επιθυμώ ν’ ακούσω αυτό το τραδούδι, ποιός μπορεί να βοηθάει?
Θα ήμουν πολύ εγγνώμων!
Στο έγραψα και στο προφίλ σου αλλά θα στο γράψω κι εδώ.
[i]Αμάν βρε Μάρθα, εδώ και χρόνια, είσαι ο μεγαλύτερος ζήτουλας του φόρουμ. Δεν έχεις αφήσει κανέναν! Κι όταν σε ρωτάμε “που άκουσες το τάδε τραγούδι” μας το παίζεις επτασφράγιστο μυστικό. “Σ΄ενα σεμινάριο”, “Από κάποιο δάσκαλο χορού” κ.λ.π.
[/i]Η ανταλλαγή αρχείων απαγορεύεται! . και _
Η Γαλατική (ψευτο) ευγένεια που εκμεταλεύεται το φιλότιμο, μου τη δίνει. Άκου “ευγνώμων”:087:
Ας πω και εγώ τη γνώμη μου.
Δεν είναι κακό να ρωτάμε για τις όποιες απορίες μας δημιουργούνται.
Όποιος γνωρίζει κάτι σχετικό, απαντά, κάποιος άλλος θα προσθέσει κάτι άλλο… κ.λπ.
και έτσι αλληλοτροφοδοτείται η συζήτηση και όλοι - ακόμα και εκείνοι που δεν ενδιαφέρθηκαν για το θέμα - βγαίνουν κερδισμένοι.
Βέβαια, η ανταλλαγή αρχείων απαγορεύεται, όπως και η διευκόλυνση πρόσβασης σε αυτά.
Μάρθα, αν ξέρεις, πες περισσότερα στοιχεία για το τραγούδι
[ ο τίτλος πώς ακριβώς είναι ; δημιουργούς, ξέρεις ;]
που σε ενδιαφέρει και κάποιος μπορεί να σε διαφωτίσει.
Ελένη, με όλο το σεβασμό για τη δουλειά σου και τη παρουσία σου στο φόρουμ, αυτό το
[i]“επιθυμώ ν’ ακούσω αυτό το τραδούδι, ποιός μπορεί να βοηθάει?
Θα ήμουν πολύ εγγνώμων!” ,
δεν είναι απορία.
[/i]Κι επειδή είμαι πιό σκληρός απέναντι στον ευατό μου, απ΄ όσο απέναντι στους άλλους (γιατί ντρέπομαι για λογαριασμό τους και όσοι ντρέπονται για λογαριασμό άλλων και σιωπούν με καταλαβαίνουν απόλυτα), είμαι σίγουρος γι αυτό που γράφω.
Η Μάρθα είναι ο μεγαλύτερος ζήτουλας, εδώ και χρόνια, στο φόρουμ! “Πληρώνει” με μακρόσυρτα “ευχαριστώ προκαταβολικά”, “θα ήμουν πολύ χαρούμενη” κ.λ.πες ψευτοευγένειες.
Μιά μικρή έρευνα στο φόρουμ και στα προσωπικά προφίλ των μελών, φτάνει… για του λόγου το αληθές.
Χαρακτηριστικό και το παράδειγμα που έδωσα πριν: Κι όταν σε ρωτάμε “που άκουσες το τάδε τραγούδι” μας το παίζεις επτασφράγιστο μυστικό. “Σ΄ενα σεμινάριο”, “Από κάποιο δάσκαλο χορού” κ.λ.π.
Δεν έχουν ονόματα τα σεμινάρια και οι χοροδιδάσκαλοι της Μάρθας;
Μου θυμίζει κάποιους από το Λεβερκούζεν. Φιλέλληνες και κουλτουριάρηδες, στους οποίους έκανα κρουστά.
“Πες αυτό…σ΄ ευχαριστώ προκαταβολικά”, “δως μας το άλλο…σ΄ ευχαριστούμε προκαταβολικά”, “εξηγησέ μας εκείνο…είσαι πολύ καλός” και μετά από 3 χρόνια χρόνια, μου κουβαλιώνται σ΄ ένα ρεμπέτικο σ’εσιον, κρατώντας μία εργασία στο χέρι (στο όνομά τους φυσικά), ούτε αναφορά σε πηγές - ούτε τίποτα και μου την παρουσιάζουν (δίχως ντροπή)!
Όλα όσα εγώ κι ένας άλλος κακομοίρης τους είχε πει τα τελευταία 3 χρόνια!
Μέσα στο κακόγουστο έντυπο, η αναφορά στο πρόσωπό μου, κάτω από μιά φωτογραφία μου ήταν:
Ο Κ. Α., ο οποίος μας έκανε τη μετάφραση στο τάδε τραγουδάκι:112:
Ναί, ήταν λάθος μου να ζητήσω το τραγούδι αυτό, και ναι, είμαι ζητιανός.
Αλλά πάντα ήμουν πολύ ευγνώμων όταν κάποιος μου βοήθησε και αυτό είναι η αλήθεια.
Και εγώ (όπως και πάρα πολλοί άλλοι) έχω πολλές φορές εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι το φόρουμ έχει πολύ μεγάλο κύκλο αναγνωστών με συχνότατα ειδικές γνώσεις, για να αντλήσω πληροφορίες που χρειάζομαι. Δεν κρατώ βέβαια στατιστικές συχνότητας σχετικών αιτημάτων. Θα ήταν όμως αγενές να μην ευχαριστήσω (εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος) για τη βοήθεια που δέχομαι και αυτό επιτρέπεται να γίνεται και προκαταβολικά βεβαίως (Dank voraus, για τους ομιλούντες και την Γερμανικήν).
Η λέξη «ζητιάνος» καθώς και η χυδαιότερη «ζήτουλας» είναι μειωτικές της προσωπικότητας του προς όν ή ην απευθύνεται ο χαρακτηρισμός. Προσπαθώ να τις αποφεύγω, εκτός αν υπάρχει σοβαρός λόγος.
Εντάξει Νίκο, σε καταλαβαίνω. Πρέπει να χαμηλώνουν οι τόνοι και το θέμα να κλείνει… αλλά θα απαντήσω, ως προς το “χυδαιότερη”
Η λέξη ζητιάνος δεν είναι χυδαία αλλά και δεν την χρησιμοποίησα.
Η λέξη ζήτουλας, την οποίαν και χρησιμοποίησα, επίσης δεν είναι χυδαία. Κακοχαρακτηρίζει ασφαλώς… αλλά σίγουρα όχι χυδαία και σε κάθε περίπτωση, δεν είναι πιό ένοχη από την κατάσταση, την οποία και περιγράφει.
Όλοι μας, όπως λες κι εσύ, έχουμε “ζητήσει” και ορισμένοι (όπως εσύ) δίνουν περισσότερα απ΄ όσα ζητούν.
Όταν όμως κάποιος, ο οποίος ενώ είναι πρώτος και με διαφορά στη “νοητική λίστα των αιτήσεων του φόρουμ”, (ζητώντας πράγματα που επιτρέπονται αλλά και άλλα που τυπικά απαγορεύονται), όταν έρχεται η στιγμή να δώσει, απαντάει αόριστα “ένας δάσκαλος”, “ένα σεμινάριο” ή ποτέ δεν ανακοινώνει/μοιράζεται στο φόρουμ κάποιο αποτέλεσμα αυτής της χρόνιας “φαγούρας”, τότε αυτή τη συμπεριφορά την θεωρώ εγωϊστική, ξεδιάντροπη και τον χαρακτηρισμό “ζήτουλας” απλά ρεαλιστικό.
Αυτα ήταν και τα τελευταία μου λόγια για το θέμα.
Αν ο τίτλος είναι “Εσείς χελιδονάκια μου”, Μάρθα,
μπορεί να είναι ένα κλέφτικο τραγούδι της Τσακωνιάς
(περιοχή στην Κυνουρία της Αρκαδίας, Τσάκωνες : άλλη ονομασία των Λακώνων )
Οι στίχοι:
“Εσείς χελιδονάκια μου,
που πάτε στον αέρα
δώστε μαντάτα στο βοριά
σ’ όλα τα βιλαέτια,
πάτησαν τη Μονεμβασιά,
σε πέντε-δέκα μέρες
θα 'ρθουν τα τσακωνόπουλα
κι ο καπετάν Γεωργάκης
να δεις πραστιώτικο σπαθί,
τσακώνικο ντουφέκι”.
[Τα γεγονότα που αναφέρονται στο κλέφτικο τραγούδι, πραγματικά.
Μια δύναμη Τσακώνων πραγματικά είχε τραβήξει για την πολιορκία του φρουρίου της Μονεμβασιάς στις 25 Μάρτη 1821 και ο Πραστός που αναφέρεται είναι ένα πανέμορφο χωριό στον Πάρνωνα, παλιά και ιστορική πρωτεύουσα της Τσακωνιάς, διασώζονται μέχρι σήμερα σπίτια - πύργοι με τυφεκιοθυρίδες].
“νοητή” ήθελα να γράψω:)
Η «εισαγωγή» με χελιδονάκια ή παρεμφερής, είναι αρκετά συχνή. Άλλο ένα, με αρκετά όμοια στερεότυπα:
Εσείς πουλιά μʼ πετούμενα, πετάτε στον αέρα,
Χαμπέρʼ να πάτε στο Μωριά, χαμπέρι στην Ελλάδα,
Πήραν την Πόλη, πήραν την, πήραν το Σαλονίκι κλπ.
Και μιας που ήρθε στη συζήτηση το συγκεκριμένο τραγούδι παραθέτω μια δική μας εκτέλεση του τραγουδιού-ενόψει και των ημερών μνήμης της Άλωσης που πλησιάζουν…
Μπράβο σας, Αργύρη! Πολύ ωραία και σωστά παιγμένο το τραγούδι! Αν ερχόσουνα και στο Κέντρο Ρουμελιωτών στις 27.5 θα το άκουγες και από εμάς, τη χορωδία της Σχολής Σίμων Καράς.
Βέβαια εμείς αποδίδουμε το στίχο σύμφωνα με τις ακριβείς καταγραφές του Καρά (από τη Θράκη), όπου χρησιμοποιείται πολύ το ευφωνικό νι στις εισαγωγές και αναδιπλώσεις (τσακίσματα):
Νʼ ισείς πουλιά μʼ πιτού – νʼούμινα,
Χαμπέρʼ να πάτι στο - νʼό Μωριά κλπ.
Δεν μπορούσε ο Καράς να το παραβλέψει αυτό, αφού παραπέμπει απευθείας στην εκκλησιαστική μουσική όπου και εκεί χρησιμοποιείται κατά κόρον:
Τη Υπερμά α α α Νʼ α –χω
(στο καλοφωνικό Τη Υπερμάχω, που διαρκεί περίπου 15 λεπτά και που όταν το πρωτοάκουσα έλεγα «ας μην τελειώσει ποτέ!»).
Μετά από τα τρομερά μηνύματα του Κώστα Αντρικοπουλο σήμερα το βράδι μια χαρά!
Δεν ξέρω αν είναι το ίδιο τραγούδι από πλευρά του ρυθμού και της μελωδίας, δεν πειράζει. Είναι ωραίο.
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 20:44 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 20:23 —
προς τον αδμιν
είπα στις συντονιστές Νίκος και Ελένη ότι θα ήθελα να σκέφτομαι γι’ αυτά που έχει συμβαίνει μέσα σ’ αυτό το πόστιγκ.
Τελείωσα και τώρα θα ήθελα να πω σ’ εσένα και στους άλλους ότι δεν αποδέχομαι την τρομερή συμπεριφορά του Παραδοξολόγος εναντίον εμένα. Δεν φταίω εγώ στις προσωπικές άσχημές εμπειρίες δικές του με άλλους, γι’ αυτό σε παρακαλώ να σβήσεις τουλάχιστον την πάρα πολύ προσβλητική πρόταση σχετικά με τον Φέρρη, σίγουρα καταλαβαίνετε όλοι ότι δεν έχω ανάγκι από διπλή διάκριση.
Μακάρι να γινόταν να σας απολαύσουμε ζωντανά κύριε Νίκο! Τουλάχιστον κάποιο υλικό θα υπάρξει να ακούσουμε και μεις οι αποκομμένοι στην επαρχία;;:106:
Πάντως είναι πολύ ενδιαφέρον το όλο θέμα με το ευφωνικό “νι” στις εισαγωγές και αναδιπλώσεις (τσακίσματα) που λέτε. Αν και έχω ακόμα πολλή μελέτη να κάνω, παρατηρείται γενικώς σε πάμπολλα τραγούδια της Θράκης η χρήση του νι μέσα στις λέξεις τραγουδιών τόσο χορευτικών,όσο και καθιστικών(το οποίο μάλλον προσιδιάζει και στο βυζαντινό μέλος που αναφέρατε για τον Καρά). Σε όποιο θρακιώτικο τραγούδι το έχω ακούσει πάντως, μου βγάζει κάτι άλλο, μια πολύ μελωδικότερη και χορευτικότερη αύρα του τραγουδιού-ίσως και λόγω του ότι εξυπηρετεί και το ρυθμό με τον τρόπο του…
π.χ. ο Ζωναράδικος: Ν’ήλιους τρε-νέ-μ’ να βασιλε-νέ-ψει
Σιουκ’ Ζουί-νί-τσα μου ν’αλλά-νά-ξεις κλπ.
Είναι απίστευτο!
Αρκετά ξέφυγα όμως απ΄το θέμα:78:
Θα ήθελα αν γινόταν να ακούσω και αυτή την εκδοχή του “Ν’ισείς πουλιά’ μ πιτούμενα”…
Θα παρακαλέσω το Διονυσόπουλο να μου κρατήσει ένα ΜΡ3 από το μνημόσυνο (θέμα ΑΕΠΙ δεν υπάρχει!!!) να σου το στείλω, αν τελικά το πούμε και αυτό γιατί τώρα θυμήθηκα ότι το έχουμε για τυχόν “μπιζάρισμα”, όχι στο κυρίως πρόγραμμα. Και άλλος ένας στίχος με Να:
Τούρκοι την Πόλη πή -ν’ - ήρανε
Και δεν παρουσιάζεται μόνο στη Θράκη, παντού εφαρμόζεται…
Ευχαριστώ, θα αναμείνω! (Η αναφορά στη Θράκη και μόνον έγινε καθαρά από γωνία παρατηρητή-ακροατή μιας και με Θρακιώτικα καταγινόμαστε κατ’εξοχήν…):230:
Γιατί;
…
(οι τελίτσες για παραγέμισμα, ώστε να υπερβώ το μίνιμουμ αριθμό στοιχείων και να μη θεωρηθεί ότι χρησιμοποιώ το φόρουμ ως τσατ ρουμ…)
Τίποτα το ιδιαίτερο, απλά έχουμε δρόμο ακόμα μπροστά μας να μάθουμε…
κ. Πολίτη πολύ ωραία η εκδήλωση στο Κέντρο Ρουμελιωτών, ομολογώ ότι δεν είχα ξανατύχει σε παρόμοιο μνημόσυνο! Εσάς δεν σας είδα όμως…:082:
Κάπου, στη δεύτερη σειρά ήμουν κι εγώ. Μετά τα τραγούδια, την έκανα με ελαφρά πηδηματάκια όταν άρχισε την ομιλία του ο κυρίως ομιλητής. :mad:Πάντως, το Εσείς χελιδονάκια μου δεν το είπαμε και εξ άλλου δεν έγινε και ηχογράφηση.