Με κίνδυνο να υποστώ ντοματοντουζ από τα μέλη του φόρουμ, παίρνω το θάρρος να θέσω ένα θέμα για εμάς τους μπαμπαδες με μικρά παιδιά
Δυστυχώς λόγω φόρτου εργασίας και παιδιών, πολλές φορές πιάνω το μπουζούκι για εξάσκηση στις 1 και 2 το βράδυ, δεν θέλω να χάσω ούτε μέρα που να μην το πιάσω στα χέρια μου και να κάνω κάποιες ασκήσεις, έστω και για μισή ώρα
Το να χρησιμοποιώ τα δάχτυλα για τους χορδές α λα κλασσική κιθάρα πιστεύω θα με κάνει να χάσω έδαφος στο δεξί χέρι που όπως έχω ήδη δει αν δεν πηγαίνει πάνω κάτω, σωστός ήχος δεν βγαίνει
Το έχει σκεφτεί κάποιος άλλος; υπάρχει κάτι στην αγορά ή να αρχίσω τα trial and error και να την φτιάξω μόνος μου;
κλασικό πρόβλημα, η μελέτη τις δύσκολες ώρες… βάλε μια (χαρτο)πετσέτα για να φιμώσεις τις χορδές, ακριβώς μπροστά από τον καβαλλάρη (ανάμεσα χορδές και καπάκι). άμα δεν καλύψεις μεγάλο μήκος χορδής, θα έχεις μειωμένη ένταση χωρίς να χάνεται το τονικό ύψος. παίξε και με πιο μαλακή πένα, αν δεν σου χαλάει την εκμάθηση της τεχνικής.
η σταθερή και συνεχόμενη θέση-άρση στο δεξί, και ο ορισμός θέσης από αντίχειρα-δείκτη στο αριστερό, είναι από τα πιο βασικά!
Πρόσεχε σε αυτό που προτείνει ο liga rosa, να μην ζορίζεται το δεξί χέρι προσπαθώντας ασυνείδητα να επιτύχει την κανονική ή δυνατότερη ένταση.
Εγώ την είχα πατήσει.
Κάπου είχα διαβάσει ότι παλιά για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιούσαν χτένα (τσατσάρα).
Ωραίο φαινεται κι αυτό με την πετσέτα, αν μπορούσες να καλύψεις και την τρύπα του ηχείου νομίζω θα ήταν ακόμα καλύτερα.
Πρωτη ειναι η πενα που επαιζα εναμιση χρονο
Δευτερη ειναι μια ibanez που αγορασα τυχαια εχει πολυ λεπτοτερη μυτη απο τις υπολοιπες διαφορες 10 που εχω. Πραγματικα επαθα πλακα ποσο πιο ευκολα βγαινουν τα τρρρρρ (δε θυμαμαι την ονομασια της τεχνικης κραξτε ελευθερα)
Τριτη ειναι η λεπτη που ανεφερα πιο πανω.