Στίχοι: Pelagia

Η ΦΡΑΠΕΛΙΑ…και το ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ.
Στην Ελλαδα εχει βγει …μια καινουργια συνταγη
Που μας αλλαξε τα φωτα απο Θρακη…ως Ευρωτα…!
Τηνε λενε ΦΡΑΠΕΛΙΑ…κι’ εχει μαννα την ΕΛΙΑ
Κι’ ολοι την αναζητουνε …να ρουφηξουν και να πιουνε…!
Κι’ οπως γινεται συνηθως…οπου δεν υπαρχει ηθος
Γιγαντωνει η κομπινα… με τις μερες και το μηνα…!
Ακουσε κι’ ο Βασιλιας…για τα φυλλα της ελιας
Κι’ εκανε κρυφα τη σκεψη …στο ΕΛΛΑΣ να επιστρεψει…!
Διοτι σκεφτηκε δικαιως…τωρα πια που ειναι ΤΕΩΣ
Τις ελιες του ν’ αξιοποιησει …και να τα οικονομησει…!
Οσα στρεμματα γης εχει … με ελιες θα τα φυτεψει
Τονους θα του δινουν φυλλα …και θα κονομαει φινα…!
Κι’ οτι μαζεψε απ’ του ΚΡΙΣΤΙ …σε τιμη λιαν αριστη
Πισω ΟΛΑ θα τα δωσει … την ΤΙΜΗ του για να σωσει…!
Διοτι σκεφτηκε πως τωρα…μεσ’ της ΦΡΑΠΕΛΙΑΣ τη Χωρα
Αν ως ΚΩΤΣΟΣ ροβολησει…ο Λαος θα το εκτιμησει…!
Και μπορει οπως παλια… να σκεφτει «ΨΩΜΙ κι’ ΕΛΙΑ»
Κι’ απ τον ΚΩΤΣΟ να ζητησει…στο Παλατι να γυρισει…!
Στα καλα του καθουμενου…και επι του προκειμενου…
Λετε να’ χουμε μπελαδες με ΦΡΑΠΕΛΟ-ΦΡΑΜΠΑΛΑΔΕΣ ?
Ρε μπας κι’ ειναι σκευωρια …η ΦΡΑΠΕΛΟ-ΘΕΩΡΙΑ ??
Για να βαφτιστει η ΕΛΛΑΣ το «ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΦΡΑΠΕΛΙΑΣ» ?
Φιλοι μου χαμογελαστε !!..Τουτο ΜΟΝΟ να θυμαστε
Καλλιο αντι για ΦΡΑΠΕΛΙΕΣ…να μα ριξουν ΚΑΡΠΑΖΙΕΣ…!

Κι’ αντι για ΦΡΑΠΕΛΩΜΑΤΑ…πεντ’ εξι …ΦΑΣΚΕΛΛΩΜΑΤΑ…!

καλα εισαι “ΑΡΧΟΝΤΑΣ” της πολιτικης σατυρας και οχι μονο = “ΑΠΑΙΧΤΟΣΣΣΣΣΣΣΣ” …:109:

Εκτονωση Πελαγια μου , “εκτονωση” .
Ετσι βαναυσα που υποτιμαται η λογικη και νοημοσυνη μας ,μ’ αυτα που ακουμε και βλεπουμε γυρω μας, μονο το χιουμορ μας εχει απομεινει για να μην τρελλαθουμε…!!

πληρωστε με να γραψω ενα σεναριο
κι ας ξεστρατησω απο την πεπατημενη
πληρωστε με να γραψω ενα μονοπρακτο
γι` αυτους που ζουν μαζι , μα ειναι ξενοι …

παλια σκαρια αραγμενα για αποσυρση
σε πελαγο βουβης διαμαρτυριας
βλεμμα απλανες και μάτια πα στη δυση τους
που ψαχνουν τον Παραδεισο μιας νεας ευκαιριας …

η πρωτη πραξη ηταν το παζαρεμα
ο ορος της στερνης “επικαρπιας”
αυτος φιλοι που μαλλον μεταφραζεται
“μεταβαση σε οικο ευγηριας” …

ο γερο-πεθερος μου `λεγε καποτε
“δεκα παιδια κοιταζει ενας πατερας”
μα σαν πλακωσουν τα κακα γεραματα
“δεκα παιδια , μαλωνουν για το < δέρας >” …

ετσι λοιπον σεφαρμογη και ταχιστα μπαινει στο σχεδιο η δευτερη η πραξη κι η εγκαταλειψη μαλωνει για τον ρολο της θελει να ειν πρωταγωνιστρια κι εν ταξει …

“τροπος του λεγειν” , θα μου πειτε κυριοι
ειμαι ωμη σαυτη μου την αληθεια μα σ ενα τετοιο “σπιτι” , αν πατε βιζιτα
σας βγαινει η καρδια απο τα στηθια …

ολοι εκει γνωστοι , μπορει και αγνωστοι
βρισκονται κατω απτης "ανιας" την ομπρελα και το σωστο απεχει απ το παραλογο
οσο απεχει η λογικη , απο την τρελα …

αφησαν πισω , ο,τι ειχαν και δεν ειχανε
μια και κανεις δεν ημπορει να τους προσεξει
και τρεμουνε τα χειλη απ` το παραπονο
γιατι τους βλεπουνε στη χαση και στη φεξη …

κι αν καποιοι απ` αυτους καταλαβαινουνε
διπλα υποφερουν , σας το υπογραφω
δεν εχουν αλλο τι να περιμενουνε
μετα την εγκαταλειψη , τον ταφο …

ετσι το εισπραττει ο γεροντας ο ανθρωπος
οταν στη δυση τα στερειται τα παιδια του
γι` αυτο καλυτερα να χανεται στα “ονειρα”
παρα να εχει στο μυαλο , τα λογικα του …

καπου εδω τελειωνει η “υποθεση”
στριβει η σκεψη τ` ακρωτηρι του Μαλεα
για εναν οικο ευγηριας εγραψα
ουτε η πρωτη ειμαι δα , ουτε κι η τελευταια …:106:

Δεν ξέρω πια πόσα μπράβο να πατώ γι αυτούς τους στίχους, αυτή την έμπνευση, αυτό το συναίσθημα και…τόσα άλλα. Μπορεί επειδή είμαι καινούργιος στο site να μην ξέρω τι έχει προειπωθεί, αλλά σκεφτήκατε ποτέ να εκδοθεί ένα βιβλίο με όλα αυτά; Αναρωτέμαι πόσες φορές έχω ακούσει για την ( κακή ) ποιότητα των ελληνικών τραγουδιών σήμερα, αναρωτιέμαι πόσα καψουροασχετοτράγουδα ακούμε, αναρωτιέμαι αν μπαίνει ποτέ κανείς σ’ ένα τέτοιο site.Η ποιότητα, ο θησαυρός, είναι ανάμεσά μας. Βλέπει, ακούει, διαβάζει κανείς;

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ …της Ελληνικης ΥΠΑΙΘΡΟΥ…!

Ο ΥΙΟΣ ( Γιαννος)
Πατερα τ’ αποφασισα διδασκαλος να γινω
Τα νειατα να καθοδηγω …μορφωση να τους δινω…!
Η ΚΟΡΗ ( Παγωνα)
Κι’ εγω πατερα επιθυμω δασκαλα να σπουδασω
Λειτουργημα ειναι και τιμη τους νεους να διδαξω…!
Η ΜΑΝΑ ( Κυρα Κατινα)
ΜΠΡΑΒΟ παιδια που σκεφτεστε σαν δυο καλοι πατριωτες…!!
Μελλον δεν εχει στο χωριο…με προβατα και κοττες…!
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ( Κυρ- Μητρος)
Παιδακια μου μη βιαζεστε …κι’ αγχωνεστε πολυ …!
Δεν ειναι νασαι δασκαλος …αυτη την εποχη…!
Κυρα-Κατινα
Μητρο ! Μαλλον δεν ακουσες ειδησεις …τελευταια !
Ο υπουργος ανελαβε …πρωτοβουλια νεα…!
Γιαννος
Πολυ σωστα ενηργησε … κι’ αδραξε τα ηνια !!
Θα ειναι τωρα ευτυχεις … οι νεοι στα θρανια…!!
Παγωνα
Κι’ ετσι μπαμπα το προβλημα … βαδιζει προς τη λυση …!
Τους νεους η κυβερνηση …αμεσα θα στηριξει…!
Κυρ- Μητρος
Ακουστε με βλασταρια μου ! Ακου κι’ εσυ γυναικα…!
Κι’αν ενα προβλημα λυθει …θα ξεφυτρωσουν δεκα…!
Στα τοσα χρονια που’ζησα…το’ μαθα και το ειδα !
Αγιατρευτα ειναι αρρωστη…ετουτη η Πατριδα…!
Αυτα που παντα γινονταν…θα γινονται και παλι …
Κι’ ακουστε τωρα να σας πω …το ασμα του Πασχαλη !!
( Ο κυρ-Μητρος τραγουδα)

    Οταν πηγαιναμε μαζι  σχολειο..
     καθοσουνα στο  στο διπλανο θρανιο..
     κι’ οπως  σου εδινα το   βιβλιο 
     ξεφωνιζα  ...δε ΒΑΣΤΩ..!  
    Κι’ ετσι ωραια  τον  καιρο περναμε 
    αλλοι  τα  τρωνε  ..κι’ απο μας ζητανε....
    γι’ αυτο  πικροχολα  τραγουδαμε 
    Ελλαδα μου...Σ’ ΑΓΑΠΩ...!

σημερα εφυγες καπου μακρια και σ` εχασα
τη χτεσινη βραδυα ομως δε ξεχασα
οταν οι δυο μας ανταλλαζαμε μηνυματα
κι εσυ με περναγες , χιλια ψυχογραφηματα …

σε μία κουνια ονειρικη , εκει σανεβασα κι ο,τ ειχα ονειρο , επανω σου το κρεμασα
και σ` ερωτευτηκα με μιας , κεραυνοβολα
μα τα ονειρα μου , ηταν ολα φυλλοβολα …

ενοιωθα τοση ευτυχια στην καρδια μου
κι αλλαξα βαρδια για να σεχω πιο κοντα μου μια υπερτατη ηδονη μεσ το κορμι μου
που `χες διαλεξει την παρεα τη δικη μου …

ποιος ξερει αληθεια , ποσο παλι θαμαι μονη
και η καρδια που τοσο λατρεψες , θυμωνει
δεν παρατανε μια γυναικα οργισμενη
στης μοναξιας της τη σιωπη , παραδομενη …

σημερα εφυγες , μα ξερω οτι δε σεχασα κι εκεινη , αγαπη , την υποσχεση δε ξεχασα πως σα γυρισεις απ τα περατα του κοσμου
δε θα μου φυγεις , γιατι πια , εισαι δικος μου …

οταν μου ειπες πως θα φυγεις μακρια μου
πηρες ενθυμιο το τσιγαρο απ` τα χειλη μου
και σκεφτηκα γιατι ? παρηγορια μου
μα κουνησα μοναχα το μαντηλι μου …

με μετρησες με βλεμμα παντα αγερωχο
που κοιταζε να βρει το μαστορα του
κι εγω εψαχνα μεσα μου τον ενοχο
να κλεψω τη χαρα , απ` τη χαρα του …

πελαγος ημουνα κι εγω και το καυχιομουνα
μα ηρθε ενας χρονος αλανιαρης
αυτος που φερνει αυτα και τα επομενα
και μ` επνιξε και μενα ο ζηλιαρης …

ποιος ξερει αν θα σε δω ξανα αγαπη μου
περασαν τα καλυτερα τα χρονια
κι εσυ απ το ταξιδι σου δε γυρισες
με ξεχασες ωσαν τα χελιδονια …:106:

Αν και το μπραβόκουμπο γι’ αυτό υπάρχει, αλλά παιδιά οι τελευταίοι στίχοι της πελαγίας ήταν τέλειοι και πιστεύω ότι απλά ένα μπράβο δεν αρκεί. Γι’ αυτό :109:

Μια φανταστικη ιστορια απο το ΒΟΥΡΚΟ της μεγαλης ΣΤΕΠΠΑΣ
«ΝΟΥΔΟΥΣΚΑΓΙΑ»
{Οποιαδηποτε ομοιοτης με προσωπα η πραγματα ειναι τελειως συμπτωματικη}

Ητανε μια φορα ματια μου κιʼ εναν καιρο …
μια κυβερνηση με οραμα
και ευγενη σκοπο…
---------------------------…------------------------------------
Πρωταρχικο της μελημα να αναλαβει δραση … γιʼ αυτο και αποφασισε
ενα εργο νʼ ανεβασει …!
Εγινε συναξη λοιπον … για να το επιλεξουν… αν πρεπει εργο κλασσικο η αλλο
να διαλεξουν …!
Τη δυναστεια «ΚΑΡΑΜΑΝΛΩΦ»… προτεινει ο Σαμαροφσκυ …κιʼ ειχε την υποστηριξη
και του Παυλοπουλοφσκυ…!
Ο Λιαπινοσκιν προτεινε μαλλον απο συνηθειο … του Ντοστογιεφσκυ το γνωστο
το εργο …τον «ΗΛΙΘΙΟ» …!
Καποιοι αλλοι υποστηριξαν για να υπαρξει ουσια … θα πρεπει νʼ ανεβασουνε
μια σουπερ-κωμωδια…!
Ο Μιτσοτακωφ μαλιστα που τοʼ χε ξανακανει προτεινε νʼανεβασουνε
κατι του Αριστοφανη …!!
Στην αποψη προσχωρησαν, Παναγιοτοπουλοσκιν …κιʼ απ τους παλιους
ο Σουρλακωφ και ο Γιακουματοσκιν.
«Τα τετριμμενα δεν περνουν» φωναζει ο Μανολεφσκυ … « νομιζω εργο ιδανικο
εινʼ ο ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΣΚΥ …!
«Το εργο αυτο στο κομμα μας θα δωσει «αλλην οψιν» …θα το στηριξει αυθωρει
κιʼ Μεγας Ψωμιαδοσκιν»
Ο Αλογοσκοφσκυ βλοσηρα και λιγο θυμωμενα ειπε πως τα θεατρικα
ειναι ξεπερασμενα .
«Εγω», τους λεει, « θʼ ασχοληθω με συγγραφη βιβλιου …και δεν με νοιαζει
αν βρεθω εκτος ψηφοδελτιου»…!!
Πηρε κιʼ η Ντοραμπακοβα το λογο να εξηγησει …πως ετσι που τα πραγματα
εχουνε καταντησει
μοναχα κατι ευτραπελο … μια φαρσοκωμωδια … ειναι αυτο που ενδεικνυται
να δωσει την ουσια…!
Ο Παβλιδοφσκυ που ως εδω δεν ειχε πει μια λεξη …ριχνει μια «βομβα» προταση
το κομμα να διαλεξει…!
«Αναλαμβανω παραυτα να το δρομοληγησω στον Μανουσοφσκυ υπευθυνα
αμεσως να μιλησω… !
Στο πλοιο του «Σαραβαλο» ολους να μας φορτωσει και στο Αιγαιο ανοιχτα
νυχτα να μας πατωσει …»
Ως τουτο ακουσε ο Κωστωφ τουʼρθαν τα πανω κατω και λεει « δεν το ανεχομαι
να παμε ολοι στον πατο…»
Μα… σου-μου-του …και πες-και-πες… με λογια και προκλησεις…προσφατως γινανε γνωστες
κιʼ αλλες διαφοροποιησεις .
Το εργο συνεχιζεται κιʼας ειναι ΦΑΝΤΑΣΙΑ…ΟΥΔΕΜΙΑ σχεση φιλοι μου …
με Νεα Δημοκρατια …

ησουνα πραγματι ενας φιλος
που καιγοσουν μονο για μενα
τωρα σε στερησαν δικε μου
κι αναπολω τα περασμενα …

οταν παιδι ημουν ακομα
και ακουγα θεριου φοβερα
ομως περιμενα να κλεψω
αφιλτρη γοπα απ` τον πατερα …

ετσι γεννηθηκε αδελφε μου
μια εξαρτηση μεγαλη
φιλία άρρηκτη καλε μου
που ομοια δεν ηταν αλλη …

κι οταν λεφτα οικονομουσα
σε ειχα παντοτε στην τσεπη
στην στεναχωρια , στη χαρα μου
σ` ολα τα θελω και τα πρεπει …

αλλα περασανε τα χρονια
κριθηκες φιλος βλαβερος
που σακατευει τα πνεμονια
και δε τα σωζει ουτε γιατρος …

αρχισαν να σε κυνηγανε
να σε μαρκαρουν στο πακετο
ειδοποιησεις του θανατου
και σου περασαν και λουκετο …

αυριο φιλε σε κηδευουν
και σε θρηνουν ολοι οι μαγκες
και πλεον θε να καταγγελουν
αυτους που κανουν ματσαραγκες …

Ματσάγγιδες και Παπαστράτοι
Καρέλιαδες μα και ΣΕΚΑΠ
φορο τιμης σου αποτίουν
και θα γραφτεις και στο ΑΛΜΑΝΑΚ …

ενθαδε κειται το τσιγαρο
φιλος πιστος και αδελφος
αυτος που καιγονταν για σενα
καιγεται τωρα μοναχος …:106:

κι υστερα ηρθανε οι θυμησες να παιξουν
“κρυφτομπικο” και τΑη Γιαννιου τις φλογες σε μια ασπρομαυρη παλια φωτογραφια στερνη μου γνωση , το μυαλο που τοχες …

ψυχες αθωες και παιχνιδια στην αλανα
φουχτες το χωμα και τα ρουχα λερωμενα
πισω απ` το φραχτη να φωναζει καποια μανα
κι εγω καρδια μου , να πληρωνω τα σπασμενα …

ενα αγιοκλημα τη μυτη τυραννουσε
απο υπαιθριους με “αιγλη” σινεμαδες
και στο τηγανι σα μαιναδες να χορευουν
χολοσκασμενοι απ` το κακο τους , λουκουμαδες …

ποσο περιμενα να γινει αυτο το παρτι
για να με παρεις απ` το χερι στη βεραντα
και με υποσχεσης παιχνιδισμα στα ματια
του πουκαμισου σου ρουφουσα τη λεβαντα …

σα κολασμενη τοτε πανω σου κολουσα
στου Αζναβουρ τις θεικες τις μελωδιες
κι εκει χτυπουσε “μπιελά” ο ανδρισμος σου
κατι ναγγιξει απ τις δικες μου συγχορδιες …

τωρα μεγαλωσα και σ` εχασα καλε μου
και οι αλανες εχουν γινει πια μπετα
μετεωρη εμεινα στου χρονου την αιωρα
να παζαρευω για το “πριν” , ενα μετα …

“νιατα φευγατα” , σπαταλη μου εφηβεια
ολα δοσμενα σενα αλμπουμ με "σπιραλ" σα φυλαχτο στο μοναστηρι της καρδιας μου σας εχω κλεισει μεσ το αδειο μου MISTRAL …:106:

Χανιωτη Χαλκιδικης - Ιουλιος 2009

θελω να με κολησεις σ` ενα τοιχο
και να γεμισεις το λαιμο με τα φιλια σου
θελω και το μυαλο να ξεστρατισει
και μονοπατια να ζητα στην αγκαλια σου …

θελω να μου ρουφηξεις και τα χειλια
κι απο τη ζηλεια την τρελη να τα ματωσεις
θελω να καταστρεψεις την εικονα
κι υστερα αμοιρος φονιας , να μετανοιωσεις …

θελω νανακατεψεις τα μαλλια μου ανταρτης ανεμος και εραστης μιας μερας θελω να ισοπεδωσεις την καρδια μου ναμαι η Πενταμορφη και συ να `σαι το Τερας …

θελω να ψιθυριζεις λογια λαγνα
ηδονικα , γεματα ερωτα κι αγαπη
θελω να με υποταξεις με λατρεια
το μαστορα μου για να βρω και τον σατραπη …

θελω και τον ιδρωτα σου να τρεχει
και να χαραζει τα δικα του τα αυλακια
πανω στο σωμα σου πηγές να ζωγραφιζει
και με τη γλωσσα μου να ψαχνω για ρυάκια …

θελω κουρσαρε , να μπεις μεσα μου , με φορα
κυριαρχος , αρχοντας μαζι κι ενας επαίτης
κι αφου μου πιείς την τελευταια μου σταγονα
να βαφτιστεις και του κορμιου μου Νομοθετης …:230:

Καλά… μ’έχεις στείλει αδιάβαστο!

Είχα μια μοναξιάρικη καρδιά ,στο τοίχο σκαλισμένη
Ηταν το μόνο στόλισμα πού΄χα στη καμαρί μου τη στενή
Τη τόσο παγωμένη
Είχα ημερολόγιο παλιό, στο τοίχο κρεμασμένο
Ακυρωμένο, ξέφυλλο ,απ΄τον καιρό ξεπερασμένο
Κ΄ανάμεσά τους το όνειρο ,ολάκαιρη ζωή ,στο τοίχο
Πάντοτε στημένο .
Στη Πελαγία μια νύχτα του Ιούλη με πανσέληνο . :043:

Υπάρχουν και μικρά παιδιά εδώ μέσα!
:019::019::019::019::019:

Απο : Manager
Προς: Πελαγία και Σαράντο

Έχω πρόταση απο γνωστότατο (well-known) παγκοσμίου φήμης και βεληνεκούς καλλιτέχνη.
Kατά το παρελθόν τραγούδησε τα πάντα, (λαικά, ρεμπέτικα, έντεχνα, latin).

Ετοιμάζεται δίσκος με δημοτικά.

Θέλω στίχους με: τσαρούχι, λαγι-αρνί, αρμέξαμε, στρούγκα, γάλα, μαντρί, φούντα, φ’στανέλα, φέτα (όχι λευκό τυρί, φέτα κανονική).

Ευχαριστώ.

Υ.Γ.
Κάντε γρήγορα. Η δουλειά ξεκίνησε.

:slight_smile:

ο παπους ο Τζακ Ο Χαρα
ερωτευτηκε Βουλγαρα
το `παιζε κι ανοιχτοματης
προικα πηρε τα παιδια της …

θα τον ετρωγε η μαρμαγκα
μα καταπινε βιαγκρα
επινε και μαυρο τσαι
να μπορει να την πηδαει …

πισω του αφησε σα “νουλα”
μια χωριατα γυναικουλα
που ξεθυμαινε λιγακι
μετρητο και τσιγγελακι …

καπου καπου τον θυμοταν
κι οταν λιγο συνερχοταν
“μπας και ζει ο Τζακ μου , μπας
με τα τρια μπαι-πας” ???

του χρειαζεται καημενη
μια σανιδα , αλλα βρεμενη
να τον ευρει τετοιο “σοκ” ,
ητανε και του ΠΑΣΟΚ …

ο παπους δεν εχει αναγκη
εξηγιεται και λαυρακι
ξεχασε και τα εγγονια
και δικα του εχει “προγονια” …

κι η Βουλγαρα καμαρωνει
π` αλλον βρηκε να πληρωνει
πεταξε εξω το κωλι
εκανε και “μιζαμπλι” …

αν ο Τζακ λοξοδρομησει
και το ματι του γυαλισει
λιγο θα του τον κουνησει
και αυτος θε να τα “φτυσει” …

ειναι καργα ερωτευμενος
στο βρακι της γαντζωμενος
τρεμει μη του πει το τερμα
και της γραφει κι ενα στρεμμα …

ναι , αλλα αυτη τα θελει ολα
η Βουλγαρα η “καριολα”
θελει να της παρει αμαξι
κι αλλο να τον αφαιμαξει …

ετσι ο Τζακ χανει τα παντα
και τον βαζει και στην “παντα”
τωρα βγαινει μ` αλλον τζε
που ξηγιεται Μερσεντε …

παρτον τωρα κυρα Μαρω
μη στον φερουνε στο καρο
λουσου τον και στην υγεια σου
Μαρω μου περαστικα σου …

και η Μαρω το κοθωνι
λεει “ο Τζακ καλα χουφτωνει”
κι αμα δεσει το γλυκο
θα `χουμε “εορταστικο” …

που σημαινει βρε Μαρακι
πως θα βγαλεις το βρακακι
“μη το επιχειρησεις Μαρα
θα τον πιασει αλλη κομμαρα” …

μα η Μαρω η τρελη
δεν ακουει συμβουλη
εδιωξε και τα παιδια της
για να κανει τη δουλεια της …

σαν τηνε θωρει ο γερος
τρεχει να κρυφτει στο “μερος”
και θυμαται τη Βουλγαρα
που `ταν σκετη μπαρμπουναρα …

βρε τι σου `μελε Ο Χαρα
να σε βρει τετοια λαχταρα
πεφτει τεζα στη μπανιερα
χωριανοι φερτε “αιθερα” …

μπα , σχωρεθηκε ο Τζακ μας
“η ζωη ναναι δικια μας”
εφυγε ο πιο ξενυχτης
του χωριου ο μεγας “μπιχτης” …

εξετσουμισε κι η Μαρω
τα `φτιαξε με τον κουμπαρο
κι ετσι εχει αλλον αντρα
στου Ο Χαρα τα σαραντα …:089:

η φρεγατα η Χριστινα
βρηκε γερο παραλη
που την πηρε στο τσαρδι του
να του πλυνει το χαλι …

ετσι αρχισαν τα “χάλια”
με χαλιά και μια “ασφάλεια”
που της εκανε ο γερος
να την εχει του χεριου του
του δικου του και του γυιου του …

τι κακο αλισβερισι !!!
εμπλεξε με ανδρες δυό
της ανοιγανε τη βρυση
μα ο ενας εχυνε νερο …

τοτε αρχισαν οι ζηλειες
του πατερα προς το γυιο
λεει "θα σαποκληρωσω" μιας και τουλειπε νιονιο …

κι η Χριστινα μας στη μεση
να μη ξερει τι να κανει
το χαλι να πλυνει πρωτα
η του γερου … το “καφτανι” …

τερμα ανοιγε τη βρυση
μια στο κρυο , μια στο ζεστο
μα ο γερος τη μαλωνει
που `χυνε πολυ νερο …

“γερο εισαι στα καλα σου ?
πως θα πλυνω το χαλι
πες μου πως θα καθαρισει
δωσε μου μια συμβουλη” …

“συμβουλη εγω δε δινω
ουτε ειμαι ο ΣΕΒΑΘ
συνεταιρο μ` εχεις κανει
μαλλον με την Ε.Υ.Α.Θ.” …

την ψωνιζει κι η Χριστινα
“βρε δεν εχεις το Θεο σου ,
μια και μου κλεισες τη βρυση ,
πλυν` το τωρα , μοναχος σου” …:257:

θα κλεψω την αποχρωση μιας μερας
το ασπρο και το μπλε , το χρυσαφι
θα κλεψω και τα ονειρα μιας νυχτας
το μαυρο , το ασημι , το βυσινι …

θα ριξω στην παλετα μου επανω
βοτσαλα τρελαμενα , τις ελπιδες
κι ενα πινελο να ξεσπα στα βασανα μου
και να σμιλευει τις περισσιες μου ρυτιδες …

θα κλεψω μια γλυκια φωτογραφια
αγαπης που δε προλαβα να δω
κι ερωτα που μ` αρνηθηκε το σωμα
ψευτρα υποσχεση , που κοπηκε στα δυο …

θα κλεψω και για παρτη σου ψυχη μου
τραγουδια ξεχασμενα στο τραπεζι
“μαυρα δισκακια” , μεσ` την περιφρόνια
κι ενα πικ-απ μαζι , για να τα παιζει …

θα κλεψω και τις ωρες τις φευγατες
ιεροκηρυκες στου χρονου ταναλόγιο και θα δικασω ο,τι ξεχασα να ζησω ο,τι απαρνηθηκα σα ναμουνα “λαμογιο” …

δεν ξερω αν θα πετυχει η προσπαθεια
η αν θα σκονταψει στο δικο σου το πορτραιτο
το μονο σιγουρο που ξερω θ` απομεινει
μονη καρδια , σε αδειο καβαλετο …:106: