Στίχοι: Lila Kira

Δημιουργίες Μελών Στιχουργήματα
61

Τι να πώ γιʼ αυτά τα Ίκαρους εγώ, αποσύρθηκαν. Πάνε ήδη πέντε χρόνια…
Οπαδός τους είνʼ ο Ikarus εδώ, που ευχαρίστως θα τα χαίρουνταν αιώνια.

Άσπρα – μπλέ, πλην όμως όχι ελληνικά, Ουγγαρέζικα κι από τη Βουδαπέστη,
Τον καπνό τους να ξερνάν κανονικά, και στο κρύο αλλʼ ακόμα και στη ζέστη.

Γλυκός θόρυβος, εάν έτσι το δείς, αλλά για κλιματισμό ούτε κουβέντα.
Προτιμώ λοιπόν για λύση της στιγμής, το βιολάκι του Κυριάκου του Γκουβέντα.

Κι αν τυχόν κι ο Μυστακίδης προστεθεί, να, το γλέντι μέσα στο λεωφορείο.
Ο Τατά θα μένει μόνο για να ʽρθεί, και να βάλει το δικό του εκείνος μπρίο.

και ας μη ζητήθηκε από μένα…

62

αλλοι τρωνε “αστακο”
κι αλλοι πανε μ` αστικο
στριμωξιδι φασαρια
και εγω με μια απορια …

γιατι Θεε μου ταχεις φτιαξει
ανισα κι οποιου τ` αρεσει
αλλοι μεσα στις κουρσαρες
κι αλλοι στον καυγα για “θεση” ;;;

τετοια δραματα τα ζουσα
ολη μερα στ` αστικο μου
που καμαρωνα , ο δολιος
μα δεν ητανε δικο μου …

αχ , να ξερατε τι βλεπω
μεσα απο το καθρεφτακι
τον αλητη , τη γριουλα
και το αγουρο ναυτακι …

τον πορτοφολα μπαμπεση
που τα παιζει ουλα για ουλα
προκειμενου να αρμεξει
την αφυλαχτη τσαντουλα …

κι εκει πισω στη γωνια
τον χυδαιο επιδειξια
που σε μια φοιτητριουλα
θε να κανει αυτοψια …

να και ο τυφλος που μπαινει
με το απλανες το βλεμμα
συλλογιεται τη ζωη του
που κυλα σα ναναι ψεμμα …

κι ο πλανοδιος μουζικαντης
με την φυσαρμονικα του
προσπαθει για να γλυκανει
τα σκληρα , τα γηρατεια του …

ποσα , τοσα κι αλλα τοσα
εβλεπα στο καθρεφτακι
κι ενοιωθα το αστικο μου
σαν το δευτερο σπιτακι …

ωσπου , εδω και πεντε χρονια
τ` αποσυρανε γιατι
ειχαν κουραστει τα δολια
βγαζανε καπνο πολυ …

τοτε πονεσε η καρδια μου
τσαλακωθηκε με μιας
και τον πνιγω τον καημο μου
μες στον ηχο της πενιας …

απλα σκεφτηκα μοναχος
και σε τουτη τη σελιδα
εχω παρει τ` ονομα τους
<< ikarus 260 >> !!!

63

“Έγραψες” πάλι Πελαγία!!! Τα σέβη μου !!!

64

Οι πρώτες 4 παρτίδες ikarus φτιάχτηκαν στην ουγγαρία (1978, 1980, 1981, 1983) και η τελευταία (1984-5) έχει πάνω αμάξωμα στάγιερ (ελληνικό δηλ). Κι όμως σε κάποιους δήμους κυκλοφορούνε. Πελαγία τι να πω, είσαι αρχηγός, χαχαχα το άκουσα κι αυτό 2 ποιήματα για τα λεωφορειάκια μου. Σας ευχαριστώ και τους δυο για τα πολύ ωραία στιχάκια να 'στε καλά

65

Οι ρεμπέτες μ’ αγαπάνε
κιθαρίστες, μπουζουξήδες
και γι’ αυτό ποτέ δεν “μπαίνουν”
στις λεωφορειολωρίδες

τον ορίζοντα μ’ αφήνουν
λεύτερο και ανοιχτό
τον κοσμάκη να πηγαίνω
στη δουλειά του στο λεπτό

(επειδή τα έχω “πάρει” με τους πρόσφατους προεκλογικούς πολιτικαντισμούς της λεωφορειολωρίδας…)

66

Εμίρης και μαχαραγιάς.

[RIGHT]Κείμενο : LILA KIRA
[/RIGHT]
Άγγελοι κατεβήκανε κιʼ ανάψανε καντήλια,
δυο τζούρες με κεράσανε κιʼ άρχισαν τα παιχνίδια.

Ξεχνώ την κρίση πού ʽπεσε, ξεχνώ την αφραγκία,
μαχαραγιάς αισθάνομαι κάπου στην Αραβία.

Δύο μικρές μελαχρινές χορεύουν τσιφτετέλια,
τα πέπλα ανεμίζουνε κιʼ εγώ βαρώ τα τέλια.

Δυο κάθονται στα πόδια μου, ένα μικρό κερνάει
κιʼ όταν ζυγώνει κατά ʽδω στα μάτια με κοιτάει.

Πιάσανε κιʼ έναν αμανέ, βαρύ, γλυκό κιʼ ωραίο
και μʼ ένα φρέσκο πάτημα κάνω κεφάλι νέο.

Εμίρης είμαι στο Κατάρ με τα ουρί τριγύρω
κιʼ ο φρέσκος γουργουρίζοντας κάνει καινούριο γύρο.

© Copyright, LILA KIRA

67

Της διαπλοκής τ’ αγόρια.

Μια ζωή στην αμαρτία του διαβόλου οι βουλευτές,

μια ζωή στην αμαρτία και διηγώντας τα να κλαις.

Ποιον να πιάσεις, ποιον ν’ αφήσεις, ποιου να ψάξεις τη φωλιά,

τώρα έσκασε η βόμβα και αρπάξαμε φωτιά.

Βούτηξαν στην αμαρτία οι τριακόσιοι της βουλής

κι’ όλοι μίσησαν τη δόξα, το ευρώ όμως κανείς.

Στην ξεφτίλα η Ελλάδα μ’ ένα όνομα βαρύ,

απο κάτι ανθρωπάκια που το παίζουν πονηροί.

Ξεπουλήσανε τα πάντα μπρος στο άγιο ευρώ

και ταϊζουν το λαό μας με τη λέξη του Καμπρόν.

Της διαπλοκής τ’ αγόρια που το παίζουνε θεοί,

μας αδειάσανε τις τσέπες στο δικό τους το πουγκί.

Έξω λούστροι απ’ την παράγκα, σας σιχάθηκε ο θεός

κι’ όσοι κάνετε το μάγκα θα σας φτύσει ο λαός.

68

Συννεφο η “μιζα” επεσε …σ’αυτο τον τοπο τον αμοιρο .!!
Η λαμογια στον οιστρο της …και το εργο ακαταλληλο …!
Με μιζα τρως … για μιζα ακους… κομπινα γυρω βλεπεις
Στη μιζα μεσα περπατας…και στη κομπινα πεφτεις…!

69

Σε μπακιρένιο αργιλέ.

[RIGHT]Κείμενο : LILA KIRA
[/RIGHT]
Σε μπακιρένιο αργιλέ πατάω μυρωδάτο,
είναι απʼ την Προύσα ακριβό, φλουρί Κωνσταντινάτο.

Γεμίζει ο τόπος μυρωδιές, φλομώνει στο ντουμάνι,
γλυκαίνουν και τα βάσανα πού έχω στο κεφάλι.

Τα πάθη ανάβουνε φωτιές ,καίνε σαν καρβουνάκια
κιʼ οι αμαρτίες οι παλιές φτιάχνουνε συννεφάκια.

Και ταξιδεύω στα παλιά, θυμάμαι, μερακλώνω,
με το μπαγλαμαδάκι μου τους πόνους μου μπαλώνω.

Και τραγουδώ τα βάσανα πού ʽχουν τα παλικάρια,
όταν αυτές που αγαπούν αλλάζουν μαξιλάρια.

© Copyright, LILA KIRA

70

Άντε πάλι.

Εξήντα χρόνια στη ζωή,
σαράντα στο κουρμπέτι
κι’ ακόμα δεν ανάστησα,
δεν είδα μπερεκέτι.

Σαράντα χρόνια ίδρωσα,
δούλεψα σα σκυλί
για 'να μικρό μπαγιόκο
στην ώρα την στερνή.

Πάνω που είπα πρόφτασα,
θ’ αράξω να λουφάρω
τα φράγκα φύγαν φίλε μου
σαν την ψιλή την άμμο.

Και άντε πάλι απ’ την αρχή
φασούλι το φασούλι
όμως το άτιμο ευρώ
τρύπησε το σακούλι.

Πάει η λούφα μάγκα μου,
πάει και το μπαγιόκο,
στο μεροδούλι απ’ την αρχή
κι’ οχτάωρο με τόκο.

© Copyright, LILA KIRA

71

Είσαι μπελάς, είσαι ζημιά.

Μέσʼ τα θαλάμια του μυαλού μου τριγυρνάς,
πάνω στα φύλλα της καρδιάς μου σεργιανίζεις.
όλο το είναι μου εσύ το κυβερνάς,
μα την αγάπη μου φαρμάκι την ποτίζεις.

Είσαι μπελάς, είσαι ζημιά,
είσαι διαβόλου κάλτσα.
Είσαι γυναίκα με μαγκιά,
είσαι από άλλη ράτσα.

Είσαι γυναίκα γεννημένη για μπελά,
τʼ αρσενικά ξέρεις να παίζεις χάντρα-χάντρα.
Φέρνεις εξάρες μʼ οποιαδήποτε ζαριά
και δε χαρίζεις ούτε ανάσα σου σε άντρα.

72

Ποιοί βάρβαροι.

Πως δένεις αχ τα όνειρα,
σε ποιό κλουβί τ’αράζεις,
πως τη μαντρώνεις την ψυχή
και ποιά δεσμά της βάζεις.

Σού 'παν ξέχνα,παράτησε,
σε αλλονών τα χέρια
τη γη όπου γεννήθηκες
κι’αντίκρυσες τ’αστέρια.

Ποιοί βάρβαροι σε πούλησαν,
σε ποιό παζάρι τάχα,
για ποιού χατίρι δούλεψαν,
ποιού γέμισαν την τράτα.

Πόσα κορμιά παληκαριών
ξαπόστειλαν στον Άδη,
στου χάρου εκεί την απλωσιά,
στου χάρου το δρεπάνι.

Τομάρια σε ξεπούλησαν,
σκατόψυχοι απο φάρα,
για μια δραχμή θα πούλαγαν
την ίδια τους τη μάνα.

Ήταν δοσμένα εξ αρχής,
τα είχαν μιλημένα,
το έγκλημα ξανάγινε
σε χώματ’ αγιασμένα.

Γαμώ τις οικογένειες
που έχουν τέτοιους γόνους,
προδότες,παρανοϊκούς,
καθήκια,δολοφόνους.

Copyright, LILA KIRA

Υ/Γ.Για να θυμούντε οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι!!!

73

κοντεύουν μήνες δυό
δίχως δικό σου στίχο
το καλοκαίρι πέρασε
να φύγω ή να μείνω ;

ο κόσμος μας μαζεύεται
στου φόρουμ την πλατεία
την Lila ονειρεύεται
να στρίβει απ΄την γωνία

τους στίχους της με έμπνευση
να μας πετάει στα μούτρα
δηλώνοντας πως γύρισε
σάυτήν εδώ την ρούγα

74

Να μείνεις βρε Χρηστάκο μου
τα κρύα ακουμπάμε,
σιγά-σιγά γυρίζουμε
στο φόρουμ ροβολάμε.

΄Ψιλές’ βροχούλες πιάσανε
κι’ ο οίστρος ανεβαίνει,
θα βρίζουμε πολιτικούς
το άχτι μας να βγαίνει.

Στα ίδια όμως μένουμε,
στα μαύρα μας τα χάλια
κι’αυτοί θα μας δουλεύουν
λες κι΄είμαστε χαϊβάνια.

Γμ τις εκλογές…΄
<< την ανεργία…
<< τις συντάξεις…
<< το Ε.Τ.Α.Κ και τις Δ.Ο.Υ…
<<την απόσυρση…
>> την ασυδοσία…
<< τα μυαλά μου που τους ανέχομαι
και τους πληρώνω κι’ από πάνω…

Καλό χειμώνααααααααααααααααααααααα!!!:108::016::mad::112: