Πρωτομαγια

Πρωτομαγιά, αυριο, γι΄αυτό καλό θα ήταν ένα αφιερωμα σε τραγούδια της εργατικης πρωτομαγιάς.

Ξεκινώντας από τον “Επιτάφιο” του Γιάννη Ρίτσου:

«Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου, καρδούλα της καρδιάς μου,
πουλάκι της φτωχιάς αυλής, ανθέ της ερημιάς μου…

Πού πέταξε τ’ αγόρι μου, πού πήγε, πού μ’ αφήνει
χωρίς πουλάκι το κλουβί, χωρίς νερό η κρήνη.

Πώς κλείσαν τα ματάκια σου και δεν θωρείς που κλαίω
και δεν σαλεύεις δεν γρικάς τα που πικρά σου λέω…»

Νομίζω οτι είναι καλή ιδέα μια αναφορά ειδικά στον “Επιτάφιο”. στις συνθήκες που περιγράφει, αλλά και σε αλλα σχετικά τραγούδια.

Ο Επιτάφιος ως γνωστόν, γράφτηκε από τον Ρίτσο ο οποίος εμπνεύσθηκε από τον θρήνο μιας μάνας για τον γιό της ο οποίος σκοτώθηκε τον Μάη του '36 σε διαδήλωση καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη. Ορίστε και η φωτογραφία.

Παρατήρηση με αφορμή το θέμα (για να προλάβω και τον Άρη :)): ορισμένοι κάνουν το λάθος να αναζητούν σχετικά τραγούδια μονάχα στο έργο των “λόγιων”. Η κλασσική περίοδος του Ρεμπέτικου και μόνον, έχει να μας δώσει μια πληθώρα ασμάτων - ύμνους της Εργατιάς.

ΥΓ -Αν και άρχισε αλλιώς και είναι σε τελείως άλλο κλίμα, ρίξε μια ματιά σε κουβέντα που έχει να κάνει με τον Επιτάφιο ως μουσικό έργο και τα σχετικά παρασκήνια.
http://www.rembetiko.gr/forums/showthread.php?t=17978

Μπράβο, Πάνο και Ειρήνη!

Να προσθέσω κι εγώ:
«Εργάτης τιμημένος», Τούντας, 1932,
«Το τσαγκαράκι», Σκαρβέλης, 1931,
«Φωνογραφιτζήδες», «Θερμαστής», «Σφουγγαράδες» του Γιώργου Μπάτη,1935
«Ο εργάτης» του Απόστολου Καλδάρα, 1948
«Φάμπρικες» του Βασίλη Τσιτσάνη το 1950.

“Πρώτοι νεκροί”, του αξέχαστου Παναγούλη…και άλλα που δεν θυμάμαι…

Και Ιταλικά τραγούδια, που τραγουδήθηκαν σε όλο τον κόσμο:
«Bella Ciao», «Bandiera Rossa», «La Lega», «Fischia il vento» ( «Ο ύμνος του ΕΛΑΣ» είναι η ελληνική μεταφορά της σύνθεσης) και «H Διεθνής».

Και…αρκετά επαναστατικά τραγούδια εδώ:
http://www.anatolikos.net/musikes/ergatika.htm

Καταθέτω κι εγώ έναν δικό μου - σχετικό πιστεύω - λαϊκό ανομοιοκατάληκτο δεκαπεντασύλλαβο με τίτλο
“Της Ξενιτειάς Και Του Αγώνα”, αφιερωμένο στους λίγους όμοιους.

Της ξενιτειάς και του αγώνα

Πουλάκι εκεί στη ξενιτειά που τριγυρνάς μονάχο
με ζόρια που δε νιώσαμε πίκρες που δε θα δούμε
μολόγα μας αχ έρημο το πως τα φέρνεις βόλτα
τι πίνεις και με ποιούς μιλάς που πέφτεις και πλαγιάζεις

Απ΄ το φθινόπωρο παιδιά πλακώνω τη μαστούρα
να μη μιλώ να μη λαλώ να μη μπορώ να κραίνω
να ΄ναι οι φτερούγες μου βαριές τα βλέφαρα βαρίδια
και το κεφάλι μου θολό τις πίκρες να ξεχνάει

Στη φαντασία να πετώ στα παιδικά μου χρόνια
στου μύθου μες τα σκηνικά και στου βυθού τα σπάνια
Να πιάνω το μολύβι μου τρελλά να αποτυπώνω
και στου Ορφέα την αγκαλιά από Νιρβάνα μέσα

Σαν πιάνει όμως η Άνοιξη απ΄ όλα αυτά απέχω
και τους λαμόγιους κυνηγώ μέχρι που να τα φτύσουν
Τον ύπνο των μακάριων κοιτάω πως θα ταράξω
και την ελπίδα μέσα μου να αφήσω γιά ν΄ ανθίσει

Έτσι αρχίζω να γελώ το χάρο κοροϊδεύω
γελά κι αυτός με συμπαθεί και συμβουλές μου δίνει
Η ξενιτειά πολύτιμη μου βγάνει δυσκολίες
κι εγώ το κύκλο ακολουθώ να ζήσω δε βαριέμαι

Και ένα αστείο επίκαιρο βιντεάκι:

//youtu.be/PfyanQKBBR4&

:019:πολύτιμο πρωτομαγιάτικο δώρο,:063: καλό μήνα και σ΄ευχαριστούμε!

…μια λεξη μόνο να συμπληρώσω σ΄αυτά που έγραψαν η Ελένη και ο theos1960…

…είναι ΤΡΑΓΙΚΑ αστείο, επίκαιρο και πολύτιμο πρωτομαγιάτικο δώρο.

ΥΓ. Μόνο ο Θανάσης Βέγγος μπορεί να μας κάνει να το νιώσουμε αυτό.
Πάντα τον θαύμαζα και τον θαυμάζω για την απίστευτη τραγικότητα στην έκφρασή του.

Και γω μιά από τα ίδια kyriaki.

Ειδικά στο φίλμ του Αγγελόπουλου (ταξιτζής), όπου μιλάει (μες τα χιόνια) με τη φύση, τη συμπονά στη μοναξιά της και στο τέλος της προσφέρει (πετάει) κι ένα… μπισκότο!

Αλλά και στη “τελευταία Παπιόχηνα” που καθαρίζει στεγνά το κυνηγό (με την ίδια του τη καραμπίνα)!

Και ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο -από τα πάρα πολλά που βρήκα, κυρίως στον Ριζοσπάστη- για τις μέρες του Μάη του '36, στην έρευνα που έκανα την προηγούμενη βδομάδα για την Κυριακάτικη εκπομπή μου, που είχα αφιέρωμα στην “άλλη” Θεσσαλονίκη (Γεντί Κουλέ, αντίσταση, συλλήψεις, βασανιστήρια, εκτελέσεις, δολοφονίες). Βρήκα απίστευτο υλικό ! Ελάχιστα πρόφτασα και παρουσίασα…
Αν και ήταν αρκετό το επιτόπιο -ανατριχιαστικό- ρεπορτάζ του Μάη του '36 στη Θεσσαλονίκη, στην απεργία των καπνεργατών.
(Κάποια στιγμή θα ανεβάσω την εκπομπή. “Καλή” βγήκε…)

Από τις απεργίες και πορείες άλλων, ανθρώπινων, συντροφικών εποχών…
Μέσα στο ξύλο και το “ματοκύλισμα” το 1936 οι διαδηλωτές παράδωσαν κάποια πράγματα που βρήκαν στους δρόμους.
Εγώ ανατρίχιασα όταν είδα αυτή την ανακοίνωση… Κι ας ήταν κάπου πίσω στα ψιλά… Έλαμψε, ακτινοβόλησε μέσα μου !

Χα Ελένη, την Παρασκευή το βράδυ το έβλεπα αυτό και μία σειρά άλλων στο youtube, άκου σύμπτωση…

Πάντοτε επίκαιρο (δυστυχώς) και αυτό:

//youtu.be/JCdUQh_2vgY

Αν και τον πιάσαμε το Μάη:

ΥΓ: πρέπει να μου δείξει κάποιος πώς ποστάρεις άμεσα τα videoclip !@#$%^&(&^%&#$^

Πολύ καλή ταινία το “Μάθε παιδί μου γράμματα”. :019:
Φίλε μου Katsibox, νομίζω ότι πρέπει οπωσδήποτε να το βάλεις και στην κουβέντα για την εκπαιδευτική μεταρύθμιση… (http://www.rembetiko.gr/forums/showthread.php?t=17993 )
θα είναι το κερασάκι στην τούρτα!:089:

συμφωνώ… κι εγώ δεν ξέρω… πως το κάνετε βρε παιδιά αυτό το καλούδι?

Αν και το είχαμε ξανα-συζητήσει παλιότερα, είναι απλό:[ul]
[li]Κάθε βίντεο στο youtube έχει μια μοναδική διεύθυνση που τελειώνει σε έναν κωδικό μετά το = (π.χ. http://www.youtube.com/watch?v=fQPjyqXh7yQ)[/li][li]αντιγράφουμε (copy) μόνο τον κωδικό μετά το = , επιστρέφουμε στο φόρουμ και γράφουμε: [/li]```html

//youtu.be/εδώ κάνουμε επικόλληση (paste) του κωδικού που αντιγράψαμε


[li]το αποτέλεσμα είναι αυτό:[/ul][/li]//youtu.be/fQPjyqXh7yQ

Tα κατάφερα!!!..κι απο μένα ενα δώρο…

//youtu.be/dsEcx1PxxYk

Κυριακή!
Ευχαριστούμε πάρα πολυ!! :110:

Και μπράβο που τα κατάφερες!
Θα το προσπαθήσω κι εγώ…