ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΟΥΑΝΑΚΟΣ - Η ζωή και το έργο του

Προσωπικότητες
1

ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΟΥΑΝΑΚΟΣ

ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΣ, ΣΥΝΘΕΤΗΣ, ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΟΠΑΙΚΤΗΣ

Ο Σταύρος Τζουανάκος γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου του 1925 στον Πειραιά και πέθανε στη μακρινή Φλώριδα των ΗΠΑ στις 17 Δεκεμβρίου του 1974, σε ηλικία μόλις 49 ετών.
(Κατά τον Τάσο Σχορέλη γεννήθηκε το 1921, όμως η πληροφορία αυτή σίγουρα δεν είναι σωστή).
Κατάγεται από φτωχή οικογένεια και είναι γόνος του Μανιάτη Θανάση και της Πειραιώτισσας Ελένης Τζουανάκου.

Ο Σταύρος Τζουανάκος αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ολοκληρωμένου δημιουργού. Τη χρονική περίοδο από το 1948 έως και το 1974 πρόσφερε στο ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι περίπου 100 όμορφα τραγούδια που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Είναι αναμφίβολα σημαντικός συνθέτης του Ρεμπέτικου και εκφραστικότατος τραγουδιστής του.
Ανήκει στην τελευταία «φουρνιά» των δημιουργών του νεώτερου ρεμπέτικου τραγουδιού (1940 – 1955) και θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι ο τελευταίος των «Μοϊκανών»-Ρεμπετών σαν συνθέτης και στιχουργός. Αποτελεί σοβαρό κεφάλαιο για το Ρεμπέτικο Τραγούδι, που είναι άγνωστο τι διαστάσεις θα είχε πάρει το έργο του αν δεν έφευγε τόσο νέος από τη ζωή. Μάλλον δεν πρόλαβε να δώσει στο έργο του την πλήρη διάστασή του από άποψη όγκου και ποικιλίας. Η ποιότητά του όμως, στις υπάρχουσες δημιουργίες του, είναι αναμφίβολα δεδομένη.

  • Η φωνή του ήταν υπέροχη, με τεράστιες δυνατότητες και σαν πρώτη και σαν δεύτερη. Γνήσια ρεμπέτικη, φωνάρα, εκφραστική και νταλγκαδιάρικη. Την ακούς και σε «πειράζει» στην καρδιά, «φτιάχνεσαι»

Το έχω ξαναπεί και θα το ξαναπώ για μια φορά ακόμη πως: Κατά προσωπική μου εκτίμηση και προτίμηση, ο Σταύρος Τζουανάκος, ως ερμηνευτής, κατατάσσεται αναμφίβολα ανάμεσα στους πέντε πρώτους μεταπολεμικούς άντρες τραγουδιστές του γνήσιου ρεμπέτικου (με τυχαία κατάταξη: Πρόδρομος Τσαουσάκης, Σταύρος Τζουανάκος, Οδυσσέας Μοσχονάς, Θανάσης Ευγενικός και Γιάννης Κυριαζής). Με εξαίρεση βέβαια πάντα, μετά το 1952, τον ανυπέρβλητο Στέλιο Καζαντζίδη, βασιλιά του κατοπινού (μετά το 1955) λαϊκού τραγουδιού.

Από πολύ μικρή ηλικία ο Σταύρος έδειξε πως είχε κλίση στη μουσική, λόγω όμως οικογενειακών οικονομικών δυσκολιών οι γονείς του δεν μπόρεσαν να τον ωθήσουν, παρά μόνον στην εφηβεία του, προσφέροντάς του το πρώτο του όργανο, που ήταν μια κιθάρα. Αυτοδίδακτος, με πολύ όρεξη, έμαθε πολύ γρήγορα να παίζει αρκετά καλά. Αργότερα μαθαίνει και τρίχορδο μπουζούκι, στο οποίο τελειοποιείται.

Για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά του, αναγκάζεται από πολύ μικρός να εργαστεί. Μαθαίνει λίγο την τέχνη του χρυσοχόου εργαζόμενος σ’ ένα μαγαζί στην Ομόνοια, στο χρυσοχοείο του νονού και θείου του, κυρίως όμως έκανε βοηθητικές δουλειές. Ταυτόχρονα, πηγαίνει στο σχολείο στον Πειραιά και τελειώνει με χίλιες δυσκολίες το νυχτερινό Γυμνάσιο (οκτατάξιο τότε). Παράλληλα, στην εφηβεία του, μαθαίνει και την τέχνη του υδραυλικού, την οποία έκτοτε εξασκούσε στις δύσκολες περιόδους της ζωής του παράλληλα με την απασχόλησή του σαν μουσικός και τραγουδιστής.

Από τα πρώτα ακόμα χρόνια της Κατοχής ο Σταύρος Τζουανάκος ασχολήθηκε με το ρεμπέτικο τραγούδι σαν συνθέτης, μπουζουξής, κιθαρίστας και τραγουδιστής, όταν πρωτοεμφανίστηκε το 1942 (ή λίγο πριν) με τον Γιάννη Σαμιώτη, τον Παναγιώτη Πετσά και άλλους στην ταβέρνα του Γιούλη, στην οδό Πατησίων της Αθήνας. Ξεκίνησε λοιπόν παίζοντας σε ταβέρνες, ενώ παράλληλα εργαζόταν και σαν υδραυλικός.
Η σοβαρή επαγγελματική του καριέρα αρχίζει αμέσως μετά την απελευθέρωση (1944), δίπλα στον Μανώλη Χιώτη, ο οποίος εκτιμώντας ιδιαίτερα το ερμηνευτικό ταλέντο του Τζουανάκου, τον πήρε μαζί του στο πάλκο.

Σιγά-σιγά γνωρίζεται με τους γνωστότερους καλλιτέχνες του χώρου και της εποχής εκείνης και το 1948 του δίνεται η ευκαιρία να γραμμοφωνήσει τα δύο πρώτα του τραγούδια στην Columbia: το «Ένας διαβάτης», με στίχους του Κώστα Κοφινιώτη και ερμηνευμένο απαράμιλλα από τον ίδιο και το «Θέλω να πάψεις να γελάς, θέλω να κλαις», με στίχους δικούς του, ερμηνευμένο από τον πρωτοεμφανιζόμενο Ανδρέα Σπαγγαδώρο και τον Μανώλη Χιώτη και με μπουζούκια το Χιώτη και τον ίδιο τον Τζουανάκο. Ο πρώτος του δίσκος γραμμοφώνου, με τα δυο συγκεκριμένα τραγούδια, κυκλοφόρησε λίγο αργότερα στις 17 Φεβρουαρίου του 1949 με μεγάλη επιτυχία.
Λίγες ημέρες αργότερα από την πρώτη του ηχογράφηση το 1948, γραμμοφωνεί στην His Master’s Voice το περίφημο τραγούδι του «Γυναίκα είναι, γυναίκα μένει», με δικούς του στίχους, ερμηνευμένο υπέροχα και μοναδικά από το θρυλικό ντουέτο του ελληνικού λαϊκού πενταγράμμου Στελλάκης Περπινιάδης και Ιωάννα Γεωργακοπούλου.

Επηρεασμένος έντονα από τα σκληρά και απάνθρωπα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου Πολέμου, ο Σταύρος Τζουανάκος μεταφέρει στα τραγούδια του –ίσως καλύτερα και εντονότερα από τους άλλους λαϊκούς συνθέτες της εποχής του– το κλίμα της μελαγχολίας, της κοινωνικής αδικίας, της στέρησης, της απόγνωσης και αποσύνθεσης της ελληνικής κοινωνίας, της ερωτικής απόγνωσης και της απιστίας, του χωρισμού, του Χάρου και του ʼδη, κλπ. Συχνά όμως στα τραγούδια του κινείται και σε κλίμακες αισιοδοξίας.
Προσωπικά, νομίζω πως στο είδος του είναι μοναδικός και ανεπανάληπτος!
Είναι τόσο ωραία τα τραγούδια του που προκαλούν θαυμασμό και ζήλια στο σινάφι του, ανάμεσα στους γνωστούς συνθέτες της εποχής. Ο νέος συνθέτης Τζουανάκος κερδίζει γρήγορα την εμπιστοσύνη των διασημότερων στιχουργών της εποχής, που του δίνουν μερικά από τα καλύτερά τους τραγούδια. Έτσι, από τους παλαιότερους, συνεργάζονται μαζί του ο Νίκος Μάθεσης-Τρελλάκιας, ο Μπάμπης Βασιλειάδης-Τσάντας, ο Νίκος Ρούτσος, ο Κώστας Μάνεσης, ο Κώστας Κοφινιώτης και ο Κώστας Μακρής. Και από τους νεώτερους, η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου (η θρυλική Γριά), ο Κώστας Βίρβος, ο Χρήστος Αργυρόπουλος, ο Ν. Μεϊμάρης, ο Νίκος Γκούμας, ο Χρήστος Κολοκοτρώνης, κ.α.

  • Είναι αξιοσημείωτο να τονιστεί ότι η μεγάλη του επιτυχία συμπορεύεται την ίδια εποχή που μεσουρανούν τα «ιερά τέρατα» του ρεμπέτικου και λαϊκού τραγουδιού, όπως ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Γιώργος Μητσάκης, ο Γιάννης Παπαϊωάννου και ο Μανώλης Χιώτης, με πολλές και τεράστιες επιτυχίες στο ενεργητικό τους ο καθένας απ’ αυτούς. Μιλάμε για την τετράδα των δημιουργών με την κατ’ εξοχή μεγαλύτερη δισκογραφική παρουσία και τις μεγαλύτερες λαϊκές επιτυχίες της περιόδου εκείνης.
    Όμως, φαίνεται πως εκτός συναγωνισμού, ο Σταύρος Τζουανάκος γράφει τη δική του καλλιτεχνική πορεία, γιατί είναι καμωμένος από άλλη στόφα και ανήκει σ’ άλλη σχολή! Με άλλο ύφος και ποιότητα «μεταξένια» (χωρίς να γίνονται συγκρίσεις). Μπορεί να πει κανείς πως μοιάζει κάπως με τον Γιάννη Τατασόπουλο-Ντίλιγκρερ, με τον οποίο «έδεσε» σαν δίδημο μπουζουκικό και τραγουδιστικό στο πάλκο και στα στούντιο (κυρίως ως εκτελεστές), παίζοντας οι δυο τους μπουζούκι πρίμο-σεγκόντο (ψηλά-χαμηλά) και ηχογραφώντας μαζί αρκετά τραγούδια τους. Κατά τη διάρκεια της επιτυχούς συνεργασίας τους, το δίδυμο Τζουανάκος – Τατασόπουλος, εμφανίστηκε κατά καιρούς με δικά του συγκροτήματα σε διάφορα λαϊκά μαγαζιά, όπως το «Ταμπού» στη Μεσογείων, κ.α.

Από το 1948 μέχρι και το 1956 ο Τζουανάκος εμφανίζεται με διάφορα λαϊκά σχήματα, σε διάφορα γνωστά λαϊκά μαγαζιά της εποχής εκείνης. Την περίοδο 1950 – 1953 εμφανίζεται αρκετές φορές στα κέντρα διασκέδασης «Πίνδος» του Αλεξανδριανού και «Θείος» στη Νέα Φιλαδέλφεια, παρέα με τον Μανώλη Χιώτη, τον Απόστολο Καλδάρα, τον Δημήτρη Στεργίου-Μπέμπη, κ.α. Επίσης εμφανίστηκε και σ’ άλλα μαγαζιά μαζί με τους Ανδρέα Σπαγγαδώρο, Γιάννη Σταματίου-Σπόρο, Μαρίκα Νίνου (με την οποία τραγούδησε ντουέτο –και σε δίσκους, ευτυχώς για μας– εκπληκτικά τραγούδια), Ρένα Ντάλια, Χρήστο Σύρπο (Χρηστάκης), Πόλυ Πάνου, κ.α.

Ο Σταύρος Τζουανάκος, εκτός από τα δικά του τραγούδια, τραγούδησε σε δίσκους υπέροχα, με έντονο προσωπικό στυλ, ωραιότατα τραγούδια και άλλων συνθετών, όπως των Βασίλη Τσιτσάνη, Μανώλη Χιώτη, Γιάννη Τατασόπουλου, Γιώργου Μητσάκη, Γιάννη Κυριαζή, Μπάμπη Μπακάλη-Τρικαλινού, Γιώργου Λαύκα, Στέλιου Χρυσίνη, Κώστα Καπλάνη, Ακη Σμυρναίου, Παναγιώτη Πετσά, Γρηγόρη Μπιθικώτση, κ.α.

Το 1956 γνωρίζει τη μέλλουσα σύζυγό του Μαρία-Ρίτα Μπινοπούλου, αδελφή της γνωστής ηθοποιού ʼννας Γκαλ, η οποία ήταν γυναίκα του Μάριου Δαλέζιου, γνωστού ιδιοκτήτη του πασίγνωστου λαϊκού κέντρου-καφενείου στην οδό Ίωνος 8 (που ήταν το στέκι των μεγαλύτερων λαϊκών καλλιτεχνών της εποχής). Η γνωριμία τους έγινε στη περίφημη «Τριάνα» του Χειλά, στη Συγγρού, που τότε ήταν το πρώτο λαϊκό μαγαζί της Αθήνας και ο Σταύρος Τζουανάκος εμφανιζότανε εκεί με δικό του λαϊκό συγκρότημα το χρονικό διάστημα 1955 - 1956. Οι δύο νέοι, Σταύρος και Μαρία, ερωτεύονται κεραυνοβόλα και παντρεύονται το 1957.

Την ίδια χρονιά, ο Σταύρος πραγματοποιεί το πρώτο του ολιγόμηνο καλλιτεχνικό ταξίδι του στην Αμερική, όπου εμφανίστηκε στα Ελληνικά κέντρα διασκέδασης «Νέα Ζωή», «Club Astor», «Zorba» και «Garden of Allah» και συνεργάστηκε εκεί με άλλους Έλληνες ξενιτεμένους μουσικούς και τραγουδιστές όπως, οι Γιάννης Τατασόπουλος, Μαρίκα Νίνου, Κώστας Καπλάνης, κ.α.
Επιστρέφει στην Ελλάδα και εντυπωσιασμένος από το ταξίδι του αυτό αποφασίζει με τη γυναίκα του να μεταναστέψει για οριστική εγκατάσταση πλέον στην Αμερική, το 1958. Με το ζεύγος Τζουανάκου αποφασίζει να φύγει και η ʼννα, η αδελφή της Μαρίας, εγκαταλείποντας τον Μάριο Δαλέζιο.

(Κατά μια άλλη πληροφόρηση, ο Τζουανάκος πρωτοπήγε για εμφανίσεις στην Αμερική το 1954, όπου γνώρισε μεγάλη επιτυχία και έμεινε εκεί δύο χρόνια. Όμως, η πληροφορία αυτή –από διασταυρωμένα στοιχεία– είναι παντελώς αβάσιμη).

Η Μαρία, η σύζυγός του Σταύρου, τον συμπαραστέκεται όχι μόνο στις αποφάσεις του αλλά και στο πάλκο, συνοδεύοντάς τον με την ωραία φωνή που διέθετε. Με την αναχώρηση του Τζουανάκου, η Ελλάδα, το ρεμπέτικο σινάφι, το Ρεμπέτικο Τραγούδι και οι χιλιάδες των θαυμαστών του χάνουν από κοντά τους ακόμα έναν απαράμιλλο λαϊκό καλλιτέχνη. Τον έφαγε κι αυτόν η Αμερική. Είναι η μοίρα των φτωχών, γιατί ο Σταύρος δεν ήταν τυχοδιώκτης. Απλά έψαχνε κι αυτός για μια καλύτερη μοίρα.
Το ζεύγος Τζουανάκου, ένα χρόνο μετά το γάμο τους, αποκτούν το 1958 το πρώτο τους παιδί, το Θανάση και το 1964 την κόρη τους Ιωάννα (Joanna). Και τα δυο παιδιά παρέμειναν και ζουν στην Αμερική. Η μικρή Τζοάννα φαίνεται πως έχει καλή φωνή, αφού στο (μάλλον) τελευταίο τραγούδι του Τζουανάκου, το «ΔΕΝ ΕΙΜ’ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΟΥ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΣ», το 1974, συνοδεύει τον πατέρα της τραγουδώντας μαζί με την Μαρία Φλώρη, στην τρυφερή ηλικία των μόλις 10 ετών!

Μετά την εγκατάστασή τους στις ΗΠΑ και πολύ σύντομα, ο Τζουανάκος γίνεται πασίγνωστος και περιζήτητος, ένα από τα πρώτα ονόματα των Ελλήνων μουσικών. Δουλεύει ασταμάτητα, όπου τον καλούν, σε εκδηλώσεις, συναυλίες, γιορτές, γάμους, κλπ.
Εμφανίστηκε και συνεργάστηκε με όλους σχεδόν τους Έλληνες ξενιτεμένους μουσικούς της Αμερικής και με τους παλαιότερους και με τους νεώτερους, όπως: ο θρυλικός Γιώργος Κατσαρός-Θεολογίτης, ο Αρμένης ουτιέρης Μάρκος Μέλκον, ο τροβαδούρος και κιθαρίστας Νίκος Γούναρης (γνήσιος ρεμπέτης αυτός, εξ’ απαλών ονύχων, όπως πολλές φορές –κατά καιρούς– ομολόγησαν με καμάρι επώνυμοι ρεμπέτες καλλιτέχνες), ο Θανάσης Ευγενικός (φωνή και ύφος που μοιάζουν πάρα πολύ με του Τζουανάκου!), ο Τζιμ Αποστόλου (ο «ερασιτέχνης»-γκανιάν αριστοκράτης του λαϊκού ελληνο-αμερικάνικου πάλκου), ο Μπέμπης Στεργίου, ο Μανώλης Χιώτης με τη Μαίρη Λίντα, ο Γιάννης Σταματίου-Σπόρος, ο Κώστας Καπλάνης, κ.α.

Στα 16 χρόνια της Αμερικής (1958 – 1974) ο Σταύρος Τζουανάκος εργάστηκε σαν τραγουδιστής και μουσικός ουσιαστικά σε τρία κέντρα διασκέδασης, σε τρεις πόλεις. Δύο χρόνια στη Νέα Υόρκη, άλλα δύο στο Ντητρόϊτ και δώδεκα στη Καλλιφόρνια.
Στο ίδιο χρονικό διάστημα, ηχογράφησε πρωτότυπα νέα τραγούδια του, καθώς και επανεκτελέσεις γνωστών δικών του τραγουδιών και άλλων συνθετών, στις αμερικάνικες δισκογραφικές εταιρείες BALKAN, TITAN, UNITED ARTIST, ASTRO, EUROTONE, κ.α.

Στην Ελλάδα επιστρέφει κατά καιρούς και εμφανίζεται σε διάφορα κέντρα διασκέδασης, όπως η «Τριάνα» του Χειλά και ηχογραφεί παλαιότερα και νεότερα τραγούδια του, όπως το «Λίγα ψίχουλα αγάπης σου γυρεύω» σε στίχους του Κώστα Βίρβου, το «Χίλιες γυναίκες γλέντησα» σε στίχους του Νίκου Ρούτσου, κ.α.

Το 1962 και το 1964 ηχογραφεί τραγούδια του, στα στούντιο της Columbia, με τους Πάνο Γαβαλά, Καίτη Γκρέϋ, Πόλυ Πάνου, Γιώτα Λύδια, Χρηστάκη, Στράτο Διονυσίου και Βίκυ Μοσχολιού, στο πρώτο της τραγούδι με τίτλο «Να ‘ξερες πόσο πόνεσα», όπου δεύτερη φωνή της κάνει ο ίδιος ο Τζουανάκος.

Το 1973 επιστρέφει για τελευταία φορά στην Ελλάδα και ηχογραφεί στην εταιρεία STANDARD το LP “ΤΖΟΥΑΝΑΚΟΣ: Οι καλλίτερες επιτυχίες” με επανεκτελέσεις των γνωστότερων τραγουδιών του και με μπουζούκια τους Χρήστο Νικολόπουλο και Γιάννη Παλαιολόγου. Ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1974.

Η ζωή του τελειώνει ξαφνικά από ανακοπή καρδιάς, μόλις πριν ζήσει την πέμπτη δεκαετία της ζωής του, σ’ ένα ξενοδοχείο της Φλώριδα που έμενε και όπου είχε πάει για κάποια δουλειά.

Η ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΖΟΥΑΝΑΚΟΥ:

(Ανέκδοτη & πρωτογενής καταγραφή και κατάταξη της Εργογραφίας του Στ. Τζουανάκου ως Συνθέτης, Στιχουργός και Ερμηνευτής)

  1. Τραγούδια του Σταύρου Τζουανάκου (Σύνθεση & Στιχουργική):
  • ΑΠ’ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΠΟΥ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ (Σταύρος Τζουανάκος – Θέλμα Πατέλη) (Συρτός) (19;:wink:
  • ΑΠΟΨΕ ΑΝΑΣΤΕΝΑΞΑ (Σταύρος Τζουανάκος) (Ζεϊμπ.) (1949)
  • ΒΓΗΚΕ Η ΜΑΡΙΩ ΣΕΡΓΙΑΝΙ (Νίκος Καλλέργης – Στ. Τζουανάκος – Θαν. Γιαννόπουλος) (Συρτός) (1951)
  • ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΙΝΑΙ, ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕΝΕΙ (Στελλάκης Περπινιάδης – Ιωάννα Γεωργακοπούλου) (Ζεϊμπ.) (1948)
  • ΔΕΝ ΕΙΜ’ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΟΥ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΣ (Στ. Τζουανάκος – Τζοάννα Τζουανάκου – Μ. Φλώρη) (Τσιφτ.) (1974)
  • ΕΝΑ ΡΗΜΑΔΙ ΤΩΡΑ ΓΥΡΙΖΩ (Σταύρος Τζουανάκος) (Ζεϊμπέκικο) (1953)
  • ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΨΕΙΣ ΝΑ ΓΕΛΑΣ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΛΑΙΣ (Ανδ. Σπαγγαδώρος – Μ. Χιώτης) (Χασάπ.) (17/2/1949)
  • ΚΛΑΙΩ ΑΠΑΡΗΓΟΡΗΤΑ (Σταύρος Τζουανάκος) (Χασάπικο) (19;:wink: [εκπληκτική τραγουδάρα !!]
  • ΚΛΑΨΤΕ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΑΠΟΨΕ (Σταύρος Τζουανάκος) (Ζεϊμπέκικο) (τέλος δεκαετίας '50)
  • Σ’ ΑΡΑΧΝΙΑΣΜΕΝΟ ΣΠΗΛΑΙΟ (Σταύρος Τζουανάκος – Μαρία Γρίλλη) (Ζεϊμπέκικο) (1954;)
  • ΤΕΤΟΙΕΣ ΩΡΕΣ Η ΚΑΡΔΙΑ (Σταύρος Τζουανάκος) (Ζεϊμπέκικο) (1953)
  • ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΜΑ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ (Σταύρος Τζουανάκος) (Ζεϊμπέκικο) (19;:wink:
  • ΣΟΛΟ ΤΑΞΙΜ (Σόλο μπουζούκι: Σταύρος Τζουανάκος) (1958)
  • ΤΑΞΙΜ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ (Σόλο μπουζούκι: Σταύρος Τζουανάκος) (Ζεϊμπέκικο) (19;:wink:
  1. Τραγούδια του Σταύρου Τζουανάκου (σύνθεση) & διαφόρων άλλων Στιχουργών:
  • ΑΦΟΥ ΠΙΑ ΔΕΝ Σ’ ΑΓΑΠΩ [Νίκου Γκούμα] (Στ. Τζουανάκος – ʼγνωστος) (Χασάπ.) (13/1/1950)
  • ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΣΤΑ ΒΑΣΑΝΑ [Νίκου Ρούτσου] (Στ. Τζουανάκος – Μαρία Γρίλλη) (Ζεϊμπ.) (1953)
  • ΓΙΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΜΟΥΣΙΚΟΙ [Μπ. Βασιλειάδη] (Στ. Τζουανάκος – ʼγνωστη) (Ζεϊμπ.) (26/2/1953)
  • ΕΝΑΣ ΔΙΑΒΑΤΗΣ [Κώστα Κοφινιώτη] (Σταύρος Τζουανάκος) (Ζεϊμπέκικο) (17/2/1949) [Ρεμπέτικος Ύμνος !!]
  • ΘΛΙΜΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΣ [Ν. Μεϊμάρη] (Σταύρος Τζουανάκος) (Ζεϊμπέκικο) (1953;)
  • ΚΡΙΜΑ ΤΕΤΟΙΟ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ [Κώστα Κοφινιώτη] (Σταύρος Τζουανάκος) (Ζεϊμπέκικο) (13/1/1950)
  • ΛΙΓΑ ΨΙΧΟΥΛΑ ΑΓΑΠΗΣ ΣΟΥ ΓΥΡΕΥΩ [Κώστα Βίρβου] (Α. Χρυσάφη – Π. Γαβαλάς) (Χασάπ.) (1952 – 53)
  • ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΕΟΣ [Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου] (Σταύρος Τζουανάκος) (Χασάπικο) (26/2/1953) [Βόμβα !!!]
  • ΜΕ ΘΟΛΩΜΕΝΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ [Νίκου Γκούμα] (Σταύρος Τζουανάκος) (Ζεϊμπέκικο) (1949)
  • ΜΗ ΜΕ ΡΩΤΑΣ [Μπάμπη Βασιλειάδη-Τσάντα] (Στέλλα Χασκίλ) (Ζεϊμπέκικο) (1949)
  • ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Μ’ ΕΧΕΙ ΚΑΨΕΙ [Νίκου Ρούτσου] (Σταύρος Τζουανάκος) (Ζεϊμπέκικο) (1954;)
  • Ο ΜΑΧΑΡΑΓΙΑΣ [Νίκου Γκούμα] (Ρένα Στάμου – Στ. Τζουανάκος – Θανάσης Γιαννόπουλος) (Τσιφτ.) (1952)
  • Ο ΜΠΕΚΙΑΡΗΣ [Κώστα Κοφινιώτη] (Σταύρος Τζουανάκος) (Ζεϊμπέκικο) (1949)
  • ΟΠΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΚΙΑ [Κώστα Κοφινιώτη] (Σταύρος Τζουανάκος) (Ζεϊμπέκικο) (1973) (2η εκτέλεση)[Σημείωση: αγνοώ τα στοιχεία της 1ης εκτέλεσης]
  • ΠΑΛΙΟ ΜΕΡΑΚΙ [Νίκου Γκούμα] (Σταύρος Τζουανάκος) (Ζεϊμπέκικο) (1953)
  • ΠΑΡΑΠΟΝΟ [Νίκου Γκούμα] (Σταύρος Τζουανάκος) (Ζεϊμπέκικο) (1951)
  • ΡΗΜΑΞΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΜΑΣ [Κώστα Κοφινιώτη] (Σταύρος Τζουανάκος) (Ζεϊμπέκικο) (1949)
  • ΣΤΑΛΑΓΜΑΤΙΑ – ΣΤΑΛΑΓΜΑΤΙΑ [Νίκου Γκούμα] (Σταύρος Τζουανάκος) (Χασάπικο) (18/11/1950)
  • ΣΦΑΛΜΑ ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΟ (ΦΥΓΕ - ΦΥΓΕ) [Κώστα Μακρή] (Στ. Τζουανάκος – Αντ. Κλειδωνιάρης) (Ζεϊμπ.) (19;:wink:
  • ΤΟ ΕΝΕΧΥΡΟ (ΜΕ ΘΑΜΠΩΣΕ Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΣΟΥ) [Χρ. Κολοκοτρώνη] (Τζουανάκος – Μ. Νίνου) (Ζεϊμπ.) (4/9/1951)
  • ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΕΧΩ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ [Κώστα Μακρή] (Καίτη Γκρέϋ) (Ζεϊμπέκικο) (1955;)
  • ΤΟΥ ΧΩΡΙΣΜΟΥ Η ΜΑΧΑΙΡΙΑ (ΟΤΑΝ ΘΑ ΠΩ ΕΓΩ ΤΟ ΑΧ) [Ε. Παπαγιαννοπούλου] (Στ. Τζουανάκος) (Ζεϊμ.) (4/9/1951)
  • ΧΙΛΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΓΛΕΝΤΗΣΑ [Νίκου Ρούτσου] (Σταύρος Τζουανάκος) (Ζεϊμπέκικο) (1973) (2η εκτέλεση)[Σημείωση: αγνοώ τα στοιχεία της 1ης εκτέλεσης]
  • ΨΕΥΤΙΚΕ ΚΟΣΜΕ (ΜΕ ΛΕΝ ΜΠΕΚΡΗ ΚΑΙ ΑΣΩΤΟ) [Νίκου Μάθεση-Τρελλάκια] (Στ. Τζουανάκος) (Ζεϊμπ.) (1951)
  1. Τραγούδια του Σταύρου Τζουανάκου (αγνώστων λοιπών –σε μένα– στοιχείων):
  • ΓΙΑΤΙ ΜΑ ΜΗΝ ΤΟ ΠΕΙΣ (στίχοι Χρήστου Αργυρόπουλου)
  • ΕΙΣΑΙ ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΙ ΜΗ ΒΙΑΣΤΕΙΣ
  • ΕΧΕΙ Η ΖΩΗ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ
  • Η ΜΕΤΑΝΙΩΜΕΝΗ
  • ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΑΓΑΠΗ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ (στίχοι Κώστα Κοφινιώτη)
  • ΝΥΧΤΩΣΕ, ΝΥΧΤΩΣΕ
  • Ο ΤΕΜΠΕΛΗΣ
  • ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ
  • ΣΕ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ (στίχοι Νίκου Γκούμα)
  • ΣΚΕΨΟΥ ΤΟ ΚΑΛΑ
  • κ.ά.

(Σημείωση: Όποιος γνωρίζει περισσότερα στοιχεία ή έχει στη δισκοθήκη του κάποια από τα παραπάνω άγνωστα –σε μένα- τραγούδια, ή και άλλα του Σταύρου Τζουανάκου, παρακαλώ πολύ ας επικοινωνήσει μαζί μου. Τα αναζητώ απελπισμένα ~ 40 χρόνια!!!)

  1. Ο Σταύρος Τζουανάκος σε τραγούδια άλλων Δημιουργών:
  • ΑΠΟΝΕ ΤΥΡΑΝΝΕ ΤΙ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ [Δημ. Γκούτη – Γρ. Μπιθικώτση] (Ζεϊμπ.) (Ερωτικής Απόγνωσης) (1955)
    (Σταύρος Τζουανάκος – Μαρίκα Νίνου) [Θα παίζεται στο διενεκές, όσο θα υπάρχουν λαϊκά πάλκα !!!]
  • ΕΓΩ ΤΟ ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΟ [Χρήστου Κολοκοτρώνη – Μανώλη Χιώτη] (Ζεϊμπέκικο) (Του Αλήτη) (15/9/1952)
  • ΘΑ ΠΑΡΩ ΔΥΟ [Σπύρου Περιστέρη – Παραδοσιακό] (Χασαποσέρβικο) (Χιουμοριστικό) (19;:wink:
  • ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΠΑΨΕ ΝΑ ΠΟΝΑΣ [Μανώλη Χιώτη] (Χασάπικο) (Παραπονιάρικο) (1948;)
    (Σταύρος Τζουανάκος – Αγνωστος, πιθανώς ο Χιώτης)
  • ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΕΣ (Γιάννη Κυριαζή) (Ζεϊμπέκικο) (Ερωτικό) (1954) [Βόμβα !!!]
    (Στ. Τζουανάκος – Μαρία Γρίλλη – Γ. Κυριαζής) (μπουζούκια πρίμο-σιγόντο: Τατασόπουλος – Τζουανάκος)
  • ΜΑΓΙΣΣΕΣ ΦΕΡΤΕ ΒΟΤΑΝΑ … [Ν. Ρούτσου – Γ. Τατασόπουλου] (Ζεϊμπέκικο) (Μάγισσες) (29/10/1953) [Βόμβα!!! Θα σταματήσει να παίζεται κάθε βράδι, όταν πάψουν να υπάρχουν ρεμπέτικα - λαϊκά πάλκα και ρεμπετοπαρέες!!]
    (Στ. Τζουανάκος – Γ. Τατασόπουλος – Στ. Πλέσσας) (μπουζούκια πρίμο-σιγόντο: Τατασόπουλος – Τζουανάκος)
  • ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ (ΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ Η ΖΩΗ) [Κ. Βίρβου – Μπ. Μπακάλη] (Ζεϊμπ.) (Ερωτ. Απόγνωσης) (19;:wink:
    [Πρόκειται για λαϊκό αριστούργημα, μ’ έναν εκπληκτικό Τζουανάκο. Μοναδικό απόκτημα και στολίδι συλλογής δίσκων. Μακάριοι οι έχοντες και κατέχοντες !!!]
  • ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΒΑΘΕΙΑ … [Χρ. Κολοκοτρώνη – Γιώργου Λαύκα] (Χασάπ. Γρήγορο) (Ερωτ. Απιστίας) (9/1/1954)
  • Ο ΑΡΑΠΗΣ [Μανώλη Χιώτη] (Συρτός) (Του Χωρισμού) (1953)
  • Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΕ ΦΥΛΑΕΙ [Βασίλη Τσιτσάνη] (Ζεϊμπέκικο) (Της Κοινωνικής Αδικίας) (19;:wink:
  • ΣΗΚΩ ΧΟΡΕΨΕ ΚΟΥΚΛΙ ΜΟΥ [Στέκιου Καζαντζίδη] (Τσιφτετέλι) (Του Κεφιού) (1958;)
  • ΤΑ ΤΑΛΗΡΑ [Γιώργου Μητσάκη] (Ζεϊμπέκικο) (Της Φτώχειας) (1950)
  • ΤΟ ΠΑΛΗΟΣΠΙΤΟ [Ευτ. Παπαγιαννοπούλου – Β. Τσιτσάνη] (Ζεϊμπέκικο) (Του Χωρισμού) (5/4/1951)
    (Σταύρος Τζουανάκος – Μαρίκα Νίνου)
  • ΤΟ ΦΤΩΧΟΜΠΟΥΖΟΥΚΟ [Μανώλη Χιώτη] (Ζεϊμπέκικο) (29/10/1953) [Το γνωστό αριστούργημα] [2η εκτέλεση]
    (μπουζούκια πρίμο-σιγόντο: Γιάννης Τατασόπουλος – Σταύρος Τζουανάκος)
  • ΤΡΕΛΛΗ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΣΤΕΦΑΝΩΣΕΙΣ (Β. Τσιτσάνη) (Χασάπικο) (Του Μποέμ) (1949 ή 1950;)
    (Στ. Τζουανάκος – Β. Τσιτσάνης) [Ένα από τα ωραιώτερα ρεμπέτικα όλων των εποχών – ΣωστόςΎμνος !!!]
  • ΤΣΙΓΓΑΝΑ ΜΟΥ [Χρ. Κολοκοτρώνη – Στέλιου Χρυσίνη] (Συρτοτσιφτετέλι) (1954)
  • ΑΝΤΙΛΑΛΟΥΝΕ ΤΑ ΒΟΥΝΑ [Ευτ. Παπαγιαννοπούλου – Β. Τσιτσάνη] (Ζεϊμπ.) (Ερωτικής Απόγνωσης) (1951)
    (Μαρίκα Νίνου – Στ. Τζουανάκος – Β. Τσιτσάνης) [Τραγουδάρα του Βλάχου που δεν χρειάζεται συστάσεις]
  • ΑΣ ΕΙΝ’ ΚΑΛΑ Τ’ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ [Χρήστου Κολοκοτρώνη – Μ. Χιώτη] (Του Κεφιού) (Τσιφτετέλι) (1955)
    (Γιώτα Λύδια – Σταύρος Τζουανάκος)
  • ΕΙΣΑΙ ΜΙΑ ΚΟΤΑ ΠΑΡΔΑΛΗ [Ευτ. Παπαγιαννοπούλου – Μαρίκας Νίνου] (Ερωτ. Απιστίας) (Καλαμ.) (1955)
    (Μαρίκα Νίνου – Σταύρος Τζουανάκος)
  • ΜΑΣ ΖΗΛΕΥΟΥΝΕ (ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΤΡΕΛΛΑ ΑΓΑΠΙΟΜΑΣΤΕ) [Χρ. Αργυρόπουλου – Κ. Καπλάνη] (Ερωτ.) (Ζεϊμπ.) (1954)
    (Μαρίκα Νίνου – Σταύρος Τζουανάκος)
  • ΠΑΡΕ ΠΙΑ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΟΥ [Μίμη Τραϊφόρου – Ακη Σμυρναίου] (Ζεϊμπ.) (Του Χωρισμού) (1954;) [2η εκτέλεση]
    (Μαρίκα Νίνου – Σταύρος Τζουανάκος) [Φανταστικό τραγούδι και εκτέλεση μυθώδης !!!] [Η 1η εκτ. με τη Σοφία Βέμπο είναι “άοσμη”, “άγευστη” και ασήμαντη !]
  • ΤΙ ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΟΤΑΝ ΚΛΑΙΣ [Χρ. Κολοκοτρώνη – Στ. Χρυσίνη] (Ερωτικό) (Χασάπικο) (1954) [2η εκτέλ.]
    (Μαρίκα Νίνου – Σταύρος Τζουανάκος) [Μπουζούκι: Κ. Καπλάνης] [Από τα ωραιότερα λαϊκά τραγούδια]

(Σημείωση: Όποιος γνωρίζει και άλλα τραγούδια με τον Σταύρο Τζουανάκο, παρακαλώ πολύ ας επικοινωνήσει μαζί μου. Τα αναζητώ απελπισμένα ~ 40 χρόνια!!!)

Η ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΖΟΥΑΝΑΚΟΥ ΣΕ LP & CD:

A. Δίσκοι LP:

  1. ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΟΥΑΝΑΚΟΣ: ΕΝΑΣ ΔΙΑΒΑΤΗΣ: ΑΥΘΕΝΤΙΚΕΣ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ 1949 -1959
    ΕΜΙΑΛ 034 - 4010901 (Κυκλοφόρισε τον Σεπτέμβριο 1987)

  2. ΤΖΟΥΑΝΑΚΟΣ: ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΡΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ
    STANDARD ST - 2004 (Κυκλοφόρισε το 1974)

Β. Δίσκοι CD:

  1. ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΟΥΑΝΑΚΟΣ Νο.1: ΑΡΧΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑΣ:
    ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΤΟΥ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ Νο.7
    MINOS – EMI 724348 04142 5 (Κυκλοφόρισε τον Ιούλιο 1994)

  2. ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΟΥΑΝΑΚΟΣ: “ΜΥΘΟΙ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ '50: 1955 - 1962”
    ΑΝΟΔΟΣ ΠΜΕ Α-264 (Κυκλοφόρισε το 1997)

  • ΤΕΛΟΣ (από μένα, τουλάχιστον).

Σ.Π.

2

Απο οσα λέει ο Σάκης ότι δεν έχει στοιχεία:

  1. ΟΠΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΚΙΑ - Πρώτη έκδοση με Πρόδρομο Τσαουσάκη και την Μαρία Γρύλη (δεν είμαι σίγουρος για την γυναικεία φωνή, δεν θυμάμαι απέξω). Πρέπει ναναι στα πρώτα χρόνια του 50

  2. ΧΙΛΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΓΛΕΝΤΗΣΑ - Πρώτη έκδοση με Τζουανάκο. Είναι πριν το 50

  3. ΕΧΕΙ Η ΖΩΗ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ - Πρώτη έκδοση με Πρόδρομο Τσαουσάκη και την Μαρία Γρύλη (σίγουρα αυτήν την φορά)

Και ένα που δεν αναφέρει ο Σάκης: ΘΑ ΠΑΩ ΜΕ ΚΟΥΡΣΑΡΙΚΑ, χασάπικο των Νταράλα-Πρέκα με τον Τζουανάκο να τραγουδάει και μάλον να παίζει κιόλας. Πρέπει νάναι πριν το 50

Τέλος, γιατί “άοσμη, άγευστη και ασήμαντη” η Βέμπο στο ΠΑΡΕ ΠΙΑ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΟΥ???

3

(Μπαγιόκος)
Μπράβο Σάκη, άλλη μια μεστή παρουσίαση ενός αξιολογότατου καλλιτέχνη. Να 'σαι καλά που αφιερώνεις τόσο χρόνο και μοιράζεσαι μαζί μας τον πλούτο που έχεις αποθηκευμένο στη μοναδική κι ανεπανάληπτη βάση δεδομένων σου, στα κατάστιχα σου, στα βιβλία σου και τις άλλες σου πηγές.

ΣΗΜ: Περισσότερα για την επίσκεψη μου στη Σαλονίκη και την από κοντά γνωριμία μας θα γράψω σε λίγες μέρες, όταν περάσουνε οι διακοπές και γυρίσει πίσω η “φορουμιά”. Προς το παρόν δέξου τις ευχαριστίες μου για την υπέροχη παρέα που κάναμε.

4
  • Φραγκίσκε, κατ’ αρχήν σ’ ευχαριστώ για τις πληροφορίες που μας δίνεις. Αν δε, τα συγκεκριμένα τραγούδια, που αναφέρεις παραπάνω, τα έχεις στη συλλογή σου και μου τα περάσεις στο CD που περιμένω (χωρίς να αγχώνεσαι!), θα σου είμαι ειλικρινά υπόχρεος.

Τώρα, ρωτάς “γιατί “άοσμη, άγευστη και ασήμαντη” η Βέμπο στο ΠΑΡΕ ΠΙΑ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΟΥ???”.
Κάνεις ένα βασικό λάθος. Αν προσέξεις λίγο στα γραφόμενά μου, θα δεις πως οι συγκεκριμένοι χαρακτηρισμοί αφορούν την 1η εκτέλεση και όχι βέβαια την ΜΕΓΙΣΤΗ Βέμπο!!! Το τραγούδι του Α. Σμυρναίου, στην 1η του εκτέλεση, ενορχηστρωμένο και εκτελεσμένο για και από ελαφρά ορχήστρα, “λέει” ελάχιστα, παρ’ όλο που είναι ερμηνευμένο από τη μεγάλη Σ. Βέμπο. Ενώ, η εκτέλεση με τον Τζουανάκο, συνοδεία λαϊκής ορχήστρας, είναι το κάτι άλλο!!
Δεν ξέρω αν έχεις τις δύο συγκεκριμένες εκτελέσεις. Μόνο αν τις ακούσει κανείς τη μία μετά την άλλη, μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς εννοώ…

  • Αγαπητέ Φίλε Γιώργο (Μπαγιόκο) σ’ ευχαριστώ από καρδιάς για τα καλά σου λόγια. Είμαι κι εγώ πολύ εντυπωσιασμένος από τη γνωριμία μας και σε περιμένω να ξανάρθεις σύντομα στη Σαλονίκη. Αυτή τη φορά θα “γουστάρουμε” μετά εγχόρδων οργάνων…

  • Αγαπητέ φίλε Θανάση (Καμπά) χάρηκα πάρα πολύ για τη γνωριμία μας. Είσαι ντερβίσης και να χαίρεσαι τη …ντερβίσαινά σου (Ανδριάνα).
    Σ’ ευχαριστώ και σένα από καρδιάς που μου έπαιξες στο τζουρά του Αντώνη όμορφα τραγουδάκια και μάλιστα …από τηλεφώνου!!! Μάγκικα και όμορφα. Να χαρείς τα δάκτυλά σου μεγάλε.
    Όσο για το CD, μετά από λίγη σκέψη, ξέρω ποιό είναι το πρόβλημά του. Μετά την εγγραφή του και πάνω στη βιασύνη μου για να προλάβω το ραντεβού μας, ξέχασα να του κάνω “ολοκλήρωση” (finalize). Γι αυτό και δεν σου το αναγνωρίζει κανένα μηχάνημα. Τι κάνουμε: υπάρχουν δύο λύσεις:

  1. Δοκιμάζεις να το κάνεις finalize στον Η/Υ σου ή σε μηχάνημα εγγραφής, ή
  2. Το πετάς και σου κάνω άλλο.

Φιλικά

Σ.Π.

5

Θυμάμαι που άκουγα μικρός στο γραμμόφωνο γείτονα ένα ζεϊμπέκικο που τραγουδούσε ο Τζουανάκος και στο ρεφραίν έλεγε “… κάποιον μου φίλο ψάχνω να βρω/θέλω να κλάψω μα δεν μπορώ…”. Έχεις κανείς ιδέα ποιό τραγούδι μπορεί νάναι αυτό? Thanks προκαταβολικά …

6

Σάκη βρήκα ένα ακόμη φοβερό τραγούδι του Σταύρακα
με τίτλο “Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΕ ΛΙΩΝΕΙ”.
Δεν ξέρω αν το γνωρίζεις ήδη,
αν δεν το ξέρεις πες μου να σου γράψω τους στίχους
τουλάχιστον,γιατι μονο αυτό μπορώ να κάνω μιας και δεν γνωρίζω συνθέτη κ.λ.π.

Β.Κ

7

Μπράβο Βασίλη. Όχι δεν το ξέρω.
Όταν λες “βρήκα”, τι εννοείς;
Έχεις το τραγούδι σε κάποιο CD ή έστω κασέτα;

Σ.Π.

8

φυσικα πολλες απο τις πληροφοριες ειναι λαθος… θα επιστρεψω με τα ακριβη στοιχεια για τον τζουανακο. ο εγγονος του ειναι κολλητος μου, οποτε αθελα μου εχω μαθει πολλα για τον τζουανακο

9

Νομίζω οτι ο Σάκης έχει καλύψει το θέμα ΤΖΟΥΑΝΑΚΟΣ με μεγάλη επιτυχία . Μικρές διορθώσεις ίσως επιδέχεται το κείμενο - έρευνα που παρουσιάζει . Πάντως περιμένουμε και τις δικές σου μαρτυρίες - απόψεις γι’ αυτόν τον πολύ μεγάλο έλληνα καλλιτέχνη.Εδώ να τονίσουμε οτι δικαίως ο ΤΖΟΥΑΝΑΚΟΣ κατατάσσεται από τους γνωρίζοντες του χώρου ως ένας από τους πέντε κορυφαίους έλληνες λαικούς δημιουργούς - ερμηνευτές των τελευταίων εκατό ετών.

10

Μάρκος
Μητσάκης
Παπαϊωάννου
Τσιτσάνης
Χιώτης
(αλφαβητικά, και στα γρήγορα)

Ένας από τη λίστα πρέπει να σβηστεί, αν είναι να ισχύσει το εν παραθέσει.

Παιδιά, να μετράμε και λίγο τα λόγια μας, όταν θέλουμε να εκφράσουμε θαυμασμό για κάποιον (σίγουρα αναγνωρισμένο) καλλιτέχνη που εκτιμούμε πολύ.

11

Αγαπητέ φίλε Νίκο σε ευχαριστώ για τον κόπο που έκανες να διαβάσεις το μήνυμά μου και να το σχολιάσεις. Ομως είσαι λίγο εκτός θέματος . Εγώ ούτε ζήτησα να μου αναφέρεις ( έστω και αλφαβητικά) τους δημιουργούς που σου αρέσουν αλλά ούτε κι εγώ μπήκα σε αυτή την διαδικασία να αναφέρω ονόματα — η λαική παροιμία εξάλλου λέει περί ορέξεως κολοκυθόπιτα --. Τωρα περί συμβουλών τύπου να μετράμε τα λόγια μας όταν θέλουμε να εκφράσουμε θαυμασμό, νομίζω ότι σε ένα δημοκρατικό forum και τηρουμένων των κανόνων του savoir faire εξέφρασα την άποψή μου με πολύ κομψό τρόπο γιαυτόν τον σπουδαίο δημιουργό.

12

Νομίζω ότι το σχόλειο του Νίκου Πολίτη εκφράζει απλά την αντικειμενική αλήθεια.
Από εκεί και πέρα ο καθένας μπορεί να λέει την άποψή του, έχοντας πάντα επίγνωση ότι αυτή μπορεί να σχολιαστεί από τα υπόλοιπα μέλη του φόρουμ. Πως να το κάνουμε δηλαδή, ιδίως όταν γράφονται υπερβολές, το πιο πιθανό είναι κάποιος να απαντά. Αλλά εγώ δεν το βρίσκω προβληματικό αυτό, αλλά αντίθετα το θεωρώ γόνιμο.

13

Gogos, καλύπτομαι απόλυτα.

14

Και ποια είναι η αντικειμενική αλήθεια ; ;

15

Ότι οι Μάρκος Μητσάκης Παπαϊωάννου Τσιτσάνης Χιώτης θεωρούνται οι 5 μεγαλύτεροι δημιουργοί. Αν παρόλα αυτά εσύ προτιμάς τη δική σου θεώρηση μαγκιά σου. Εμείς έχουμε τη δικιά μας και πάει λέγοντας. Απλά το θέμα είναι ότι από τους 5 παραπάνω το έργος τους έχει μείνει στην ιστορία και τους γνωρίζουν και οι πέτρες. Αυτό μάλλον κάτι λέει. Πχ θα σου κάνω έναν απλά παραλληλισμό από κάποιο άλλο είδος μουσικής για να καταλάβεις τι εννοώ:
Τους Iron Maiden, το γνωστό χέβι μέταλ φαντάζομαι τους ξέρεις ή τους έχεις ακουστά. Αντίθετα τους Grave Digger ούτε που θα τους έχεις ακούσει στη ζωή σου (αν τους ξέρεις μην κολλήσεις στο προσωπικό ύφος της ερώτησης). Ε εμένα μου αρέσουν περισσότερο οι Grave Digger, αυτό όμως αντικειμενικά δεν τους καθιστά πιο μεγάλο συγκρότημα από τους Iron Maiden. Πως να το κάνουμε τους μεν τους ξέρει όλος ο κόσμος, το έργο τους το ξέρουν επίσης πάρα πολλοί. Αντίθετα, τους άλλους πόσοι τους ξέρουν. Αν δε σε καλυψα να γίνω πιο αναλυτικός.:089:

16

…

17

Θα σε παρακαλουσα Ιορδανη να ήσουνα λιγότερος ειρωνικός. Ειρωνικός μου φάνηκες εξ’ αρχής, αλλά νομίζω ότι τώρα δεν μπορώ να μην το θέσω.
Εγώ τουλάχιστον σου απάντησα ευγενικά και θα σε παρακαλούσα για μια ανάλογη αντιμετώπιση.:080:

18

Φίλε αν έγραφες “για πάρτη μου ο Τζουανάκος κατατάσεται στους πέντε κορυφαίους έλληνες λαϊκούς δημιουργούς-ερμηνευτές των τελευταίων εκατό ετών” δεν θα σου έλεγε κανείς τίποτα.
Αλλά εσυ επικαλείσαι τους γνωρίζοντες του χώρου(χωρίς να κατονομάσεις ούτε έναν),για να τεκμηριώσεις αντικειμενικότητα στη αποψή σου.Υπό αυτό το πρίσμα η άποψη του Νίκου Πολίτη είναι πιο κοντά στήν “αντικειμενικότητα”.

19

Ιορδάνη, σε τρία (απανωτά μέσα σε 1 ½ ώρα) μηνύματά σου προσπαθείς να υπερασπιστείς την (υποκειμενική) άποψή σου. Παραδέξου ότι υπάρχουν και άλλες απόψεις, δεν είναι η δική σου η αντικειμενική (εκτός αν μας το αποδείξεις).

Είχα τονίσει: αλφαβητικά, και στα γρήγορα. Όπως, επίσης, ότι φυσικά και ο Τζουανάκος είναι αναγνωρισμένος (και μεγάλος, προσθέτω) καλλιτέχνης.

Αν είναι να κατατάξουμε τους πέντε, δέκα, πενήντα μεγαλύτερους δημιουργούς του ρεμπέτικου σε λίστα ήσσονος σημασίας, τότε αντικειμενικότητα δεν γίνεται να υπάρξει. Μόνο με δημοψήφισμα θα συμφωνήσουμε. Αλλά το δημοψήφισμα έχει γίνει, στη συνείδηση όλων μας, τουλάχιστον σε ό τι αφορά τους πέντε πρώτους, που εσύ διάλεξες το νούμερο.

20

Αυτή είναι η αντικειμενική αλήθεια; Και δε νομίζω ότι εννοούσε αυτό ο Νίκος.
Γιατί π.χ. δεν είναι μέσα στην πεντάδα ο Χατζηχρήστος ή ο Σκαρβέλης ή δεν ξέρω εγώ ποιος άλλος; Γιατί όχι ο Χρυσίνης, με τη μεγαλύτερη παραγωγή απ’ όλους, που κανείς ακόμη δεν έχει καταφέρει να τη συγκεντρώσει; Γιατί όχι ο Παπάζογλου, που με περίπου δυο ντουζίνες τραγούδια στ’ όνομά του έχει γίνει σημείο αναφοράς;
Σε τέτοια ζητήματα δεν χωρούν “πεντάδες” ή “ντουζίνες” ή …δεν ξέρω τι άλλες αριθμητικές ομάδες μπορούμε να φτιάξουμε. Αυτή είναι η αντικειμενική αλήθεια.