Στέλιος Βαμβακάρης

6


και 22 Σεπτεμβριου

Το προηγούμενο Σάββατο, βρέθηκα στο 1ο Φεστιβάλ Ρεμπέτικου στον Πειραιά όπου έπαιζε και ο Στέλιος Βαμβακάρης, κάνοντας αφιέρωμα στα τραγούδια του πατέρα του. Δυστυχώς, το ύφος του ήταν πολύ απομακρυσμένο από το παλιό στυλ παιξίματος, και ειδικότερα από το ύφος του Μάρκου που σε αυτόν ήταν αφιερωμένη η συναυλία. Αυτό που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην (βίαιη) διαφοροποίηση του στυλ, ήταν ο ηλεκτρικός ήχος.

Για μένα ο ηλεκτρικός ήχος “σκότωσε” τα περισσότερα κομμάτια που πια, είτε παίζονταν σε μια συναυλία είτε σε ένα ρεμπετάδικο, είχαν το ίδιο ηχητικό αποτέλεσμα.

Χρήστο, ποτέ δεν ήταν ο Στέλιος κοντά στο ύφος του πατέρα του (καλά, για τον Δομένικο δεν τίθεται θέμα). Είναι, φοβάμαι, υπερβολική μας απαίτηση να περιμένουμε από τα παιδιά καλλιτεχνών μεγέθους Μάρκου, να δρουν σαν συνέχεια του ύφους που (νομίζουμε ότι) κληρονόμησαν. Με μια πολύ πρόχειρη αναδρομή, αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε έναν καλλιτέχνη του χώρου που μας ενδιαφέρει και της εποχής για την οποία μιλάμε, του οποίου οι απόγονοι, αν υπήρξαν, να συνέχισαν το ύφος και τα επιτεύγματα. Στις ελάχιστες περιπτώσεις που κάτι τέτοιο ίσως έγινε, σίγουρα έγινε με διαφοροποίηση της πορείας του επιγόνου.

Φυσικά δεν διαφωνώ μαζί σας. Δεν είναι αναγκασμένος ο Στέλιος λόγω συγγένειας με τον Μάρκο να έχει παρόμοιο ύφος. Εγώ αυτό που θέλω να πω είναι πως κατά την γνώμη μου όταν κάνεις αφιέρωμα στον Μάρκο ή σε οποιονδήποτε άλλο συνθέτη της πρώτης περιόδου είναι “αμαρτία” να χρησιμοποιήσεις ηλεκτρικό ήχο.

Το αφιέρωμα σε ένα συνθέτη για μένα έχει σκοπό να γνωρίσει στο κοινό τα κομμάτια του και ακόμα πιο πολύ το ιδιαίτερο ύφος του. Εκεί λοιπόν βρίσκεται ο ενδοιασμός μου περί ηλεκτρικού ήχου στην συγκεκριμένη περίπτωση!

Μακάρι αυτά να τα λάβουν υπόψη όταν θα ετοιμάζουν το δεύτερο φεστιβάλ.

Πρόβα με το Στέλιο Βαμβακάρη.

Ένα βράδυ του περασμένου Απριλίου, κάπου στο Γκάζι.
Μάγκικα παιξίματα, επιθετικά ματζόρε, κοφτές πενιές και ταξίμια έδεσαν αρμονικά με γλυκιές μελωδίες καινούργιες και παλαιότερες, με ήχους σε εναλλακτικές κλίμακες και αυτοσχεδιασμούς της στιγμής.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ “ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΡΚΟ ΣΤΟ ΣΤΕΛΙΟ” - ΣΑΒΒΑΤΟ 18&25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2014, 22:30
http://1002nyxtes.gr/index.php/GR/mousiko-programma/180-stelios-vamvakaris-apo-ton-marko-sto-stelio-savvato-18-25-oktovriou-2014-22-30/event_details

Ο Στέλιος Βαμβακάρης τις Τετάρτες 12 & 19 Νοέμβρη 2014 στις 1002 Νύχτεςhttp://www.steliosvamvakaris.gr/performances

https://youtu.be/rA80bFB6LAQ

Αν είσαι ο uploader του βίντεο, θα ήθελα να σε παρακαλέσω να το κατεβάσεις. Η τεχνική κατεβάζω βίντεο από άλλο κανάλι και το ανεβάζω στο δικό μου απαγορεύεται ρητά στους κανόνες του youtube. Παρακαλώ τους συντονιστές, αφ ότου διευθετηθεί το θέμα, να σβήσουν αυτό και το προηγούμενο μήνυμα.

Το παρόν νήμα είναι αφιερωμένο στον συνθέτη και δεξιοτέχνη του μπουζουκιού Στέλιο Βαμβακάρη.

Ο Στέλιος Βαμβακάρης είναι από τους λίγους που συνεχίζουν να γράφουν στον εικοστό πρώτο αιώνα πατώντας γερά στις ρίζες του ρεμπέτικου και του λαϊκού. Είναι πολύπλευρος συνθέτης και αν τον μελετήσει κανείς θα δει ότι έχει προσωπικό ύφος στα τραγούδια του είτε αυτά είναι της ρεμπέτικης σχολής, είτε πιο λαικά, είτε άλλου είδους. Σε κάθε περίπτωση το τρίχορδο μπουζούκι και οι δρόμοι της λαικής μας παράδοσης πρωταγωνιστούν στο έργο του.

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 16:09 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 16:08 —

Ο Μάρκος πολλές φορές μάζευε παραδοσιακά στιχάκια που άγγιζαν την καρδιά του κι έφτιαχνε καινούργια τραγούδια…
Η μουσική είναι του Στέλιου. Το τραγουδάει πολύ όμορφα η Χαρά Πομώνη.

//youtu.be/MkhswwDdWv0

Μιά αγνωστη πλευρά γιά μένα τού Στέλιου,πού βγαίνει στόν αφρό με αυτό το τραγούδι…Δείχνει τήν ευαισθησία του…
Οταν το εχεις μέσα σου ,οτι θέλεις δημιουργείς…Οσο για τούς στίχους ,πραγματικά ολα τα λεφτά!!!
Δέν θα ηθελα να πλέξω εγκώμιο γιά τον Στέλιο εδώ τώρα.Δέν το εχει ανάγκη νομίζω αυτό.Τα τραγούδια πού εχει φτιάξει και το ηθος του μιλάνε γιά αυτόν.
Ελπίζω μόνο να τιμηθεί το εργο του και το ονομά του,προτού να είναι αργά.Κάτι πού συνηθίζεται στήν Ψωροκώσταινα…
Εύχομαι καί μιά μερα να φτιάξει σε δίσκους τα τραγούδια του.Αυτά πού ακόμα δέν τα εχει ακούσει κανείς…:088:

Κατάθεση ψυχής του Στέλιου.Μιλάει για τον Μάρκο,για την οικογένεια του,για το ρεμπέτικο,και τον Περαία…
Είναι ενας απο τους τελευταίους μάρτυρες του Χρυσού Αιώνα.Ενας μάγκας με χρυσή καρδιά,που σε κοιτάει στα μάτια οταν μιλάει…Λόγια σταράτα ,λόγια αληθινά…

//youtu.be/iZRBNWwXbLs

Κώστα, τι μας έκανες… σε ευχαριστούμε!
Απίστευτη κατάθεση ψυχής του Στέλιου!

Αυθεντικός μάγκας ο Στέλιος και καθολου επιτηδευμένος… κατα την ταπεινή μου άποψη θα μπορούσε η κουβέντα να ειναι πιο to the point. Όλοι ξέρουμε ποσο μεγάλος ειναι ο Μάρκος δεν χρειαζόταν στο μισό βιντεο να εκθειάζεται η μεγαλοσύνη του, δεν δίνεται κάθε μέρα η ευκαιρία να κανεις μια άτυπη συνέντευξη σε μορφή διαλόγου με έναν τετοιο άνθρωπο. Ας πουμε ο δευτερος κύριος που έκανε ερωτήσεις, μπορει να ηταν λίγες αλλα ηταν απόλυτα στοχευμένες και αφορούσαν πραγματα που μας ενδιαφέρουν ολους ενώ ο πρώτος αναλώθηκε στο να επαναλαμβάνει τα λεγόμενα του συνεντευξιαζόμενου και με ύφος που δεν του παει. Με αυτούς τους ανθρώπους εισαι ταπεινός και ακούς και μαθαίνεις επεμβαίνοντας καίρια. Παρόλα αυτα καλή δουλεια! Αληθεια έχει πάρει τιποτα απο το ταλέντο του πατέρα του; παίξατε καθολου μαζι;

Η συνάντηση αυτή δεν είχε κανονιστεί για να πάει το θέμα to the point.
Ο Στέλιος είπε αυτά που ηθελε να πεί,και δεν τον διέκοψε κανένας .Λόγια που εβγαιναν απο την καρδιά του.Και αυτός που δεν σου πάει το στύλ του,τον ρώτησε πρώτα αν το επιτρέπει για να τα ακούσει ο πολύς ο κόσμος.
Οι ερωτήσεις εγιναν μετά,απο τον φίλο που ηταν μαζί εκείνη την μέρα.
Οσο για το υφος του πρώτου,σίγουρα δεν τον ξέρεις για να εκφράσεις τέτοια γνώμη…
Και τελος σε αυτό που γράφεις αν εχει πάρει τίποτα απο το στύλ του πατέρα του ο Στέλιος,δεν χρειάζεται να απαντήσει κανείς νομίζω…

Ήταν σημαντικη συνάντηση αυτή, ο καθένας είχε πάει με άλλο “φορτίο” μέσα του.
Ο Κωτσος μεγάλωσε στην ίδια γειτονιά με τον Στέλιο, ήξεραν τον ιδιο άνθρωπο, τον Βραχνά, γράφει κομμάτια στο ύφος του Μάρκου γιατί είχαν ζήσει παρόμοιες καταστάσεις. Ισως δεν χρειάζονταν να δημοσιοποιηθεί ενας τόσο προσωπικός διάλογος γιατί παρεξηγείται εύκολα…
Ο Σταύρος απο την αλλη, έκανε τις ερωτήσεις που θα έπρεπε να είχαν κάνει όλοι στους παλιούς όσο τους πρόλαβαν. Ελπιζω να υπάρξει συνέχεια.

Καλησπέρα και απο μένα και καλώς σας βρηκα σε αυτο το υπέροχο φόρουμ μιας και ειναι η πρώτη μου δημοσίευση ενώ σας παρακολουθώ καιρο σαν επισκέπτης. Θελω μονο να πω ότι ηταν μια ωραια κουβεντούλα και σαν κουβεντούλα πρέπει να το δουμε και τιποτα παραπάνω… θα συμφωνήσω απόλυτα ωστοσο με τον liga rosa! Οποτε συνονόματε Λουκά δεν χρειάζεται να διυλίζουμε τον κώνωπα και να ψάχνουμε παντού αιτίες…

Εγω που προσπαθω να μαθω τον μπαγλαμα και να γραφω τα δικα μου τον βλεπω σαν δασκαλο (μεσα απο τα βιντεο στο youtube).ειναι αληθινος .μιλαει απλα και οταν παιζει καταλαβαινεις οτι το αισθανεται δεν το κανει μηχανικα…
επισεις βλεπω οτι συνεχιζει το εργο του πατρος του και κανει το λεγομενο fusion ,δηλαδη πειραματιζεται και με αλλα ηδη μουσικης.
εμενα μου βγαζει ενα σεβασμο που σπανιζει…
νομιζω εχουμε να μαθουμε πολλα απο τον κ.Στέλιο.