Στίχοι: Pelagia

οσο και να το θελουμε , οσο κι αν προσπαθουμε
φιλοι ποτε δεν ειμασταν , φιλοι δε θα γενουμε
αναμεσα μας βρεθηκε ενα κοινο συμφερον
και οταν καταλαβαμε πως εχει ενδιαφερον …
εκει να δειτε μαγκες μου μαχαιρια και ακοντια
νευρα και κρατημα θυμου και με τα χιλια δοντια
ποιος αραγε τον φιλο του καπακι θε να φερει
δε πα κομματια να γενεί , δε πα να υποφερει …
και αφου καλα του πατησε το δολιο το κεφαλι
εκρυψε και το “θελω” του κατω απ` τη μασχαλη
και ειπε “δοξα τω Θεω , καλη ηταν η μερα” …
αλλου βαρουσαν τα βιολια κι αλλου θεριου φοβερα
κι οταν μεσα το φερετρο τον ειδε καποια μερα
χτυπηθηκε και φωναξε , μα χαθηκε στον αερα …
“κριμα τετοιοι ανθρωποι καλοι , να κοιτωνται εδω περα” …:044:

η τιμωρια του “κακού”
ειναι να τον ξεχνάνε
και οταν φευγει απ` την ζωη
ενα καντηλι , ενα κερι
λιγα λουλουδια κι ότι δη
να μη του χαλαλάνε …

εδω λενε ειν` η κολαση
μπορει και ο παραδεισος
και ο,τι κανεις θα το βρεις ,
μπροστα σου φιλε , οσο ζεις
-μα το κακό πληρωνουνε
καποιοι αλλοι αντι για σενα-
γιατι οι “νομοι” της ζωης
ειναι μια σκετη αβυσσος …

λενε συνηθως παει κι αυτος
“ητανε ανθρωπος καλος” ,
για οποιονε τ` αξιζει ,
μα για αυτον που αδικησε
και εβλαψε και μισησε
θα μεινει στα “αζητητα”
μια που ποτέ δεν αξιζε ,
ουτε μια χούφτα ρυζι …:026:

Εν τω μεταξύ οι λαχανίδες ήταν στην ημερήσια διάταξη. Γι αυτό επρήζονταν ο κόσμος και επέθαιναν.

και γ**ω τις λαχανιδες
που τις βλεπω ολο μπροστα μου
απορω πως ζω ακομα
που με ταιζε η μαμα μου …

λαχανιδες πρωτο πιατο
λαχανιδες το κυριως
σαν τις εβλεπα μπροστα μου
μ` επιανε ιδρωτας κρυος …

πριστηκε και η κοιλια μου
και με λενε και χοντρη
μηπως φταινε οι λαχανιδες
η το κρεας το πολυ ?

αχ βρε Μαρκο η αιτια
ηταν αλλη κι η παρτιδα
δεν επεθαινε ο κοσμακης
μονο απ` την λαχανιδα …

πεθαινε απ` την ασιτια
γιατι η μαμα πατριδα
δεν ειχε διολου ψωμακι
ποσο μαλλον λαχανιδα …

φατε αφοβα μαγκιτες
φατε και την λαχανιδα
πριν την φαει “λαχανο”
παλι καμμια “ακριδα” …:092:

αναμεσα σε αλλους σε μια φωτογραφια
μονο εσυ κι εγω θα ξερουμε οτι μιλω για σενα
με κοιταξες , δε το θελες , μια κι ο φακος πηρε το βλεμμα στο ταξιδι του κι εκει σε γνωρισα , πρώτο "χαιρω πολυ" και μεσα στην καρδια μου , μυστικα σε καταχωρησα ... ποτέ δε θα σε δω στ αληθεια ,
ποσοι αραγε στον κοσμο ετσι αδοξα χαθηκανε ?
μα αν ανταμωναμε εκεινη τη βραδια
ολακερη ζωη θα `γραφα ποιηματα για σενανε
να καις και να ζεσταινεσαι τις κρυες νυχτες του χιονια ,
μα δε σε βρηκα κι ολα ξεχαστηκανε …
αναμεσα σε αλλους σε μια φωτογραφια
πονταρα μία σκεψη μου φευγατη
ενα κεραυνοβολο ερωτα για παρτη σου
που στοιχηματισα με μένα , απο “γινατι” …:039:

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 21:46 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 20:05 —

ΛΟΥΣΤΡΑ ΜΕ ΠΙΣΤΟΛΙ …:092:

το πιστολι το Αστούρο
δεν κραταει το λουστρο “ντουρο”
και η πιεση του αερα
θελει και αυτη φοβερα …

τρια τέρμενα περάσανε
να βγαζει τη φωνη του
να φανταστεις δεν εκανε
ουτε την εορτη του …

να φταιει το διαλυτικο ?
να φταιει και το νέφτι ?
τον “γάνιασε” τον χριστιανο
μα λογος , δε μου πεφτει …

ωσπου το ανακαλυψε
πως εχει και Αστούρο
και “αρπαγμένο” σκληρυντή
και ενα χερι “εν ντούρο” …

αντε βγαλε συμπερασμα
και απο μενα κερασμα
πως φευγει η κυταριτιδα
πανω απο το φλουδι ???

στα Μποντι Λαιν θα την πας
θα την πλακωσεις στα μασαζ
και υστερα θε να καει
ολο το πελεκουδι …

και συνεχιζει ο Κρητικος
μ` αποτυγχανει δυστυχως
και το πιστολι αναψε
πεταει και πυρακια …

μαυτος εκει , ακαθεκτος λουστραρει βρε μανιωδως ωσπου το ξυλο εβγαλε απ το κακο σπυρακια …

και του φωναζει ο δασκαλος …

βαλε ερηφη μαστορα
καμμια φωτογραφια
ναναι λιγακι κοντινη
ωστε να φαινεται “γκρο πλαν”
τυχουσα “μακακια” …

τον γάνιασε τον ανθρωπο
μηνυματα εικοσπέντε
και με την φορα την πολλη
αισιως θε να φτανανε και τα 205 …

στεγνη απογοητευση
και το τοπιο μαυρο
μα απο μηχανης Θεος
πηρε τον λογο μοναχος
ο Νικος ο Πολιτης …

“παιδια μη το κουραζετε
γιατι ο ενας γραφει
κι ο αλλος με τ` Αστουρο του
καθετε και υπογραφει” …

εχουμε θεματα “πολλα”
διαβαστε λιγο τα “ψιλα”
κι αν δειτε οτι συμφερει
καλεστε απο αλλο ποστ
την γνωμη τους να δωσουνε
δυο φιλαρακια καρδιακα
τον Σαουλη με τον Φερρη …:092:

η αγαπη ειναι ανθρωπια
κι η ανθρωπια αγαπη
και συ με τη φαρετρα σου
λοξα πανω στον ωμο
με κοιταξες με ζυγιασες
με ενα βλεμμα μονο
και μου ριξες το βελος σου
ισα μεσ` την καρδια
τοτε δεν το καταλαβα
πως θα μου φερει πονο
γιατι πρωτα με μεθυσες
με ηδονικα φιλια …

η αγαπη ειναι ανθρωπια
και δεν εξαγοραζεται
εξ αλλου το αντιτιμο
ειναι πολυ ακριβο
προσπαθησα δεν μπορεσα
ναλλαξω αυτο που νοιωθω να πεισω την αναγκη μου πουχω να σ` αγαπω …:084:

μεσ` το ρετζενσυ καζινο
τα λεφτα μου ολα αφηνω
ποτε κοκκινο η μπλακ
ποτε παλι στον μπλακ τζακ …

σαν με βλεπει ο γκρουπιερης
τεμεναδες δες πως κανει
κι απο πισω ολοι λενε
δεστε πως θα τον ξεκανει …

πουλησα και το ρολοι
το ασημενιο κομπολοι
ενα σπιτι στη Χανιωτη
κι ολα αυτα ρε πατριωτη …

για να παρω τα χαμενα
λες και θα ρθουνε σε μενα δεν καταλαβα το ζωον ολα ειν μαστορεμενα …

και τα παιζω μονοκουκι
εξω περιμενουν Γουκοι
να μου φανε και το σπιτι
που `χω στη Θεσσαλονικη …

αλλα εγω , εκει , επιμενω
το παιχνιδι ειναι στημενο
το καζινο ειναι μαγκες
“παντοτε” το κερδισμενο …

κατακκοκινα τα ματια
ζουλα τριβω καποιο γουρι
λιγη τυχη να μου φερει

  • μα κι αυτο τι να μου κανει -
    μπηκε για καλα τ` αγγουρι …:089:

κι αν ξεμεινω απο χερι
παιζω και στον κουλοχερη
τα ψιλα τα τελευταια
στα φρουτακια με παρεα …

αλλα πινω τζαμπα ουισκυ
τροπους το καζινο βρισκει
και εγω μυαλο δε βαζω
με κερνανε και αραζω …

σωστε αλανια το παλτο μου
ναχω κατι τις να βαζω
μα η καρδια μου ειναι κρυα
που με βλεπει να βουλιαζω …

μεσ` το ρετζενσυ καζινο
εχασα ολα τα λεφτα μου
αλλα αυτο που τσουρουφλιζει

  • και το λεω μονο σε μενα -
    ειναι που `χασα οιμέ μου
    ολη την αξιοπρεπεια μου …:106:

επι τελους , ετρεξε ενα δακρυ
κι αυτο γιατι το εταξα δωρο σε ενα φιλο
δεν ειχα βλεπεις τιποτ` αλλο να του στειλω
το δακρυ μου , την ανασα μου
κατι παλια μου χρεη …

και καθονταν και μακουγε χωρις αυτος να φταιει και πεταξα τα "ρουχα" μου μπροστα του και εμεινα γυμνη αγεραστη , ανεραστη μ ακομα αντεχω …

“κοιτα αδελφε σε λιγο τι θα γένει” !
κι οπως τον εβλεπα
απτα σπλαχνα της να βγαινει , τονε καμαρωνα σαν τ αλλο το μισο μου ,
δεν ειχα ματια γιαλλονε , μον για τον αδελφο μου …

μα ζηλεψε το γελιο του
κι ολη μου την αγαπη
την ηθελε δικια της …
να σερνει το σαρκιο μου
σκλαβο πιστό της κι ερμαιο
στα μαυρα τα νερα της …

ποιος σουπε κυρα θαλασσα δε νοιαζομαι για σενα ? μα ειμαστε δυό , σαν μιά καρδια κι αν μου στερησειςκεινονε ,
θα σου το πω ορθα κοφτα ,
πως εχασες και μενα …

τωρα εμεινε ενα αγνάντεμα ,
μου σώθηκε το δακρυ
κι οταν ακουω το φλοίσβο της

  • συγνώμη αραγε ζητά ? -
    δεν θελω πια να τη μισώ ,
    αλλα βουβά μονο πονώ
    για το στερνό το ψαρεμα ,
    εκεινο που αφησε μισό
    στα σκοτεινά της βάθη …:106:

θα πεθανω μεσα στις αφιερωσεις
και κανεις δε θα με ψαξει
ποιον νοιαζει εξ αλλου το οτι ζω?
οτι περιμενω κατι κι απο σενα …
μα εσυ κωφευεις
κι εγω περιμενω στοικά σαν τη ζητιανα …

ακομα χτες σε πηρα στο λικνισμα μου
μου βαρυνες τους ωμους , μαζι με το κλαρινο
κι εκλεινα τα ματια
να κλεψω την εικονα …
φρουδες ελπιδες
κι ακομα περιμενω μια αφιερωση
μια πολυτελεια …:084:

ποιος μιλησε για συνταξη ?
ποιος μιλησε για ΙΚΑ ?
ποιος μιλησε για υστερημα ?
ποιος και για αντεργκράουντ ?
για πεντακοσια το σιντί (ρούβλια)
και συ στρογγυλοκαθιστη
αυριο δινεις οντισιον
για ν` απολαυσεις εαυτον
ισως στην Παραμάουντ …

κλαιω χριστουγεννιατικα
ποσες ζωες περάσανε
μεσα απο την καρδια μου
μα ο Νικολας ο ψαρας
εκανε τάμα μονομιας
να δρασκελισει “εντεχνα”
μεσα στα σωθικά μου …

κουραστηκα τ` ομολογω
απολογια δε μπορω
μα να που τωρα δεχομαι
την τρωω και στη μουρη
τριαντα πεντε συναπτα
πορτα δε χτυπησε καμμια
μα παντα θα τρωγε και μια
εστω για καλαμπουρι …

και ενα ενα τα μετρα
τοσα χαστουκια δυνατα
μα ειναι φτερο κι οπως πετα
με μουσικες σας ακουμπα
για να σας φερει γουρι …:084:

Γιάννη, δεν έχεις άλλη δουλειά να κάνεις. βραδυάτικα; Και θέλεις να καταλήξουμε και σε συμπεράσματα για τις σχέσεις των δύο φύλων (με ύψιλον, παρακαλώ) στην ελληνική κοινωνία, να αναφερθούν ακόμα και μελέτες ειδικών; Τι είμαστε, έδρα κοινωνιολογίας κάποιου πανεπιστημίου, να προκηρύξουμε και σχετικό συνέδριο;

Όχι, δεν πρόκειται να πάρει κανείς το λόγο. Ρεμπέτικο φόρουμ είναι εδώ.

( απο τον κ. Νίκο Πολίτη προς τον κ. Γιάννη Βρύζα ) …

αχος βαρυς ακουστηκε
τριτη τα ξημερωματα
κι εκει που `θαχαμε ταχιά
καλαντα για πρωτοχρονια
να που στο φορουμ βρεθηκε
ως Ι.Χ. προφητης
και στο κρανιο φορτωσε
του Γιαννη Βρυζα την πετριά
ο Νικος ο Πολιτης …:mad:

τι το θελες ρε χριστιανε και πηγες για να κανεις βραδυατικα κι αλλο κονέ κι ολους να μας ξεκανεις ??? δε σουφτασε ο πανικός
αυτος του Καζαντζιδη
και αρχισες τους ερωτες
για να μας βγουνε ξυδι ???:039:

εδω ειναι ρεμπετικο
και όχι σκυλοι αλέστε
παραμονη πρωτοχρονιας
ασε τους ερωτες με μιας
κοψε μια βασιλοπιττα
κάτσετε και φατέστε …:244:

αλλα κακως προεξοφλησε
ο φιλτατος μου Νικος
οτι κανεις δεν προκειται
να παρει και τον λογο
γιατι με μενανε εδω
που `μαι “ζουλάπι” φοβερο
“να που λογαριαζε λοιπον
χωρις τον ξενοδοχο” …:092: ( χαρης λεμονοπουλος - τραγουδι πανος γαβαλας )

ποσες φορες δεν βιασα
τον εαυτο μου
για να τον πεισω να κρατα
κλειστο το στομα
μα ερωτευτηκα ξανα
και επεσα στην συμφορα
γι αυτο και τ` αποφασισα
να κανω τον συνηγορο
στου Βρυζα τον αγωνα !!!:089:

Λοιπον !!! με δυο λογια …

τα φύλα ( τρομαρα σου με υψιλον ) ερωτευονταν
μα ερωτα δεν εκαναν
“το καναν” σα παντρευονταν
γιατι η τιμιοτης
σημαινε εκεινο τον καιρο
σεντονι κοκκινο θαρρω (ματωμενος γαμος του Λορκα)
και ζωνη της “αγνοτης” …:230:

γιαυτο και οι μπερμπαντηδες πηγαιναν στα μπουρδελα , να βγαλουν γουστα παστρικα , αλλα τις γυναικουλες τους "κορωνα στο κεφαλι" κι απ την κορωνα την πολυ
που στολιζε την κεφαλη
καθημερνως τις επιανε
και μια καινουργια ζαλη …:112:

ετσι λοιπον προδευσανε
οι φαρμακοβιομηχανιες
και βγαλανε και το Καλμόλ
μα και την Ασπιρινη
Πονσταν , Ντεπόν και Παναντόλ
και στο πολυ το ζορισμα
και μια νοβοκαίνη …:088:

βεβαια καταργήθηκαν
και οι πολλες κορωνες
αυτο `λειπε να μενανε
εσαεί εις τους αιωνες
γιατι το κερατο κρατει
οπως του ταφου η σιωπη
που παραμενει “ακρα”
μονο που οι ρεμπετες μας
καθολου δεν ευτυχησαν
να εχουν για το πηδημα
στην τσεπη το viagra …:106:

Χριστούγεννα μέρες γιορτής θέλουν καλή παρέα
γυναίκα τέκνα πεθερά και είναι όλα ωραία

έρχεται για επίσκεψη μας κάνει άνω κάτω
θέλεις δεν θέλεις κάθεσαι σα τον βρεγμένο γάτο

πρωτοχρονιά καλή χρονιά μαζί με την μαμά της
τα νεύρα μου θα γίνουνε όπως και τα μυαλά της

γκρίνια μουρμούρα ολομερής βιάζεσαι να βραδιάσει
παρακαλάς …θεούλη μου… πότε θα ησυχάσει;

τα φώτα σαν θα έρθουνε θα σβήσουν τα δικά μου
κατάθλιψη σου έρχομαι χάνω τα λογικά μου

μέρα την μέρα την μετρώ σαν τον φυλακισμένο
ψάχνω να βρω την δύναμη νιώθω μαστουρωμένο

μάνα γιατί με γέννησες θα κάνω χαρακίρι
φταίω που δεν της χάλασα ποτέ ένα χατίρι

δεν τις γουστάρω τις γιορτές θέλω την ηρεμία
την μάνα της στο σπίτι της κι εγώ σε νηνεμία

βιαστηκες για να παντρευτεις ?
δε ρωταγες τη θεία ?
την εξαδελφη του μπαμπα
που ειχε τετοιο κολλημα
παντοτε με τα θεια …:109::109:

αυτη θα σε συμβουλευε
σαν ψαξεις για συμβια
να παρεις “κορη ορφανη”
και με “καλη υγεια” …:230::088:

τωρα λιγακι ειναργα σου εμεινε η πενθερα κι η θεια ακολουθησε στα ταρταρα τον θειο μα πριν πεθανει σ αφησε
μια σπουδαια συνταγη
πως να χειριζεσαι εξυπνα
μεσα στο κοκκινο κρασι
και λιγο “παραθείο” …:089::092:

το μήνυμα παρακάτω
αυτό ας διαγραφεί
ευχαριστω

Είσαι νέα πεθερά και φαίνεται δεν φοβάσαι ακόμη :019:

ίσως να έχεις δίκιο
δεν ρώτησα να μάθω
μα η θεία ήταν χορεύτρια
και ήθελε να πάθω

πάντως ποτέ δεν είναι αργά
σαν έχεις καλούς φίλους
βρίσκεις συμβουλοσυνταγές
για σκώρους και για ψύλλους

ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ 42
Πεστα ωρε χρυσόστομε
ο στόμας σου νάγιάσει
ουτε απο το πεζοδρόμιο
δε θέλω να περάσει
ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΕΛΑΓΙΑ ΜΟΥ

ΑΚΡΙΒΩΣ

ειμαι μια νεα πενθερα
και καποτε ημουν νυφη
η πεθερα μου, μου `μοιζε
ηταν κι αυτη τρε γλυκατζου
κι οταν της πηγαινα γλυκα
παντοτε κανταιφι !!!

ποτε μου δε χρειαστηκε
να πω κακη κουβεντα
τα `λεγα ολα ντεκλαρέ
κι αυτη με την σοφια της
δεν τα εψιλοκέντα …

τωρα που πεθερα κι εγω
εγινα στο κατοπι
πηρα καλα πατηματα
και τη ζωη της νυφαδιάς
δεν της την κανω τοπι …

γιατι οταν εγεννησα
εβαλα εναν ορο
“να μου τον κοψει ο γιατρος
μιά κι εξω με τον γυιοκα μου
του ομφαλού τον λώρο” …

ΟΠΕΡ ΚΑΙ ΕΓΕΝΕΤΟ …:088:

τσακιζω τις ωρες μου
σαν τα καρυδια
δεν εχω την πολυτελεια
της επιλογης
αν ειναι γερα , η μια απ` τα ιδια
ποτε δεν περιμενα
εσυ να το πεις …

αλλα μου πετας
μονομαχε το γαντι
και γυρω και διπλα
γελουν τα σπονσόρια
σε λιγο ζυγωνει
μεσανυχτα και κατι
και πρωτη του χρονου
σφυράν τα βαπορια …

κι εγω τις τσακιζω
τις ωρες καρυδια
γιατι δε με καλεσε
κανενας αποψε
και ντυνομαι μονη
παμπάλαια στολιδια
μα ενα δικο σου
ποναει αποψε …

και κλαιω …:106:

Εύχομαι σε όλους χρόνια πολλά ,και καλά!
Θέλω κατ΄αρχήν να απευθυνθώ στους κκ συντονιστές.
Σε δύο συνεχόμενα μηνύματα του liga rosa ,διαβάσαμε ειρωνικούς ,απαξιωτικους ,θα έλεγα χαρακτηρισμούς ,για μέλη του φόρουμ .Στο μεν πρώτο μιλά για πελαγιοδρομίες , στο δεύτερο για πελαγίες του φόρουμ!! Με εξέπληξε το γεγονός ότι στο πρώτο μήνυμα ,συντονιστές τον επιβράβευσαν!!! Θέλω να πιστεύω ότι δε δώσατε ιδιαίτερη σημασία, λόγο της μέρας ,παραμονή πρωτοχρονιάς γαρ, και ότι δε συμβαίνει κάτι άλλο.
Φίλε liga rosa , στο μήνυμα σου αναφέρεσαι στη γλώσσα σου που πολλές φορές δεν λακωνίζει. Αυτό είναι ένα από τα κακά που μπορεί να πάθει κανείς. Ένα άλλο κακό που μπορεί να σου προκαλέσει είναι το ζάχαρο , πολύ ύπουλη αρρώστια