Στράτος Παγιουμτζής (Αϊβαλί 1904-ΝΥ 1971)

Μου ‘χει πει μια παρόμοια ιστορία ο Στέλιος Βαμβακάρης (από “κάπου” την είχε ακούσει κι αυτός).
Ητανε, λέει, σ’ ένα καλοκαιρινό μαγαζί στις Τζιτζιφιές ο Στράτος κι Στελλάκης. Μόλις το πρόγραμμα βάδιζε προς το τέλος κι έμεναν μόνο δικές τους παρέες, έδεναν ένα μαντήλι στο κούτελο για να μην τρέχει ο ιδρώτας κι άρχιζαν κόντρα με αμανέδες. Οι πελάτες που είχαν φύγει νωρίτερα κι ανέβαιναν προς Κοκκινιά, Κορυδαλλό, Αιγάλεω κλπ., τους άκουγαν μέχρι το Μοσχάτο!

Στράτο, ελπίζω να σε συναντήσουμε κι εσένα στη ρεμπετογιορτή τού Ασπρόπυργου.
Θα χαρούμε να σε γνωρίσουμε και να σε ακούσουμε, αν έχεις κέφι…

Φίλε marne, μέσα από το πολύ προσωπικό -λόγω της σχέσης τους- και ίσως λίγο υπερβολικό τού λόγου τού Γιώργου Ζαμπέτα, στη γνωστή ατάκα : “Ο Στράτος, ο Καζαντζίδης και μετά το…χάος!” καταφαίνεται η ουσία τής έννοιας: τι σήμαινε “τραγουδιστής” για τους συνθέτες εκείνης της περιόδου. Ο κρυφός καημός όλων των νέων -και όχι μόνο- συνθετών τής εποχής τού Ζαμπέτα να τους πουν τα τραγούδια τους οι “κορυφαίοι” !
Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα, που οι συνθέτες γράφανε τραγούδια για τη φωνή τους…

Για το τι λένε τα ΜΜΕ και ποιους προβάλλουν, ούτε μας αφορά νομίζω, ούτε μας αγγίζει ή αλλοιώνει την αισθητική μας. και κυρίως, δεν μπορεί να ακουμπήσει στο μεγαλείο κάθε σπουδαίου ερμηνευτή.
Το λαϊκό τραγούδι επέζησε και μεγαλούργησε μόνο του τόσα χρόνια, χωρίς την υποστήριξη κανενός!
Αυτό πρέπει να μας λέει πολλά…

Φιλε Στρατο ηθελα να σε ρωτησω για ενα τραγουδι που το ακουω αλλα δεν ειμαι σιγουρος ποιος το λεει νομιζω ομως απο την φωνη οτι το λεει ο Παγιουμτζης.
‘‘Ξαπλωστε με με κρικα και σκιστε την καρδια μου και βγαλτε μου τον σαρακα που τρωει τα σοτικα μου…’’ καπως ετσι παει???

Ξαπλώστε με με νεκρικά και σκίστε την καρδιά μου
και βγάλτε μου τον σαρακά που τρώει τα σωθικά μου.
Αμανές είναι και τον έλεγε ο Παγιουμτζης.

να σαι καλα.

Ιωαννα θα συνφωνησω απολυτα μαζι σου. Αλλωστε αν μας ενοιαζε τι λενε τα ΜΜΕ, τοτε ζητω που καηκαμε…

Θα συμφωνήσω και γω μ’ όλα τα παιδιά. Ο Παγιουμτζής έδωσε “σάρκα και οστά” στα τραγούδια του Τσιτσάνη όπως και σε άλλων συνθετών του ρεμπέτικου. Φίλε Στράτο αν η τηλεόραση και τα ραδιόφωνα (αυτά τα άθλια ΜΜΕ) παγιδεύουν το κοσμάκη στα φτηνιάρικα star system και σ’ όλα τα παρεμφερή που παράγουν καθαρή χαζομάρα, μην ξεχνάς οτι υπάρχουν οι κατάλληλοι ιστιότοποι, όπως καλή ώρα αυτός, που ασχολούνται με το ρεμπέτικο και το αυθεντικό λαικό τραγούδι. Μπορείς να απευθυνθείς, αν θέλεις, στο περιοδικό “Κλίκα” (σίγουρα θα χεις δει το σχετικό σύνδεσμο σ΄αυτό το site) και μέσα απο κει να μοιραστείς μαζί μας τις εμπειρίες ζωής του παππού σου.
Να είσαι πάντα καλά.

Καλησπερα παιδια τωρα τον ανοιξα τον υπολογιστη γιατι ειχε προβλημα και τον ειχα παει στο γιατρο σιγουρα ολοι εμεις κατι εχουμε με τα ΜΜΕ κι ενα παραπανω εγω αλλα ετσι ειναι δεν πειραζει ελπιζουμε στο μελλον καμμια φορα λεω να ζουσε ο παππους μου ο Στρατος εικοσι χρονια παραπανω να εβλεπα τι αντιμετωπιση θα ειχε την ιστορια αυτη Αρη την ξερω οπως και πολλες αλλες να σας πω μια γυρω στο 65 ειχε ο πατερας μου το αμαξι και παιρνει το Στρατο το Μαρκο και το Λαυκα και τους παει στα Καλυβια να παιξουν σε ενα πανηγυρι γεμιζει η αλανα χαμος αλλα εκεινο το βραδυ δεν ειχε χαρτουρα τιποτα φαινεται θα ηταν με εισιτηριο ποιος ξερει προς το τελος τα ειχε δωσει ολα ο Στρατος για να ευχαριστησει τον κοσμο τελικα πανε να πληρωθουν και δεν πηρανε μια μεγαλη πικρα φυγανε καπου στη Μεσογειων στην επιστροφη μενει το αμαξι απο βενζινα σπρωχνανε μεχρι τη Λ Αλεξανδρας μεχρι που βρηκαν καποιο βενζιναδικο και ειχαν κατι ψιλα και βαλανε εν τω μεταξυ ειχε βγει ο ηλιος και σ’αυτη την κατασταση που ηταν ολοι φανταστειται τους ποιους τους μεγιστανες τι τραβηξανε οι ανθρωποι για να τα βρουν ετοιμα καποιοι αλλοι τι να πεις ομως η ιστορια γραφει θα ερθω την Κυριακη στον Ασπροπυργο να βρεθουμε κι απο κοντα με μεγαλη μου χαρα με αγαπη Στρατος

Φιλε Στρατο διαβασα τυχαια ενα κειμενο του φιλου σου τον Νικο, οσο αφορα για τη φωνη σου.
Αμα αληθευει (που θα αληθευει)και εχεις αυτο απο το γονιδιο του παππου σου, στεναχοριεμαι πολυ που μενω μακρια και δε θα ερθω να σ’ακουσω.
Δεν ειναι η αποσταση δε με νοιαζει γι αυτο θα ερχομουν παλι αλλα να με κυνηγανε υποχρεοσεις. κι αυτοι πιο μακρια δε μπορουσαν!!!

Να εισαι καλα φιλε kuriako καποια στιγμη δεν ξερεις!

Σε ζηλευω φιλε μου…θα πρεπει να εισαι πολυ περηφανος για τον ΣΤΡΑΤΟ…ηταν μοναδικος…τωρα για αναγνωριση, αφιερωματα κτλπ αστα να πανε…δεν ειμαστε για τιποτα σοβαρο στην Ελλαδα…ολα της μιας χρησεως πανε μπροστα…απο τραγουδια μεχρι οτιδηποτε αλλο.

Να’σαι καλα να τον θυμασαι και να τον προβαλεις παντου.

2Q==

μικρό αφιέρωμα στο ΥΤ απο TzimTzen