Ρε παιδιά!Στην τελετή λήξης της Ολυμπιάδας που έγινε στην Αθήνα,πόσα μπουζούκια υπήρχαν και πόσα από αυτά ήταν τρίχορδα?Πόσοι ήξεραν να παίζουν?Υπήρχε κανένας γνωστός μέσα σε τόσα μπουζούκια?Μου ήρθε η απόρία και είπα να ρωτήσω.
Πόσα δεν ξέρω αλλά πρώτο μπουζούκι ξέρω ότι ήταν ο Λάκης Λαφτσής σπουδαίος δεξιοτέχνης και εξαιρετικό παιδί …
Πρώτο μπουζούκι ήταν ο Λαφτσής. Όχι απλά σπουδαίος δεξιοτέχνης, αλλά…άπαικτος!!!
Έχει βγει CD με μπαρόκ μουσική ( σύνθεση και εκτέλεση ) στο μπουζούκι απ αυτόν. Άπαικτος!!!
χμμ…Μπαρόκ μουσική δεν έχει γραφτεί απο το 1750…αντε 1760…τι ακριβώς έκανε ο Λαφτσής;
Διασκευές απο μπαρόκ μουσική η συνθέσεις σε παρόμοιο ύφος; θα με ενδιέφερε πολύ να το ακούσω. έχει κάποιος πληροφορίες για τον συγκεκριμένο δίσκο;
Πάντως στην τελετή της Ολυμπιάδας ακούστηκαν ωραία. Ωραίο θεματάκι ανεβάσατε πάλι.:088:
Εδώ είναι το Myspace του http://www.myspace.com/laftsislakis
Η σελίδα του http://www.laftsis.gr/
Το “Δίκτυό” του http://www.diktiopm.gr/gr/artists.php?id=129
Αν μπορώ να βοηθήσω σε κάτι άλλο π.μ.
To cd αποτελείται από 9 κομμάτια χωρισμένα σε 2 έργα και μία ελεγεία (τελευταίο κομμάτι). Στο πρώτο έργο συμμετέχουν Μπουζούκι με κουαρτέτο εγχόρδων (4 σπουδές) και Μπουζούκι-φλάουτο ντουέτο (1 κομμάτι), στο δέυτερο έργο είναι Μπουζούκι-τσέμπαλο-πιάνο-φαγκότο (3 σπουδές) και τέλος η ελεγεία με μπουζούκι-κουαρτέτο εγχόρδων.
Είναι κάτι πρωτότυπο ως ιδέα που δείχνει, αν μη τι άλλο, ότι ο άνθρωπος είναι δημιουργικός και βιρτουόζος!
Δείτε εδώ ένα δείγμα από την προσωπική του δουλειά “ΚΑΣΤΡΟ”.
[video=ΛΑΚΗΣ ΛΑΦΤΣΗΣ - BAROQUE]369[/video]
Σκεφτόμουν να ανοίξω καινούργιο θέμα, αλλά αφού έχει σχέση με τον μεγάλο Λαφτσή ήθελα να κάνω μια μικρή παρένθεση χωρίς να θέλω να αλλάξω την συζήτηση.
Πρόκειται για τον ήχο του μπουζουκιού του στο Βίντεο.
Αν κατάλαβα καλά το όργανο είναι από σοβαρό κατασκευαστή, και φυσικά αποκλείω την περίπτωση ότι χρειάζεται διόρθωμα.
Άρα το αποτέλεσμα είναι αυτό που έπρεπε να είναι για τα αυτιά του Λάκη.
Το υπερβολικό τριζάρισμα σε κάθε χορδή και τάστο του οργάνου με κάνει να φαντάζομαι ότι είναι μαλακότατο και ότι οι χορδές του θα σέρνονται επάνω στο μάνικο, με αποτέλεσμα να ακούγεται σχεδόν 50% καθαρή νότα και 50% τριζάρισμα. Ίσως φοράει και πολύ μαλακιές χορδές, δεν γνωρίζω.
Ένα τέτοιο ηχητικό αποτέλεσμα, σας αρέσει? τόσο τρίζουν τα δικά σας μπουζούκια?
Αν θέλετε εκφράστε την γνώμη σας. :241:
Αναφέρομαι αποκλειστικά μόνο για το τριζάρισμα, σε σχέση με τον ήχο του οποιοδήποτε μπουζουκιού,
και όχι για τον ήχο του οποιοδήποτε μπουζουκιού.
Το βιντεάκι δεν το είδα, πάντως στο εξώφυλλο του cd το μπουζούκι που κρατάει είναι του Βαρλά.
Φίλε Τάσο, αν καταλαβαίνω τι εννοείς τριζάρισμα, αυτό ακούγεται μόνο στο βιντεάκι και όχι όταν ακούς το δίσκο.Τώρα στα δικά μου μπουζούκια αυτό το τριζάρισμα ( αν λέμε τελικά το ίδιο πράγμα ) έχει σχέση πολύ με τον καιρό ( και δεν εννοώ το ταστάρισμα που το όργανο γίνεται… μουγκό ), ακόμη ακόμη και με τον κάθε χώρο του σπιτιού που θα παίξω. Τώρα θα ήθελα να μου πείς έστω και με πμ, για μαλακές και σκληρές χορδές ( και μάρκες κλπ ) γιατί ο καθένας χρησιμοποιεί διαφορετικές για διάφορους λόγους. Ευχαριστώ.
Το σκευτόμουν και εγώ αυτό.Νομίζω οτι αυτή η προσέγγιση στον ήχο έχει να κάνει με το ύφος της μουσικής που πλησιάζει.Αν δεχτούμε οτι παίζει σε ύφος επιρρεασμένο απο αναγενησιακή μουσική και Μπαρόκ, τοτε μπορούμε να φανταστούμε οτι τα όργανα εκείνης της εποχής είχαν πολύ μικρότερη πίεση στο καπάκι, εντέρινες χορδές και γενικότερα ποιό “πλαδαρό” ήχο. Απο την άλλη όμως το μουσικό υλικό που χρησιμοποιεί μοιάζει περισσότερο σαν τρόπο γραφής βιολιού και όχι νυκτού εγχόρδου. Οπότε φαντάζομαι ένα μαλακό όργανο θα έκανε την δουλειά του αριστερού χεριού ποιό εύκολη, αν και κατα την ταπεινή μου άποψη, ένα σκληρότερο όργανο θα έδινε καλύτερη άρθρωση στα πολύ γρήγορα που παίζει αλλα θα ήταν ποιό δύσκολο να παιχτεί.Χωρίς να είμαι ειδικός ίσως να υπάρχει ενας μικρός συμβιβασμός στην ποιότητα ήχου και στην αμεσότητα της εκπομπής προκειμένου ο ήχος να ακουστεί σαν ένα παλαιού τύπου δυτικό όργανο.Δεν νομίζω οτι όργανο με τέτοιο στήσιμο θα είχε ήχο που θα έφτανε πολύ μακριά χωρίς μικρόφωνα( όπως και τα αντίστοιχα δυτικά άλλωστε).Ισως έχει άλλο για ηχογραφήσεις και άλλο για συναυλίες.
Με άλλα λόγια, δεν νομίζω οτι το ελαφρό τρίξιμο είναι στοιχείο ήχου που ψάχνει κανείς στο όργανό του αλλα ίσως προκύπτει όταν πάμε για τέτοιου τύπου ηχόχρωμα.
Οπως και να χει, ο άνθρωπος έχει, χωρίς αμφιβολία και τεχνική και άποψη και πολύ τον χαίρομαι.
edit:
ΨΕΜΜΑΤΑ! μόλις ξαναείδα το βίντεο! Ο άνθρωπος παίζει κοντσέρτο σε ΝΤΟ ματζόρε αλλα ακούγεται σε Σι αρα είναι κουρδισμένος σε Λα=415 δηλαδή ενα ημιτόνιο κάτω!Είναι κοινό στοιχείο των ορχηστρών παλαιάς μουσικής να κουρδίζουν χαμηλότερα…Και κάθομαι και λέω τόση ώρα ότι μου κατέβει…
επίσης οι μεσαίες του χορδές είναι κάπως κόκκινες…
Αυτός είναι ίσως και ο λόγος που τρίζει το όργανο. Επίσης δεν είναι κόκκινες οι χορδές. Η ταστιέρα σε εκείνο το σημείο είναι κόκκινη και ξεγελάει. Είναι μέσα στην αισθητική του οργάνου.
Πολύ σωστή παρατήρηση :088:, αλλά αν δούμε Alk και kwsta και αυτό το βίντεο…
http://www.youtube.com/watch?v=MJeXbkmL6hc&feature=related
Είναι κουρδισμένος σε Λα = 440 και παίζει μόνος του τα δικά του ταξίμια,
θα δούμε και πάλι να ακούγεται το ίδιο τριζάρισμα (λιγάκι πιο απαλό εδώ)
Φαίνεται του Λάκη του αρέσει αυτό το ηχόχρωμα, πιθανότατα και σε άλλους εδώ στο φόρουμ, αυτό θέλω να μάθω.
Σπύρο123…
Αν κάνεις μία αναζήτηση στο φόρουμ θα βρεις πολλές πληροφορίες για τις χορδές και τα πάχη τους.
Ασχετο:
Βρίσκω υπέροχο το εξής, κοιτόντας πίσω απο τον 7ο αιώνα που έφεραν οι άραβες την μουσική τους και τα όργανά τους με την εισβολη στην ισπανία τα οποία αργότερα εξελίχθηκαν στην κλασσική (ειρωνικά αποκαλούμενη “δυτική”) μουσική…1300 χρόνια αργότερα το μονοπάτι έχει την αντίθετη κατεύθυνση…Η δυτική μουσική …εισβάλει καλλιτεχνικά σε ποιό ανατολίτικους τρόπους. Πάντα πίστευα οτι αυτές οι διαχωριστικές γραμμές πρέπει να μπορούν να σβύνονται καμια φορά…(όχι πάντα και όχι συνέχεια)
Σαν κλασσικός μουσικός και σαν Ελληνας βρίσκω αυτό το vivaldi mandolin concerto πολύ συγκινητικό :088:
Ποια είναι αυτά τα όργανα?
Δε νομίζω να ισχύει. Απλά έχουν γίνει διάφορα κατά καιρούς, όπως λ.χ η συναυλία του Παβαρότι με τον James Brown. Μεμονομένες περιπτώσεις.
Συμφωνώ με αυτό. Αν και το χρήμα ή η αναγνώριση δεν έχουν διαχωριστικές γραμμές.
Σαν λαϊκός μουσικός και σαν έλληνας επίσης, το βρίσκω αδιάφορο. Δεν μου αρέσει αυτό που ακούω.
Πάρα πολύ ωραία, αυτό ακριβώς είναι το γοητευτικό στην ανθρώπινη φύση. Και ο Χίτλερ και ο Μεταξάς* και άλλοι αρκετοί προσπάθησαν να κάνουν τους ανθρώπους να αποκτήσουν τα ίδια γούστα. Ευτυχώς δεν το κατάφεραν και δεν νομίζω να βρεθεί κανένας να το καταφέρει αλλοιώς, αλίμονο στον ανθρώπινο πολιτισμό…
*ειδικά αυτός ονειρευόταν τη στιγμή που στο καφενείο του χωριού οι χωριανοί θα άκουγαν από το (κρατικής χορηγίας) γραμμόφωνο Μπετόβεν.
Και τα ίδια …μούτρα!!!
Αναφέρομαι στον χίτλερ βέβαια, περί άριας φυλής.
Στο θέμα μας λοιπόν…!!!
Το κύριο όργανο που επιρρέασε την δύτική μουσική ήταν το Ρεμπέκ ένα είδος τοξοτού έγχορδου το οποίο μετέπειτα πήρε την μορφή που σήμερα γνωρίζουμε όλοι ως βιολί.Επίσης το ούτι και κάποιο είδος κιθάρας έφτασαν στην ευρώπη απο εκεί απο τον 7ο μεχρι τον14ο αιώνα.
τωρα, νομίζω οτι είναι άδικο να τον συγκρίνεις με ανθρώπους που για τον Α η Β λόγο εκμεταλεύτηκαν την φήμη τους και το “δεδομένο” κοινό τους για να κάνουν επεκταθούν σε άλλα μουσικά είδη χωρίς να τα κατανοούν απόλυτα, απλά επειδή η φήμη τους το επιτρέπει.
To crossover το καταλαβαίνω αλλα νομίζω οτι Λαφτσής στο βίντεο με το βιβάλντι τουλάχιστον δεν κάνει έναν αχταρμά απο μουσικά είδη όπως αυτοί που ανέφερες αλλα παίζει καθαρά κλασσικό ρεπερτόριο και μάλιστα αρκετά historically informed με το μπουζούκι του.Αυτό που εκτιμώ είναι οτι προφανώς ασχολήθηκε στο να κατανοήσει λίγο καλύτερα το ύφος της εποχής και αυτό το σέβομαι.Δεν λέω οτι είναι ο καλύτερος κλασσικός μουσικός που έχω δει στην ζωή μου αλλα η καλλιτεχνικές του αναζητήσεις είναι άξιες σεβασμού και χειροκροτήματος.
Το καταλαβαίνω οτι δεν σου αρέσει αυτό το πράγμα αλλα ας μην το τσουβαλιάζουμε με το rapsody in blue του κορκολή στο αρμόνιο( τυχαίο παράδειγμα)η τις ροκιές του Παβαρότι γιατι δεν είναι το ίδιο…Αν μη τι άλλο ας αναγνωρίσουμε τουλάχιστον την διαφορά.
Η προέλευση και ο χρόνος εμφάνισης του βιολιού είναι συγκεχυμένα. Το Μεσαίωνα στη Δυτική Ευρώπη υπήρχε μια εκπληκτική ποικιλία εγχόρδων με τόξο από τα οποία τρία έπαιξαν ρόλο στη μετέπειτα εξέλιξη των οργάνων της οικογένειας του βιολιού. Το πρώτο ήταν το αραβικό ραμπάμ που έγινε αργότερα γνωστό ως ρεμπέκ (rebec, αχλαδόσχημα με τρεις χορδές). Αν και το ρεμπέκ προυπήρχε στην Ινδία.
Το δεύτερο ήταν η πεντάχορδη βιόλα (fiddle, fiedel) που είχε σχήμα «οκτώ» και που τα χρησιμοποιούσαν οι τροβαδούροι για να συνοδεύουν τα τραγούδια και τους χορούς.
Το τρίτο που εμφανίστηκε λίγο αργότερα από τα άλλα ήταν η λύρα ντα μπράτσο πιθανώς βυζαντινής προέλευσης όμοια στο σχήμα με το βιολί. Είχε 7 χορδές, 5 στο βραχίονα και 2 χορδές βόμβου δηλαδή δευτερεύουσες.
Το βιολί πρωτοεμφανίστηκε στην Ιταλία την εποχή της Αναγέννησης γύρω στο 1550 και στην αρχή το συναντάμε με διάφορες ασαφείς ονομασίες. Την ίδια ακριβώς εποχή ήταν πολύ δημοφιλή τα έγχορδα της οικογένειας της βιόλας ντα γκάμπα,( βιόλα ποδιού) που παρουσίασαν πολλές ομοιότητες αλλά και αρκετές διαφορές με τα όργανα της οικογένειας του βιολιού. Στο τέλος όμως προτιμήθηκαν τα βιολιά. Γύρω στα 1880 το βιολί υπέστη μερικές αλλαγές. Έγινε 1cm μακρύτερο και ο καβαλάρης έγινε λίγο ψηλότερος, οι χορδές λεπτότερες και άλλα.
Το ούτι ή το αραβικό είδος κιθάρας δεν πέρασαν στην κλασική μουσική. Αν και είδη κιθάρας υπήρχαν πολλά.
Τώρα, για τα υπόλοιπα σχόλια.
Δεν έκανα σύγκριση κανενός, δεν με ενοχλεί το “μπουζούκι και μπαρόκ” ή “μπουζούκι και blues” ή “το μπουζούκι στο μέγαρο”, απλά με αφήνει αδιάφορο. Δεν μου …“κάθεται” στα αυτιά όμορφα!!!
Και δεν έχει να κάνει με το ποιος παίζει ή αν το δεν παίζει με ύφος της εποχής. Απλά δεν μου αρέσει!!!
Oπως προανέφερα,το καταλαβαίνω και το σέβομαι.
Σχετικά με το ούτι και την αραβική κιθάρα: δεν νομίζω οτι μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε οτι το αναγενησιακό λαούτο θα είχε την μορφή που κατέληξε να έχει χωρίς την επιρροή απο το ούτι, και ίσως και τηςαραβικής κιθάρας.
Πολύ εντυπωσιακές οι γνώσεις σου για το βιολί, μονο να πούμε οτι δεν μεγάλωσε το βιολί το 1880, η φόρμα κατασκευής του σώματος παραμένει σχεδόν ίδια. Μόνο το μανίκι σταδιακά αλλάζει και μακραίνει.Τα περισσότερα παλαιά όργανα έχουν μετατραπεί σε αυτό το σέττιγκ, αν και αυτά που φαίνονται στο βίντεο το Λαφτσή εχουν μανίκι παλαιού τύπου και εντέρινες χορδές. Κάπου εκεί(1880) αρχίζουν να χρησιμοποιούνται και οι μεταλλικές χορδές οι οποίες χάλασαν αρκετά όργανάκια λόγω πίεσης. :019:
Οι συνθετικές που παίζουμε σήμερα είναι σαφώς καλύτερες και απο θέμα αξιοπιστίας και πίεσης στο καπάκι. Αν και κάποιοι παίζουν ακόμα μεταλλικές…
“Το Μεσαίωνα στη Δυτική Ευρώπη υπήρχε μια εκπληκτική ποικιλία εγχόρδων με τόξο από τα οποία τρία έπαιξαν ρόλο στη μετέπειτα εξέλιξη των οργάνων της οικογένειας του βιολιού. Το πρώτο ήταν το αραβικό ραμπάμ που έγινε αργότερα γνωστό ως ρεμπέκ (rebec, αχλαδόσχημα με τρεις χορδές). Αν και το ρεμπέκ προυπήρχε στην Ινδία.”
Βουτάω και εγώ στην κουβέντα, επειδή το Ραμπάμπα ειναι απο τα αγαπημένα μου εξαφανιζόμενα όργανα. Απ’ ότι ξέρω το ραμπάμπα έχει πέτσινο καπάκι όπως τα παραδοσιακά κρουστά. Τέτοια όργανα δέν παίζονται σε υγρά κλίματα ή σε περιοχές δίπλα σε ποτάμια , λίμνες κλπ. Το πέτσινο καπάκι “κάθεται”(απ’την υγρασία) και με καμμία ρύθμιση καβαλάρη ή οποιαδήποτε άλλη, δέν παίζεται. Το ρεμπέκ ήταν μάλλον η πρώτη ευρωπαική προσπάθεια να περάσει ο ήχος των τοξοτών οργάνων στα βόρεια κλίματα, βάζοντας ξύλινο καπάκι σε ένα “λυροιδές”( αχλαδόσχημο) σώμα. Δέν νομίζω οτι το ρεμπεκ είρθε έτοιμο απο τους ¨Αραβες κατακτητές της Ισπανίας, αλλά αναπτύχθηκα εκεί σάν προσαρμογή στο κλίμα.
¨Οσο για το οτι “το ρεμπέκ προυπήρχε στην Ινδία” . Πώς το ξέρεις αυτό Δημήτρη; Στήν σημερινά Ινδική μουσική δέν υπάρχουν τοξωτά όργανα μέ ξύλινο καπάκι. Είναι όλα παραλαγές τής ιδέας – σώμα σκαφτό, πέτσινη τράπεζα και μανίκι ενσωματομένο ή ξεχωριστό.
Φιλικά