Πού μπορώ να βρω (ειδικά αν υπάρχουν δημοσιευμένα στο internet) ολόκληρη την διάλεξη του Μάνου Χατζιδάκι για το Ρεμπέτικο το 1948 καθώς επίσης και τη συζήτηση του στον Ριζοσπάτη (1945-1947) με Θεωδοράκη και άλλους διανοούμενους της εποχής;
Το χειρόγραφο της διάλεξης-Χατζηδάκι, αν υπήρξε ποτέ και δεν μίλησε από μνήμης, χάθηκε. Αυτό που σώζεται στο μεγάλο βιβλίο του Πετρόπουλου, είναι αναδημοσίευση από το περιοδικό Νέα Εστία του 49, όπου κάποιος (πιθανόν η Σοφία Σπανούδη), μετέφερε τις σημειώσεις που πρόλαβε να καταγράψει, και τις τσεκάρισε με τον ίδιο τον Χατζηδάκι.
Όσο γιά την περίοδο 1945-1947, δεν νομίζω πως κυκλοφορούσε ο Ριζοσπάστης, ούτε θυμάμαι να έγινε καμιά σοβαρή διαμάχη γιά το ρεμπέτικο. Η μεγάλη διαμάχη της Αριστεράς, έγινε με αφορμή τον “Επιτάφιο”, το 60-62, στην “Επιθεώρηση Τέχνης” του Δεσποτίδη, με προεξάρχοντες τον Μίκη, τον Τάσο Βουρνά και άλλους.
Ελπίζω να βοήθησα.
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρων. Το μεγάλο βιβλίο του Πετρόπουλου εννοείς τα “Ρεμπέτικα Τραγούδια”; Πάντως η διαμάχη στον Ριζοσπάστη υπήρξε εκείνο το διάστημα η οποία συνεχίστηκε και στο περιοδικό “Επιθεώρηση Τέχνης” μετά την απαγόρευση του Ριζοσπάστη το 1947 ή 1948. Αν ξέρει κανεις…
Γιά τον Πετρόπουλο, ναι, εννοώ τα “Ρεμπέτικα Τραγούδια”. Γιά τον Ριζοσπάστη, γιά να το λες εσύ κάτι θα ξέρεις, αλλά αμφιβάλω αν οι καιροί και το κόμμα τότε επέτρεπαν “διαμάχες”. Είναι όμως όντως εκείνη την εποχή που βγήκε η …“οδηγία” του κόμματος περί λούμπεν, ηττοπαθούς, πεσιμιστικού και αντεπαναστατικού λαϊκού τραγουδιού. Από την άλλη πάλι, ο ποιητής Θωμάς Γκόρπας θυμάται πως στις συγκεντρώσεις του ΕΛΑΣ στο Μεσολόγγι, τραγουδούσαν το “Κάνε λιγάκι υπομονή”. Ίσως ο ʼρης που έχει τις… προσβάσεις, να μπορεί να μας διαφωτίσει πιό συγκεκριμένα.
εδω και αλλού στο Φόρουμ.
1 «Μου αρέσει»
Και εδώ, με εκτεταμένη συζήτηση:
2 «Μου αρέσει»