Παραστατικοτατο το παραδειγμα!Τωρα ποτε θα ξεσηκωθουν οι βοσκοι και θα κυνηγησουν τους απατεωνες ειναι αλλη ιστορια…
Παραλειψη…την καλησπερα μου σε ολους τους φιλους του ρεμπετικου.Επιτελους βρηκα “δικους μου” ανθρωπους!
Για αρχη αυτο:
http://uk.youtube.com/watch?v=8FCmB8QHqPM
Για εμπεδωση αυτο:
http://uk.youtube.com/watch?v=-L4FeBQQp58&feature=related
και αμα πετυχετε στο δρομο κανενα goldenboy πειτε του περαστικα…
ΥΓ: στην παρουσα φαση που ειμαστε μπορουμε να κανουμε μονο ευχες… για την κατανοηση του θεματος απομακρυνθειτε απο τον τηλεοπτικο σας δεκτη και επιλεξτε αλλες πηγες ενημερωσης… οι περισσοτεροι απο οσους μιλανε δεν εχουν ιδεα ουτε καν γιατι συζητανε… αναμασανε παλιες καραμελες πανω στην αγνοια του εκας της γιαγιας και στο επιδομα ενοικιου του χαμηλομισθου… αν η ζημια παραμεινει κατι τρις χαμενα στα χαρτια και στα αλισβερισια των χρηματογορων τοτε θα ειμαστε καλα… αν ομως ολα αυτα τα αμμοβασιλεια μεταφερθουν στον πραγματικο κοσμο θα δουμε πολυ ασχημα γεγονοτα…
ΥΓ2: για να πουμε το πως εγινε και ποιος και γιατι φταιει, δε μας φτανουν ουτε 3 βιβλιοθηκες μακαρι να ηταν μια απλη λαμογια μιλαμε για ενα νταλαβερι που το μεγεθος του ξεπερναει και τη μεγαλτερη φαντασια… ειναι δλδ σα να εχεις μπροστα σου ενα πολυτραυματια και να του δινεις ασπιρινες
Πολύ σωστά!!! Δεν ξέρω αν έχετε παρατηρήσει πόσο πιο ευτυχισμένοι είμαστε όποτε έχουν οι δημοσιογράφοι απεργία.
Εχει και συνέχεια:
Ετσι οι κτηνοτρόφοι μείνανε πάμφωχοι απ’ τη μια μερά, αλλά με πολύ γάλα στις αποθήκες τους.
Με τά από λίγες μέρες ήρθε στο χωριό ο γνωστός έμπορος, ο οποίος αγοράζει τακτικά το πρόβειο γάλα και το πάει στα τυροκομεία να γίνει φέτα.
Πριν την κομπίνα του μπακάλη, η τιμή του γάλακτος είχε με τα χρόνια διαμορφωθεί στο 1 ευρώ το κιλό. Ομως οι κτηνοτρόφοι, στην προσπάθειά τους να ρεφάρουν λένε στον έμπορα “Το 1 ευρώ το κιλό ξέχνα το. Τώρα θέλουμε τουλάχιστον 5.”
Μετά τις διαπραγματεύσεις, η τιμή του γάλακτος διαμορφώθηκε στα 3 ευρώ και ο έμπορος το πούλησε στα τυροκομεία στα 4 ευρώ αντί για τα 2 που ήταν το συνηθισμένο.
Αποτέλεσμα είναι η τιμή της φέτας να διαμορφώνεται από τα συνήθη επίπεδα των 8 ευρώ το κιλό στα 12.
Αμα είναι ακριβό το μπουζούκι φτιάξτε ένα banzouki!
//youtu.be/67rW6pLmjes&feature=related
Σταματάτε λοιπόν την κλάψα και φτιάξτε μόνοι τα όργανά σας, όπως ο μπάρμπας εδώ…
Η λεγόμενη “οικονομική” κρίση ασφαλώς δεν αφορά το σύνολο της παραγωγής, και άρα του συνόλου της κοινωνίας παρά μόνον έμμεσα. Για αυτό το λόγο, μια απάντηση στο αρχικό ερώτημα του ΔΗΜΗΤΡΗΣ_Κ είναι ότι, ΟΧΙ, δεν θα υπάρξει σύντομα τέτοιου είδους μεταστροφή απ’ την “ακριβή” διασκέδαση (σκυλάδικο) στην “φτηνή” (ταβέρνα της γειτονιάς). Ασε που δεν πολυνομίζω ότι η ταβέρνα της γειτονιάς είναι “φτηνή”, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Από την κρίση αστάθειας της αγοράς, ο μέσος εργαζόμενος πλήττεται στο βαθμό που συνδέεται οικονομικά ή και εργασιακά με ειδικούς κλάδους του τραπεζοπιστωτικού τομέα (λ.χ. ασφάλιση, δανεισμό, ορισμένοι κλάδοι παροχής υπηρεσιών κ.α.) Σε κάθε περίπτωση, η ανυπαρξία χρήματος στην αγορά δημιουργεί κατάλληλες συνθήκες για ανέκδοτα του στυλ: “Ευτυχώς που τράβηξα τις καταθέσεις μου εγκαίρως απ’ τα τοξικά και τις έβαλα με ρήτρα χρυσού” (όπως μου είπε ένας χαβαλές ξεδοντιάρης ταξιτζής προ καιρού).
Ομως, κατά την γνώμη μου, η κρίση θα αγγίξει άμεσα πολυάριθμα μικρομεσαία στρώματα. Αυτό το στηρίζω σε ορισμένες ιδιαιτερότητες της ελληνικής αγοράς, για τις οποίες οι φοβεροί και τρομεροί οικονομικοίο αναλυτές του MEGA και του ANT1 αποφεύγουν (ή δεν ξέρουν) να πάρουν θέση.
Η μέση ελληνική επιχείρηση εμπορικού χαρακτήρα ή/και παροχής υπηρεσιών έχει έμμεσα ή άμεσα ως ένα βαθμό συνδεθεί με κεφάλαια που εξαρτώνται τα λεγόμενα “συγχρηματοδοτούμενα” των κοινοτικών πλαισίων στήριξης. Διαβάστε σήμερα το υπόμνημα του Συνδέσμου Εταιρειών Πληροφορικής που φωνάζουν ότι οι καθυστερήσεις πληρωμών του Δημοσίου προς τις εταιρείες - μέλη τους έχουν αγγίξει τα όρια του παραλόγου. Αυτό οφείλεται στο ότι το ποσοστό της συγχρηματοδότησης (συνήθως 25%) του εθνικού σκέλους απλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Εχει χρησιμοποιηθεί για να βουλώσουν άλλες τρύπες. Συνεπώς δεν μπορούν να καλύψουν τους υποβαλλόμενους λογαριασμούς, και άρα καθυστερούν οι πληρωμές με ΟΣΕΣ συνέπειες για τους εργαζόμενους σε αυτές τις (μικρομεσαίου χαρακτήρα) επιχειρήσεις.
Δεν μου βγάζει κανείς απ’ το νου ότι το χρήμα που “βρήκανε” οι κύριοι της ΕΕ για να στηρίξουν την αγορά είναι ΠΛΗΘΩΡΙΣΤΙΚΟ χρήμα. Με λίγα λόγια ΤΥΠΩΝΟΥΝ ΧΡΗΜΑ για να το ρίξουν στην αγορά. Αυτός είναι ο λόγος που όλοι οι γραβατωμένοι αναλυτές μουρμουράνε περί “φόβων πληθωρισμού”. Αν ήταν καθαρό (“σκληρό”) χρήμα, προς τι οι φόβοι για πληθωρισμό;
Ε;
:108:
Η ταπεινή συμβουλή μου είναι να διατηρήσετε την επαφή σας με την πολύ σπουδαία Ελληνική επαρχία διότι σύντομα μόνον από κει θα μπορούμε να τραφούμε. Αυτή η περίφημη ελληνική επαρχία παρά τα όσα προβλήματα ανάπτυξης που (λένε ότι) έχει, όπως π.χ. με τον κατακερματισμό της γεωργικής παραγωγής, αυτά ακριβώς τα “προβλήματα” είναι το συγκριτικό μας πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων εταίρων μας στην ΕΕ, όπου οι γεωργικές επιχειρήσεις έχουν αγοράσει το 90% των εκτός σχεδίου περιοχών. Ετσι, όταν γίνει η κατάληψη του Παρισιού απ’ τις στρατιές των πεινασμένων περιχώρων (θυμάστε τι έγινε πριν 5 χρόνια;), εμείς θα ταϊζουμε τις κότες μας και θα σκαλίζουμε τις ντομάτες στο μπαξεδάκο μας. Τον οποίο μπαξέ τελικά ΔΕΝ πουλήσαμε προκειμένου να δημιουργηθούν “βιώσιμες και ανταγωνιστικές γεωργικές επιχειρήσεις” όπως μας πιπιλίζουν το μυαλό τόσα χρόνια οι εταίροι μας - έχοντας τουλάχιστον στα χαρτιά - δίκιο.
Δηλαδή - λόγω μ α λ α κ ί α ς - θα επιβιώσουμε.
Αρα, για να απαντήσω πιο σωστά στην αρχική ερώτηση του ΔΗΜΗΤΡΗΣ_Κ, εάν τελικά υπάρξει μεταστροφή απ’ το “σκυλάδικο”, ο κόσμος δεν θα στραφεί στη ταβέρνα της γειτονιάς, αλλά στα κλαρίνα και στα νταούλια κάτω απ’ το πλάτανο του χωριού, όπου θα έχει μετακομίσει για να επιβιώσει!
:127:
Ε;
:108:
Η ταπεινή συμβουλή μου είναι να διατηρήσετε την επαφή σας με την πολύ σπουδαία Ελληνική επαρχία διότι σύντομα μόνον από κει θα μπορούμε να τραφούμε. Αυτή η περίφημη ελληνική επαρχία παρά τα όσα προβλήματα ανάπτυξης που (λένε ότι) έχει, όπως π.χ. με τον κατακερματισμό της γεωργικής παραγωγής, αυτά ακριβώς τα “προβλήματα” είναι το συγκριτικό μας πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων εταίρων μας στην ΕΕ, όπου οι γεωργικές επιχειρήσεις έχουν αγοράσει το 90% των εκτός σχεδίου περιοχών. Ετσι, όταν γίνει η κατάληψη του Παρισιού απ’ τις στρατιές των πεινασμένων περιχώρων (θυμάστε τι έγινε πριν 5 χρόνια;), εμείς θα ταϊζουμε τις κότες μας και θα σκαλίζουμε τις ντομάτες στο μπαξεδάκο μας. Τον οποίο μπαξέ τελικά ΔΕΝ πουλήσαμε προκειμένου να δημιουργηθούν “βιώσιμες και ανταγωνιστικές γεωργικές επιχειρήσεις” όπως μας πιπιλίζουν το μυαλό τόσα χρόνια οι εταίροι μας - έχοντας τουλάχιστον στα χαρτιά - δίκιο.
Δηλαδή - λόγω μ α λ α κ ί α ς - θα επιβιώσουμε.
Ξεχασες να αναφερεις οτι θα τρυγαμε και το αμπελακι μας
για να φτιαχνουμε το κρασακι μας.:102:
Φωτης
Τα αναφερθέντα από τον Κώστα Κ για την τιμή του γάλακτος μου θύμισαν παλαιότερο (γερμανικό) ανέκδοτο:
Βρίσκει ο Ααρών ένα τούβλο στο δρόμο και το μαζεύει, να μην πάει χαμένο. Λίγο καιρό μετά, ο Ισαάκ σε μιά συζήτηση αναφέρει ότι χρειάζεται ένα τούβλο για κάποιο μερεμέτι. Ο Ααρών του πουλάει το τούβλο αντί ενός μάρκου, τιμή βέβαια ακριβότατη, αλλά ο άλλος ήθελε να κάνει τη δουλειά του.
Σκέφτεται τώρα ο Ααρών: Για να δεχτεί ο Ισαάκ να μου αγοράσει τόσο ακριβά το τούβλο, σημαίνει ότι κάποια κρυφή αξία πρέπει να έχει αυτό το τούβλο. Τον ρωτάει λοιπόν αν είναι διατεθειμένος να του πουλήσει το τούβλο έναντι δύο μάρκων. Ο Ισαάκ σκέφτεται: θα βγάλω κέρδος 100%, συμφέρει. Και το πουλάει.
Σκέφτεται ο Ισαάκ: ο Ααρών μου ξανααγόρασε το τούβλο στη διπλή τιμή. Κάποια κρυφή αξία έχει σίγουρα αυτό το τούβλο. Και το ξανααγοράζει έναντι 4 μάρκων.
Το αλισιβερίσι συνεχίζεται και η τιμή του τούβλου έχει φτάσει στα 150 και παραπάνω μάρκα. Ο Ααρών προσφέρει 300 αλλά παίρνει την απάντηση: Δεν γίνεται, το πούλησα στον Ιακώβ για 200 μάρκα. Και ο Ααρών: -Έλα ρε φίλε, τώρα βρήκες να το πουλήσεις, που είχαμε τέτοιο ανερχόμενο τζίρο;
Η κρίση για την οποία μιλάμε τώρα,σοβούσε εδώ και πολύ καιρό.Οί ανθρωποι της “αγοράς”
δηλ. επιχειρήματιες , η στελέχη επιχ/σεων των οποίων οι επιχειρήσεις δεν είναι “δεμένες”
πισθάγκωνα απο τράπεζες, η αλλα τέτοια ευαγεί ιδρείματα, το είχαν καταλάβει.Αυτοί
που δεν είχαν μυρουδιά ηταν, ο κοσμάκης ,η χλωρίδα των μικρών και μεσαίων χρηματιστων,
και βεβαίως βεβαίως οι επί των οικονομικών πολιτικοί μας προιστάμενοι.Οι τελαιυταίοι
ειρήσθω εν παρόδω, εχουν μεσάνυχτα απο την πορεία ,πλασματική η και ενιωτε πραγματική
της παγκόσμιας"αγοράς" ,άλλωστε τη μόνη αγορά που γνωρίζουν καλά είναι αυτή των μονών.
Το χτύπημα ηταν δυνατό ,και θα μας αγγίξει όλους .Η πληροφορηση που υπάρχει ειναι
κατευθηνόμενη και εδώ, τις συνέπειες ακόμα δε τις γνωρίζει κανείς ,το μόνο που μπορούμε
να ξέρουμε μάλλον με σιγουριά ειναι αυτόν που θα πλερώσει τη “λέζα”:108:
Πες τα χρυσόστομε. Όταν τα έλεγα και εγώ πριν 4-5 χρόνια, σε ανθρώπους που αφήναν τα σπίτια και τις περιουσίες τους στα χωριά για να κάνουν λέει προκοπή στις μεγαλουπόλεις, όλοι με λέγανε οπισθοδρομικό και στενόμυαλο.
Με αφορμή το ενδιαφέρον μήνυμα του theos1960, προτείνω να προστεθεί στο Ρεμπέτικο Γλωσσάρι ερμηνεία για τη λέξη Banzouki. Banzouki (τουρκ. μπανζούκ) = μπουζουκοκιθαρομαντόλα
Ε, όχι δά! Ας περιμένουμε καμμιά δεκαετία, να καθιερωθεί το μπανζούκι (συνδυασμός μπάντζο και μπουζουκιού, κατά την άποψη του σχεδιαστή και κατασκευαστή του) ως όργανο του ρεμπέτικου, και τότε ας το περιλάβουμε στο λεξιλόγιο…
