Μετέφερα σε νέο θέμα τη ροκ-συζήτηση, όπως πολύ σωστά υπέδειξε ο Kostas Trademark.
Ξέχασες Bob Dylan, Led Zeppelin, Uriah Heep, Gary Moore, Jethro Tull και Lynyrd Skynyrd, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά…
Ναι, αυτή είναι μια κλασσική σειρά ρεμπετοροκά. Οχι ο …Sonny Boy Williamson που λέει ο Ζορζ. Αυτός είναι στη σειρά του “δεύτερου κύκλου”, που ελάχιστοι τον κάνουν. Αν με καταλαβαίνετε…
Συνάδρεφε, ξεχνάς τον Φραγκίσκο Ζάπα & σία, τους Ζέπελιν και τους αεροπλανάτους Τζέφερσον. Αλλά και έτσι όπως είναι ο κατάλογος, τον ψηφίζω.
Να μην ξεχνάμε Cream Blindfaith Tom Waits Tim Bucley καθώς και τους εγχώριους Παυλάρα Μήτσο και Πιλάλα για να μην βάλω μεσα και τους Idols Charms και Olympians υπο το χαμηλόφως και την επίδραση του Βερμούτ εις τις πρωταρχικές διαδρομές αναγνώρισης του αντίθετου φύλου.:107:
Chicago Transit Authority και Blood, sweat and tears γιατί τους αφήσατε απ’ έξω;
(Λέμε, λέμε για τους Αμερικάνους αλλά ΚΑΙ στη μουσική δεν παίζονται με τίποτα…)
Τους Zeppelin τους είπαμε, αλλά ξεχάσαμε Doors (Riders on the storm και L.A. Woman, φυσικά), Black Sabbath στα πρώτα τους, Saxon, ολόκληρο το NWOBHM, Γκασερόσες και μερικά ροκοπανκιά, όπως Ramones (Κάποιος έριξε κάτι στο ποτό μου), Clash (Να μείνω ή να φύγω;), Sex Pistols, Blondie, Iggy Pop και Stranglers.
Σωστό, αν και στην πλειοψηφία τους, τα συγκροτήματα που αναφέρθηκαν είναι Βρετανοί.
Κατάλαβα. Είναι η ώρα που ο καθένας λέει τον πόνο του…
:019:
Γιατί, έχεις καταλάβει να συμβαίνει κάτι άλλο εκτός απ’ αυτό στο Φόρουμ; :089:
Βάζεις τους χλεμπονιάρηδες Μπλόντι - Σεξμπίστολς και Γκαζερόζες με τους Clash και Μπλασάμπαθ?
Εφαγες τίποτα ληγμένο;
Τον Πετρίδη άκουγες πριν πάρεις δίσκο;
:112:
Κι εκείνο το NWOBHM () τώρα τι τόθελες;
Είναι σα να λες Κερκυραϊκό Ρεμπέτικο!
'Η - θε μου σχώραμε - σα να λες άπαχη προβατίνα!____
() Για όσους δεν ξέρουν (και καλά κάνουν) εννοεί το new wave of British heavy metal.
Αν είναι δυνατόν !
:079:
Περί ορέξεως… κολοκυθόπιτα έστω και ληγμένη. Δε θέλω να σε στενοχωρήσω, αλλά η λίστα του katsibox με την οποία συμφώνησες περιέχει μπάντες του NWOBHM. Πετρίδη δεν άκουγα, αλλά άκουγα Αλέξανδρο Ριχάρδο στις δόξες του και Θείο-Νώντα, ο οποίος είχε κι αυτός συχνά-πυκνά μια “μεταλλική” μουσική θεώρηση.:092:
Up the Irons! Death to the false Metal! Στηβ-Χάρις, πρώην σκουπιδιάρης!
Φίλε Κωσταντή
1ον Δεν συμφώνησα με τον bro. Απλά ψηφίζω τη λίστα με επιφύλλαξη κρατώντας τις ιδιαιτερότητές μου. του… ρεύματός μου. Οπως έκανε ο Μπένυ προεκλογικά σμπρώχνοντας το πράσινο κόμα να πιάσει πάτο. Τους βρετανούς δεν τους χωνεύω και ας είναι και καλοί σε οτιδήποτε πλην του αιματοκυλίσματος και της ίντριγκας - που αποκλείεται.
2ον Δεν στεναχωριέμαι για τίποτα άλλο παρά που ξεχάσαμε τους Ολμανμπράδερς γμτ κέρατό μου!
3ον (και δεν κάνω χαβαλέ τώρα): Πρέπει να ανοίξουμε ειδικό τοπικ για να συζητάμε τις ροκιές μας γιατί αμφιβάλλω αν υπάρχει έστω και ένας από εδώ μέσα που να μην πέρασε από το ροκ. Ακόμα και ο Πολίτης εκδηλώθηκε έμ,εσα.
Λιώσανε τα παντελόνια μου στις ταβέρνες και δεν βρήκα ακόμα ένα μπουζουξή που να μη φλερτάριζε (-ρει) με την ροκ, το ρυθμ + μπλουζ κ.λπ. Π.χ. ο Ιορδάνης λάτρευε και σεβόταν το νότιο μπλουζ και τη νεοϋορκέζικη τζαζ.
Εγώ ως κλασσικούλης φτάνω μέχρι εκεί:
1977
2007
http://www.youtube.com/watch?v=R2GG2INqx-I
Αυτά είναι τα όριά μου στο μέταλλο. Βέβαια -κατά τη γνώμη μου- κάποιοι άλλοι παλιότεροι ήταν ακόμη πιο σκληροί, πιο ζόρικοι, πολύ πιο τρελοί και κυρίως έγραφαν τραγουδάρες:
ΥΓ. Θα το χέσουμε πάλι το πράγμα με τα γιουτούμπια.
Όλοι βρίσκουν τον δρόμο τους τελικά… Έστω κι αργά !
Μη μας ανησυχεί αυτό.
Εμ… Έτσι…έτσι !
Κι ο Ζαμπέτας λάτρευε και άκουγε τον “αράπη”* του !!!
*(Λούις Άρμστρονγκ)
Για λέγε ρε κούκλα μας, αυτό εννούσε ο Ζαμπέ;
Ασχετο-σχετικό: Εσύ έχεις ακούσει ένα τόνο κουτσομπολιό από Ζαμπέ και Μπίν.
Πότε σκοπεύεις να τα πεις; Τώρα κοντά ή άμα ββγούμε στη σύνταξη;
Μ;
Με εκπλήσεις!
Τελικά το πιό τρελό παιδί της KLIKA GRAND BAND (ΚGB) αποδεικνύεται ότι ήσουν εσύ!
Μάυροι Μάρκοι, μάυροι Χιώτηδες…
Σε παραδέχτηκα (και πάλι) και είμαι άφωνος.
Ροκάς ξεκίνησα, αγόρι μου!.. Leader (έτσι λέγαν οι Εγγλέζοι τον τραγουδιστή) και rhythm guitar (φυσικά ηλεκτρική) σε ρόκ συγκροτήματα.
Κουρούνήηη! Πήγαινε να ρωτήσεις τους σημερινούς εξηντάρηδες και πενηντάρηδες (κυρίως γυναίκες), στα χωριά του Βεστφαλικού Scherfede της Γερμανίας, ποιος ήταν ο Niko Longhair, ο τραγουδιστής του συγκροτήματος Ali and his boys. Δυστυχώς δεν κράτησα αφίσες, φωτογραφίες και άλλο υλικό, προς απόδειξιν …
ΟΚ. Μη φωνάζεις και γίνει και θέμα!
Δε μου λές: Αυτό το “(κυρίως γυναίκες)” να υποθέσω ότι αφορά σε λεωφορεία που πανε το συγκρότημα από πόλη σε πόλη μαζί με τις πιτσιρίκες συνοδούς του;
Ακριβώς όπως κι εγώ… Συμφωνώ κι επαυξάνω για τα των Βρετανών, αλλά η μουσική δεν έχει σύνορα και είναι υπεράνω πολιτικής και νοοτροπίας, ειδικά η ροκ.
Σοβαρότατη παράλειψη και εύγε (τρις) που τους συμπλήρωσες!
Έγινε…
Κυκλοφορεί κι ένας “αστικός μύθος” για τον Χιώτη και τον Hendrix, που τον πρωτάκουσα σε κάτι ροκόμπαρα ως φοιτητής.
NIKO LONGHAIR RULES!!! Προτείνω από τούδε και στο εξής να αλλάξεις το username σου και να εισέρχεσαι στο Φόρουμ ως Niko Longhair! Μπορείς να προσκαλέσεις και τις grouppies σου. Έχεις τον απόλυτο σεβασμό μου…