Βρε παιδιά γιατί να παίρνει τέτοια τροπή το θέμα!
Σας αρέσουν οι πρόβες; η μελέτη; Θέλετε αυτό που ήδη ξέρετε να το συντονίσετε προκειμένου να έχει νόημα σαν γνώση;
αν ναι έχει καλώς! αν όχι ε δεν θα χαλάσει κι ο κόσμος!
δεν έχει σημασία αν είμαστε αρχάριοι ή δεξιοτέχνες ή καλλίφωνοι. Αυτό που λέω αφορά όλη τη “γκαμα” των ερασιτεχνών μουσικών.
το ότι προσφέρομαι να βοηθήσω προκύπτει και απο δική μου προσωπική ανάγκη. Γουστάρω πως να το κάνουμε. Και προς αποφυγήν παρεξήγησης ούτε δάσκαλος είμαι ούτε ανώτερος κανενός…
Μάλλον εμένα εννοείς σωστά;
Λοιπόν, εγώ θα μιλήσω κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια.
Είμαι επαγγελματίας μουσικός (σύμφωνα και με την εφορία:) ) και παίζω όπου υπάρχει μεροκάματο είτε σε μαγαζί, είτε σε συναυλία ή σε πανηγύρια. Εκεί παίζω πολύ μετρημένα. Ότι έχει ο δίσκος. Είμαι σε δουλειά και παίζω όπως μου ζητήσουν.
Όταν βρεθώ με παρέα, όμως, σε κανένα σπίτι ή ταβερνάκι και μερακλωθώ, τότε δεν βάζω όρια στο παίξιμο. Παίζω όπως μου έρθει. Όχι απαραίτητα καλύτερα, αλλά πιο ελεύθερα χωρίς άγχος για λάθη.
Στην πρώτη περίπτωση είμαι επαγγελματίας ενώ στην δεύτερη ερασιτέχνης=εραστής της τέχνης.
Στην πρώτη περίπτωση το ηχητικό αποτέλεσμα είναι καλύτερο, στη δεύτερη είναι το κέφι.
εγώ τι διαφορετικό λέω βρε Δημήτρη; Δεν θέλω να μεταφέρω το πάλκο στη ταβέρνα.
Τέλος πάντων επειδή το κούρασα πολύ το θέμα προτιμώ να το τελειώσω εδώ.:257:
Αρκεί ο εραστής της τέχνης να μην είναι τόσο έκφυλος, που να της μπιιιίπ τη μάνα. Πράγμα που συμβαίνει ενίοτε με τους ερασιτέχνες συμπεριλαμβανομένου και εμού της ίδιας (συγνώμη κιόλας:106:). Και αυτό έχω καταλάβει πως προσπαθεί εδώ και τρεις μέρες, με κάπως πιο κομψό φυσικά τρόπο, να μας πει ο κ. Μαυρος . Σας ευχαριστώ λοιπόν, που με τόση επιμονή προσπαθήσατε να μας δείξετε την αξία της πειθαρχίας και της στράτευσης στη τέχνη. Συχνά όμως ξεχνάμε πως τα αγαθά κόποις κτώνται. Και τέλος αυτό το ταλαίπωρο “μεράκι” που τόσο αναφέρθηκε σ’ αυτή τη κουβέντα, ας μη ξεχνάμε πως κι αυτό ένα πνευματικό αγαθό είναι και πως αξίζει λίγο κόπο παραπάνω, προκειμένου να εκφραστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο:088:
Σαφως…τα αγαθα κοποις κτωνται.
Πρεπει ο καθενας μας να προσπαθει να γινει καλυτερος αφιερωνοντας χρονο…ποολυ χρονο με το οργανακι του!(το μουσικο:019:)…πρεπει να παιξει ωρες με αλλα ατομα για να κερδισει το συντονισμο.
Οπως υποστηριζω οτι καθενας εχει δικαιωμα να παιξει και να τραγουδησει σαν μερακλης και ερασιτεχνης(εραστης της τεχνης λοιπον),υποστηριζω οτι ο καθενας πρεπει να εχει και λιγη αυτογνωσια.
Μονο μεσω της αυτογνωσιας γινεσαι καλυτερος.Εκτος βεβαια και αν, οντας μερακλης και κορακας…σε αυτο το σταδιο επιθυμεις να παραμεινεις…τοτε μιλαμε για προσωπικο στυλ:019:
Υγ-Το εχω ξαναπεταξει εδω μεσα μα τπτ…κανα ατομο απο Κερκυρα για καμια προβα;…(Ετσι να γουσταρουμε ρε γμτ)
Γειά χαρά και Καλό Χειμώνα σε όλο τα μέλη!
(Αυτό είναι το πρώτο μου ποστ μετά τις μέρες απραξίας και χαλάρωσης)
Παρακολουθώ από την αρχή το θέμα, και αναρωτήθηκα το εξής: Αν τα άτομα που τυχαίνει και συναντιώνται, κάθονται και κάνουν πρόβες από πριν τότε πλέον δεν μιλάμε για μαζώξεις της μίας στο τόσο μεταξύ μερακλήδων φίλων αλλά θα μιλάμε ξεκάθαρα για πρόβες μια ερασιτεχνικής κομπανίας.
Φυσικά και το αποτέλεσμα θα είναι καλύτερο, αφού με την συνεχή τριβή θα υπάρχει κάποιο πιο γερό δέσιμο των μουσικών.
Όμως, από την δική μου οπτική αυτό είναι κάτι άλλο και ξεφεύγει από την έννοια της μάζωξης, τουλάχιστον έτσι όπως αυτή έχει οριστεί μέσα σε αυτό το φόρουμ. Και πιστεύω ότι η συνάντηση χάνει και την γλύκα της έτσι.
Τελικά δεν το βάζεις κάτω με τίποτα έτσι;; :044: Μήπως να το ξαναγυρίσεις σε καμία Παλαία ή σε καμία Καποδίστριας; :78::78:
Φιλε δεν ημουν ποτε σε φιλαρμονικη:079::019:…δεν προκειται ποτε να παω.
Δεν το βαζω κατω με τιποτα,καπου θα τυχει να μπει κανας συντοπιτης…ρε που θα παει;
Ρεμπετικο/παραδοσιακο(εκτος κερκυραιικου:019:)…μεχρι το τελος!!!
Που θα παει…θα μου κατσει(ασε που κολλησε και η ερευνα κ εχω απελπιστει…ε δε θα πεθανω κιολας)
ΜΑ ΕΛΑ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΝΑ ΤΗ ΒΡΟΥΜΕ!!!:127:
Προς Συντονιστες … ενταυθα …
κλειδωστε το , κλειδωστε το
στο πυρ βρε παραδοστε το
γιατι αν δε τα βρουνε
θα μαλλιοτραβηχτουνε …
τρεις σελιδουλες γεμισαν
με κρινα και με ροδα
και ολοι να `στε σιγουροι
πως ειναι μονο … η προβα …:092:
Βρε μανταμ-Πελαγια μου
σαν απο μηχανης θεος
μπαινεις στο τοπικ και ζητας
να κλεισει απο’δω και μπρος.
Τρεις μερες τα μιλησαμε
γεμισαμε σελιδες
θαρρω πως μπηκες βιαστικη
και ουτε μια δεν ειδες.
Θεμα ποτε δεν τεθηκε
να μαλλιοτραβηχτουμε
θα στησουμε συναντηση
στην προβα να τα βρουμε.
Οποιος μερακι και νταλγκα
εχει,ας βγει να παιξει
μα αν σκουζει ωσαν κορακας
να δω ποιος θα αντεξει
Γι’αυτο λοιπον συντονισμος
και λιγη αυτογνωσια
στα φαλτσα και στα ακυρα
να’χουμε ανοσια!!!
υγ-μπα σε καλο σου τι με εναπνευσες βραδυατικα:019:
:109:… εχεις ταλεντο μπαγασα , αιντε να μετακομισεις στη σελιδα των ποιητων …:110:
BLEKOS , ο μεταμεσονυκτιος …:088:
Δηλ. για να καταλάβω αν σε κάποια μάζωξη μελών του φόρουμ δούμε μια παρέα να παίζει προβαρισμένα και με φροντίδα θα χάσει τη γλύκα της η συνάντηση; Θα …ξεφύγει η έννοια της μάζωξης;:091:
Τώρα σε ό,τι αφορά την ερασιτεχνική κομπανία αυτό δεν πρέπει νάναι το ζητούμενο των ερασιτεχνών; Γιατί ξεκινάμε και μαθαίνουμε λαικά μουσικά όργανα; Πoιό είναι το νόημα αν δεν καταλήξουμε σε φίλικές ερασιτεχνικές ομάδες; Δεν πρέπει να προσδοκούμε σε μουσικό αποτέλεσμα που νάχει αρχή μέση και τέλος; Τo μεράκι μας εκεί δεν πρέπει να μας οδηγήσει;:256:
Eγω ξεκινησα να μαθαινω επειδη ηθελα να μαθω να παιζω τα τραγουδια που αγαπω και να βγαλω και δικα μου.
Οι προβες εχουν βελτιωτικο χαρακτηρα…πας ενα βημα παραπερα.
Περυσι ειχε τυχει να ερθει στο νησι ενα φιλαρακι που παιζει κιθαρα,χωρις να κανουμε καμια προβα παιξαμε τραγουδια που ξεραμε και οι δυο πολυ ομορφα(το ειπαν κι αλλοι:127:),λαθη πολυ ελαχιστα.
Μα και παραδειγμα,ξερω καλα και ξερεις καλα το “μαυρα ματια μαυρα φρυδια” πως γινεται αν δοκιμασουμε να το παιξουμε παρεα να ειμαστε αλλου εγω αλλου εσυ;…οπου εχουμε παιξει ανοργανωτα με φιλαρακια,το 70% των συναντησεων ηταν επιτυχιες,και δεν εννοω απο πλευρας διασκεδασης αλλα στο ποσο καλα παιξαμε τα τραγουδια.
Πιθανοτατα να ειναι και θεμα χημειας.Το χειμωνα καναμε προβες με ενα αλλο φιλαρακι αλλα ποτε δε φτασαμε το επιπεδο της περσινης απροβαριστης βραδυας…γιατι;
Υγ-Νονα(Πελαγια)…ευχαριστω για τα κομπλιμεντα και το ονομα που μου εδωσες:)
Το " μαύρα μάτια μαύρα φρύδια" απο τεχνικής πλευράς είναι εύκολο γιατί είναι απλή μελωδία και έχει μόνο δύο ακόρντα. (απο αισθητικής πλευράς φυσικά όλα είναι δύσκολα).
Αν προσπαθήσεις όμως να παίξεις Τσιτσάνη ή Μητσάκη απροβάριστα ( που εκεί τα πράγματα γίνονται σκούρα) έλα μετά να μου πεις τα αποτελέσματα και κατά πόσον μπορείς να τα ξεχωρίσεις απ’ την …“ηχορύπανση”…
Δεν είναι έτσι φίλε μου Δημήτρη. Η ερασιτεχνική μουσική δεν γίνεται να παιχτεί χωρίς κόπο…:108:
Eχμ…:043:…δεν αντιλεγω,καθως ουτε Τσιτσανη ουτε Μητσακη παιξαμε,σιγουρα στηριχτηκαμε σε πιο απλα τραγουδια(το “μαυρα ματια μαυρα φρυδια” ηταν ενα τυχαιο παραδειγμα).
Τωρα οσον αφορα Μητσακη και Τσιτσανη που να τους παιξεις σε ενα μπαγλαμαδακι:019:
…λιιιιγα πραγματα.
Οχι μονο η μουσικη,ο,τι κι αν κανεις απαιτει καποιον κοπο…μα ο,τι κι αν κανεις.
(Μα δεν υπαρχει και κανας “αδικιωρισμενος” στο νησι να ανεβουμε επιπεδο!!!)
Ως συνηθως η αληθεια ειναι καπου στη μεση…
Δεν ειπαμε να παιζουμε και τελειως στα κουτουρου, ξεκουρδιστοι, σε αλλο τονο κλπ αλλα ουτε και να εχουμε κανει 10 προβες πριν βγαλουμε την κιθαρα με καμια παρεα.
Οπως επισης δεν ειναι ωραιο μεν να φωναζουν ολοι ασχετα οταν καποιοι παιζουν, αλλα δε μπορεις και να απαιτησεις να καθονται ολοι στη μουγκα για οση ωρα παιζεις.
Μάλλον ορίζουμε διαφορετικά την έννοια της μάζωξης. Προσωπικά, αυτό που εννοώ είναι ο αυθορμητισμός. Αν έχουν γίνει 5-10 πρόβες δεν είναι κάτι αυθόρμητο (εννοείται βέβαια ότι θα είναι καλύτερο το αποτέλεσμα). Όμως, δεν είναι 10 φίλοι/γνωστοί οι οποίοι είπαν να μαζευτούν και έριξαν και 2-3 πενιές. Η πρόβα έχει γίνει αυτοσκοπός και ως γνωστόν όταν κάτι δεν είναι και τόσο αυθόρμητο ψιλοχάνει και την γλύκα του.
Δεν σου λέω να πας να παίξεις συναυλία έτσι, αλλά μιλάω για παρεϊστικη ατμόσφαιρα. Και συνεχίζω να μην καταλαβαίνω την έννοια της πρόβας.
Δηλ. μου λές το εξής:
έλα εδώ ρε Μήτσο, θα κάτσουμε θα κάνουμε πρόβες 80 τραγούδια για να τα παίζουμε -καλά- όταν μαζευόμαστε με φίλους;;
Συγνώμη, αλλά προσωπικά προτιμώ να πώ:
Μήτσο, πάμε για ούζα, φέρνουμε τα όργανα και ο καθένας παίζει ό,τι ξέρει καλύτερα…και ο άλλος (ή οι άλλοι) αν μπορούν ακολουθούν, αν όχι μόλις έρθει η σειρά τους (ή όποτε τους κάτσει) παίζουν αυτοί ό,τι ξέρουν καλύτερα και οι υπόλοιποι ακολουθούμε αν μπορούμε ή απλώς τραγούδάμε (και πίνουμε και τα ούζα! :102: )
Αυτό για μένα είναι (αυθόρμητη) μάζωξη. Το άλλο μου ακούγεται πιο πολύ σαν:
Παιδιά, πάμε σήμερα να μαζευτούμε εκεί…θα έρθει και ο Μήτσος με την κομπανία του να μας παίξουν…
Με αυτό τον τρόπο οι εκτός “κομπανίας Μήτσου” θα ντραπούν να πιάσουν κανένα όργανο (εκτός κι αν είναι τέλειοι).
Αυτά είχα να πώ. Καλή συνέχεια στο τόπικ.
Υ.Γ.: Σόρρυ για την περιγραφικότητα του μηνύματος, μα είδα ότι αλλιώς δεν γίνομαι κατανοητός.
Η εκ των προτέρων συννενόηση δεν καταργεί τον αυθορμητισμό. Αντίθετα μπορώ να πώ.
Οταν αισθάνεσαι σιγουριά για ένα μουσικό κομμάτι σου βγαίνουν πράγματα τα όποία είναι τόσο στιγμιαία που δεν θα μπορείς να πιστέψεις ούτε εσύ ο ίδιος.
Τώρα για να γίνω περισσότερο σαφής.
Δεν καταργώ το δικαίωμα του να παίξει κάποιος έτσι αυθόρμητα χωρίς νάχει προηγηθεί πρόβα. Ας συνυπάρχουν και οι δύο εκδοχές. Τώρα το αν θα…“ντραπούν” οι “απροβάριστοι”
απ’ την “πρόοδο” των προβαρισμένων αυτό φίλε Φώτη πρέπει νάναι δικό τους πρόβλημα…
:246:
Ρε παιδιά οι παρέες δεν μαζεύονται μια φορά τον χρόνο και φυσικά δεν χρειάζονται πρόβες για να παίξουν. Συναντήσεις χρειάζονται. Όσες πιο πολλές γίνονται τόσο πιο καλό θα είναι το αποτέλεσμα…Μήπως και εμείς έτσι δεν μάθαμε να παίζουμε.;
Φίλε μου Μήτσο στην ταβέρνα " Τομπουρλίκα" στη Θεσσαλονίκη ( που ξέρεις ότι επισκέπτομαι συχνά) έχω δει ερασιτέχνες που έμαθαν κιθάρα απ΄ τον Δημήτρη (κιθαρίστας ) ο οποίος πολλές φορές προθυμοποιήθηκε να τους βάλει " σε τάξη".
ένας απ’ αυτούς είναι ο Πάνος Ξανθόπουλος που τώρα πια είναι επαγγελματίας. Δεν νομίζω να έμαθαν μόνο απ΄ τις μαζώξεις. Στον εκεί ερασιτεχνικό περίγυρο υπάρχουν φιλικές σπιτικές συναντήσεις όπου πίνοντας καφεδάκι ή ουζάκι πιάνουν τα όργανα και μελετούν τα τραγούδια. Οταν λοιπόν μιλάω για πρόβες δεν εννοώ τις δικές μας …" τις άχαρες" πριν απο μία “αρπαχτή”. Προσπαθώ απλά να πω πως η συνάντηση δύο φίλων ερασιεχνών στο σπίτι και η μελέτη των τράγουδιών είναι παράγοντας καθοριστικής σημασίας…
οι επαγγελματιες(αυτοι που πληρωνονται γι αυτο που κανουν και εδω μιλαμε για οργανοπαιχτες)εχουν ευθυνη γιατι αυτο που αποδιδουν πρεπει να φτανει στο επιπεδο του αυθεντικου τραγουδιου,οι ερασιτεχνες που κανουν και αλλη δουλεια μαθαινουν απο τα λαθη τους ρωτανε να μαθουν και δεν τρεχει τιποτα και στη τελικη