Συγγνώμη, μια πληροφορία για το "Θεέ μου μεγαλοδύναμε"

Έχουμε πει και ξαναπεί ότι πάρα πολύ χώρο και χρόνο έχουμε ήδη αφιερώσει για αυτό το τραγουδάκι, που δεν του αξίζουν. Φτάσαμε και στο σημείο να κλειδώσουμε ένα τόπικ γιατί είχαμε βαρεθεί. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να μη γεμίζουμε το χώρο και με προσωπικές απόψεις που βέβαια, σεβαστές είναι αλλά σε τίποτα περαιτέρω δεν συμβάλλουν. Αν ο καθένας μας αρχίσει να λέει για κάθε τραγούδι από τις χιλιάδες που υπάρχουν, ποιό του αρέσει και ποιό όχι, θα χρειαστούμε μιά ακόμα μηχανή ίδιας ή μεγαλύτερης χωρητικότητας με αυτήν που έχουμε. Αυτά τα, κατά τη γνώμη μου, απαραίτητα και δεν θα επανέλθω.

:106: Νομίζω ότι δεν έχω στον λίγο καιρό που βρίσκομαι στο Forum αναλώσει πολλή από την χωρητικότητά του με τα λίγα πόστ που έχω ανεβάσει. Θα πρέπει απαραίτητα ότι γράφουμε να συμβάλει κάπου? Κι αν κάτι δεν αξίζει γιατί κάνει τον κόσμο να γράφει για αυτό?

Μήπως μας έχει καταργήσει κάποιος το αναφαίρετο δικαίωμα επιλογής σε ποιά θέματα να ποστάρουμε ή όχι; Ή ακόμα ακόμα ποιά θέματα να διαβάσουμε, να συμμετάσχουμε ή τελικά ν’ απέχουμε;

Προσωπικές απόψεις γεμίζουν πλήθος μεγαμπάιτ σ’ αυτό το χώρο και είναι ιδιαίτερα εύστοχες ή άστοχες, ενδιαφέρουσες ή αδιάφορες, αρεστές ή μη, αλλά είναι αυτές που διατηρούν αυτό το χώρο ζωντανό.

Καθένας μας που θέλει να συμμετέχει, με αγάπη για το ρεμπέτικο και διατηρώντας ένα ευγενικό επίπεδο επικοινωνίας, έχει βάθρο να επικοινωνήσει. Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι θα πρέπει εγώ, εσύ ή οποιοσδήποτε δεν θέλει, να πρέπει ντε και καλά για κάποιο λόγο να διαβάσει, ν’ απαντήσει ή ν’ασχοληθεί.

Απάντηση: Το τραγούδι πρέπει να έχει γραφτεί, στην αρχή, από διάθεση αστεϊσμού, από μουσικό, όμως, που ξέρει καλά μουσική. Είναι καντάδα σε ρυθμό τσάμικου. Ακόμα, στιχουργικά δείχνει άνθρωπο ιδιαίτερης καλλιέργειας. Το “Μπρος στον Άγιο Σπυρίδωνα…” εννοεί ότι το “πίνανε” μέσα στο… Ιερό! Καθότι ως επίσκοπος αγιογραφείται εκεί.

Αποψη μου ειναι οτι ο δικτυακος μας τοπος ειναι πολυ περιορισμενος γιαυτο δε θα πρεπε να ανανεωνουμε τα θεματα ?

Ούτε μυαλό να πουλάμε ούτε κόντρες να κάνουμε. Απλά, άκρη να βγάλουμε.Δεν υπάρχουν στοιχεία για το τραγούδι άρα πολύ το λιβανίσαμε το θέμα. Από μένα τέλος. Ασχολήθηκα γιατί το έχω ηχογραφήσει και το CD κυκλοφορεί μαζί με το βιβλίο μου “Ρεμπέτ Ασκέρι & άλλα διηγήματα” - εκδόσεις ΕΡΩΔΙΟΣ (Θεσσαλονίκη). Μέσα σ’ αυτό έχω κι άνα άλλο αμφισβητούμενο τραγούδι, τις “Ντουμανότρυπες”, σε στίχους του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη.

Γιώργο, τί ακβριβώς εννοείς “αμφισβητούμενο”; η απάτη της γνωστής ηχογράφησης έχει αποκαλυφθεί στο φόρουμ εδώ και καιρό, άσχετα με το αν όντως ο Λαπαθιώτης είχε γράψει τους στίχους.

Μήπως έχεις στα χέρια σου κάποια άλλη ηχογράφηση; ή αλλιώς, τί;

΄Πάνο
Συμφωνώ μαζί σου στο περί απάτης. Γι’ αυτό και στην δική μας ηχογράφηση αναφέρουμε σχετικά: Μουσική από “αδέσποτο” άκουσμα. Αυτό εννοώ, άλλωστε, με το αμφισβητούμενο.

Συγνώμη, δεν θα μπορέσω να παρακολουθήσω το Φόρουμ για μερικές ημέρες. Αύριο παρουσιάζω το βιβλίο μου στ Θεσσαλονίκη και γυρίζω την Δευτέρα.

Δεν έχω ουδεμία πρόθεση να συνεχίσω τα posts για αυτό το τραγούδι…γιατί όντως έχει παραγίνει και υπάρχουν και καλύτερα.

Απλά μία πληροφορία καθαρά πρακτική: από που σας φαίνεται ότι παίζεται συνήθως?

Παίχ’ το απ’ όπου σου κάθεται. Τι άλλο θέλεις;

Από οπου θες το παίζεις.Το παίζω και το έχω δει από 2 ορχήστρες σε ΛΑ.

Από κει που σου βγαίνει βολικά στη φωνή.

αυτα υπηρχαν και θα υπαρχουν δυστηχωs ....ηρεμησε θα μαs παθει τιποτα ....:108:καλη η αναφορα επιθετικοs ο τροποs :043:

Μόλις είδα τον τίτλο του θέματος, τρομοκρατήθηκα μήπως ανοίξει πάλι η κουβέντα για το τραγούδι:091:

Μήπως να το κλειδώνατε…!!!:slight_smile:

Θα ήθελα να προσθέσω κάποιες πληροφορίες για το τραγούδι. Βασικά αναφέρεται στην περιοχή περίπου όπου και ο Άγιος Σπυρίδωνας του Πειραιά σήμερα. Στα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας υπήρχαν δύο παλαιές μονές και μία εκκλησούλα. Εκεί κλείστηκαν και οι Τουρκαλβανοί πολιορκούμενοι από τους Έλληνες. Παραδόθηκαν μετά από άγριο βομβαρδισμό. Φυσικά όλα ήταν ερείπια πια. Το 1836 ο Όθωνας έκτισε την εκκλησία στη θέση που είναι σήμερα με τις επιβλητικές καμάρες. Το 1886 ο Πειραιάς απέκτησε αυτοδιοικητική υπόσταση και ο Άγιος Σπυρίδωνας έγινε πολιούχος. Το τραγούδι πρέπει να αναφέρεται γύρω στα 1930, σε γεγονός βεβήλωσης του ναού από χασισοπότες από τα πολλά που βρίσκονταν στη γύρω περιοχή. Άγνωστος ο δημιουργός αλλά το τραγούδι έχει μεν σκωπτικό χαρακτήρα και αποδίδει περίτεχνα την λοιδορία. Ξεκινά ταυτιζόμενος με το θείο με επίκληση “Θέ μου μεγαλοδύναμε”, προχωρά στην αποδόμηση και γελοιοποίηση “ρίξε λίγο τουμπεκί”, μετά αποστασιοποιείται περιγράφοντας το γεγονός σε πρώτο πρόσωπο και τέλος παρουσιάζει την χαρακτηριστική συμπεριφορά των χασισοποτών όπου βλέπουν οράματα και αποδομούνται συνειδησιακά. Αυτά.