Πλην εμού που γραψα τις παρτιτούρες οι συμμετέχοντες είναι απλώς VST’s (virtual ψηφιακά όργανα) που ενορχηστρώνονται σ’ ένα DAW (ψηφιακή εφαρμογή για ηχογραφήσεις, συγκεκριμένα στο Nuendo της Steinberg)
Ε, από μικρός θεωρούσα αυτό το κομμάτι του Γιοβάν Τσαούς το πιο ragtime κομμάτι του λαϊκού ρεπερτορίου
Εμένα προσωπικά μου άρεσε και όντως ταιριάζει στο ragtime στυλ. Κλασσικό 2/4. Έξυπνη διασκευή και με ύφος που διαφέρει. Κάποιος που δε γνωρίζει το κομμάτι δε θα παραξενευτεί.
Πολύ καλή προσπάθεια!
Υ.Γ.Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί προς το τέλος του βίντεο αντιπαραβάλλεται η αυθεντική εκτέλεση.
ωραία διασκευή, όντως το ζητάει η μελωδία! αν και πολυπαιγμένο σε στυλ swing τόσα χρόνια, εδώ έχει άλλη φρεσκάδα ίσως επειδή έχει κατάλληλη ενορχήστρωση και όχι μπουζούκια.
εκτιμώ ότι στο τέλος έβαλες την κανονική εκτέλεση, για αντιπαραβολή και για να συγκρίνει κάποιος που δεν το ξέρει.
Για το τι ακριβώς είναι το «ράγκταϊμ παίξιμο» (μάλλον κάποια συγκεκριμένη αντίληψη του αντιχρονισμού) δεν είμαι απόλυτα βέβαιος. Αλλά από την άλλη, ο Μπέικος έχει ήδη έτοιμο το πιάνο!
είναι σουινγκάρισμα και συγκοπάτο παίξιμο, μάλιστα τότε υπήρχαν και ειδικές μετατροπές σε πιανόλες ώστε να παίζουν τα γνωστά κομμάτια της εποχής σε ύφος ragtime.
Ragtime είναι μουσικό ρεύμα της μαύρης κοινότητας της Αμερικής, ένα υποείδος αυτού που ονομάστηκε λίγο αργότερα jazz. Δεν υπάρχει κάποιος τρόπος παιξίματος που να χαρακτηρίζεται έτσι. Το ragtime, όπως και πρακτικά ό,τι έβγαινε από αφροαμερικάνους παίζεται swingαριστό, δηλ με παράταση του 1ου ογδόου και “κλέψιμο” του χρόνου του 2ου. Ενα χαρακτηριστικό (και πασίγνωστο) κομμάτι του υποείδους είναι “the Entertainer” του Scott Joplin (look in youtube)