νομιζω.
μη βιάζεστε να απορρίψετε κάτι που δεν ξέρετε… το hip hop δεν είναι αυτό που ακούτε στα ραδιόφωνα! είναι σαν να απορρίπτει κάποιος το ρεμπέτικο επειδή άκουσε ζαγοραίο ή νικολαΐδη. υπάρχουν κάποια ντοκυμαντέρ σχετικά, ένα για τις φαβέλες του ρίο, ένα για την κούβα και ένα για την ελληνική σκηνή (αν θυμηθώ θα βάλω τον τίτλο). δυστυχώς έχω δεί μόνο το πρώτο.
Προφανως και δεν μιλαω για το mainstream hip-hop, αυτο που ακους στα κλαμπακια. Γενικοτερα (ειχα φιλους που ακουγανε φανατικα underground) δεν μου αρεσει και δεν θα απερριπτα κατι χωρις να το μελετησω, εστω και πολυ προχειρα.