Είμαι μάγκας και γουστάρω
Ειμαι μαγκας και γουσταρω
χασισακι να φουμαρω
κι οταν πια θα μαστουριασω
το μπουζουκι μου να πιασω
και να βγαλω το νταλκα μου
στις μαγκιωρες μου πενιες
Ειμαι μαγκας και γουσταρω
σα θα μπω στο ταβερνακι
φινο για να πιω κρασακι
μες τη σουρα οταν θα’ρθω
το τραγουδι μου να πω
Ειμαι μαγκας και γουσταρω
οταν θα’μαι σουρωμενος
και βαρια μαστουρωμενος
στα σοκακια να γυρναω
δυνατα να τραγουδαω
ομορφα ρεμπετικα των παλιων καιρων.
Οσα τα ματια βλεπουνε
κι οσα τα χειλη λενε
θελουν τα χειλη σου να πουν
τα ματια σου να δουν
Οσα απ’τα χειλη λεγονται
στα ματια σου και κλαινε
μην τα πιστευεις ματια μου
και ασε τα να πουν…
Δεν εχει μελωποιηθει,προοριζεται για κατι βαρυ ισως σε στυλ αμανε
Οι παρακατω στιχοι βγηκαν πριν καποια χρονια σε μια περιοδο που δε μπορουσα με τιποτα να βρω δουλεια,ειχα απελπιστει να παιρνω εφημεριδες αγγελιων κλπ,καποια μερα που ειχα διαβασει την εφημεριδα χωρις να εχω βρει κατι,ξεκινησα με το πρωτο διστιχο για πλακα…δεν αργησε πολυ να ερθει το υπολοιπο:).Εχουν μελωποιηθει,υπαρχει στο myspace.
Δουλεια εγυρεψα παντου γιατ’ειμαι μπατηρακι
μα ολοι μου ζητουσανε να κοψω το μουστακι
να ριξω το σακακι μου,να σπασω το μπουζουκι
να σπασω και τον αργιλε μαζι με το τσιμπουκι.
Δουλεια εγυρεψα παντου μα με πεταξαν εξω
κι ετσι αναγκαστηκα βρε μαγκες μου να κλεψω
ποτε μου δεν ειχα μπλεχτει με την παρανομια
μαγκας ημουνα τιμιος εγω στην κοινωνια.
Κακουργος ειναι ο ντουνιας και με το ματι κρινει
και σ’ οποιον ειν’ αλλιωτικος μιαν ευκαιρια δε δινει
κακος ειναι του ανθρώπου ο νους και η κοινωνια μαυρη
και ο καλος ο ανθρωπος πες μου καλο που νάβρει;*
*να βρει,το εκανα μια λεξη προκειμενου να αποδωσω σωστα τον τονισμο
Οι στιχοι γραφτηκαν το 2000- 2001,ενω ειχα πρωτογνωρισει τα ρεμπετικα τραγουδια.Μιλανε για την πρωτη μου εργασιακη εμπειρια(1-2 χρονια νωριτερα απ’οτι ειχαν γραφτει).Δουλευα κουβαλημα-ξεκουβαλημα σε μια καβα με ποτα κλπ,εκει τελος παντων ουτε οι συνθηκες ουτε οι αποδοχες ηταν καλες…σταματωντας ειχε μεινει ενα υπολοιπο 20.000 δραχμων να παρω…οσο τα πηρατε εσεις…αλλο τοσο τα πηρα κι εγω.Ετσι λοιπον εχουμε μια μικρη εξιστορηση της καταστασης αυτης…επηρρεασμενη απο τον ενθουσιασμο μου για τα ρεμπετικα(που εκεινο τον καιρο ειχα γνωρισει).:019:Βρισκεται μελωποιημενο στο myspace.
Τα 20 μου ταλαρα
τα δουλεψα με κοπο
δε θα τα’φησω μαγκα μου
κι αυτα να παν στον τοπο
Και το χαμαλη εκανα
για σενα δυο φεγγαρια
κι οσο σκληρα κι αν δουλεψα
η τσεπη μου ηταν αδεια
Τα 20 μου ταλαρα
ηρθε να παρω η ωρα
κι αν δεν τα δωσεις μαγκα μου
σε σφαζω εδω και τωρα
Εξαιρετικό το τελευταίο. (ειδικά ο τελευταίος στίχος):110::110::110::110::110:
Τελικά οι ζόρικοι στίχοι γράφονται βγαλμένοι μέσα απτη ζωή…
Φιλε Ιασωνα
Εισαι 17 ετων και απολο το ποιημα του BLEKOS , αυτο σου εμεινε "σε σφαζω εδω και τωρα" ???:112: Μη τρελαθουμε τελειως Ιασωνα , μαλακωσε λιγακι και τα ζοριλικια δεν ειναι για την ηλικια σου ...:026: Ουτε η ζωη ντε και καλα ειναι υποχρεωτικα σφαγειο , τουλαχιστον για σενα θαπρεπε να ειναι
μπαχτσες με ονειρα και ν` ανθιζεις μεσα τους …:043:
Τα ποιηματα και τα τραγουδια γραφονται αναλογα με τις καταστασεις της ζωης που επικρατουσαν
καποτε και τους σκληρους νομους της επιβιωσης …:106:
Εσυ γεννηθηκες σε αλλες εποχες και ευτυχως , ποτε δε θα χρειαστει “να σφαξεις εδω και τωρα” !!!:258:
ωραίο πολύ
φάτονα κ εγώ μαζί σου 
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 07:40 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 07:39 —
Μαμάααααααααααααααααααααααα
[QUOTE=paraponiaris;
Μαμάααααααααααααααααααααααα[/QUOTE]
Ετσι ακριβως , γιατι να το κρύψωμεν αλλωστε ??? :089::):092::019:
( σορυ BLEKOS για τα μασάλια ) …:109:
Εγώ μίλησα για το τραγούδι απο καλλιτεχνική σκοπιά. Αυτοί οι στίχοι μου αρέσουν. Αυτό δε σημαίνει ότι κάνω το χασάπη. Ούτε νομίζω ότι ο BLEKOS θα πάει αύριο να σφάξει τον κακοπληρωτή εργοδότη. Η μουσική είναι τέχνη αν θυμάμαι καλά. Επειδή όμως Πελαγία μίλησες καλοπροαίρετα (θέλω να πιστεύω), σου επιστρέφω κιεγώ ολίγα άνθη.:043::043::043::043::043:
Υ.Γ. Το Ιάσων θέλει ω. Το Ιάσονας και οι λοιπές πτώσεις θέλουν ο.
Υ.Γ.2 Είμαι 18 παρά δυο-τρεις βσομάδες και είμαι φοιτητής ιατρικής και παρότι δεν είναι σχετικό με το θέμα της συζήτησης, δεν ξέρω κατά πόσο είναι σωστό να σχολιάζεις σαρκαστικά τη ηληκία μου και το χαρακτήρα μου εφόσον δε με ξέρεις, έτσι;
Σου ζητω συγνωμη και ξανα δεν ανακατευομαι εκει που δε με σπερνουν …:026:
και απορω με μενα , γιατι γενικα ημουν αδιαφορη , φταιει το γηρας μαλλον …:089:
αλλα και η αποδοχη της “ακακίας” , σημαινει οτι επιδεχεται ιαση …:088:
Αφού αρχίσαμε τη θεωρία:
Δεν υπάρχει “τέχνη για την τέχνη”, και το αισθητικά ωραίο, το καλλιτεχνικά ωραίο δεν απομονώνεται τελείως από οτιδήποτε άλλο φέρει η τέχνη, όπως πολιτικά μηνύματα, ιδεολογία κλπ. Αυτό το ζήτημα έχει λυθεί από την ανθρωπότητα εδώ και κάμποσες δεκαετίες, για να μη πω ενάμιση αιώνα και βάλε.
Δεν υπηρξα ποτε σφαγευς…οπως ουδεποτε αποπειραθηκα να μαχαιρωσω ανθρωπο.Δεν εζησα ποτε σε τετοιο περιβαλλον ουτε με συγκινει σαν ιδεα.Δεν ειμαι βιαιος,απλα οπως και να το κανουμε καποιοι στιχοι ειναι πιο αυθορμητοι.Αλλος μπορει να τους πεταγε στον κουβα…εγω επειδη αγαπω τα “παιδια” μου τους μελωποιησα.Βαλε και την επιρροη των παλιων ρεμπετικων μεσα και…να μαστε!!!:088:
Εγραφα και συνεχιζω να γραφω και τετοιους στιχους.Τα 20 ταλαρα εκφραζουν καθαροτατα την αγανακτηση μου με μια δοση υπερβολης και αυτοσαρκασμου(για οσους με ξερουν).Τωρα οσον αφορα τι ειναι ωραιο και τι οχι,καθενας εχει τα δικα του μετρα και σταθμα…αλλωστε υπαρχουν επιλογες για ολα τα γουστα,ειναι τυχαιο;:127:
Θα κλεισω με την υπογραφη του Ιασωνα.
Εγω τραβω την τσαρκα μου κι ας με καλαμπουρισουν…:043:
Στιχοι που βγηκαν κατα τη διαρκεια της θητειας στον Ε.Σ. Εχει μελωποιηθει και βρισκεται στη σελιδα μου.
9 μηνες μου ζητας
Ελλαδα απο τη νιοτη
και στον Αυλωνα μ’εστειλες
να καμω το στρατιωτη
Μπηκα μες το στρατοπεδο
και μαυρισε η ψυχη μου
που πισω αφησα ζωη,
φιλους και την καλη μου
Μπηκα μες το στρατοπεδο
με την καρδια κομματια
που ειδα κι αλλους σαν κι εμε
με χαμηλα τα ματια
Μπηκα μες το στρατοπεδο
και στα χακι με ντυσαν
και να υπακουω σε διαταγες
ανωτερων μ’ορκισαν
Γεια σου Κωστακη μου τρελε
που ο,τι θελεις κανεις
στρατιωτες και στρατιωτικους
ολους θα μας τρελανεις
Γεια σου κι εσε Σαλονικιε
μαγκιτη μου Ανασταση
που 'σαι τεχνιτης ξακουστος
και σ’ολα σου ενταξει:043:
ωραια πραματα.αλλα εχω μια παρατηρηση(γενικη,οχι στο μπλεκο)
η ριμμα “ματια-κομματια”,εχει χρησιμοποιηθει τοοοοσο πολυ που πλεον οποιος το κανει πρεπει να πλερωνει προστιμο!!:108:
Κανονικοτατα φιλε ρεμα!!!:019:
Να πλερωσω ρε γμτ…εσφαλα και θα πλερωσω!!!
[i][u][b] Τους παρακατω στιχους εμπνευστηκα απο μια φιλη που ειχε περασει μια φαση κλεπτομανιας,ηταν πραγματικα απιαστη,ειχε μαστορια στο πραγμα αυτο…ωσπου μια μερα μεσα στη Νικαια στη μεγαλη αγορα(σε καποιο πολυκαταστημα:019:)[[COLOR=SeaGreen]ημουν παρων],παιχτηκε λοιπον η ρουφιανια,πραματα στην τσαντα (την) ειδε ενας χαφιες να χωνει(χτυπησε το μηχανημα στην πορτα:019:) την εδωσε στους μπατσους κι ακομα την πλερωνει (δεν εχει ξανακλεψει απο τοτε!!!).Οι στιχοι εχουν μελωποιηθει.
[/COLOR][/b][/u][/i]
Mεσα στην Αθηνα,δεν υπηρχε αλλη καμια
να με ξεπερναει στην κλεψια…
ειχα’γω τα κολπα μου γιατ’ημουν αλανιαρα
την τσαντα να γεμιζω διχως να χαλω δεκαρα
Στα μαγαζια σαν εμπαινα,γεματη τσαχπινια
δηθεν για να ριξω τη ματια…
να μου φερουν πραματα ζηταγ’απ’το παταρι
τους εκλεβα απ’τα ραφια και δε μ’επαιρναν χαμπαρι
Μια μερα μες τη Νικαια,κατω στη μεγαλη αγορα
μου’παιξαν λοιπον τη ρουφιανια…
πραματα στην τσαντα μ’ειδε ενας χαφιες να χωνω
μ’εδωσε στους μπατσους βρε κι ακομα την πλερωνω.
Βρ’αναθεμα σε ρουφιανια (σε αμανεδακι):088:
Δε νομιζω να χρειαζεται να πω για τους παρακατω στιχους…:039:.
Μια προχειρη ηχογραφηση μπορειτε να βρειτε στις ηχογραφησεις μελων του sealabs.
Τα πρασινα ματακια σου
και τα γλυκα σου χειλη
με κανανε να μη μπορω
πια να σε ιδω σα φιλη
Σε αγαπαω σε ποθω
θελω να σαι δικη μου
το σπιτι σου ξενοικιασε
κι ελα στο τσαρδι μου
Για να πλαγιαζω τις νυχτιες
μεσα στην αγκαλια σου
ν’ακουω για να κοιμηθω
τους χτυπους της καρδιας σου
Λοιπόν φίλε Blekos,
Άκουσα τα τραγούδια σου, τα 20 μου τάλαρα, 9 μήνες, ο εγργάης στο www.myspace.com/blekos1. Τι να σου πω μάγκα μου. Ήταν γαμ…εεεε, ήθελα να πω ότι δυστυχώς δε βγάζουν πια τέτοια.:089::089::089::089:
Πολλά μπράβο Blekos.:110::110::110::110:
Φιλε Ιασωνα ευχαριστω για την ακροαση και το σχολιο…ο,τι μπορουμε κανουμε…η μαλλον οτι μας βγαινει:127:
Μακαρι να επαιρνε ο καθενας το οργανο του και να σκαρωνε κατι…αλλα που!!!
Για να γραφτουν τα παρακατω την εμπνευση μου εδωσε η ερωτικη περιπετεια ενος φιλου.Οκ ειναι λιγακι πονηρο μα κι αυτα μερος της ζωης ειναι.Για την ιστορια τωρα…Συμμετεχοντας σε καποια σεμιναρια “του γυαλισε” μια δασκαλα και κλασσικα μιλουσε αρκετα για εκεινη…“βρε πως θα την κανω να με προσεξει;”…“βρε τι να της πω;”…“βρε πως θα τη ριξω;” κλπ.Καποια μερα λοιπον μιλωντας με ενα αλλο φιλαρακι για αυτη την κατασταση πεταξα τον πρωτο στιχο,βαλαμε τα γελια…καποιες ημερες μετα τους το παρουσιασα σαν ολοκληρωμενο τραγουδι…εκει να δειτε γελια!!! Εχει μελωποιηθει και παιζεται απλα με μια κιθαρα,θυμιζει σε στυλ Κατσαρο/blues.A!!!..To καλυτερο δε σας το ειπα…πλεον πανε για γαμο:088:
Κυρα-δασκαλα μαθε με
βρ’εσυ’σαι μαθημενη
πως φτιαχνει το πουλι φωλια
κι υστερα μπαινοβγαινει
Βαλε με κατω αμα θες
καλα να με διαβασεις
και για να δεις αν τα’μαθα
κατσε να μ’εξετασεις
Κυρα-δασκαλα μ’εμαθες
και θεωρια και πραξη
μα εγω για το χατηρι σου
θα μεινω ιδια ταξη
Κυρα-δασκαλα θα στο πω
κι αν θες να το πιστεψεις
πως μου ξυπνας μες το μυαλο
τις πονηρες τις σκεψεις…:230::78: