Ποιός ξέρει πληροφορίες για αυτό το τραγούδι?
για τους στίχους
είναι παλιό τραγούδι της Σμύρνης?
ποιός είναι ο Leopold Gad ο τραγουδιστής
Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων
Οι πληροφοριες που παραθετω ειναι απο τα μουσικα αρχεια του Ρεμπετικο Σιλαμπς νετ
το τραγουδι στηριζεται σε παλια λαικη μελωδια της Σμυρνης
( πηραν τα φρυ - σεβντη μαμαν - πηραν τα φρυγανα φωτια ) σε ηχο πλαγιο Αδιφωνο ( μακαμ ουζακ )
Διασκευη Γ.Μουφλουζελη - τραγουδι Ευσταθιου Μητσος .
Στην ιδια μελωδια η Μαρικα Παπαγκικα ηχογραφησε " Τα ουλα σου "
και αργοτερα ο Μαρκος Βαμβακαρης το " Αντιλαλουν οι φυλακες "
Υπαρχει επισης και εκτελεση του τραγουδιου με τον Πωλ Γαδ που
εκανε πολλες διωδιες με τον Σαβαρη την περιοδο 1024 - 1927 .
Αλλη μια εκτελεση που ερμηνευει ο Μητσος Ευσταθιου με δευτερη
φωνη τον Μανο Παπαδακη . Διασκευη Γ. Μουφλουζελη .
Πηραν τα φρυγανα φωτια απ τα δικα μας τα φιλια
καηκαν κι οι αλυγαριες και που θαλλαζουμ αγκαλιες …
Μαυρες με ζωσανε οχιες δεν σ`ειδα χθες κι αντιπροχθες
και παει ο νους μου στο κακο μου φαινεται θα τρελαθω …
Σωπα μην κλαις σαν το μωρο κι εγω θα κανω ο,τι μπορω
πριν φυγει η καλοκαιρια οι δυο καρδιες θα γινουν μια …
Τα λογια της εκτελεσης με τον Πωλ Γαδ , ειναι τελειως διαφορετικα …
:)Kαλημέρα Martha,
το τραγούδι για το οποίο ρωτάς, είναι πολίτικο, παραδοσιακό - ηχογραφημένο πριν το 1922. Υπάρχει στο CD “Η Κωνσταντινούπολη στις παλιές ηχογραφήσεις” και το ερμηνεύει ο Γιάνκος Ψαμαθιανός. Μεταγενεστερα, βέβαια, το είπαν κι άλλοι, ο Μιχάλης ο Γενίτσαρης, ο Δημήτρης ο Ευσταθίου. Αυτά… Ελπίζω να σε βοήθησα λίγο…
Κάπότε διάβασα ότι τα “φωτιά” αυτά να είχαν σχέση με την μικρασιατική καταστροφη, αλλά δεν το νόμιζα εγώ, γιατί το τραγούδι μου φαινόταν πολύ “παλιό”.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την βοήθειά σας!!!
To τραγουδι πηραν τα φρυγανα φωτια,δεν ξερουμε αν ειναι αυτος ο τιτλος εχει ηχογραφηθει το 1927 κατα πασ πιθανοτητα στην Κωνσταντινουπολη με τραγουδιστη το Πωλ γαδ Φραγκολεβαντινο ο οποιος ηταν ερμηνευτης ελαφρων και ρεμπετικων τραγουδιων.Ο δισκος δεν εχει βρεθει ακομα και δεν ξερουμε τι εχει απο την αλλ πλευρα ,το κομματι βγηκε απο μια κασσετα που γυρναγε χερι με χερι χρονια στους συλλεκτες ,καποια στιγμη πιστευω να βγει και ο δισκος στην επιφανεια.Η ορχηστρα και η ερμηνεια ειναι καταπληκτικη σε οτι κομματι ειπε απο αυτη την σειρα ο Γαδ,επισης το εκπληκτικο παινο το παιζει κατα μεγαλη πιθανοτητα ο μεγας μουσικος πιανιστας Τσαλαπατανης.
Αλλη εκτελεση του ιδιου κομματιου με ορχηστρα του Σεμση και ελαφρως αλλα στιχακια ειναι το κομματι Μπαρμπα-Γωγος με εκτελεστη τον Αντωνη Νταλγκα το 1926 στην εταιρεια hmv.
Σας παρακαλώ να μου γράψτε και τους στίχους του τραγούδι του Γαδ.
Ευχαριστώ πολύ
Πραγματικά, το τραγούδι δεν υπάρχει στον Μανιάτη. Αλλά ο άνθρωπος έχει εξηγήσει ότι δεν τον βοήθησαν όλοι οι συλλέκτες. Το τραγούδι υπάρχει, πάντως, στην κασετίνα Rembetika (την πρώτη) του Charles Howard, CD A, No. 8: Piran ta frygana fotia, Leopold Gad.
Στο σιντί σημειώνεται ότι ο L. Gad ηχογραφεί στην Κων/λη το 1929 και μάλλον είναι ο Πώλ που ηχογραφεί και στην Αθήνα και το Βερολίνο. Η ηχογράφηση είναι εκπληκτικής καθαρότητας, σε σύγκριση με μίαν άλλη που κυκλοφορούσε στα ραδιόφωνα (Κουνάδης; δεν θυμάμαι) πριν χρόνια. Παρʼ όλα αυτά δεν διακρίνω ποιόν χαιρετά ο Πώλ με «γειά σου …. μου».
Τα λόγια:
Πήραν τα φρύγανα φωτιά και κάψανε το μαχαλά.
Και κάψανε κι εμένανε, που μʼ είχε η μάνα μου ένανε.
Άνοιξε μάνα μʼ άνοιξε, γιατί με κυνηγούνε
Κι αν δεν ανοίξης το πορτί, το αίμα μου θα πιούνε.
Άρα δεν μπορεί και λόγω στίχων να αναφέρεται στην καταστροφή της Σμύρνης. Η μελωδία είναι διαφορετική από τα Ζεϊμπέκικο τα ούλα σου, Αντιλαλούν οι φυλακές κλπ.
“Γεια σου Δημητρό μου”
Άρα, Μήτσος Αραπάκης τσίμπαλο. Και στην Κων/λη, λοιπόν;
O Aραπακης δεν πηγε ποτε στην πολη ειδικα εκεινη την εποχη που ηχογραφηθηκε αυτο το τραγουδι βρισκοταν στην Ελλαδα οπυ και δυλευε σαν εκτελεστης στις εταιρεις hmv-columbia δηλαδη τις αντιπαλες εταιρειες απο αυτην ποου εχει ηχογραφηθει το τραγουδι(ΠΑΡΛΟΦΩΝ)
οποτε αποκλειεται να λεει για αυτον ,μαλλον ειναι καποιοι απο τα πολιτακια η ορχηστρα ειδικα ο μητσος τσαλαπατανης
ξέρεις πότε έγινε η η χογράφηση ;
Ετος ηχογραφησης 1969 …
Αυτός ο στίχος έχει σχέση με τους “μάγκες ή νταήδες”, δηλαδή με τούς μαχαιριές και με τα έθυμά τους? Ρωτάω για το “… το αίμα μου θα πιούνε”.
Δεν κυριολεκτεί εδώ το δίστιχο. Εννοεί απλά ότι “θα με φάνε λάχανο”.
Τι ακριβώς σημαίνει “θα με φάνε λάχανο” ? Βρήκα κάτι που δεν με ικανοποιεί στον σχετικό στίχο (θα με πιάσουν κρυφά).
Από που έρχεται η έκφραση “το αίμα μου θα πιούνε” την είδα σ’ ένα κείμενο σαν ρεαλιστική πράξη, ας πούμε σαν τελετουργία νίκης.
«Τον φάγανε λάχανο» σημαίνει του πήραν τη ζωή, υπονοείται όμως συχνά και κάποια αδικία, σαν να μην το άξιζε. Αδυνατώ να τεκμηριώσω πως καθιερώθηκε η έκφραση αλλά δεν είναι απαραίτητο η ανθρωποκτονία να γίνει κρυφά.
Η έκφραση «πίνω το αίμα» (κάποιου), σημαίνει και αυτή “τον σκοτώνω”, υπονοεί όμως μίσος. Ίσως να συνδέεται και με κάποια παλαιότερη τελετουργία όπου ο φονιάς έπινε κυριολεκτικά λίγο αίμα του θύματος, σε περιπτώσεις μεγάλου μίσους ή εκδίκησης. Σήμερα η έκφραση χρησιμοποιείται μόνο μεταφορικά. Ενδιαφέρον όμως θα ήταν να δούμε τι λέει και το κείμενό σου, Μάρθα.
Πάντως, η παράθεση και των δύο στίχων στο ίδιο τραγούδι μάλλον είναι τυχαία και απλά εμφαντική. Είναι πολύ διαδεδομένη η κατασκευή τραγουδιών από προϋπάρχοντα δίστιχα, συχνά χωρίς καθόλου ή με μόνο χαλαρή σύνδεση των νοημάτων τους.
“Του πίνω το αίμα”: Είναι ο παραλληλισμός της βδέλλας που αργά-αργά και συνεχόμενα πίνει το αίμα του ζώου που έχει μπει στο νερό. Αναφέρεται δηλαδή στην στυγνή και συνεχόμενη εκμετάλλευση. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η εκμετάλλευση του υφιστάμενου από το σκληρό εργοδότη, η εκμετάλλευση του δανειζόμενου από τον τοκογλύφο κ.ά. Αυτή είναι η συνήθης χρήση.
Στο τραγούδι η φράση “το αίμα μου θα πιούνε” χρησιμοποιήθηκε στη ρίμα, χωρίς όμως να αποδίδει συνήθη έκφραση. Βέβαια χρησιμοποιείται και ως “σκοτώνω”, με την έννοια της απειλής (αν τον πιάσω θα του πιω το αίμα), αλλά ποτέ δεν το άκουσα ανάποδα (θα μου πιει το αίμα).
Ένας καλός καυγάς συνοδευόταν από απειλές,που δεν ήταν κατ’ ανάγκην και κυριολεκτικές.
Χαρακτηριστικός ο διάλογος δύο κουτσαβάκηδων στο δημοσιευθέν το 1890 διήγημα ‘‘Καυγάς’’ του Μιχαήλ Μητσάκη:
-Τι σκούζεις έτσι,βρε πεζεβέγκη;Για να μαζωχτεί κόσμος;Πού θα μου πας,ρε,θα στο πιω το αιματάκι σου!
-Εσύ θα μου το πιεις,ρε;Κείνος που θα μου το πιει δε γεννήθηκε,ρε,ακόμα!Σού τώφαγα το μάτι,κακομοίρη!
Ο καυγάς τελείωσε με τον απλό τραυματισμό του ενός κουτσαβάκη και το φευγιό του άλλου χωρίς να του πιει το αίμα ή να του φάει το μάτι.