Συγχαρητηρια στον Παναγιωτη για την κατασκευη και την χειρονομια του…οι πειραματισμοι μπορει να πανε παρα περα την οργανοποιια…συνεχιστε ετσι…ευγε…
Κ. Στάμκο για ποιο λόγω χρησιμοποιείται βέργα αφού προστατεύει μόνο από το σκεύρωμα και όχι απο το ξεσκευρωμα(μπροστά ) και επιπλέον βαραίνει πολύ το όργανο?
Υ.Γ. Πολύ όμορφα και τα δύο οργανακια
Δυστυχως η παραπληροφορηση στο θεμα της βεργας ειναι απιστευτη.
Κατ αρχην φιλε αλχιμιστη εαν υπαρχει σωστη τεχνικη στην τοποθετηση της τοτε η βεργα λειτουργει αμφιπλευρα.Το μονο που χρειαζεται ειναι ενα μανικο σκετο φλαμουρι χωρις κοντρες και με τετοια κλιση που να εχει τασεις σκευρωματος.Με αυτον τον τροπο λειτουργει και απο τις δυο μεριες.Απλως ο μαστορας θα πρεπει να κατασταλαξει ποια βεργα πληρει τις προυποθεσεις για την δικη του τεχνικη στην κατασκευη.
Στην αγορα κυκλοφορουν πολλων ειδων βεργες.Καθε μια εχει τα συν και τα κατα.Μιλαμε παντα στο πως θα ρυθμισει το υψος των χορδων και μονο.
Στο θεμα του ηχου δεν εχει καμμια επιπτωση αφου ειναι αλουμινιου.Ενα ξενο σωμα μεσα στο μανικο το οποιο ομως ειναι κακος αγωγος του ηχου.
Οσο για το βαρος που αναφερεις εχω να πω οτι η συνολικη επιβαρυνση στον μανικα ειναι 60-70 γραμμαρια.Δηλ δυο πακετα τσιγαρα σε βαρος.
Αν αυτο θεωρειται υπερβολικο βαρος τοτε εχεις δικιο.Υπαρχουν ομως πολλοι τροποι αυτο το επιπλεον βαρος να κερδηθει.
Στο μανικο χωρις βεργα θα πρεπει να βαλεις κοντρες απο σκληρα και βαρια ξυλα.Το επιπλεον βαρος απο αυτα τα ξυλα το αντισταθμιζεις με την βεργα αφου ενα μονοκοματο μανικο απο φλαμουρι ειναι πολυ ελαφρυ.
Προσωπικα απο τοτε που αρχισα να χρησιμοποιω την Βεργα απο τια κιθαρες Martin σωθηκα.Και ο πελατης δεν ταλαιπωρειται και εγω εχω ησυχο το κεφαλι μου.
Εαν ρωτησεις παιχτες αθηναιους που ανεβαινουν θεσσαλονικη να παιξουν και εχουν αθηναικα οργανα χωρις βεργα τοτε θα καταλαβεις τι ταλαιπωρια τραβανε.
Μεχρι και τρει καπλαμαδες βαζουν κατω απο τον καβαλαρη για να μπορουν να βγαλουν την δουλεια.
Στατριχορδα βεβαια μπορει και να μην χρειαζεται μια και οι τασεις ειναι σαφως λιγοτερες.
Με αυτην την λογικη θα μπορουσα να μην βαζω και εγω.απλως θελω ο πελατης μου να μπορει να εχει περισσοτερες δυνατοτητες αναλογα με το παιξιμο που κανει σε διαφορετικες δουλειες.
Προσωπικα επειδη δεν ειμαι μαστορας της θεωριας αλλα περισσοτερο της πραξης οτι λεω ειναι τεκμηριωμενο και αποδεδειγμενο εμπρακτα.
Αν μπορεσει καποιος να μου αποδειξει οτι η βεργα εχει επιπτωση στον ηχο το βαρος και την λειτουργικοτητα του μπουζουκιου τοτε θα του βγαλω το καπελο και θα παραδεχτω δημοσια οτι ημουν λαθος.Μονο ομως εαν μου το αποδειξει στην πραξη και οχι στην θεωρια.
Και για να μην νομιζουν καποιοι οτι μιλαω στον αερα εχω να προτεινω το εξης.
Εαν υπαρχει καποιος φιλος συμφορουμιτης που εχει καποιο οργανο το οποιο να εχει προβλημα στο μανικο δηλ να χρειαζεται αλλαγη μανικα η κουναει πολυ και θαελει να σωθει απο το προβλημα αναλαμβανω να το φτιαξω βαζοντας βεργα.
στην πρωτη περιπτωση θα αλλαχτει μανικι ταστιερα καραολο.Το οργανο θα πρεπει να ζυγιστει πριν μου το στειλει για να δουμε την διαφορα βαρους στο τελος.επισης να τραβηξει βιντεο του ηχου πριν μου το στειλει.Μολις τελειωσει η επισκευη τοτε θα ανεβασει και ενα βιντεο με τον ηχο οπως ειναι μετα την επισκευη.
Στην δευτερη περιπτωση θα αλλαχτει ταστιερα με το ιδιο μανικο.Παλι να ζυγιστει το οργανο πριν μου το στειλει και παλι να κρατηθει βιντεο με τον ηχο.
Για να μην επιβαρυνουμε το φορουμ με μυνηματα στειλτε μου πμ.
Η επισκευη θα γινει δωρεαν και το οργανο που θα αποφασισθει να γινει η επισκευη θα ειναι πραγματικα ενα βημα πριν τον ταφο.Οσο γινεται σε κακο χαλι δηλ.
Ο ιδιοκτητης του οργανου θα πρεπει να ανεβασει φωτο πριν την επισκευη και μετα απο αυτην.
Πιστευω οτι με αυτον τον τροπο θα μπορει να αποδειχτει οτι οχι μονο δεν παιζει ρολο στον ηχο η βεργα αλλα μονο θετικα στοιχεια μπορει να προσφερει.
Εαν καποιος φιλος εχει να προτεινει κατι αλλο ας το γραψει.
Δεν είχα σοβαρή συμμετοχή σε αυτο το θεμα μέχρι τώρα…αλλά νομίζω ότι πρεπει να πω ενα μπράβο
ο Niavent βοηθαει παρα πολυ να καταλάβουμε πολλα για την κατασκευη και επισκευή των αγαπημενων μας οργάνων…
Για το δευτερο πειραμα παντως εχω το καταλληλο όργανο… :mad:
Αυτο με τις βεργες και ανθακονήματα παντως είναι απο τα θεματα με τις μεγαλύτερες αντιπαραθεσεις…
Για να δουμε… !!!
ΥΓ Μηπως να ανοιξουμε καινουριο θεμα; Εχει ενδιαφερον…
Μολις συννενοήθηκα με πμ με τον Νiavent…
Θα ξεκινησουμε το πειραμα με το εν λογω μπουζούκι…
Θα περιμενω να ανοιχτει το καινουριο θεμα απο τον Νiavent για να εξηγήσει τα δεδομενα του πειραματος και στη συνεχεια θα σας περιγραψω το αθλιο αυτο όργανο… Εκτος και αν θελει ο ιδιος να συνεχισουμε εδω…
Φίλε niavent,
αφού τώρα ολοκλήρωσες την “φάπα” μου, όπως έλεγες (το μπουζούκι λεύκας), νομίζω ότι ήρθε η ώρα να σου απαντήσω, σε αυτά που με ρωτούσες στο μήνυμα # 10, και σε άλλα πολλά.
Κατ’ αρχήν, νομίζω ότι προσβάλλεις την μνήμη του παππού “κορυφαίου” κατασκευαστή βιολιών που όπως αναφέρεις σου εμπιστεύτηκε πολύτιμα “μυστικά” πάνω στα ξύλα που εκείνος γνώριζε ακόμα και σε ξύλα που έβρισκε πεταμένα στα σκουπίδια όπως είχες αναφέρει, αλλά ακόμα και τον φίλο σου βιολιστή που τα δοκίμασε κι έπαθε πλάκα στην κυριολεξία, καθώς και τον εαυτό σου, γιατί όπως είπες: “αν δεν ήσουν στενά στα οικονομικά, θα αγόραζες τότε και ο ίδιος ένα βιολί από τον παππού”. Εκτός κι αν τον ίδιο τον παππού τον ανέφερες ως υποτιθέμενο:080:
Επίσης, σε αυτό που με ρωτούσες εδώ:
Έχω να σου πω ότι, το να συγκρίνω του Ιταλούς (οι οποίοι προβλημάτισαν τους επιστήμονες) με τους Έλληνες κατασκευαστές που αναφέρεις είναι κάτι που δεν θα μπώ στην διαδικασία να το κάνω γιατί το θεωρώ…
Τώρα για τον Παναγή ή τους Παναγήδες οργανοποιούς που αναφέρεις, θέλω να σου πω ότι έχω ακούσει τα καλύτερα. Μάλιστα έχω διαβάσει στο βιβλίο του Γιώργου Αλτή (8 λαϊκά πορτρέτα) ότι ήταν αυτός που το 1956-57 μετέτρεψε το τρίχορδο μπουζούκι σε τετράχορδο σε συνεργασία με τον Μανώλη Χιώτη.
Όσο για τον Ζοζέφ, εκτός από τα λίγα όργανα που είδα (να φέρουν το όνομά του) και δεν μου έκαναν καμιά ιδιαίτερη εντύπωση (από κατασκευαστικής πλευράς), κρίνοντάς τον στα πόσα όργανα έβαλε το ονομά του και από το πόσα σώζονται, μπορεί κανείς να βγάλει κι από εκεί συμπεράσματα, για το πόσο τον δικαίωσε ο χρόνος.
Έχω ακούσει διάφορα για αυτόν τον μάστορα από πολλούς. Θα σου πω μόνο κάτι που μου είπε κάποιος πατριώτης μου οργανοποιός (εργάστηκε στη μια βιοτεχνία του Μουρατίδη) που τον πρόλαβε αρκετά χρόνια στην δουλειά αφού τώρα είναι μεγάλος σε ηλικία (πάνω από 70 ετών): “τα περισσότερα μπουζούκια που φέραν και φέρουν το όνομά του, ήταν από τις βιοτεχνίες του Κυριάκου και του Γαβρύλου Μουρατίδη, αλλά και οποιοδήποτε άλλο όργανο αναλάμβανε για επισκευή συνήθως έβαζε το όνομά του. Ακόμα και τα λίγα που έκανε μόνος του, σκάφη (ο ίδιος κατασκεύασε ελάχιστα), τα περισσότερα τα έπαιρνε από τους Παπαδάκη, Τοκμάκογλου. Και η περισσότερη δουλειά που έβγαινε από το εργαστήριό του, ήταν από κάποιο υπάλληλο που είχε, με το όνομα Παντελής”, καλός μάστορας αλλά υπό την σκιά του Ζοζέφ.
Ο Ζοζέφ εστίαζε κυρίως την προσοχή του, στο να δώσει μεγάλο ήχο στα όργανά του και το πετύχαινε αυτό λεπταίνοντας πολύ το καπάκι κι απομακρύνοντας λίγο παραπάνω τα καμάρια από τον καβαλάρη. Γι’ αυτό και τα όργανά του με το πέρασμα των χρόνων, βγάζανε προβλήματα στο καπάκι.
Φρόντιζε ακόμα, τα πετυχημένα του όργανα να πηγαίνουν στους γνωστούς μπουζουξήδες της εποχής, με σκοπό να μεγαλώνει η φήμη του. Επίσης, το γνωστό μπουζούκι του Γιώργου Τσιμπίδη (σύμφωνα με τα λεγόμενα του), που ήταν δώρο από τον Βασίλη Νικολαΐδη (“ΚΑΛΜΟΛ” - γνωστό φαρμακοβιομήχανο και γλεντζέ και θαμώνα των μπουζουκιών της εποχής) ήταν ένα μπουζούκι που ο Ζοζέφ το ξεχώρισε μέσα από πολλά άλλα, και το παρέδωσε στον Τσιμπίδη μετά από ένα χρόνο από την παραγγελία, με την φιγούρα πάνω να γραφεί “ΚΑΛΜΟΛ”. Είναι το μπουζούκι που αναφέρει ο οργανοποιός Χρήστος Σπουρδαλάκης (συνέντευξη ΚΛΙΚΑ) ότι "ήταν και το πρώτυπο του με έναν ήχο γεμάτο φως, πλήρη πρίμα κλπ., και σε ερώτηση: “που βρίσκεται σήμερα, δεν γνώριζε”. Όμως κι αυτό το διάσημο μπουζούκι “Ζοζέφ” είχε την ίδια κατάληξη όπως και τα περισσότερα με το όνομά του. Ο Τσιμπίδης δεν το χάρηκε παρά μόνο για λίγα χρόνια. Του βούλιαξε το καπάκι, και μετά από αλλαγή καπακιού από άλλον μάστορα στην Αμερική, ο ήχος δεν του άρεσε με αποτέλεσμα να το χαρίσει σε κάποιον Κρητικό με το όνομα, Μαρκογιαννάκης. Τα συμπεράσματα δικά σου.
Στην συνέχεια να διευκρινήσω ότι επειδή ειπώθηκε από κάποιους ότι ο niavent κρατάει την επιλογή του καπακιού για τον εαυτό του, αυτό προσωπικά το γνώριζα, μου το είχε δηλώσει εδώ:
Κι αυτό είναι φυσικό γιατί δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν κάποια εντελώς ακατάλληλα ξύλα για καπάκι. Η αντιπαράθεση που είχα μαζί του δεν ήταν στα καπάκια των οργάνων, αλλά στα άλλα ξύλα που δεν είναι αναγνωρισμένα και δοκιμασμένα στην διεθνή οργανοποιϊα, π.χ. λεύκα. Όμως ο niavent λειτουργεί όπως λέει και ο ίδιος με δική του εντελώς φιλοσοφία και την διεθνή βιβλιογραφία την αποκαλεί:
Και πάλι εδώ για άλλη μια φορά πέφτεις σε αντιφάσεις:
Ενώ εδώ λες ότι ένα όργανο που είναι από λεύκα θα αντέξει για πολλά χρόνια με καλή χρήση και συντήρηση, σε άλλο θέμα λες:
κι εγώ λέω τώρα:
Άντε και φτιάχνονται, τέτοια όργανα αναλώσιμα που το ζητούμενο να είναι, τα 10 χρόνια αντοχής, όπως λες, τότε αυτά θα πρέπει να ονομαστούν όργανα με καλά ξύλα από καλούς κατασκευαστές; εγώ προσωπικά δεν συμφωνώ. Βέβαια η διαφωνία μου μαζί σου, δεν αφορούσε το αρχικό ηχητικό αποτέλεσμα, (όπως είχα αναφέρει και στο πρώτο μήνυμά μου #7) αλλά και την μακροβιότητα του μπουζουκιού από λεύκα μετά από πολλά χρόνια και την μετέπειτα διατήρηση του ήχου του.
Τα όργανα όμως των επωνύμων κατασκευαστών, δεν αξιολογούνται μόνο από το ηχητικό αποτέλεσμα, αλλά ούτε και είναι απλά χρηστικά εργαλεία. Σε ένα επώνυμο όργανο σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα θα παίξουν ρόλο και στην αξιολόγησή του τα εξής πολύ σημαντικά κριτήρια:
1. Όνομα κατασκευαστή (διπλώματα, βραβεία, συμμετοχές σε εκθέσεις (αν υπάρχουν), κλπ.).
2. Διαδικασία παραγωγής (δηλαδή κατά πόσο η κατασκευή των μερών του οργάνου έγινε μηχανικά ή χειρονακτικά).
3. Ποιότητα υλικών (κυρίως τα ξύλα (που είναι και το θέμα μας)) ως και τα βερνίκια.
4. Ετήσιος αριθμός παραγωγής.
Και βέβαια για την κατασκευή ενός χειροποίητου οργάνου από έναν μάστορα δεν θα χρειαστούν αυτές οι ώρες που αναφέρεις αλλά πολύ περισσότερες. Αν όμως στα διάφορα μέρη του οργάνου γίνει εκτεταμένη χρήση μηχανημάτων (που έτσι γίνεται στα πολύ φθηνά όργανα) τότε οι ώρες που ανέφερες μάλλον είναι πολλές, μπορεί να γίνει και σε λιγότερες ώρες από αυτές.
Κι εδώ μια ιστοσελίδα (www.panasmusic.gr/catalog/index.php?cPath=39_325&sort=2a&page=3) από κατάστημα στην Αθήνα, για να δεις διαφορές στις τιμές από όργανα που κατασκευάζονται μηχανικά, π.χ. παντογράφος κλπ., αλλά και κάποια άλλα που χρειάζονται πολύ περισσότερες ώρες στο χέρι. Είναι όλα από τα ίδια ξύλα, αλλά με διαφορά στις ποιότητες. Θα δεις βιολιά καινούργια από 130 ευρώ μέχρι 7.250 χιλιάδες ευρώ, καθώς και δοξάρια - βιολιού από 25ευρώ μέχρι 4.500 χιλιάδες ευρώ. Σε ένα βιολί π.χ. 1.000ευρώ και σε ένα βιολί 5.000 ευρώ, μπορεί και να μην βρεις διαφορές στον ήχο, οι διαφορές όμως στις τιμές είναι στα παραπάνω που ανέφερα.
Εδώ πάλι αναφέρεις:
Ενώ σε άλλο θέμα έλεγες:
Πολύ μπερδεμένα μου φαίνονται αυτά που λες, σκόπιμα; δεν ξέρω. :080:
Σου παραθέτω τις παρακάτω ιστοσελίδες, για να δεις τιμές από ξύλα για όργανα υψηλού επιπέδου και μια επιστημονική έρευνα με θέμα: “Ακουστική και ηχητική ανάλυση των οργάνων της οικογένειας του
μπουζουκιού”:
www.rogerwilliamsguitars.com/tonewood_options.htm
http://www.ionio.gr/~floros/thesis/MSc%20Thesis%20Chartofylakas.pdf
Πάντως επειδή μ’ αρέσει να είμαι αντικειμενικός και να λέω τα πράγματα όπως είναι, για μένα το παλλισάνδρινο πού το κοστολογείς για 800 ευρώ, θεωρώ (από κατασκευαστικής πλευράς) ότι είναι καλύτερο και από αυτά που έχεις και με 1.500 - 2.000 ευρώ στην ιστοσελίδα σου, που είναι με βαμμένα ξύλα μαύρα - κόκκινα κι άλλα περιττά - αχρείαστα πράγματα.
Υ.Γ. Επειδή το ένα όργανο (μπουζούκι - λεύκας) προοριζόταν αρχικά για μένα (μήνυμα #1), θα ήθελα να γίνω ο νονός και να του δώσω το όνομα “η φάπα του άταστου”, για μεγαλύτερη συλλεκτική αξία. :063:
Ρε συ αταστε ποσες ωρες εφαγες να συνθεσεις και να γραψεις αυτο το μυνημα???Κουραστηκα να διαβαζω.
Τελος παντων και διπλασιο να ηταν το γεγονος της επιτυχιας του πειραματος δεν μπορει να το αντικρουσει.
Υγεια να υπαρχει και ολοι μαζι θα δουμε στο μελον την εξελιξη και την ζωη του βαφτιστικου σου.
Φαινεται παντως καθαρα οτι εχεις προσωπικο προβλημα μαζι μου.Ο αειμνιστος παππους μου ειχε πει την εξης σοφη κουβεντα.
ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ
Ξαναγράφεις σε παρακαλώ μία περίληψη του μυνήματος γιατί θα γεννήσει η Κυρά μου μέχρι να το διαβάσω?..(γεννάει κατά τις 25 Μαϊου)
Πάντως αυτά που αναφέρθηκαν για τον Ζοζέφ ισχύει και τα έχω ακούσει και από άλλους οργανοποιούς ,όσο για την επισκευή έχω ένα τέτοιο όργανο που μπορείς να το δεις (εννοώ πρόβλημα με το μάνικο)
Όπως και να έχει πολύ όμορφα όργανα και η φιγούρα μοναδική!
Φίλε Niavent αν μπορείς ανανέωσε την σελίδα σου με τρίχορδα μπουζούκια περιμένουμε με αγωνιά εδώ εμείς Αθήνα
Αν μου επιτρέπεται, και εγώ είμαι της άποψης ότι όλα τα ξύλα ( και όχι μόνο ‘‘ξύλα’’) μπορούν να χρησιμοποιηθούν για κατασκευή οργάνων.
Συνήθως τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι αυτά που έχουν ευκολότερη πρόσβαση οι κατασκευαστές. Απλά όταν ηχογραφηθεί ένα όργανο τότε αποκτά υπόσταση και συνεπώς αυτός ο ήχος θα καθιερωθεί. Κλασσικό παράδειγμα είναι η telecaster που κάποτε η fender ήθελε να αποσύρει…αλλά ήταν αδύνατο γιατί είχει περάσει στη συνείδηση του κόσμου.
Δέν έχει να κάνει με ποιότητα υλικών…πραγματικά. Επίσης η τιμή δεν έχει να κάνει με την ποιότητα , αλλά με την προσφορά και τη ζήτηση στην όποια αγορά.
Υ.Σ έχω φτιάξει μία ηλεκτρική τύπου telecaster με ξύλο irocco. είναι καταπληκτική .
μηπως το μπουζουκι ειναι ενα οργανο που απτην φυση του δεν μπορει να αντεξει αρκετα χρονια χωρις να χρειαστει σερβις,στο καπακι πχ;
μηπως φταιει το κουρδισμα που το ταλαιπωρει;
ρε Αταστε αμα το μπουζουκι με την λευκα βγαζει καλο ηχο για αρκετα χρονια και εχει και αντοχη,γιατι πρεπει να το απορριψουμε σαν ξυλο;
Κλασσικά όργανα μεγάλων κατασκευαστώ περασμένων αιώνων είναι σε λειτουργία μέχρι τώρα που μιλάμε…αυτός είναι ο σκοπός ενός μουσικού οργάνου το βάθος χρόνου και η ταυτόχρονη εξέλιξη του
Να ρωτησω κατι ψιλοσχετικο-ασχετο; Το λεπτο καπακι θα “χαλασει” γρηγοροτερα απο ενα χοντρο…Το λεω, γιατι το δικο μου ειναι πολυ λεπτο…
Καλέ μου φίλε θα διαφωνήσω μαζί σου. Ή καλύτερα θα συμφωνήσω εν μέρει. Ως σκοπό ενός μουσικού οργάνου θα τοποθετήσω πρωτίστως (όσο αφορά τον οργανοπαίχτη) την απόλαυση του οργάνου για όσο το δυνατό μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και μετά αυτό που αναφέρεις εσύ, που κατά την άποψη μου αφορά κυρίως τον οργανοποιό.
Εξαρτάται με το αν βλέπουμε ενα μουσικό όργανο σαν αναλώσιμο ή όχι. Τον καιρό πάντως των μεγάλων κλασσικών κατασκευαστώ τα όργανα δεν ηταν αναλώσιμα
και όσο για το καπάκι εξαρτάτε και αυτό από τον οργανοποιό τι έχει κανει με τα καμάρια
Σημερα το απογευμα επαιξα και εγω τα δυο αυτα οργανα…Οντως εχει γινει πολυ καλη δουλεια απο τον κ.Σταμκο. παντως αυτο που η λευκα στα χερια του zabe ακουγεται αλλιως, ακομα δεν το κατανοω!!(αυτος καταλαβε!). Το μπουζουκι απο παλισανδρο το επαιρνα με κλειστα ματια, το δε αλλο, αν τα οικονομικα του καθενος ειναι περιορισμενα, ειναι ενα αξιοπρεπεστατο οργανο, και ας ειναι φτιαγμενο απο “ρεταλια”. Καλη δουλεια και καλος ηχος. Απο μενα μπραβο και καλα παιξιματα σε οσους τα κερδισουν!
Το βασικό ερώτημα, που βασανίζει όλους τους καταναλωτές…εκτός τους μάστορες βέβαια…δεν πρόκειται να απαντηθεί. Καθένας μάστορας, έχει απαντήσει στον εαυτό του βέβαια και μέσες άκρες μπορεί, να έχουν δώσει και απαντήσεις μεταξύ τους. Ο μόνος τρόπος να απαντήσετε στο ερώτημά σας, είναι να γίνετε και εσείς μάστορες. Στην πραγματικότητα, ψάχνεται με υποκειμενικό τρόπο, το κέντρο βάρους, για να ορίσετε ένα μέτρο και μία κλίμακα κοστολόγησης με ανάλογη αντιστοιχία σε ποιότητα ήχου, κατασκευής και εργασίας από το μάστορα. Αυτή η κοστολόγηση, δεν μετρά μόνο το όργανο, αλλά και τον οργανοποιό ως μάστορα αλλά και ως άνθρωπο.
Η πιο κοντινή λύση, είναι να μετρήσετε πόσο παραδάκι έχει μέσα η τσέπη σας και να πάρετε τους δρόμους, να δοκιμάζετε όργανα, μέχρι να βρείτε αυτό το οποίο σας αρέσει και τέλος να κάνετε μία προσευχή, να αντέξει εις τους αιώνας των αιώνων.
Το σίγουρο είναι, ότι κάποιοι μάστορες ή έμποροι, είναι πιο τίμιοι από κάποιους άλλους, χωρίς αυτό κατ΄ανάγκη να σημαίνει, ότι ο περισσότερο τίμιος, πουλάει και καλύτερη ποιότητα. Εκεί μπαίνει στη μέση και ο καταναλωτής. Τι προτιμάει περισσότερο…Να βοηθήσει έναν τίμιο μάστορα, με λιγότερη ποιότητα στη μπουζούκι του και πιο λογικές τιμές ή ένα αρπαχτικό, με καλύτερη ποιότητα όμως στα όργανα ? Όχι βέβαια ότι είναι αναγκαίο, ο τίμιος μάστορας να έχει λιγότερη ποιότητα. Απλά θέλω να θίξω, το γεγονός, ότι δεν πρέπει να κοιτάμε, την ανηθικότητα που μπορεί να έχουν οι έμποροι ή οι μάστοροι, αλλά και την ανηθικότητα των καταναλωτών. Το αρπαχτικό, στο βωμό του κέρδους, τα μασουλάει παράλογα υπερτιμημένα από το πελάτη του και ο πελάτης του, στο βωμό της ποιότητας, τα ακουμπάει χοντρά στο αρπαχτικό, αδιαφορώντας για τον πιο τίμιο μάστορα. Παίζει ρόλο δηλαδή, αν το κέρδος μας ή το ήθος μας, είναι πρώτο κριτήριο στις αγορές μας.
Μπορεί το μπουζούκι από Τίμιο ξύλο, να έχει καλύτερο ήχο, αλλά όσο το ψάχνουμε στη φαντασία μας και δεν το υποστηρίζουμε στη πραγματικότητα, φαντασία θα παραμείνει. Μακρυά λοιπόν, είτε από αρπαχτικά, είτε από τζαμπατζίδες, για να τα έχουμε καλά και με τον εαυτό μας και με τους άλλους, αλλά και οι άλλοι με εμάς.Δύσκολο πράγμα η τιμιότητα. Αμήν.
Αγαπητοι φιλοι του φορουμ.
Τα μπουζουκια παραδοθηκαν σημερα πεμπτη 27-01-2011 στον Admin.
Καθε μπουζουκι συνοδευεται απο μια θηκη ενδιαμεσης κατηγοριας, πενοθηκη,πενες και ενα κλειδι αλεν για την ρυθμιση της βεργας αλουμινιου.Τρυπα για μαγνητη δεν εκανα μιας και ειναι ευκολο να γινει σε οποιονδηποτε μαστορα.
Θα ανακοινωθει απο τον Admin ποτε θα γινει η κληρωση μεσ στο επομενο διαστημα.
Σημειωνω ξανα οτι τα μπουζουκια εχουν εγγυηση εφ ορου ζωης καθως και τζαμπα σερβις εφ ορου ζωης.Για να ισχυουν αυτες οι εγγυησεις τα οργανα δεν πρεπει να πανε σε αλλον μαστορα για οποιονδηποτε λογο εκτος της τρυπας του μαγνητη.Για οτι απασχολησει τους ιδιοκτητες ας επικοινωνησουν μαζι μου ειτε μεσω του φορουμ η τηλεφωνικως.
Ευχομαι καλη τυχη σε ολους οσους θα παρουν μερος στην κληρωση.
Μπραβο Παναγιωτη.
Να είστε καλά κ. Στάμκο. Σας ευχαριστούμε πολύ