Παιδια θα ηθελα πληροφοριες, για το που ειναι αυτη η σχολή, και τι διδασκει γενικά. Εχω μαθει οτι ειναι κορυφή,
Ευχαριστώ
Η σχολη του Θεμη Παπαβασιλειου βρισκεται καπου στο σταθμο Λαρισης, πλατεια Καραισκακη, καπου εκει κοντα. δεν ξερω ακριβως.
αλλα για να κανω και διαφημιση, κανω κι εγω μαθηματα, αν ενδιαφερεσαι. 210-6083532 aris_k@email.com
για το Θεμη κι εγω εχω ακουσει καλα λογια , αν και εχει λιγο περιεργο συστημα. Αυτα τα ξερω απο μπουζουξηδες που μαθαν εκει κι οχι απο προσωπικη εμπειρια. Κι εχω και την εντυπωση οτι ειναι και καλος ανθρωπος.
Το τηλ. του Θέμη είναι 210-5239447,όντως είναι πολύ καλός άνθρωπος και αν έχεις υπομονή και επιμονή θα μάθεις.
Ο Θέμης Παπαβασιλείου σαν δάσκαλος μουσικής θεωρώ ότι είναι κορυφαίος. Παρότι σαν μπουζουξής είναι περιορισμένων δυνατοτήτων, έχει δημιουργήσει μια πρωτοποριακή μέθοδο διδασκαλίας με την οποία πράγματι ο μαθητής «ποτίζεται» με σφαιρική μουσική γνώση! Έχει δημιουργήσει σπουδαίους μουσικούς και τραγουδιστές (Χρ. Παπαδόπουλος, Γερ. Ανδρεάτος κ.α.) και δεν είναι τυχαίο ότι μεγάλος αριθμός από τους μαθητές του είναι επαγγελματίες μουσικοί, παρόλα αυτά εξακολουθούν και πηγαίνουν για μάθημα μαζί του!
Από την άλλη παρουσιάζει κάποια σημαντικότατα αρνητικά στοιχεία
1)Η σπουδή μαζί του κοστίζει 30.000 δρχ/μήνα (τιμές 12/01, ανεξαρτήτου πόσα μαθήματα θα κάνεις μαζί του. Εάν είσαι «διαβασμένος» μπορείς να πηγαίνεις για μάθημα ακόμα και κάθε μέρα, αλλά είναι σίγουρο ότι ποτέ δε θα νοιώσεις απόλυτα διαβασμένος!
2)Δεν κλείνεις ραντεβού για μάθημα μαζί του! Πας τις ώρες που είναι ανοιχτός και περιμένεις να κάνουν μάθημα όλοι όσοι είναι μπροστά σου! Μέσος χρόνος αναμονής 45.
3)Η μέθοδος διδασκαλίας που έχει αναπτύξει είναι πράγματι πρωτοποριακή, αλλά σχετίζεται με ταυτόχρονα με τόσα πολλά αντικείμενα της μουσικής (ρυθμός, κίνηση πένας, μουσικοί δρόμοι, τεχνική δακτύλων, διάβασμα μουσικής θεωρίας, τραγούδι, παρτιτούρα, δακτυλισμούς ακκόρντων κλπ), που για ανταπεξέλθεις σου χρειάζονται περίπου 3 ώρες ενασχόλησης την ημέρα!
Επίσης για να προχωρήσεις σε καλό επίπεδο σε όλα τα παραπάνω θα πρέπει να είσαι μαθητής του κάποια χρόνια με το ανάλογο κόστος σε χρόνο και χρήμα.
Με λίγα λόγια κάποιος που θα μάθει μουσική κοντά στον Θέμη είναι σίγουρο ότι θα μάθει μουσική σωστά και σίγουρα, σε χρόνους εντυπωσιακά γρήγορους σε σχέση με άλλους δασκάλους ή ωδεία!
Αλλά για να αντέξεις, χωρίς οικονομική «ζημιά», τους ρυθμούς του θα πρέπει να βάλεις τη μουσική διδασκαλία σαν πρώτη προτεραιότητα στη ζωή σου, πράγμα δύσκολο για κάποιον μη άνεργο ενήλικα.
Ο φίλος Θανάσης κακολογεί τον μεγαλύτερο δάσκαλο μπουζουκιού στην ιστορία. Δεν είναι υπερβολή. Είχα την ευκαιρία να κάνω μάθημα μαζί του και κατάφερα να πάρω πολλά.Ο Καραντίνης, ο Π.Στεργίου, οι Ραστ, ο Γ.Ανδρεάτος και άλλοι μεγάλοι είναι μερικά από τα παιδιά του. Όσο για τα αρνητικά στοιχεία που μας προσκομίζει ο φίλος Θανάσης…θέλει θυσίες μάγκες για να μάθει κάποιος το κολόξυλο. Ας βγάλουν πρώτα τα 24 του Pagannini και μετά να μιλούν για το ΔΑΣΚΑΛΟ. Όσο για τα λευτά…έλεος ρε παιδιά.
Φίλε Γιώργο,
μπορείς να ξαναδιαβάσεις προσεκτικά σε παρακαλώ το πόστινκ μου και να μου πεις αν λέω έστω και μισό ψέμα?
Αν προσέξεις προσπαθώ να περιγράψω με λίγα λόγια το αντικείμενο “Θέμης”, και στην αρχή και στο τέλος αναφέρομαι με τα καλύτερα λόγια για την αποτελεσμάτικότητά του και δεν “κακολογώ” κανέναν…
Εξάλλου όταν μαθήτευα με τον Θέμη είχαμε την καλύτερη δυνατή σχέση, αφού συζητούσαμε και πέραν της μουσικής…
Θα ήθελα την επόμενη φορά να είσαι λίγο πιο προσεκτικός για να μην δημιουργούνται εντυπώσεις…
Τι γνώμη έχετε για το Θέμη Παπαβασιλείου?Πολλοί τον θεωρούν κορυφαίο δασκαλο του μπουζουκιού και άλλοι οχι…Θα ήθελα να ακούσω τις απόψεις σας…
Για τον Θέμη υπάρχει συζητηση σε παλιότερο θεμα στο φόρουμ. Δες εδώ
Απλή απορία. Διδάσκει τα 24 “καπρίτισια” του Paganini για το μπουζούκι; Για εξάσκηση για τα δάκτυλα; Γαμάτο μου ακούγεται. Πρωτοποριακό. Εκτός αν δεν κατάλαβα καλά… :-/
Φαντάζομαι ότι ο Χιώτης, ο Μπέμπης, ο Τατασόπουλος, ο Σπόρος, ο Τσιμπίδης, ο Παπαδόπουλος, ο Ζαμπέτας και αρκετοί ακόμη θα μπορούσαν να παίξουν τα “24 του Παγκανίνι”.
Φαντάζομαι επίσης ότι ο Μάρκος, ο Κερομύτης, ο Γενίτσαρης, ο Ζουριδάκης μάλλον δε θα τα κατάφερναν.
Ο δε Μπάτης, θεωρώ σίγουρο, ότι δε θα τα κατάφερνε ακόμη κι αν πήγαινε για μάθημα στο …Θέμη.
Ε και;
Νομίζω ότι έχουμε παρεξηγήσει μερικά πράγματα. Δεν είναι έτσι ρε μάγκες το μπουζούκι.
Πριν λίγο καιρό ο Λαφτσής έβγαλε ένα δίσκο, αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς και μελέτης χρόνων, με προκλασικού ύφους κομμάτια παιγμένα με μπουζούκι. Μιλάμε για εντυπωσιακά παιξίματα! Μέχρι εκεί όμως.
Δεν μπορώ να κατανοήσω (και πείτε φτωχό το μυαλό μου) τι προσφέρει αυτή η δουλειά, τι θα αποκομίσει κάποιος που ασχολείται με το μπουζούκι. Δεν ξέρω καν αν προστέθηκε μ’ αυτό το δίσκο κάτι επιπλέον στη μουσική.
Χωρίς να θέλω να μειώσω στο παραμικρό τον εξαιρετικό μουσικό Λαφτσή, το μόνο σχόλιο που θα έκανα είναι: Κρίμα τον κόπο…
Μία είναι η δουλειά του δασκάλου: Το ταχύτερο δυνατόν να σου δώσει τα βασικά εφόδια (*) και να σε σπρώξει με τον τρόπο του (**) να αναμετρηθείς με την πραγματική ζωή, να παίξεις μπάλα στο πραγματικό πεδίο που διάλεξες. Αμα το καθυστερεί, μάλλον δεν ξέρει τη δουλειά του. Και αυτό ισχύει τόσο για τη μουσική όσο και για τη… ναυπηγική.
Αμα θες να μάθεις τα εικοσιτέσσερα του Παγκανίνι και σαρανταδυό του Καράμπελα, τελείωνε τσάκα τσάκα μια χαλαρή αλλά εμπνευσμένη εκπαίδευση, με έναν εμπνευσμένο (όχι σπασίκλα) δάσκαλο, και αν θες (και μπορείς) τα… μαθαίνεις τα παγκανινικά, άμα δε θες, παίζεις δέκα τραγουδάκια να περνάς καλά εσύ και οι άνθρωποί σου, ή μαθαίνεις να παίζεις ταξίμια “Σαν” αυτά του Ιορδάνη. “Σαν” αυτά του Ιορδάνη, όχι “Τα” ταξίμια του Ιορδάνη. Όπως και “Σαν” τα εικοσιτέσσερα του Παγκανίνι και ότι “Τα” εικοσιτέσσερα του Παγκανίνι.
Τον Θέμη τον γνωρίζω. Προσπάθησα δύο φορές να γίνω μαθητής του (στις αρχές και στα τέλη του ‘80). Την είχα μυριστεί απ’ την αρχή, αλλά μόλις σιγούρεψα το ότι από 'δω θα πάρω σύνταξη ως που να “ολοκληρωθώ μουσικά”, έφυγα κι ακόμα πάω που λέει κι ο Μάρκος! Ο Θέμης έχει κάποιο δικό του ρολόϊ που δεν γράφει ώρες αλλά… τέρμινα. Και αυτό ούτε εμένα μου πάει, αλλά νομίζω ότι δεν πάει ούτε και στο μπουζούκι, το οποίο - όντας ΛΑΪΚΟ όργανο - το μαθαίνεις τόσο καλύτερα, όσο καλύτερα μαθαίνεις τη ζωή.
(*) Το να γνωρίζεις ποια είναι τα “βασικά” και όχι τα “περιττά” εφόδια, απαιτεί ταλέντο Δασκάλου με το Δέλτα κεφαλαίο.
(**) Διότι υποτίθεται ότι σ’ αυτό είναι καλός, και γι αυτό έγινε δάσκαλος και όχι δεξιοτέχνης.
Η σχετική στιχομυθία με το μέλος “Αλίτης” μεταφέρθηκε καθώς δεν συνάδει με τη θεματολογία του thread και δεν απασχολεί τους υπόλοιπους συνφορουμίτες.
Λυπούμεθα για τη στάση του. Ας εξασκήσει σε άλλα φόρα τις όποιες ανησυχίες του…
Να καταθέσω και εγώ τη άποψή μου επειδή είμαι ήδη μαθητής του και έχω δει τα πράγματα εκ των έσω…
-
Τα χρήματα ναι μεν φαίνονται πολλά εκ πρώτης όψης, αν όμως καταφέρεις να πηγαίνεις τις 2 φορές τη βδομάδα όπως σου λέει, και να έχεις κάνει όλες τις ασκήσεις-κομμάτια κλπ που σου έχει δώσει - που αποκλείτεται - τότε έχεις κάνει τέτοια δουλειά σε ένα μήνα που το κέρδος που έχεις δεν ξεπληρώνεται με τίποτα!
Το πρόβλημα είναι ότι ένας άνθρωπος που θέλει απλώς να μάθει να γρατζουνάει μερικά κομματάκια έτσι για το κέφι του και δεν θέλει να “τσιτωθεί” πολύ μάλλον θα πληρώνει πολλά χρήματα για αυτό που τελικά θα κερδίζει.
Δηλαδή οικομικά - και γενικα - συμφέρει κάποιον που έχει βλέψεις επαγγελματικού επιπέδου.
Διαλέγεις και παίρνεις.
- Τα καπρίτσια του Paganini δεν έχουν στόχο τη φιγούρα, είναι προσεκτικά επιλεγμένα κομμάτια γιατί έχουν συγκεκριμένη συμπεριφορά όσον αφορά στη μελωδία και στα διαστήματα που προχωράνε, και προσφέρουν πολλά πράγματα εκπαιδευτικά. (Ξέρω πολύ καλά γιατί έχει διαλέξει τα συγκεκριμένα και τι δεξιότητες καλλιεργούν αλλά ας μη μπω σε τέτοιες λεπτομέρειες.) Για να ανταπεξέλθεις στους διαφορετικούς τρόπους που σε βάζει να τα παίζεις στο τέλος αναγκάζεσαι να ανέβεις πολλά σκαλιά που θα αργούσες πολύ αν περνούσες την ώρα σου παίζοντας απλώς κομμάτια. Αλλά ούτως ή άλλως σε βάζει να μαθαίνεις και κομμάτια… Οπότε όλοι ευχαριστημένοι!
Και εγώ, μαζί με εσάς, πιστεύω ότι τα άκρως δεξιοτεχνικά κλασσικότροπα δεν σου δίνουν σώνει και καλά μουσικότητα αλλά κάθε άσκηση έχει το ρόλο της και αυτά τα κομμάτια τον δικό τους που είναι πολύ συγκεκριμένος. Αν αυτά τα κομμάτια αποτελούν πχ το ένα εκατοστό των συνολικών ειδών ασκήσεων που θα κάνει κανείς και που η κάθε μία έχει συγκεκριμένο σκοπό, τότε αν κανείς κρίνει τα πράγματα στηριζόμενος μόνο στα κομμάτια του Paganini σίγουρα προσεγγίζει τα πράγματα πολύ επιφανειακά.:080:
-
Τέρμινα και λοιπά.
Ο κάθε δάσκαλος έχει τον τρόπο του βέβαια. Με τον Θέμη αν δεν δουλέψεις και δεν παίξεις κάτι που σου έχει ζητήσει δεν θα πας παρακάτω, δεν θα σε περάσει σε κάτι άλλο έτσι απλά. Σε άλλα σημεία “τρέχαμε” και μου άλλαζε ασκήσεις συνέχεια σε πιο δύσκολες και πιο εξειδικευμένες και σε άλλα “σκαλώναμε” και έκανα τα ίδια και τα ίδια, αλλά σχεδόν πάντα προχωρούσαμε όταν ΄"κάπως" κατάφερνα αυτό που ήθελε. Μερικές φορές μόνο, αν έβλεπε να πηγαίνω καλά μου έδινε και κάτι άλλα να προετοιμάζομαι για μετά…
Ε, αυτό νομίζω ότι τελικά πρέπει να θεωρηθεί σαν θετικό. Το να υπάρχει δηλαδή μια διάταξη στις ασκήσεις-απαιτήσεις του δασκάλου όσον αφορά το βαθμό δυσκολίας και δεξιοτεχνίας που χρειάζεται νομίζω είναι ότι το καλύτερο.
- Για αυτό που λέει ο Θανάσης, για τα πολλά αντικείμενα που σε βάζει ταυτόχρονα να ασχολείσαι, ναι, είναι πολλά αλλά έρχεται ο καιρός που συναντιούνται και δουλεύουν όλα μαζί και αν δε δουλέψουν όλα μαζί θα φρακάρεις σε ένα σημείο. Αν αντιληφθείς π.χ. μετά από 5 χρόνια ότι χρειάζεται να διαβάζεις νότες πιο γρήγορα την έβαψες! Θα πρέπει να περάσουν μερικά ακόμα για να το καταφέρεις. :112: Το ίδιο ισχύει και για την αντίληψη των τονικών υψών και για άλλα.
Παλιά μετείχα σε κόντρες σχετικά με τους “αυτοδίδακτους” και τους “ωδειακούς” (με την έννοια των προσκολλημένων στην παρτιτούρα χωρίς συνολική αντίληψη). Υποστήριζα τους αυτοδίδακτους και ζήλευα τους ωδειακούς για κάποιες ικανότητές τους. Άργησα πολύ να καταλάβω ότι αυτές οι έννοιες είναι άστοχες: Ο μουσικός για να είναι ολοκληρωμένος (καλά, δεν ολοκληρώνεται ποτέ, λέμε τώρα…) πρέπει και να διαβάζει παρτιτούρες και να γράφει και να ακούει τα πάντα και να τα παίζει και μουσικότητα να έχει και μνήμη και, και, και από όλα…
Ο Θέμης στοχεύει στο να βγάζει μουσικούς με αυτή την κατεύθυνση.
Νομίζω πριν πει οτιδήποτε κανείς για τον Θέμη (γιατί και εγώ ήμουν επιφυλακτικός στην αρχή αλλά σιγά-σιγά κατάλαβα) αξίζει να τον παρακολουθήσει κανα χρόνο και περισσότερο…
Βέβαια αν νοιώθεις ότι δεν σου πάει όπως ο Kostas™, ε εντάξει δε χρειάζεται να το ζορίζεις.
Έχω και εγώ τα παράπονά μου όπως το ασταθές ωράριο, δηλαδή πας και ότι ώρα μπεις…
Μόνο και μόνο όμως το ότι συζητάμε τόσο για το Θέμη, αυτό κάτι λέει…:109:
Αυτά!
Ποτέ δεν συμπάθησα την άποψη “βγάλε αυτά και έλα την επόμενη φορά να σε δω”! Και αυτό το λέω γιατί έχω γνωρίσει αρκετούς μαθητές του Θέμη Παπαβασιλείου! Αν ο δάκαλος δεν κάτσει να σε στίσει σωστά, να σου βάλει τα χέρια σου πάνω στο όργανο σωστά, να ανησυχήσει μαζί σου για τις ανησυχείες σου για μένα δεν είναι σωστός! Αυτό είναι το πιο εύκολο! Πάρε αυτό βγάλτο και έλα! Αμ δεν είναι διδασκαλία αυτό. Βέβαια είναι και τι θες να παίξεις. Θες να παίζεις 25000 νότες το δευτερόλεπτο ή θες να παίξεις μία νότα και να βγάλεις ήχο ! Γιατί το δεύτερο είναι 25000 φορές πιο δύσκολο από το πρώτο!:089:
Τι σου λένε οι γνωστοί σου δεν ξέρω αλλά όλα αυτά που αναφέρεις τα κάνει ο Θέμης σε εμένα και στους άλλους που βλέπω εκεί.
:044:
Εγώ τα αναφέρω γιατί δεν έχω ακούσει κανέναν ότι τα κάνει! Όλοι λίγο πολυ για παγκανίνια και τέτοια λένε, όπως ανέφερες και εσυ στο προηγούμενο μήνυμά σου! :089:Και μην παρεξηγήσε! Αν δεις πάνω αριστερά με μαύρα γράμματα στο πρώτο μήνυμα μου λεει "Προσωπική άποψη" !
Σίγα μην τα κάνει!!! Σου πετάει τον παγκανίνι(όχι μόνο) και σου λέει όταν το μάθεις, ξανά έλα, και μάλιστα στο 200 η ταχύτητα του μετρονόμου.
Να πω κι εγώ την προσωπική μου άποψη για το συγκεκριμένο δάσκαλο. Συμφωνώ πως ίσως είναι αρκετά καλός για να πάρει κάποιον που δεν ξέρει τίποτα απολύτως και να τον φέρει σε πολύ καλό επίπεδο συνολικά. Αλλά για μένα το άσχημο είναι πως λέει ότι μετά από αυτόν υπάρχει μόνο το χάος. Εκτός από τους δικούς του τρόπους απορρίπτει όλα τα άλλα. Και αυτό ίσως να είναι κακό για κάποιον που έχει ορισμένες ιδιαιτερότητες. Υπήρξα μαθητής του για 3-3,5 χρόνια, πήγα εκεί ενώ είχα ασχοληθεί με τη μουσική από πολύ παλιότερα, και παράλληλα έκανα και με άλλο δάσκαλο μαθήματα για άλλο όργανο, πράγμα που μου έλεγε να το σταματήσω. Η “ιδιαιτερότητα” η δικιά μου είναι ότι ποτέ δεν έμαθα να διαβάζω σωστά μουσική. Όμως πάντα άκουγα μια χαρά. Του το είχα πει αυτό και μου έλεγε δε με νοιάζει, και ότι και να λες δεν ξέρεις να ακούς. Στο τέλος κατάλαβα πως απλά κορόιδευα τον εαυτό μου και εκείνον, καθώς ότι κομμάτια παίζαμε τα έβγαζα με το αυτί από την κασέτα ενώ έκανα πως τα διάβαζα, χωρίς ωστόσο να μου κάνει ούτε μια παρατήρηση ποτέ ότι έπαιζα κάτι λάθος. Το διάστημα που κάθησα εκεί βελτιώθηκα αρκετά, αλλά πιστεύω πως δεν οφείλεται σε αυτόν, αλλά στην τριβή μου με το όργανο και τα κομμάτια που έπαιζα κλπ. Και αυτό το πιστεύω επίσης γιατί μετά από 5 χρόνια που σταμάτησα, και παίζω μόνος μου, πάλι συνεχίζω να βελτιώνομαι όσο περισσότερο ασχολούμαι με το όργανο. Αργότερα είχαμε μια εμπορική συναλλαγή με τον εν λόγω κύριο, κατά την οποία εκτός του ότι με εξαπάτησε, όταν χρειάστηκα κάτι μετά από καιρό μου φέρθηκε με το χειρότερο δυνατό τρόπο. Θα μπορούσα να πω τα χειρότερα μετά από αυτό, αλλά θέλοντας να είμαι όσο αντικειμενικότερος γίνεται, απλά θα πω πως ενώ είναι από τους καλύτερους δασκάλους, ίσως με την πάροδο των χρόνων να έχει επαναπαυθεί λιγάκι και να δίνει περισσότερο βάση στο να βγάλει χρήματα παρά να δώσει την προσοχή που θα όφειλε σαν δάσκαλος σε όλους τους μαθητές του. Επίσης μπορεί να είναι προσωπική μου γνώμη αυτή αλλά ένας φίλος μου, που επίσης υπήρξε μαθητής του έχει ακριβώς την ίδια.
παιδια ειμαι καινουριος αλλα θα ηθελα να πω και γω την γνωμη μου…εχω ξεκινησει μαθηματα με τον θεμη αλλα οχι πολλα ωστε να μπορω να κρινω το πως κανει την δουλεια του , το μονο που μπορεσα να καταλαβω την πρωτη φορα που τον ειδα ειναι πως νοιαζεται πραγματικα για αυτους που θελουν να γινουν ΜΟΥΣΙΚΟΙ και οχι απλα οργανοπαιχτες.Το θεμα ειναι πως οσους μουσικους εχω γνωρισει και ηταν μαθητες του θεμη ασχετα αν εχουν καλη αποψη γιαυτον η οχι , ολοι ηξεραν το οργανο απεξω και ολοι τους ηταν καλοι μουσικοι και παιχτες.Προσωπικη μου αποψη ειναι πως πολλοι που τον κατηγορουν μετα απο καποια χρονια που ηταν μαθητες του απλα δεν αντεξαν την πιεση και το διαβασμα . Δεν ειναι τυχαιο που ο Καραντινης εστειλε το γιο του εκει , ουτε που ο Στεργιου οταν αναφερεται στον θεμι λεει ΔΑΣΚΑΛΟΣ , ουτε που απο κει περασαν και οι ραστ και δεν ξερω και γω ποσοι αλλοι…παιδια επαναλαμβανω προσωπικη μου αποψη , περιμενω τα σχολια σας…
Τελικά ρε παιδί μου, αυτό είναι μια ανθρώπινη “αρρώστια” παντώς γεωγραφικού μήκους και πλάτους, που την κολάνε οι “φίρμες” σε κάθε τομέα…ταβέρνες, φούρνοι, οργανοποιοί, φροντιστήρια, μπαράκια και ότι μπορεί να φανταστεί κανείς!
…ιδιαίτερα για τους οργανοποιούς , που μας πονάει το θέμα(με την καλή έννοια)…μπορείς να μπουζουκοκαψουρευτείς την φήμη της φίρμας…να την χρυσοπληρώσεις και να πάρεις πολύ μέτριο όργανο από φίρμα-οργανοποιό έτσι για πλάκα…και λίγα στενά πιο πάνω, με τα μισά λεφτά να πάρεις όργανο που η φίρμα δεν θα μπορούσε να το φτιάξει ποτέ, γιατί έχει επαναπαυτεί στις δάφνες της και δεν ψάχνεται πλέον…μπρρρρρ…φτου-φτου-φτου…μακριά από εμάς:080:!
ΥΓ. Δεν έχω άποψη για τον δάσκαλο πο αναφέρεσαι έτσι?..μην παρεξηγηθώ κιόλας.