μιλουσα στο irc με ενα φίλο περί δρόμων και μου είπε τα εξής οτι για να μαθεις τους δρόμους υπάρχει καποια σειρά μεταξύ τους πχ χιτζάζ μετά καποιος αλλος κτλ κτλ οπώτε να βγαζεις εκει πάνω και κανα ταξίμι 
γνωρίζει κανεις την σειρά ?
Δεν γνωριζω με τις λιγες γνωσεις μου να υπαρχει καμμια σειρα, ιδιως τη σημερον ημερα οπου εχουν παρεισφρεισει και λογικες της ευρωπαικης μουσικης κι ενα μικρο ακουμπημα στη τζαζ αλλα και η προθεση του μπουζουξη να εντυπωσιασει !!
Αν παμε στους μεγαλους μπουζουξηδες της δεκαετιας '50 οι μονες σειρες που μπορω να διακρινω ειναι πανω σε μια τονικη (ας πουμε απο ρε) γινονται καποιες αλλαγες τονικης ή περασμα απο αλλα ακκορντα χωρις ομως και αυτο να ειναι υποχρεωτικο.
Αν ξεκινησουμε απο το ταξιμι σερφ του 1932 του Μαρκου που ειναι απο Σολ σε δρομο Πειραιωτικο (ή σερφ, δεν εχω επ’αυτου πληροφοριες …) παει καποια στιγμη σε Ντο μινορε παλι ομως στον ιδιο δρομο και αυτο ηταν.
Τα πιο πρωτολεια ταξιμια που ακουμε σε μπουζουκι, αυτα του Καραπιπερη το '28 ή '29 εξελεισσονται λιτα, ομορφα και μαγκιωρικα σε ενα δρομο.
Ο Χαλκιας εκεινα τα χρονια παλι “οριζει” το μινορε ταξιμι, πραμα που ακολουθησαν οι Τσιτσανης, Χιωτης. Ιορδανης κλπ και ετσι παιζεται εως σημερα απο αυτους που κρατανε την παραδοση. Αλλαζοντας τονικες στον ιδιο δρομο, πηγαινοντας απο ρε μινορε σε σολ μινορε, λα ματζορε, περνωντας ντιμινουιτα και η μονη αλλαγη δρομου ειναι οτι παει σε φα ματζορε. Ο Ιορδανης και ομοτιμοι του, αυτο το φα ματζορε το κανουν ραστ και χουζαμ και μενουν αρκετη ωρα !! Βεβαια ο Χαλκιας πηρε το Μινορε ταξιμι απο τον Μανε μινορε που καναν τα βιολια -ακουσμα που ειχε κατακλυσει τη δισκογραφια και ολα τα καφε-αμαν της εποχης- και το διασκευασε πανω στην “ιδιοσυγκρασια” του μπουζουκιου, πιστευω ετσι εγινε
Στο χιτζαζ (απο ρε) η μονη αλλαγη δρομου που κολλαει ειναι το σολ ματζορε. Αν θελει να βαλει καποιος αλλος οτιδηποτε “κουφη” αλλαγη ειναι σαν να βαζεις στη χωριατικη αντι για φετα, παρμεζανα …
Πες στο συναδελφο εκει στο τσατ, φιλε oxtaxorde να σου δωσει κανα παραδειγμα να δουμε πως το εννοει ;;
ευχαριστώ πολυ φίλε μου , απο εχθες εχω πέσει με τα μουτρα στους δρόμους μεχρι στιγμής παίζω χιτζας σε 2 βασικες θεσεις και τους πηγαινω βολίδα μια κάτω και μια πάνω μαλλων μετα θα ψαχτώ για των σολ μαντζόρε μόνο που είχα την ιδέα οτι μετά απο μαντζόρε κολλάει μινόρε ή κάνω λάθος?
υ.π πως μπορουμε να βρουμε σε τι δρόμο ειναι ενα τραγουδι εφόσων περνάει απο 2-3 δρόμους να υποθέσω απο το κλείσιμο του ? πχ το ματια βουρκωμένα - ξαρχάκος τι δρόμος εστί ?
Νασαι καλα οκταχορδε !!
Το σολ ματζορε γιαυτο το αναφερα, γιατι ειναι εκτος δρομου. Το χιτζαζ (απο ρε) περναει απο σολ μινορε ασφαλως !! Οταν ομως βαλεις σολ ματζορε αλλαζεις δρομο και ερχομαστε σαυτο που ρωτας στην αρχη. Περναμε λοιπον απο σολ ματζορε δρομο και ξαναγυρναμε σε χιτζαζ.
Το χιτζαζ που περναει απο σολ ματζορε χρησιμοποιειται κατα κορον στα ρεμπετικα με χαρακτηριστικο παραδειγμα το “Ηλιοβασιλεμα σωστο” στο ρεφραιν.
Στο “Ματια βουρκωμενα” η εισαγωγη αν παιξεις απο ρε ειναι σαμπαχ και το τραγουδι κουπλε ρεφραιν σε φα ματζορε, ασχετα αν βαζει κι αλλα ακκορντα (σι b - ντο). Ειναι μια μαγκια του Ξαρχακου, κατι που δεν νομιζω να εχει ξαναυπαρξει, σαμπαχ με φα ματζορε δρομο. Και αυτη ειναι η διαφορα του εντεχνου, οτι μπερδευει ασχετους δρομους μεταξυ τους.
Ο Ζαμπετας το '53 που εγραψε το “Βαθεια στη θαλασσα θα πεσω” συνδυασε το σαμπαχ με ρε μινορε μελωδικο και λα μινορε κι αυτο πρωτοτυπια που ομως δεν ακουγονταν ασχετη.
Ειναι τοτε που οι ρεμπετες αρχιζουν να ψαχνονται δειλα δειλα και με αλλους συνδυασμους δρομων εκτος απο τους καθιερωμενους και αλλο παραδειγμα ειναι η εισαγωγη του Τσιτσανη στο “Βολτα στην Ελλαδα”, οπου παει απο ρε μινορε στο ντο μινορε, χωρις να λεγεται βεβαια ουσακ το κομματι …
[left]Χιτζαζ – παει βολιδα σε ολη την ταστιέρα αυριο πιστευω να πηγαίνω βολίδα και τον μινόρε που έπαιξα λιγο σήμερα
[/left]
α) μήπως ο φίλος σου αναφερόταν στην σχέση των δρόμων όπως αυτή πηγάζει μέσα από την κοινή χρήση 4χορδων και 5χορδων ? Στη βυζαντινή μουσική π.χ. υπάρχει ο “τροχός”, ένα σχήμα που αποδίδει τη σχέση (και κατά κάποιο τρόπο την “σειρά”) των ήχων. Και από εκεί καταλαβαίνουμε και γιατί λέμε ήχος Α, πλάγιος του τετάρτου κτλ.
αντίστοιχα στα μακαμ, υπάρχει μια λογική τέτοια.
β) δρόμος σολ ματζόρε δεν υπάρχει. Υπάρχει ράστ/χουζάμ/σεγκιαχ με τονική σολ.
δεν είμαι σίγουρος ότι πρόκειται για αλλαγή δρόμου όταν χιτζάχ η χιτζαζκιάρ από ΡΕ έχουν νότες από τη “ΣΟΛ+”.
άκου το ταξίμι του “σε διώξαν απ’την κοκκινιά”, α εκτέλεση, τα 5 πρώτα δευτερόλεπτα. Ουσιαστικά είναι συμπεριφορά του δρόμου.