Ο άγιος Μαύρος (Η λιτανεία, η προσευχή και η ...εκκλησιά του μάγκα)

Κοιτάζοντας τους στίχους των δύο τραγουδιών (Λιτανεία του μάγκα και θε μου μεγαλοδύναμε) διαπίστωσα πως μάλλον ο δημιουργός πρέπει να είναι ο ίδιος: Ο τίτλος, η θεματολογία και μερικά αυτούσια δίστιχα (ψάχνοντας είδα και σημείωση του Άρη) είναι ιδιαίτερα όμοια.

Λιτανεία του μάγκα:

Σαν χριστιανός ορθόδοξος σ’ αυτή την κοινωνία
εβάλθηκα ρε μάγκες μου να κάνω λιτανεία

Εμάζεψα τα σέα μου κι ένα κομμάτι μαύρο
και ξεκινώ ρε μάγκες μου να πάω στον Άγιο Μάμα

Ανάμεσα στην εκκλησιά στις στρογγυλές καμάρες
ανάψαμε το ναργιλέ σαν να 'τανε λαμπάδες

Μα ξάφνου ένας καλόγερος μου λέει κάνε πίσω
γιατί κι εγώ έχω σειρά τζούρα για να ρουφήξω

Νάσου κι ο αρχάγγελος με μια μεγάλη φούρια
απ’ τα ντουμάνια τα πολλά τον έπιασε η μαστούρα

Μου λέει άκου χριστιανέ δεν είναι αμαρτία
που μπήκες μες στην εκκλησιά να κάνεις λιτανεία

από την Προσευχή του μάγκα:

Θέ μου μεγαλοδύναμε,
που΄σε ψηλά κει πάνω.
ρίξε λιγάκι τουμπεκί, Θεούλη μου
στο ναργιλέ μου απάνω. (δις)

Εκεί μπροστά στης εκκλησιάς,
τις αψηλές καμάρες.
ανάβ(ψ)αμε (τις τσιγαριές ή τις τσιμπουκιές ή τα τρίφυλλα κλπ) Θεούλη μου
σάν νά 'τανε λαμπάδες. (δις)

Μπρος στον Άγιο Σπυρίδωνα,
με τ’ άσπρα του τα γένια.
τραβάω μία ντουμανιά, Θεούλη μου
ξεραίνεται στα γέλια. (δις)

Κι όταν φουντώσει (ή ανάψει) ο ναργιλές
κι αρχίσει το ντουμανι,
βάλε όλους τους αγγέλους σου Θεούλη μου
να πούν το νάνι νάνι (δις)

Επίσης ένα τραγούδι με παρόμοιο θέμα έχει γράψει και ο Μπακιρτζής (Σε μια εκκλησιά μοναχική):

Σε μια εκκλησιά μοναχική, μες σ’ αψηλές καμάρες
στάθηκαν ένα απόβραδο πέντε-έξι ντερβισάδες

Στάθηκαν ένα απόβραδο πέντε-έξι ντερβισάδες
σε μια εκκλησιά μοναχική, μες σ’ αψηλές καμάρες

Κοιτάξανε με θαυμασμό άγιους ζωγραφισμένους
την Παναγιά και τον Χριστό στην κόχη καμωμένους

Ρωτήσαν τον Αρχάγγελο για τη ζωή ετούτη
για το καλό, για το κακό, τη φτώχια και τα πλούτη

Μα μες τη ζάλη την πολλή, δεν είδαν πως οι άγιοι
ήταν μόνο ζωγραφιστοί κι η ερημιά μεγάλη

και ο ίδιος στο Πανηγύρι:

Έφυγες ένα πρωϊνό έτσι έμελλε να γίνει
και όταν το πλοίο έφυγε πήγα στο πανυγύρι

Ήτανε μέρα Παρασκευή των άγιων αποστόλων
στο Καζαβίτι ανέβενε ο Κάτω πρίνος όλος

Τραβώ γραμμή στην εκκλησιά να ξεχαστεί ο πόνος
του χωρισμού και γρήγορα νιώθω να μαστουρώνω

Ο παπα-Αντώνης άρχισε τον πλάγιο τον πρώτο
και ο Γερμανός ο μοναχός του απάντησε με τρόπο

Μην τον τραβάς πολύ παπά τον πλάγιο τον πρώτο
γιατί θα 'ρθουν οι άγιοι, θα θέλουν κα’να κόλπο

Και χασισάκι πού να βρεις, ψες βράδυ το 'πιαμε όλο
κι αν δεν τους φχαριστήσουμε θα μας ζητάν τον (θρόνο;)

Με τα τραγούδια τους ψαλμούς ξεχάστηκε ο πόνος
και με μια νόστιμη μικρή τραβιέμαι τώρα ο δόλιος, ωχ, ωχ, ωχ!

Παρεμπιπτώντος ο Τσιτσάνης στη λιτανεία του μάγκα κάνει σαρδάμ και στην επανάληψη λέει “και ξεκινώ βρε μάγκες μου να πάω στον άγιο Μαύρο”!

Η «Προσευχή του μάγκα» είναι άγνωστου δημιουργού, αδέσποτο.(*)

Η «Λιτανεία του μάγκα» είναι του Τσιτσάνη και οι στίχοι και η μουσική.
Δημιουργία του ΄42 - ΄43, κυκλοφόρησε σε δίσκο το ΄76 στη Νέα Υόρκη με τον Απόστολο Νικολαΐδη, ενώ με τον Τσιτσάνη ηχογραφήθηκε το ΄83.
Στον Άγιο Μάμα, (που λέει στους στίχους) στη Χαλκιδική, βρέθηκε ο Τσιτσάνης το ΄42 με τη μεγάλη πείνα

  • Μιμήσεις ή δάνεια συναντάμε σε πολλούς στίχους τραγουδιών.