…τρια στιχάκια κίνησαν…ταξίδι για να κάνουν…
…στης Πελαγίας την αυλή…σήμερα παρελαύνουν…
…το πρώτο απ’την Ανατολή…έφτασε πάνω σε χαλί…
…είχε τουρμπάνι στα μαλλιά και φλόγα μέσα στην ματιά…
…το δεύτερο από βόρεια…έφτασε παγωμένο…
…κραυγές των Βίκινγκ έφερνε…άγριο…αντριωμένο…
…το τρίτο σαν να ψεύδιζε…το “θ” το τραβούσε…
…μα είχε καρδιά σπανιόλικη…δράση αναζητούσε…
…μεσ’την αυλή της Pelagy…πουλούσαν αγριάδα…
…ώσπου εκείνη πρόβαλε…ν’απλώσει την μπουγάδα…
…μ’αδιαφορία κοίταξε…προς την μεριά των στίχων…
…εκείνοι ξαφνιαστήκανε…ήταν πολύ “των τύπων”…
…“να μου κρατάτε το σχοινί”…τους είπε με αυστηρότις…
…κι αυτοί ευθύς υπάκουσαν…την “Αυτού Μεγαλειότης”…
…κι αφού στην μπουγάδα βοήθησαν…τους είπε να καθήσουν…
…χαμένα λίγο τά’χανε…και θέλαν να την βρίσουν…
…κάτι επήγαν για να πουν…τους έκλεισε το στόμα…
…“καλό είναι το τσίπουρο…φάτε και κάτι ακόμα”…
…“ακούστε τώρα άρχοντες”…τους είπε με σοφία…
…το πόσο μάγκες είσαστε…θα τό’βρει η ιστορία!..
…αφήστε το αντριλίκι σας…έξω από την αυλή μου…
…σήμερα γλέντι θα γενεί…γιατί έχω την γιορτή μου…
…αυτοί αμέσως φίλησαν…την οικοδέσποινά τους…
…και στίχους της εγράψανε…μέσα από την καρδιά τους…
…“να λάμπεις από ομορφιά”…ω Μεγαλειωτάτη…
… είπε εκείνος ο βόρειος…και της έκλεισε το μάτι…:089:
…“γεμάτη από αρώματα…να είναι η ζωή σου…
…η Ανατολή υποκλίνεται…στο γέλιο…στην ψυχή σου…”:109:
…“Σπανιόλικο ναν’το πάθος σου…σε ότι κι αν σχεδιάζεις…
…και όλου του κόσμου τις χαρές…στο σπίτι σου να βάζεις”…:246:
…και ύστερα ρεμπέτικα…τους έβαλε τραγούδια…
…του Μάρκου οι διπλοπενιές…τους κάναν αγγελούδια…
…απ’την αυλή της Pelagy… φύγαν αγκαλιασμένοι…
…στιχάκια αφιέρωναν…σ’όλη την οικουμένη…
Χρόνια Πολλά Πελαγία μου!!!..μόνο χαρές στον δρόμο σου!:088:
