Χρόνια σου πολλά Γιώργαρε όπου και να 'σαι…
Τώρα εκεί που είναι, θα 'ναι μια χαρά φίλε δανέ και θα τα πίνει με όλους τους παλιούς και θα τους παίζει τις γλυκιές του πενιές. Χρόνια πολλά γιώργαρε πιες και κανένα ποτηράκι και για μας εκεί πάνω
Χρόνια πολλά στον Ζαμπέτα και σε όλους τους άλλους που γιορτάζουν
Δώσε μια το λίνκ ρε Δανέ επειδή το βίντεο αυτό είναι συλλεκτικό
ρε παιδια,ειναι λιγο παραδοξο να δινουμε γηινες ευχες σε ανθρωπους που την εχουν κανει απο τουτη εδω τη γη.Αλλωστε ο Ζαμπετας ειναι ηδη στην αιωνιοτητα ,εχουν ολα τα χρονια να γλεντανε εκει πανω:127::247:
Ο Ζαμπέτας ήταν πολύ καλός συνθέτης και εκτελεστής, είτε ως μπουζουξής είτε ως ερμηνευτής. Ως εκεί όμως. Προσωπικά πιστεύω οτι κακώς ανέβηκε το συγκεκριμένο βίντεο. Είδα και τα υπόλοιπα μέρη και δεν με βρίσκει σύμφωνο να ακούγονται αυτές οι απόψεις του για κοινωνία, πολιτισμό και πολιτική εν έτει 2009.
ΥΓ: και λίγα λέω.
Δεν υποκλινόμαστε σε πεθαμένους, ούτε τους ευχόμαστε χρόνια πολλά (!..) όπου και αν είναι, τα όσα έζησαν τα έζησαν.
Τιμάμε βεβαίως τη μνήμη τους.
Οταν ακούς το Ζαμπέτα να μιλάει για θέματα εκτός μουσικής, σε πιάνει αναγούλα. Οποιος έχει διαβάσει την εξαιρετική βιογραφία του καταλαβαίνει τι λέω.
Βέβαια φαντάζομαι πως η πρόθεση του Δανού, με το ανέβασμα του βίντεο, ήταν μνημονεύσει το Ζαμπέτα με αφορμή την ονομαστική του γιορτή και τίποτα παραπέρα.
Ναι ρε παιδια, χρονια πολλα στον …πεθαμενο; !!! Ακουγεται λιγο κωμικοτραγικο! :112:
Δηλ.? Πώς το εννοείς;
Θεωρώ τον Ζαμπέτα μέγα παίχτη ,και αξιόλογο συνθέτη ,όμως ως εκεί . Για τα υπόλοιπα, απόψεις του ,για πράγματα και καταστάσεις λυπάμαι που το λέω ,αλλά άγγιζαν φορές τα όρια του φαιδρού.
Αμ ο “δημοσιογράφος”? Αστέρι Ε! :087:
Παρατηρώ αρκετή ώρα το ντοκουμέντο, :080: και προσπαθώ να καταλάβω, αυτός ο σκύλος-α που περνάει μπροστά από το τραπέζι στα 6:29 τι ράτσα είναι??? :019::019::019::019:
Αραπιέν. Μαυριδερός δεν ήταν; Γουστάρει τον αράπη, το μάυρο, το σκύλο. (ταμ ταμ ταμ δεν έχει…)
τα υπόλοιπα δεν τα είδα, δεν τα άκουσα, δεν με ενδιαφέρουν.
Εμ διαβάστε και κανα βιβλίο.
(“Και η βρόχα έπιπτε…”)
Η αισθηση μου ειναι οτι οι τελευταιες τοποθετησεις απαξιωνουν και κοροιδευουν
τον συγχωρεμενο (οτι ρατσα κι αν ειναι ο σκυλος, οτι κι αν επιπτε)
Πιστευω τα σχολια για εναν τετοιο ανθρωπο με αυτο το εργο θα επρεπε να ειναι τουλαχιστον
προσεκτικοτερα και πιο πολιτισμενα κι ασ ηταν αυτος αμορφωτος η λαικος
Για το έργο του ανδρός, δεν έγινε κάποιο αρνητικό σχόλιο. Η μόρφωση φίλε Τζάρτος δε παίζει και τόσο ρόλο ,στο πως τοποθετείτε ο καθ΄ενας σε μικρά η μεγάλα κοινωνικά θέματα. Κ΄ο μακαρίτης σε αυτά έμπαζε. Το ίδιο είχα παρατηρήσει και σε άλλες προσωπικότητες της τέχνης και του πνεύματος. Ο Δ. Χόρν για παράδειγμα υπήρξε κατά τη γνώμη μου μεγάλη μορφή του θεάτρου .Ε ! όταν σχολίαζε διάφορα κοινωνικά ζητήματα ήταν επιεικώς για γέλια .Καταλάβαινες ότι αγνοούσε ,τι συνέβαινε έξω από το τρίγωνο Εκάλη Κολωνάκι Ηρώδου του Αττικού.
Αγαπητέ Τζάρτο, μαθήματα πολιτισμού δεν δεχόμαστε. Θα σε παρακαλέσω να είναι τα δικά σου σχόλια προσεκτικότερα.
Για να μην παραξηγιόμαστε. Το παραπάνω είναι μέρος του τίτλου της βιογραφίας του Ζαμπέτα. Οταν λέω “διαβάστε το”, το λέω γιατί πράγματι αξίζει τον κόπο. Εκεί θα δείτε πολύ πιο συγκροτημένα τη σκέψη του Ζαμπέτα. Θα δείτε δηλαδή πού “φυσάει” η σκέψη του ανθρώπου και πού “μπάζει”.
Π.χ. Οτι ο Ζαμπέτας, ένας από τους ελάχιστους που κατάφεραν να περάσουν στο τετράχορδο τη γνησιότητα και το χρώμα του τρίχορδου μπουζουκιού, πράγμα που δείχνει ότι ήταν ευφυέστατος μουσικός, όταν μιλούσε για ένα κοινωνικό αγωνιστή κι έλεγε πως (γράφω από μνήμης) “…ο μαλάkας δε δέχτηκε να υπογράψει και τον εκτέλεσαν… εγώ 100 χαρτιά υπόγραψα…” απόδειχνε ότι όχι μόνο δεν καταλάβαινε τι συμβαίνει γύρω του, αλλά και δεν μπορούσε να κατανοήσει ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ανθρώπινες αξίες, όπως το να πεθάνει κανείς για τα πιστεύω του.
Ολα αυτά είναι μια αντικειμενική πραγματικότητα. Τα πάρε-δώσε του Ζαμπέτα στις γιορτές της Αστυνομίας δεν μπορούν να μειώσουν την παιχτική του αξία. Απ’ την άλλη μεριά, ακόμα και το καλύτερο ταξίμι του δεν μπορεί να διορθώσει τις φαιδρές κοινωνικές του απόψεις.
Ο δε σεβασμός στο μεγάλο μουσικό παραμένει αναλοίωτος από τέτοιου είδους συζητήσεις.
Άρη, εννοείται ότι το έχω διαβάσει. Απλώς ήθελα να ακούσω την γνώμη σου, επειδή σε μένα μετράει (χωρίς ΚΑΜΙΑ διάθεση γλειψίματος) για ποιές συγκεκριμένα απόψεις του Ζαμπέτα το είπες.
Ούτε εγώ θεωρώ ότι οι κοινωνικοπολιτικές του πεποιθήσεις ήταν στιβαρές, προσωπικά τον έχω κατατάξει μάλλον σε έναν ψιλο-αδιάφορο (πολιτικά) άνθρωπο που δεν ήταν με κανέναν αλλά και δεν ήταν ακριβώς και ενάντια σε κανέναν.
Τείνει ως προς μιά κατεύθυνση στον Άδωνι, αλλά ευτυχώς το σταματάει έγκαιρα και παραμένει εθνιστής και όχι εθνικιστής.
Πάντως στο τελευταίο μύνημά σου έγινες απόλυτα κατανοητός.
Πρωτα απ’ολα να συμφωνησω για την μεγαλη αξια του εργου και την δεξιοτεχνια του Ζαμπετα και την ασυμφωνια μου για την άποψή του περι κοινωνιας .Περνοντας ομως ως αφορμη τον συγκεκριμενο δημιουργο και θελοντας να γενικευσω το θεμα θα ηθελα να πω πως πρεπει καποτε να διαχωρισουμε το εργο καποιου ανθρωπου απο τον ιδιο .Ετσι διασφαλιζουμε την αξια και την διαχρονικοτητα της δημιουργιας.Μπορει καποια στιγμη (ανθρωποι ειμαστε και σφαλματα κανουμε) καποιος ,σε γενικες γραμμες σωστος (το σωστος κουβεντιαζεται), να αλλαξει συμπεριφορα και να κανει και χοντραδες για να μην χρησιμοποιησω αλλη λεξη.Αυτο δεν θα επειρεασει την αποψη μας για το εργο του,αν εχει καποια αξια,οταν θα εχουμε κανει τον διαχωρισμο μεσα μας.
Επειτα πιστευω πως η δημιουργια ενος μεγαλου εργου εξαρταται σιγουρα απο τον ανθρωπο δημιουργο αλλα και απο την χρονικη στιγμη της δημιουργιας (συνθηκες που επειρεαζουν την εμπνευση αλλα και την ψυχολογικη κατασταση του ακροατηριου τον χρονο που θα παρουσιαστει).Κλασικο παραδειγμα νομιζω πως ειναι ο θεοδωρακης.Στην σημερινη εποχη ισως να μην ειχε την ιδια απηχηση το εργο του απ’αυτην που ειχε ιδιαιτερα μετα την μεταπολιτευση.Και για να φτασω στο σημερα δεν νομιζω πως μειωνεται το εργο του Μανου Ελευθεριου μετα την συνεργασια του με τον Ψινακη. :112:
Εκτος αυτου θα ηθελα επισης να πω πως ολοι μας αλλα και περισσοτερο αυτοι που εκτιθενται ,βρισκομαστε "υπο την κριση " των αλλων παντοτε.Ετσι κανεις δεν ειναι παντοτε κακος αλλα ουτε και ποντοτε καλος.Τα παντα ρει.