Ο τόνος πρέπει να υπηρετεί τον τραγουδιστή;

ένα πραγματάκι απλό μόνο να πω… στην σημερινή ταβέρνα εγώ θα ήθελα να ακούω και Σωκράτη Μάλαμα και Βασίλη Τσιτσάνη. Αν υπάρχει κάποιος που μπορεί να το κάνει αυτό από τους αρχικούς τόνους ή απο το ημιτόνιο πάνω κάτω τότε όντως να πάει να αντικαταστήσει τον συγχωρεμένο τον Luciano Pavaroti. Σίγουρα καλό είναι να λέγονται όλα όπως γράφτηκαν αλλά εμένα δεν είναι της νοοτροπίας μου να πω σε κάποιον (που θα έχει πιει και τα δικά του και άντε να συνεννοηθείς μετά) δεν μπορώ να το πω γιατί δεν με βολεύει ο τόνος. Το πάω σε ΜΙ και το λέω άνετα και τέλος το θέμα. Αν τραγουδάει μόνο ένας να κάνουν και οι μουσικοί την υπομονή τους. Ετσι το βλέπω εγώ σαν ερασιτέχνης… αν κάνω λάθος διορθώστε με

Καλό είναι να είμαστε πιστοί στις αρχικές τονικότητες, όμως αν αυτό δεν είναι εφικτό λόγω έκτασης τραγουδιστή ή λόγω ευκολίας του κάθε οργάνου, παίζουμε με τα ημιτόνια και μεταφέρουμε την τονικότητα εκεί που εξυπηρετεί καλύτερα. π.χ. όταν έχουμε να κάνουμε με πλήκτρα και μπουζούκι, μια Ρε ματζόρε θα ήταν προτιμότερη από μια Μι ύφεση…αν όμως ο εκτελεστής έχει εντελώς διαφορετική τονικότητα ή τελοσπάντων μια γυναίκα θέλει ντε και καλά να τραγουδήσει “Στο άδειο μου πακέτο” ε δεν θα την βάλουμε να τραγουδήσει στην τονικότητα του κ. Νικολάου…
Εν κατακλείδει, προτιμότερο είναι να είμαστε πιστοί στις αρχικές τονικότητας, αλλά επειδή είμαστε ΜΟΥΣΙΚΟΙ και σκοπός μας είναι η διασκέδαση των συνδαιτημόνων, η καλή παρέα, το κέφι και κοινή μας συνστώσα η ΑΓΑΠΗ για τη μουσική, ας μάθουμε να είμαστε ευέλικτοι

Το καλύτερο δε, αν πρόκειται για το συγκεκριμένο άσμα, θα ήταν να μην τη βάλουμε να τραγουδήσει καθόλου…:019:

1 «Μου αρέσει»

Ορθόν! :019: Αλλά περί ορέξεως… ουδείς λόγος… και αν το άσμα ξυπνά αναμνήσεις και το άφθονο κρασί της δώσει θάρρος να ζητήσει το μικρόφωνο και να το τραγουδήσει, είναι κρίμα να της χαλάσουμε το χατήρι… εδώ δεν έχουμε καταφέρει να κάνουμε την Πάολα να σωπάσει, θα μας ενοχλήσει μια ερασιτέχνης που έχει έρθει στο τσακίρ κέφι και τραγουδά με μεράκι μια ζεμπεκιά;