To μπράβο δεν πήγαινε στο συμβάν, αλλά στο κουράγιο που βρήκε για να περιγράψει κάτι τέτοιο, ενώ είναι και τόσο φρέσκο. Ήταν δεν ήταν καλό το στιχάκι και μόνο η προσπάθεια αξίζει
Τό έγραψα πριν μπουν τα μπράβο! Προφανώς αντιλαμβάνομαι γιατί μπήκαν τα μπράβο. Κι’ εγώ έτοιμος ήμουν! Δεν το έγραψα τέλος πάντων για να κάνω μάθημα καθως πρέπει συμπεριφοράς ούτε να ηθικολογήσω. Προς απόδειξη, θα βάλω λοιπόν κι’ εγώ ένα για τους στίχους.
Φιλαρακια μου καλα ,
να το παρετε αποφαση , οτι μια ζωη “αυτοσαρκαζομαι” , ετσι ειμαι φτιαγμενη …
ο Θεος να μας φυλαει απο << τα δυσκολα >> … γιατι εχει << δυσκολα >> η ζωη …
και κατι αλλο , ο,τι γινεται με χρημα , χανεται και ξαναγινεται η στην προκειμενη
απομυθοποιειται σαν αξια , σαν υλικο αγαθο …
απλα σου μενει μια συναισθηματικη απωλεια για πραγματα που σου κληροδοτησαν
οι γονεις η οι γονεις των γονιων και που χαθηκαν σε μια νυχτα …
κι αυτο τελικα με τον χρονο ξεθωριαζει … και λες “ειχα καποτε …” , αυτα λοιπον …
απο μια Γερακινα χωρις βραχιολια …:088:
Δεν τα έχεις ανάγκη τα βραχιόλια, γενικά τα στολίδια, κοπέλα μου !
Στολίδι είσαι μόνη σου…
Πελαγία μου, κουράγιο ! :088:
Εσύ / εσείς να είστε καλά !!!
Λυπάμαι πολύ για τα πράγματα που σου πήραν αν και κάποια πραγματα έχουν αξία ανεκτίμιτη.Μία ερώτηση μόνο.Σου πήραν και τα σκουλαρίκια για την μύτη?Γιατί ήταν πολλά και ωραία!
ΥΓ.1 Το στοιχάκι σου είναι τέλειο…
ΥΓ.2 Κάτι τελείως άσχετο.Σαν σήμερα πέθανε το 1997 η Σωτηρία Μπέλλου.Ηταν 76 ετών.
απο παιδι στα βασανα
στο “φτυσε και κολυμπα”
κι αυτα που τσακιζαν ελιες
σαπιζουν στη “μπιριμπα” …
καταντια εινοι κοποι μου κι ομως , παλευω ακομα καπου θολωνει η ψυχη ζητα να βγει απ το στομα …
γυρισαν πλατη κι οι γονιοι
να μη βλεπουν τα δακρυα
δε ξερω αν τους κουρασα
με πεταξαν στην ακρια …
εσπασε το κεφαλι μου
πανω στο “τι θα γινει”
φτηνη ζητω παρηγορια
σε καμμια ασπιρινη …
“καβατζα” ενα βυθισμα
στο ληθαργο του τελους
“Μορφεα , διωξε τα ονειρα
σωσε με επι τελους” …
κι υστερα παλι τα στερνα
αυτα τιμαν τα πρωτα
“φτωχη καρδια μου κουρελου
και συ γυρνας τα νωτα” ???
ακου τιτιβισμα πουλιων
κει περα στην αλανα
γελια και κλαματα παιδιων
που τα καλει μια μανα …
μαγευτηκα , τρελαθηκα
μαυτη την αλλοτριωση χωραφια τα αισθηματα που παν γι` απαλλοτριωση …
πηρα λοιπον αποφαση
να βαλω το νυστερι
και χαθηκα σ` ενα “μανε”
μεσα στο “Τζιβαερι” …
ανοιξα και μηχανικα
ρετσινα Μαρκοπούλου
αυτη μονο μ` απομεινε
και η Φραντζεσκοπούλου …:106:
Ως φάρμακο πολύτιμο
για σένα είναι οι στίχοι
και άλλη περιπέτεια
να μη σου ξανατύχει
δωσε τσιγγανα μου ενα πιστολι
ποσο τιμαται “η ευκαιρια” ?
παιδι να γινω , να κανω “φουσκες”
να τις χαζευω με απορια …
πες μου τσιγγανα μου ποσο στοιχιζει
μια απολαυση του οσο - οσο ?
να δω τις “φουσκες” μου ψηλα στα ουρανια
και ο,τι θελεις θα σε πληρωσω …
ο.κ. , μεπεισε η δοκιμη σου πες την τιμη κι ασ τα παζαρια
πουλας το ψεμμα σου κι εγω μαζι σου
αν θες το παιζουμε κι αυτο στα ζαρια …
θελω οι “φουσκες” μου να ταξιδευουν
ονειρα απιαστα η και φευγατα
να τις κραταω στα δυο μου χερια
κι αυτες να χανονται , οπως τα νιατα …
πουλα τσιγγανα μου , το τελευταιο
ενα σαπομεινε ... καλομελετα , ποσο θα ηθελα ναταν “ατοφιο”
ρωσσικη να παιζα μ αυτο ρουλετα …
ελα τσιγγανα μου και δε με πειθεις
κοινος ο κωδικας , το μυστικο …
χερι πασημωσα να δωσει "λυση" πονταρει σ αλογο που `ναι “κουτσο” …:106:
Υ.Σ. οι “ΦΟΥΣΚΕΣ” , αναφερονται στα πλαστικα πιστολια που πουλανε οι τσιγγανες ,
και τα γεμιζουν με υγρο σαπουνι , ωστε οταν πατας τη σκανδαλη , βγαινουν φουσκες
που σκανουν στον αερα …:088:
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 12:20 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 11:54 —
ΤΥΨΕΙΣ …
εχτες σε ειδα γυρω στις εννια
και γυρεψα απ` την καρδια μια λυση
αφου αποτυπωμα της αφησες γερο
γιατι αρνηθηκε αυτη να σε γνωρισει ???
αδιαφορα σε ειδα να περνας
στο λατρεμενο μας αλλοτινο σοκακι
μα δε στο κρυβω “το γιατι” σου με πονα ,
μου τρωει τα σωθικα μου σα σαρακι …
ησουνα αντρας κι εγω μονο εικοσιδυό
εσυ με εμαθες ν` ακουω τα ρεμπετικα
οταν τα εψαχνες σε ραδιο παλιο
και με κερνουσες “Αρωμα” , αφιλτρα και σερτικα …
ο ερωτας μας ομως κοπηκε στα δυο
μια καραμελα , που μου πηραν απτο στομα και πριν προφτασω για καλα να τη γευτω εμεινα μονη , να την ψαχνω σ αλλο στρωμα …
παντρευτηκα , μα σου τομολογω πως για το γαμο μου , εσυ ησουν η αιτια ενα χαμενο , που δε σουπα , “σ`αγαπω”
και μια ζωη , με κυνηγαει σαν ερινυα …:106:
“κουτάλια” με μια κουταλιά γλυκο
κι αναμεσα μας ενα βλεμμα
πιατακι που `μεινε αδειανο ,
μεσα στο δισκο τον παλιο ,
γιατι μου σερβιρες αμαν
το πιο γλυκο σου ψεμμα …
δες τη ματια σου καλπικη
και το γλυκο φυρικι
πινω νερο να δροσιστω
να ξεπλυθει η προσβολη
που κατσε σαν το κοκαλο στ αντρικιο το λαρυγγι …
κι οταν `πο πανω μου γυρνας
το πεθαμενο βλεμμα
παιρνω γλυκο , να γλυκαθω
μπας και ξορκισω το “πικρο”
στα λαβωμενα μου αυτια
το τελευταιο σου ψεμμα …:106:
σημερα ελαβα το δωρο γενεθλιων ,
“ενα χαστουκι” …
και εστρεψα και ταλλο μου το μαγουλο , αλλα "την εκανες" , μεσ το μπουλουκι …
ευχες ? τι ναναι αυτο , ο Φαρισαισμος σου ? αλλοτε ερχεσαι και λες πως μ αγαπας
και παιζεις με τον ψευτοεγωισμο σου …
δε θελω δωρο γενεθλιων , πινω martini
σκετο η με παγο , δεν εχει σημασια
αλλωστε παντα λιγη μου `δωσες αξια …
ηδη ζαλιστηκα να ζω στο μπερδεμα
και να μη "βλεπω"που θα καταληξει …
αλλα να ξερεις πως ο “γορδιος δεσμος”,
θηλια θα γινει στο λαιμο και θα σε πνιξει …:106:
τι εχεις και κλαις?
κι η μοναξια ειναι παρεα
πες μου τον πονο σου
και κερασε πενιες
κι εγω , θε να σταθω στα πιο ωραια …
οταν αδειαζει μια γωνια μεστη ζωη κανεις ποτε δεν ημπορει να τη γεμισει παιξε λοιπον κι εγω θα πινω τις μισες απ το φαρμακι σου , που ο χρονος το οριζει …
εχει πεθανει , και τα χερια του ξανα
ποτε δε θα σε πιασουν με λατρεια
παιξε τα βραδια σου , που θα `ναι “μοναχα”
δες το αν θες , σαν μία δευτερη ευκαιρια …
κανεις ποτε , δεν αξιωθηκε , ποτε
κρυφο μερακι να μπορει για να το νοιωσει
παιξε λοιπον , ασε το δακρυ να κυλα
σε “ξενα” χερια , μη το κλαμμα σε λυτρωσει …
ειναι η μοιρα σου σκληρη στον κοσμο αυτο
κανουν τα τελια σου “βουβη διαμαρτυρια” ,
κανε προσπαθεια , τραγουδα ενα σκοπο
- κυκνειο ασμα - μια και ειδες το γραφτο ,
" ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΤΡΙΧΟΡΔΟ , μεγαλη ευκαιρια " …:106:
δεν μπορει να το χωνεψει πως μεγαλωσε
μηπως φταιει το φευγατο το μυαλο της ?
δανεικα παπουτσια - χρονια της που χαλασε
ετσι ψαχνοντας να βρει τον εαυτο της …
κι ο καθρεφτης , το θαμπο “γιουχαρει” ειδωλο
ζαλισμενο απτα ψευτικα φτιασιδια διεκδικει την ομορφια σ ενα μονοτερμα
“προμοσαροντας” ρυτιδες , για στολιδια …
δεν αντεχει να δεχτει το οτι γερασε
περιμενοντας μια δευτερη εφηβεια
παζαρευει η θεοτρελη εναν ερωτα
που για χαρη του , τον βαφτισε “φιλια” …:106:
στίχοι γεμάτοι δύναμη
μοιάζουν με ροκ τραγούδια
μανέδες ,μπλούζ,ρεμπέτικα
μοσχοβολούν
αρώματα ευγενικής ψυχής
ευχαριστούμε που μοιράζεσαι μαζί μας την καρδιά σου την ψυχή σου και το
πνεύμα σου.
χαρισμενο στον χρηστος42
ελα κοντα μου και θα σε μαθω
να χορευεις στο τανγκο μου …
στητη η πλατη , ψηλα οι ωμοι
κρατα τη μεση μου σφιχτα ,
μπες στο ρυθμο μου …
αφου το εχεις , σ` εχω διαβασει
μεσα στα ματια , σε μιας αλλης
τη σελιδα …
ελα και σφιξε με , ισιο το σωμα ,
μπλεξου στο βημα μου ,
ειναι του νου σου η παγιδα …
παρε μελανι , εισαι ενα αλανι
αλλα χορευεις θεικα ,
στο πε καμμια αλλη ? κατσε και γραψε , ελα και ψαξε και θα με βρεις μεσ τη φιγουρα
της στιγμης …
η στου μυαλου τη ζαλη …:230:
ΕΚΛΟΓΕΣ
Τωρα που φθινοπωριασε και θα¨χουμε εκλογες
θα¨ρχισουνε τα οργανα …θα¨ρχισουν οι φωνες…!
Ιδια τροπαρια και ψαλμοι παχια και αδεια λογια
για οικονομια , διαφθορα για SΙΕΜΕΝΣ και λαμογια…!
Βαστα καρδια μου , αντεξε και μη βαρυγκομησεις
γιατι αν τους παρεις σοβαρα ισως παραφρονησεις ..!
Κι¨αφου τα ιδια παλι ακους , τις ιδιες υποσχεσεις
απ¨την κοπρια θα σηκωθεις...και στην κοπρια θα πεσεις.Εκτοσης στο υιατριον μου θα κάνω
για ολα τα γεροντοεφηβοκορίτσια
τις ριτίδες θα τσιτόνω και και θα βγαζω
να πληρόσουν βερεσέ τα παραμύθια . . .
Πλαστικές στους μαστούς και τα γλουτά
με ελάχιστα λεπτά
και λιποαπορόφισης στην κοιλιά
σε ασπρομαλούσες χορίς μυαλά
Μα για την Πελαγία Σαλονικία
δεν θα δεκτώ ποτέ λεπτά . . .
αλατις ο ντοκτορ … γιασάν …:092:
σαν τη Νεα Δημοκρατια = η μονη λυση …:019:
τα βυζακια σα ζαλισει
θε να τα καρατομισει …
κι αν ο ιστρος τονε πιασει
κι εχει πιει κανα δυο τρια
απο γκομενα που ειμαι
και στα χρονια μου μεστη
θε να με μεταμορφωσει
μια χαρα σε τραβεστι …:026:
Συγνώμη , :106:
λέγε με παλιόπεδο
λέγεμε αλίτη
λέγεμε ακόμα και χασικλή
μα ΑΛΑΤΙ …:016::016::016:
(δεν μου λές , τι ενωείς με τῆν έκφραση ΑΛΑΤΙ . . .)
Ρέ κουκλίτσα ζωντανή
μιν θυμόνεις και μαζή μου
ξέρω πού’σαι καλωνή
και δεν χρειάζεσε αιχμή μου
Μαν αν ἦταν να σε φτιάξω
και να σε μεταμορφώσω
δεν θα μίκρενα
ουδέ θα αύξενα
μαστους και γλουτά
η ακόμα τα μοιρά ,
μονο θά εμίκρενα
την γλώσσα σου
την περίσια :092:
που σαν κάμα σφάζει
και σαν φαντάζωμαι
πος στον αυχαίνα με φιλάς
ὁλο το δέρμα μου ανατριχιάζει . . .:039:
Για σένα ρέ κούκλα μου
η καρδία μου δεν κτηπάει
τρώει ξύλο :112: :019::019::019:
Και ο νούς μου νεφελιβατάει …
…“άλατις” :088:νομίζω ότι λέει…πως λέμε…“άλατις ο μάγκας”!
Βάλε και κανά τόνο βρε Πελαγία…
…εκτός αν όντως εννοούσες “αλάτις” οπότε ζητώ ταπεινά συγνώμη για την παρέμβαση!:78: