Συνεπείς πορείες

Εδω ειναι η εμφανιση στη δισκογραφια του ΧΟΝΤΡΟΝΑΚΟΥ ή ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΙΟΥΠΡΟΥΛΗ στην εταιρεια : ΛΥΡΑ

http://www.lyra.gr/SearchTableLookup.aspx?TableId=102&val=26208

Και ψαχνοντας θυμηθηκα το τραγουδι : Ο μαγκας ξεχωριζει
που εχει αρχισει να κανει μια “δευτερη καρριερα” απο τη Μαριω και πολλους
λαϊκους τραγουδιστες που το βαζουν στα προγραμματα τους τελευταια …

Αμάν Γιώργο, τι εικόνες φέρνεις στο μυαλό μου!

Αυτό το άσμα, “ο μάγκας ξεχωρίσει…”, συνδυασμένο με τζάμπα-μάγκα (απ΄ αυτούς τους αυτάρεσκους προς το λαϊκόν στυλ) μπουζουκοερμηνευτή, μου προκαλεί τέτοια αηδία… απερίγραπτη. Και ειδικά αν είναι και σκατόφατσα… έλεος! Όταν έρχεται δε και το μπεσαλίκι καπάκι… αναγούλα! Σημειωτέον, δεν είμαι του Παρθεναγωγείου.
Παρόμοια συναισθήματα μόνο φοιτητές, εκκολαπτόμενοι λαμόγιοι που τραγουδάνε Άσιμο, μπορούν να μου προκαλέσουν.

Τι κάθομαι και σκέφτομαι ο μλκας (μαλάκας στα Σλάβικα με ένα φωνήεν και 4 σύμφωνα) μεσημεριάτικα, πάω να ταΐσω τα κοτσύφια μου (ελπίζω να μην με μισήσει ο ΚώσταςΤΜ), να χαλαρώσω γιατί έχω σέσσιον το βράδυ.

κυριε Παραδοξολογε,ελπιζω το “φοιτητες” να πηγαινε σετ με την υπολοιπη φράση(για να μην σας πεσει περισσοτερο μπουκοβο στη γλωσσα)…

Ναι κύριε huzzam, “σετ πήγαινε” (φοιτητές-εκκολαπτόμενοι λαμόγιοι).

Προκάλεσα;

Να δώσω ένα παράδειγμα τότε, ρωτώντας:

Επιτρέπεται να τραγουδάς ρε μπαγάσα, ξεπουληθήκαμε στο γιουσουρούμ κ.λ.π και το πρώτο πράγμα που κάνεις μόλις παίρνεις το πτυχίο του γιατρού (!!!) είναι ν΄ αρπάζεις το φακελλάκι με τη δεκαρικού για να βγάλεις κάποιον ως ανάπηρο (ενώ δεν είναι) στη σύνταξη;

κι αυτό με το “μπούκοβο” δεν το κατάλαβα.

υποκαταστατο “πιπεριου”(πιπερι στη γλωσσα κλπ)
αν το τραγουδαει δηλαδη ενα ανεπτυγμενο λαμογιο δεν τρεχει τιποτα ετσι;το προβλημα εγκειται στους φοιτητες-μελλοντικά λαμογια μονο;

Εσύ μάλλον είσαι φοιτητής και γι αυτό παρεξηγήθηκες.

Αν δεν το κατάλαβες ή αν δεν ήμουν σαφής, ξεκαθαρίζω: Δεν εννοώ πως όλοι οι φοιτητές είναι μελλοντικοί λαμόγιοι, το παραδειγματάκι όμως που σου έδωσα δεν είναι παρμένο από μυθιστόρημα, ούτε είναι το μοναδικό.

Όσο για τό μπούκοβο ξέρω τι είναι, εκείνο που δεν κατάλαβα είναι ποιός θα βάλει πιπέρι σε ποιόν.

Οντως το τεμαχιο αυτο εχει μπει κι εδω -δεν ξερω τι γινεται σε σας εκει…-
στα λαικα καρα-γκα γκαν λαικα εως σκυλαδικα “προγραμματα” και ασφαλως αυτοι που το ζητανε και εκστασαιζονται, συνηθως ειναι τζαμπα μαγκες …χωρις να αποκλειουμε βεβαια και καποιους οντως μαγκες, εγω δεν υποστηριζω αυτο που λεει ο φιλος μου ο Ρασουλης … υπαρχουνε και μαγκες ακομα απλα δεν φαινονται δεν κανουν μπαμ σαν τους δηθεν μαγκες. Βεβαια μιλαμε για παλαιας κοπης ετσι ;;
Το σιγουρεψα δε οτι ετσι συμβαινει οταν καποιοι φιλοι 4χορδαδες σκυλο-καπως, το εβαλαν στο ρεπερτοριο τους, εκει που με λοιδωρουσαν οτι ακουω κλαψιαρικα ρεμπετικα και δεν αντεχαν να ακουσουν ουτε μια στροφη απο το “Εφυγες χωρις να με ρωτησεις” π.χ.

Τωρα για να μπω λιγο στη συζητηση με το φιλο, μην εισαι τοσο αυστηρος Κωστα, ολοι σαν φοιτητες εχουμε τραγουδησει και Ασιμο και ας ζουσαμε με τα λεφτα του μπαμπα. Τι να καναμε δηλαδη ;; Τωρα βεβαια οι φοιτητες περνανε χλιδατα απο οσο ξερω αλλα τεσπα …
Και στο φιναλε τι θα σου αρεσε να τραγουδανε ;; Παριο ή Κουρκουλη ;; Το τι χασμα θα επιφερει η μετεπειτα καρριερα του οποιουδηποτε, ειναι κατι το οποιο η μοιρα και η ζωη θα φερει αλλα και η ενδεχομενη φιλοδοξια του καθενα … Εχω δει φρικιο το 80-85 που περπαταγε ξυπολητος σε καθημερινη βαση να γινεται γενικος διευθυντης κατασκευαστικης αφου εκανε φανταρος σε προνομιουχα θεση στο εξωτερικο … ασε τα εχουμε δει ολα πια !!!

μάλιστα.(λογω λαθους και μη δυνατοτητας διαγραφης του αρχικου,ακολουθει το πραγματικο μηνυμα).

μαλλον δεν καταλαβατε το ερωτημα μου.οπότε το παραθετω ξανα.και τα περι μπαχαρικων, ειναι γιατι μπηκε στο στόχαστρο το συνολο των φοιτητων και μονο,εστω και με την “κακη” πλευρα του.και οχι τα λαμογια γενικοτερα.ειτε νεογεννητα,ειτε εκκολαπτομενα,ειτε υπεργηρα ειτε δεν ξερω τι αλλο.εξ’ου και η παρεξηγησουλα.μην διαιωνιζουμε τη μοδα του άμεσου παρελθοντος με κοινοτυπα του στυλ "οι φοιτητες φταινε για … ".αν ειναι δυνατον δηλαδη.

όσο για τα λεγόμενα του yiorgosv,συμφωνω εν μερει.αν δεν κανουν το κομματι τους ως φοιτητες καποιοι πότε θα το κανουν;και εγω ξινιζω ενίοτε τη μουρη μου οταν βλεπω ανάλογες με τις περιγραφόμενες καταστασεις (εδω συμφωνω και με εσας εν μερει)αλλα οκ…αντι στην τελικη να εκτιματε το οτι τραγουδάται ακομα Άσιμος,γιατι φανταζομαι σας αρέσει για να το θίγετε,καθεστε και αναλώνεστε σε τετοια ζητήματα;

huzzam, ή τραβάμε διαφορετικά ζόρια (πράγμα απολύτως φυσιολογικό) ή …πάλι δεν σε κατάλαβα. Δεν χρειάζεται να μου εξηγήσεις όμως, άστο.

Γιώργο όπως τα λες είναι. Όσο πληρώνει ο μπαμπάς, είναι τζάμπα η επανάσταση, τζάμπα η αναρχία και παρόλο που είναι τζάμπα, παραμένει για τους πολλούς στο θεωρητικό στάδιο μόνο, στο μπλα-μπλα. Τζάμπα μάγκες, μ΄ άλλα λόγια.

Επειδή κρεμάσαμε όμως την σημαιούλα της ειρήνης και τη φωτογραφία του Τσε (δίπλα σ΄αυτή του Μάρκου), δεν παίρνουμε άφεση αμαρτιών όταν φερόμαστε παράλληλα άκρως καπιταλιστικά, εγωϊστικά και κακόβουλα.*

Το ν΄ ακούει επίσης ο νεανίας Τσιτσάνη, δεν σημαίνει πως δικαιώνεται αυτόματα, ούτε όταν ακούει Πάριο πως υπολείπεται. Κάνω λάθος;

Άντε να πάμε για ύπνο, ξημέρωσε.

  • Όποιος το πάρει προσωπικά, θάχει τους λόγους του

θα συμφωνησω και με τα 2.επιτρεψτε μου να θεωρησω το α’ πληθυντικο προσωπο ως γενικευση ισοδυναμη με κατι σαν “ναι,τελικα δεν ειναι μονο οι φοιτητες το προβλημα”.και για το “τσαμπα”,οφειλω να παραδεχτω οτι παλιοτερα πολλες,αν οχι όλες,οι αξιες ειχαν (λόγο να εχουν) περισσοτερη σημασια απ οτι σημερα.

χωρις να θελω να βγω απο πανω.ειναι πολυ δελεαστικη και θεμιτη η … γονικη παροχη για να αντισταθει καποιος(παρα τις φιλοτιμες προσπαθειες).

κατα τ’αλλα:τελος συζητησης απο μερους μου αφου ετσι θελετε.κριμα παντως,γιατι αρχισε να αποκτα ενδιαφερον.ας τραβηξει ο καθενας το ζορι του.

…καληνυχτα.

Σιγουρα δεν διακιωνεται ο νεανιας αν ακουει Τσιτσανη αλλα για μενα αν θες ειναι αλλο να ακους επιμονα Τσιτσανη, την ωρα που ολοι ακουνε Κοκκινου και Πετρελη γιατι το πιθανοτερο οτι θα σε σημαδεψει και σαν σταση ζωης …
Τωρα αν καποιος τραβηξει διαφορετικο δρομο ας προσεχε, ουτε δικαστηριο ειμαστε, ουτε τιποτα, στο φιναλε αυτος χανει …

Τωρα φιλε χουζζαμ, νομιζω οτι στην ουσια δεν διαφωνουμε στο γενικο πλαισιο …
Εκει που λες οι αξιες παλιοτερα ειχαν πιο πολυ σημασια δεν το καταλαβα ;;
Οι αξιες ειναι αναλλοιωτες για οσους τις νοιωθουν και πιστευουν οτι υπαρχουν, δε νομιζω σημερα να υπαρχουν αλλες αξιες, παντα υπηρχε η πιθανοτητα του να κυνηγαει κανεις το “ευκολο” χρημα αδιαφορωντας για οτιδηποτε αλλο και μην τηρωντας το fair-play, απλα τοτε μιλαγαμε για αλλες ποσοτητες. Σημερα τα νουμερα εχουν εκτιναχτει και οι διαφορές μεγαλωσει τραγικα !!! Ειναι το ιδιο να “κλεψω” μια σοκολατα απο ενα σουπερ-μαρκετ, με αυτο που εκανε ο Αγαπιος ;; (ΟΧΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ Ε ;:wink:
Επειτα το θεμα αν ειναι δελεαστικη ή οχι η δωρεαν παροχη του γονιου (κατι που θα κανουμε αργοτερα και εμεις !!) νομιζω πως ο καθενας στην ηλικια αυτη δυσκολα μπορει να εχει αλλη προοπτικη, οταν πιο πολυ το οικογενειακο περιβαλλον αλλα και το ευρυτερο (φιλοι, συμμαθητες, καθηγητες κλπ) ωθουν τα πραγματα προς τα εκει και η επιλογη στο να κάνει καποιος οτι θελει ο γονιος ειναι σχεδον μονοδρομος, αλλιως υπαρχει απορριψη και ενα σωρο αλλο “δεινα” κλπ κλπ Στην ουσια ναι, βολευομαστε και μας αρεσει, δεν μας αρεσει να το λεμε βεβαια, αλλα ετσι ειναι. Το θεμα ειναι να μπορεσει κανιες να δραπετευσει και μεσα απο αυτες τις λογικες … Αλλωστε και η πολιτικη τοποθετηση του καθενα μπαινει στους ιδιους ορους πολλες φορες, σερνομαστε δλδ απο αλλους … και αυτο επηρρεαζει την καθημερινοτητα μας αλλα και τη ζωη μας ολη !! Αλλος θυσιαζεται, αλλος “φτιαχνεται”, αλλος απλα ψηφιζει …

Μιλωντας γενικοτερα, τελικα για μενα καλο ειναι να συνειδητοποιουμε σε καθε μας φαση τη θεση μας απεναντι στα πραγματα και να μην κρυβομαστε πισω απο το δαχτυλο … και στο φιναλε να εχουμε τη γενναιοτητα να ζησουμε με αυτο, οχι μοιρολατρικα αλλα οσο το δυνατον με τους ορους μας δημιουργωντας τις αντιστασεις μας … Γιατι, λιγες ειναι οι συμβασεις που τωρα κανουμε ;; Ή μηπως ειμαστε οι τρομεροι επαναστατες ;;

Μιά και μαλάκωσε η συζήτηση huzzam, μέσα από τη δεύτερη σκέψη και το ξενύχτι (καλημέρα έπρεπε να γράψεις αλλά κατανοώ) και εφόσον υπάρχει ενδιαφέρον, ας συνεχίσουμε.

Πριν ένα χρόνο περίπου, έγραψα κάτι για τους περισσότερους φοιτητές στην Αγγλία, η απάντηση που ήρθε μου τόνιζε πως δεν είναι όλοι έτσι και μην τους βάζω στο ίδιο καλάθι! Τι συμπέρασμα βγάζεις εσύ; “Είναι οι περισσότεροι” ήταν η θέση μου, “Δεν είναι όλοι έτσι” η αντίθεση!
Απλά ο διαφωνών φοιτητής δεν ανήκε στους περισσότερους, ήταν η εξαίρεση του κανόνα (δούλευε σαν σκυλί ο καημένος) και θέλοντας να το τονίσει, διαφώνησε μαζί μου συμφωνώντας.
Στη δική μας κουβέντα, περιέγραψα (ίσως όχι και με τόσο κατανοητό τρόπο) δυό εικόνες που έχουν καταγραφεί στο μυαλό μου και αναφέρθηκα σε κάποιους φοιτητές λαμόγιους. Δεν μίλησα για όλους, δεν αφαίρεσα το δικαίωμα των φοιτητών να παίζουν και να τραγουδάνε Άσιμο, δεν υποστήριξα πως είναι μόνο οι φοιτητές το πρόβλημα, έδωσα συγκεκριμένο παράδειγμα (προσωπική μου εμπειρία) και όπως βλέπεις διαθέτω χρόνο και υπομονή, εξηγώντας επιπλέον, ενώ κάθε “λογικός” άνθρωπος δεν θα βρισκόταν στη θέση μου.

Τώρα όμως θα μιλήσω για την πλειοψηφία των φοιτητών και θα πω πως η εντύπωση που μου δίνουν δεν τους κολακεύει.
Κοινωνικοί αγώνες; Στάση ζωής;
Μπορεί να είμαι μακριά απ΄ την Ελλάδα και να μην τα παίρνω χαμπάρι, βοήθησέ με να τα δω και ν΄ αλλάξω γνώμη.
Το επίπεδο στις περισσότερες φοιτητικές συζητήσεις είναι κατώτερο απ΄ αυτό που βίωνα εγώ σαν παιδάκι στην αλάνα στα 8 μου. Στις γειτονιάς μου τις “παράμερες συναντήσεις” μαζί με τους άλλους μαγκίτες, βάζαμε κι από ένα “μαλάκα” σε κάθε πρόταση. Τώρα στις περισσότερες φοιτητικές παρέες , ακούς και μιά-δυό λέξεις ανάμεσα στα “μαλάκα”.
Στην ουσία βολευόμαστε αλλά δεν μας αρέσει να το λέμε” γράφει με ειλικρίνεια ο Βαβουλές. Και με τη λογική του κουκουλώματος κρύβουμε ομαδικά τις ενοχές μας, και κατακεραυνώνουν οι πάντες τα πάντα (μόνο θεωρητικά ) συχνά-πυκνά, αλλά φυσικά άλλο τι λέμε κι άλλο τι κάνουμε.
Η επανάσταση δεν ξεκινάει όμως από την κριτική στους άλλους, ξεκινάει από την αυτοκριτική και την προσωπική στάση ζωής, την προσωπική θυσία. Πόσοι έχουν το θάρρος να υποστηρίζουν (αν ασχοληθούν για να καταλάβουν πρώτα) το δίκιο ρισκάροντας τη προσωπική τους ηρεμία; Πόσοι έχουν το θάρρος να αρνηθούν το διαφόρων ειδών λάδωμα του άδικου συστήματος, όταν αυτό θα τους πλησιάζει για να τους κάνει γενίτσαρους;
Αν δεν το κάνουν οι φοιτητές, που έχουν βιολογικά αλλά και ψυχικά περισσότερες δυνάμεις, ποιός θα το κάνει;

-Καλά τι μαλακίες λέει ρε μαλάκα αυτός ο παραδοξολόγος. Τρελλάθηκε ο παλιομαλάκας ρε μαλάκα. Μίλα ρε μαλάκα μη γίνεσαι μαλάκας!

Για να είμαστε δίκαιοι να πούμε εδώ πως λαμογια δεν ειναι μονο οι φοιτητές, και θα διαφωνήσω έντονα για το δήθεν χαμηλό επίπεδο συζητήσεων στα φοιτητικά αμφιθέατρα, συλλόγους ή παρέες.
Άλλα βιώματα έχω εγώ και νομίζω και πολλοί άλλοι εδωμέσα θα συμφωνήσουν μαζί μου.
Οι πρόσφατες φοιτητικές κινητοποιησεις για το επίμαχο άρθρο 16, οι συγκρούσεις με τα ΜΑΤ αποδεικνύουν πως υπάρχει μαχητικότητα και συσπείρωση δυνάμεων μπροστά στα σημερινά αδιέξοδα που αντιμετωπίζουμε: ακόμα και μετά απο μακροχρόνες σπουδές πληρωμένες με αιμα από τους δικούς μας, μεταπτυχιακά κλπ. και αρκετό χρόνο στην ανεργία, καταλήγουμε να ειμαστε η γενιά των 700 €…
Και αυτά παντα επισφαλή, χωρίς καμιά μονιμότητα, με το φόβο της απόλυσης πανω από τα κεφαλια μας…

Αντίθετα, έχω δει πολλούς απλούς απόφοιτους Λυκείου πραγματικά λαμόγια, αδίστακτους μπροστά στη θεσούλα και στην εξασφάλιση, με ανύπαρκτα προσόντα να βολεύονται και να καμαρώνουν και απο πάνω για την καπατσοσύνη τους…
Πολλοι πτυχιούχοι, όμως, με αξιοπρέπεια πορεύονται στη ζωή, περιμένοντας καποια δικαιωση κάποια στιγμή των κόπων τους!

(Απλά σκεψεις μου σας μεταφέρω, δεν αντιδικώ με κανένα σας!.
Θυμήθηκα και τον Ηλία Πετρόπουλο που μιλούσε με περιφρόνηση για τους Έλληνες φοιτητες του εξωτερικού…). :112:

Ειρήνη μάλλον δεν διάβασες καλά τι έγραψα μόλις γιατί αν διάβαζες, δεν θα χρειαζόταν να γράψεις:

1. Για να είμαστε δίκαιοι να πούμε εδώ πως λαμογια δεν ειναι μονο οι φοιτητές

2. Θυμήθηκα και τον Ηλία Πετρόπουλο που μιλούσε με περιφρόνηση για τους Έλληνες φοιτητες του εξωτερικού

Όσο για τα υπόλοιπα:

"θα διαφωνήσω έντονα για το δήθεν χαμηλό επίπεδο συζητήσεων στα φοιτητικά αμφιθέατρα, συλλόγους ή παρέες.
Άλλα βιώματα έχω εγώ και νομίζω και πολλοί άλλοι εδωμέσα θα συμφωνήσουν μαζί μου.
Οι πρόσφατες φοιτητικές κινητοποιησεις για το επίμαχο άρθρο 16, οι συγκρούσεις με τα ΜΑΤ αποδεικνύουν πως υπάρχει μαχητικότητα και συσπείρωση δυνάμεων μπροστά στα σημερινά αδιέξοδα που αντιμετωπίζουμε

…είμαι περίεργος ν΄ ακούσω και άλλες γνώμες, ενώ από τώρα μπορώ να σου πω πως με την λογική:

ακόμα και μετά απο μακροχρόνες σπουδές πληρωμένες με αιμα από τους δικούς μας, μεταπτυχιακά κλπ. και αρκετό χρόνο στην ανεργία, καταλήγουμε να ειμαστε η γενιά των 700 €…
Και αυτά παντα επισφαλή, χωρίς καμιά μονιμότητα, με το φόβο της απόλυσης πανω από τα κεφαλια μας…"

…δεν συμφωνώ… και το συζητάμε…

σωστη αποφαση (το να συνεχιστει η κουβεντα).

χωρις να θελω να δωσω αφεση “αμαρτιων” στους συνομιληκους μου -και πρωτα απ’ολους σε μενα τον ιδιο-τί μπορει να περιμενει καποιος 40-50-κλπ-άρης απο μια γενιά που τα βρηκε ολα ετοιμα στην ουσια;

καποτε ο κοσμος δεν ειχε να φαει κ ηταν ευτυχισμενος.τωρα,παρα το οτι τρωμε εις διπλουν σε ολα τα επιπεδα,επικρατει μια ανεξηγητη μιζέρια στο συμπαν.και κατα συνεπεια στους φοιτητες.πολλοι απο εμας πολεμάνε με ανεμόμυλους.δεν εχουν γνωρισει τι σημαινει πραγματικό προβλημα και πνίγονται στην καθημερινότητα 100,200,…,n χιλιόμετρα μακριά απ’το σπίτι τους.και μιλαω απο 1ο χερι που λενε.για τι “επαναστασεις” να κανουμε λογο λοιπον;οσο για τα 10"μαλάκα"/min και ο,τι συνεπαγονται, νομιζω οτι αυτο ανέκαθεν ηταν θεμα επιπέδου και όχι μονο προβλημα της σημερινής νεολαίας.κατα καποιους 60αρηδες πλεον,οι μαστόροι κάποτε ειχαν μια χριστοπαναγία έτοιμη για κάθε χρήση.αρκετοι ομως παρότι μεγάλωσαν μεσα σε συνεργεία κλπ ουδεποτε τους αρεσε η υβρεολογία.

θα συμφωνησω και με την Ειρηνη οτι το επιπεδο συζητησεων μας δεν ειναι παντα υπο το 0.και αγωνες για το αρθρο 16 εγιναν(ασχετα αν κατα τη γνωμη μου στις γενικες συνελευσεις παιζοταν λιγο κωμωδια,αλλα δεν ειναι της παρουσης)σε χαλεπους καιρους.και πραγματικα οι φοιτητες εφτασαν σε σημειο να βάλλονται πανταχωθεν οσο περναγε ο καιρός.

με τους γνωστους “κουκουλοφορους” (προς οσους τους θεωρουν μερος των φοιτητων,να ενημερωσω οτι τα βραδια γινομαστε ο μπατμαν και το κουκουλοφοριλικι ειναι για ζεσταμα)και γενικα ολη αυτη την παραφιλολογία.εφτασα σε σημειο να εξοργιστω πολλακις με δημοσιογραφους και να υπερασπιστω 2-3 φοιτητές-“επαναστάτες”,τους οποιους υπο αλλους ορους θα χλευαζα,αφου έγιναν βορά για παραθυράκηδες και λοιπά δημοσιογραφικά και μη λαμόγια(εδω ταιριαζει καλυτερα θαρρω ο ορος κυριε Παραδοξολογε και οχι στον φοιτητάκο που κάνει το κομμάτι του σχεδον ανώδυνα οπως προειπα).

όσο για τα 700 ευρω και τα σχετικα,εχω να πω απο την ελαχιστοτάτη πειρα μου ως ζω(ο)ν οτι οι καλοί επιβιώνουν και δεν μασανε απο τετοια

ερωτημα προς ολους(και εμενα τον ιδιο φυσικα):

μηπως τελικα ομως οσα παιδια βγηκαν στους δρομους,εστω και υπο κοκκινες,πράσινες και άλλων αποχρώσεων … σκέπες(αυτος ηταν και ενας απ’τους λογους που απείχα απ’όλα αυτά και δεν διεκδικώ πρωτεία αγωνιστή) και ήρθαν αντιμέτωποι με τους προαναφερθέντες παΤογνώστες και όχι μόνον, απέδειξαν ότι δεν είμαστε και τόσο της βόλεψης και του “αμυνεσθαι περι πάρτης”;

Με τη διπλή ιδιότητα του γονιού φοιτητή, αλλά και του φοιτητή για 2η φορά, ζω τα γεγονότα με ευρύτερο οπτικό πεδίο εκ των έσω, και θα ήθελα να διατυπώσω και εγώ κάποιες σκέψεις…
Η νέα γενιά, οι φοιτητές, τα παιδιά μας δηλαδή, σε θέματα αρχών, ιδεολογίας και συνείδησης, σε πολύ μεγάλο βαθμό πλάθονται και διαμορφώνονται κατ’ εικόνα και ομοίωση των προτύπων που βλέπουν, αρχικά στην οικογένεια και μεγαλώνοντας στον κοινωνικό περίγυρο.
Εμείς, οι σημερινοί 40συν δεν κληρονομήσαμε τον καλλίτερο κόσμο, όχι βέβαια!, αλλά αυτό δεν αποτελεί ελαφρυντικό για να τον παραδίδουμε χειρότερο στα παιδιά μας… Χρειάζεται θάρρος και ειλικρίνεια για να παραδεχτούμε τις ευθύνες , ενίοτε και ενοχές μας.
Πριν κρίνουμε τη νέα γενιά πρέπει να αναρωτηθούμε εμείς οι μεγαλύτεροι τι πρότυπο δώσαμε-δίνουμε στα παιδιά μας για να πορεύονται στην κοινωνία, η οποία σαφώς συγκροτείται από τα επιμέρους δομικά στοιχεία της τα άτομα, και η ποιότητά της προσδιορίζεται από τη σύστασή τους…

Υ.Γ.
Νομίζω πως από ένα σημειό και πέρα η συζήτηση θα πρέπει να μεταφερθεί σε άλλο topic με τίτλο ίσως: “Συνεπείς πορείες…” ή κάποιον άλλο πιο κατάλληλο?

“oper!” … και εγέννετο