ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ
ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ…ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΜΜΙΑ ΠΡΟΘΕΣΗ ΝΑ ΚΛΕΨΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΑΛΛΟΥ…ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΟΝ ΚΑΤΟΧΟ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ,ΜΕ Mail Moy ΤΟ ΕΙΧΑΝΕ ΣΤΕΙΛΗ… ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΑΛΑΚΙΑ ΜΟΥ ΔΕ Ν ΤΟ ΑΝΕΦΕΡΑ ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΝΕΒΑΣΑ…
ΠΑΝΤΩΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΖΗΤΑΩ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ…
ΦΙΛΕ ΙΣΑΑΚ… ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΣΕ ΔΩ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ…ΕΧΟΥΜΕ ΓΝΩΡΙΣΤΗ ΚΑΛΑ…ΣΤΗΝ ΜΑΡΚΖΑ…ΣΤΙΣ 7 ΝΥΧΤΕΣ…ΣΤΑ ΨΑΧΝΑ-ΣΕ ΣΥΝΑΥΛΙΑ…
ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΗΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ
ΣΕ ΧΑΙΡΕΤΩ…ΚΑΙ ΚΕΡΝΑΩ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΑΡΙΣΤΟ…!!!
Αγαπητέ μου ccoffeeman1 και αγαπητή μου Ιωάννα ΑΥΤΟ είναι το πρόβλημα ή η πραγματικότητα. Οτι από τη στιγμή που κάτι “φύγει” στο διαδίκτυο χάνει κάθε δυνατότητα ιχνιλασιμότητας. Χάνει και την ταυτότητά του, χάνεται και η ταυτότητα του αρχικού συντάκτη. Οχι μόνο κυκλοφοράει με forwarding αλλά και με editing. Δηλαδή, όχι μόνο περπατάει αλλά… μεταλλάσσεται! Το πιάνει ο άλλος και το διορθώνει σύμφωνα με την όρεξή του.
Δικό μου παράδειγμα είναι κάποιο άρθρο που έγραψα για εφημερίδα το οποίο ναι μεν ποτέ δεν δημοσιεύτηκε, αλλά μετά από ένα χρόνο μου το έστειλε φίλος με e-mail ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΓΝΩΡΙΣΤΟ. Μάλιστα είχαν προσθέσει (ποιός άραγε;) και κάτι φωτογραφίες. Μόνο από τη δομή, τα γνωστά επιχειρήματά μου και απ’ τα γνωστά συντακτικά λάθη μου κατάλαβα ότι είναι δικό μου. Η αλήθεια είναι ότι κολακεύτηκα.
Αλήθεια webmaster, τι λέει το σύγχρονο netiquette γι αυτό; Οχι δηλαδή ότι ειναι υποχρεωτικό, αλλά ενδιαφέρον έχει να ξέρουμε τι λέει για την προώθηση κατόπιν επεξεργασίας (edit + forward).
Δεν βλέπω τι είναι αυτό που με κάνει ειδικότερο από εσένα στο συγκεκριμένο θέμα και με ρωτάς αλλά, όπως υποδηλώνει και ο τίτλος του, οι κανόνες του netiquette είναι ελεύθερα προσβάσιμες στο internet και δεν λένε τίποτα περισσότερο από αυτά που όλοι γνωρίζουμε και ελάχιστα εφαρμόζουμε. Μια [b]ματιά[/b] πάντως δε βλάφτει. Υπόψιν, ότι υπάρχουν κανόνες όχι μόνο για τα emails, αλλά για όλα όσα μπορεί κανείς να κάνει στο web.