Παιδιά ψάχνω απεγνωσμένα να βρω κάποια εκτέλεση του κομματιού “Να τι βγάζει ο κάθε τόπος” του Ροβερτάκη που λέει στους στίχους
Ο Περαίας βγάζει εργάτες
η Αθήνα αριστοκράτες
το Κολωνάκι τους λιμοκοντόρους
και οι Τζιτζιφιές τους Σαλταδόρους…κτλ
Ποιός μπορεί να μου προτείνει κάποιο cd που να το έχει ?
Φιλε babis το τραγουδι δεν υπαρχει προς το παρον σε κανενα cd απο τα ηδη κυκλοφορουντα. Εγω το εχω σε ‘‘εκδοση’’ mp3 στον σκληρο δισκο αλλα οπως ξερεις δεν γινεται ανταλλαγη αρχειων στην σελιδα, οποτε…
Μπάμπη δες εδώ το νούμερο 7 (Να τι βγαίνει από κει).
Μάλλον είναι παραλλαγή του τραγουδιού που ψάχνεις, αλλά ίσως σου κάνει.
Μπάμπη, μήπως να έψαχνες το τραγούδι που αναζητάς με τον τίτλο: “Να τι βγαίνει από εκεί” ή “Προϊόντα προς εξαγωγή”;
Έχω την εντύπωση πως κυκλοφόρησε σε cd μαζί με άλλα του Ροβερτάκη, με τη Σωτηρία Μπέλλου.
Με πρόλαβε ο Μάνος! 
Βρήκα αυτή την εκτελεση με Μαριώ και Τζώρτζη… εν τω μεταξύ ανακάλυψα στο αρχείο μου ότι το έχω σε α’ εκτέλεση σε κασέτα, από εκπομπή της Σ. Μιχαλίτση με κακό ήχο…
Σας ευχαριστώ όλους
Το τραγούδι σύμφωνα με την ετικέτα του δίσκου είναι στο όνομα του Μάρκου.
Το τραγούδι είχε κυκλοφορήσει το 1977 ως “προϊόντα προς εξαγωγή” σε δίσκο LP του Σπύρου Ζαγοραίου με τίτλο “Μια αμαρτία μου παλιά απόψε ξαναγύρισε”. Το θυμάμαι που το έπαιζε το ράδιο σε διαφημιστικές εκπομπές εταιριών δίσκων (πάνιβαρ στην περίπτωση αυτή), συνήθως τις Κυριακές, στα ημίχρονα ποδοσφαιρικών αγώνων.
ΠΑΝαγιώτης Ιωάννου ΒΑΡδουλάκης, με τ’ όνομα! Και, Γιάννης και Νούλη Βαρδουλάκη στα μικρόφωνα. Και έκο (-ο -ο – ο) στο φούλ στις διαφημήσεις! Εκπομπάρα!
Σε κείνες τις εκπομπές ακούγαμε και το “τα πλοία πεθαίνουν στα λιμάνια” με τον Πόλυ Κερμανίδη. Δεν θυμάμαι αν λέγανε τις σχετικές πληροφορίες στις εκπομπές εκείνες (και να τις λέγανε δηλαδή, ήμουν μικρός για να τις αξιολογήσω) αλλά όταν, μετά από πολλά χρόνια, συνειδητοποίησα ότι ήταν του Γιώργου Μητσάκη παραξενεύτηκα.
Εγώ να δεις πόσο παραξενεύτηκα όταν δούλευα στη Λύρα, που κάποια μέρα μπήκε κάποιος που το έπαιζε πενηντάρης, με μπλέ σηθρού πουκάμισο, κόκκινο κασκόλ, φωσφοριζέ κομπολόι, μπριγιαντίνη στα ανύπαρκτα μαλλιά, φουλάρι στο λαιμό κλπ κλπ. και έπιασε “πονηρή” κουβέντα με τις δύο (ωραιότατες!) γραμματικιές του Πατσιφά. Έχω ήδη πει ότι όταν (περίπου την ίδιαν εποχή, λίγο πριν) είχα πάει να ακούσω επιτέλους μια φορά live τον Τσιτσάνη στο Χάραμα, ελάχιστα λεπτά μετά την εμφάνισή του με έπιασαν τα κλάμματα (κυριολεκτικά), πλήρωσα και έφυγα. Με τον Μητσάκη όχι, δεν μου ήρθαν κλάμματα. Κούνησα νοητά, να μην φαίνεται, το κεφάλι και εξαφανίστηκα, μην τύχει και κάποια απ’ τις κοπέλες θελήσει να με συστήσει (ήμουν καινούργιος στο γραφείο).
