Το εν λόγω βιβλίο παρουσιάστηκε τις τελευταίες ημέρες. Το έχει διαβάσει κάποιος;
Στην παρουσίαση αναφέρθηκε ότι:
“Το προπολεμικό έργο των τριών πρώτων προσώπων αποτελεί και το αντικείμενο μελέτης της παρούσας έκδοσης.”
Και
“Ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε στη λεπτομερή καταγραφή της μελωδίας του μπουζουκιού (ή του μπαγλαμά στην περίπτωση του Μπάτη) και στη σε βάθος μουσικολογική και στιχουργική ανάλυση των τραγουδιών, με ειδική αναφορά στον τρόπο παιξίματος, τα ντουζένια και την ερμηνευτική-εκτελεστική τεχνική. Τέλος, παρατίθεται η συγκριτική μελέτη των τριών και τα συμπεράσματα της έρευνας.”
Αν κάποιος έχει διαβάσει τη μελέτη μπορεί να μας παραθέσει την άποψή του;
Γνωρίζει κανείς εδώ τον συγγραφέα Βαγγέλη Πετρινιώτη;
Νεαρό παιδί, δεν έχει τριανταρίσει. Μουσικός, παίζει μπουζούκι και τραγουδάει σ’ ένα μίννμαλ σχήμα (2 άτομα, μπουζούκι-κιθάρα) με έμφαση στο προπολεμικό πειραιώτικο. Δάσκαλος σε μουσικά σχολεία. Το βιβλίο είναι η διπλωματική του (μάστερ δηλαδή) από το Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Παν/μίου Μακεδονίας. Υπάρχει ονλάιν. Κατά κανόνα όταν ένα μάστερ ή διδακτορικό εκδίδεται σε βιβλίο, είναι πάντα ξαναδουλεμένο, ώστε τα σημεία που υπάρχουν επειδή αποτελούν απαραίτητη τυπική προϋπόθεση για την απόκτηση του ακαδημαϊκού τίτλου να προσαρμοστούν στις λιγότερο εξειδικευμένες ανάγκες μιας έκδοσης για το γενικό κοινό.
Παρά ταύτα, συνήθως όταν κανείς το εκδίδει παύει να το διαθέτει και δωρεάν στην ψηφιακή και αρχική του μορφή, για προφανείς εμπορικούς λόγους. Εδώ, προς τιμήν του, δεν το έκανε.
Θα το διαβάσουμε με ενδιαφέρον. Μία ένσταση έχω ήδη, που όμως θα αναιρεθεί αν στο βιβλίο (το τυπωμένο) έχουν ήδη δοθεί οι κατάλληλες εξηγήσεις: Η επέμβαση στην πασίγνωστη φωτογραφία της Τετράδος, ώστε να αφαιρεθεί ο τέταρτος της παρέας, σωστό θα ήταν να αναφερθεί, με παράθεση και της αρχικής φωτογραφίας, προαιρετικά και άλλης μίας με ολόκληρη την «αφίσα» του «ρομαντικού μπάρ».
Από τα βίντεο που είδα ψάχνοντας για άλλο πράγμα (για το βιβλίο), μ’ άρεσε πολύ αυτός ο μουσικός, και όλο μαζί το ντουέτο με την εξαιρετική Δέσποινα Ψαθά. Αν μάθω ότι παίζουν στα μέρη μου, θα τρέξω.
Η εργασία όμως με απογοήτευσε. Τη βρίσκω αφελή, σχεδόν σχολική αν εξαιρέσουμε την έκταση. Συλλογή πληροφοριών από τις εντελώς προφανείς πηγές, χωρίς εμβάθυνση και ουσιαστικά χωρίς συμπεράσματα, με μόνο καινούργιο στοιχείο την ανάλυση των παιξιμάτων (η οποία δίνει ενδιαφέρουσες πληροφορίες βέβαια, αλλά όχι επιστημονκές, από μόνες τους τουλάχιστον, όπως θα περίμενε κανείς από ένα μάστερ).
Ο κλασικός τρόπος αναφοράς σε τέτοιες περιπτώσεις είναι: «[τίτλος κανονικής φωτογραφίας] (λεπτομέρεια)», π.χ. «Τετράς η ξακουστή του Πειραιώς», προέλευση Πετρόπουλος ή οτιδήποτε (λεπτομέρεια)». Δεν έχει σημασία αν το τμήμα που αναπαράγεις δεν είναι ακριβώς λεπτομέρεια αλλά κεντρικότατο, έτσι λέγεται. Υποθέτω πως θα το αναφέρει εκεί που λέει «εικόνα εξωφύλλου». Δεν υπάρχει υποχρέωση να πεις ή να δείξεις και την ολόκληρη.
Τώρα, γιατί την έκοψε; Ε, προφανές είναι. Αν κράταγε και τον Στράτο θα ήταν ένα έμμεσο ψέμα - τι μας τον μοστράρεις αφού δε μιλάς γι’ αυτόν μέσα;
Καλησπέρα σας,
Ως συγγραφέας του βιβλίου θα ήθελα να παραθέσω κάποια στοιχεία στην συζήτησή σας. Το βιβλίο είναι η εργασία μου στο μεταπτυχιακό Ελληνικός Λαϊκός Μουσικός Πολιτισμός με ειδίκευση στο τρίχορδο μπουζούκι, του τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης. Το βιβλίο όπως αναφέρεται και στο εξώφυλλό του αποτελεί μουσικολογική μελέτη πάνω στο προπολεμικό έργο των τριών συνθετών. Όπως λοιπόν όλες οι έρευνες μεταπτυχιακού επιπέδου, έχουμε πρωτότυπη έρευνα με αναλυτική καταγραφή της ερμηνείας του μπουζουκιού, των κουρδισμάτων και όλων των τεχνικών χαρακτηριστικών. Αυτό αποτελεί και το κύριο μέρος του βιβλίου με λεπτομερή καταγραφή της μελωδίας του μπουζουκιού και του μπαγλαμά (στην περίπτωση Μπάτη). Από την μουσικολογική ανάλυση λοιπόν προκύπτουν τα αντίστοιχα συμπεράσματα και η συγκριτική των τριών. Το πρώτο κεφάλαιο για το κοινωνιολογικό πλαίσιο και τα βιογραφικά στοιχεία των τριών συνθετών προκύπτουν από βιβλιογραφική επισκόπηση και φέρουν συμπληρωματικό χαρακτήρα στην μουσικολογική έρευνα. Απορώ για το σχόλιο περί σχεδόν σχολικής έρευνας, μιας και αυτό πέρα από εμένα προσβάλει το ίδιο το τμήμα και τους υπεύθυνους καθηγητές. Καλή ανάγνωση!
Δεν είχα δει το ποστάρισμα του Παντελή για την εργασία σου και δεν την έχω διαβάσει.
Πρόχειρα και βιαστικά, τώρα, έριξα μία γρήγορη ματιά στις 15 πρώτες σελίδες της εργασίας σου και στην σελίδα 13, στην δισκογραφία του Δελιά, χρεώνεις το τραγούδι “Ο Νίκος ο Τρελάκιας” στο 1933 (!!!), όταν γνωρίζουμε ότι ο Δελιάς πριν το 1935 δεν είχε προσωπική δισκογραφία. Δεν το είδαν οι επιμελητές, ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει;
Να συμπληρώσω, ότι στην άλλη πλευρά του δίσκου είναι ο “Πόνος του πρεζάκια” που τον χρονολογείς στο 1936. Δεν γίνεται το ένα τραγούδι, που έπεται κατά ένα νούμερο ηχογράφησης, να ηχογραφείται το 1933 και το άλλο το 1936.
Εδώ, τίθεται ένα θέμα σημαντικό, ότι στην Ελλάδα η έρευνα για το ρεμπέτικο εξελίσσεται σε δύο παράλληλους άνισους κόσμους: των κόσμο των φοιτητών/καθηγητών και τον κόσμο των συλλεκτών/μελετητών. Ενδιαφέρον είναι ότι αυτοί οι δύο κόσμοι δεν επικοινωνούν σχεδόν ποτέ, ή ελάχιστα…
Η εμφάνιση, τα τελευταία χρόνια, νέων ανθρώπων -όπως εσύ- που γεφυρώνουν τους δύο χώρους των θεωρητικών μουσικολόγων και των μάχιμων μουσικών είναι μια εξαιρετικά ευχάριστη εξέλιξη, την οποία παρακολουθώ με ενδιαφέρον. Η παρουσία τους, επιπλέον, και στο φόρουμ είναι μεγάλη χαρά για τα υπόλοιπα μέλη.
Το παραπάνω σχόλιο ήταν δικό μου. Πράγματι, το είχα σκεφτεί κι εγώ ότι έτσι όπως το θέτω η ευθύνη πέφτει και στο Τμήμα. Το να εξηγήσω αναλυτικότερα τι εννοούσα θα ήταν ίσως λίγο κουραστικό για τους αναγνώστες του φόρουμ, οπότε προτείνω, αν σ’ ενδιαφέρει, να επικοινωνήσουμε προσωπικά. Σε προειδοποιώ όμως ότι θα σου ζητήσω λίγη πίστωση χρόνου, γιατί οι εντυπώσεις μου δεν είναι πια τόσο φρέσκες και θα χρειαστεί να το ξαναδιαβάσω.
Αν θέλεις, στείλε μου πμ να ανταλλάξουμε μέιλ.
(Πάντως, τις λεπτομέρειες που ανέφεραν άλλοι σχολιαστές σχετικά με χρονολογίες κλπ. δεν τις είχα ολωσδιόλου παρατηρήσει, και δεν αναφερόμουν σ’ αυτές.)
Καλησπέρα και πάλι παιδιά,
Αρχικά, το βιβλίο σε σχέση με την εργασία έχει διορθώσεις και αλλαγές. Επίσης, γίνεται αναφορά στην σύγχυση που επικρατεί μεταξύ των πηγών, σε κάποια βιογραφικά και δισκογραφικά στοιχεία. Αφού κάποιος μελετήσει το σύνολο του βιβλίου που εκδόθηκε και έχει παρατηρήσεις, με μεγάλη μου χαρά να τις αποστείλει στο vangelispetriniotis@gmail.com Φιλικά πάντα Pepe, δεν νομίζω ότι ανήκω μόνο στο θεωρητικό χώρο, μιας και η ειδικότητα μου ήδη από τη σχολή ήταν στην ερμηνεία και εκτέλεση του τριχορδου., ενώ τα τελευταία χρόνια εμφανίζομαι σε φεστιβάλ και μαγαζιά σε Ελλάδα και Κύπρο, έχοντας και ένα προσωπικό δίσκο με όργανο αναφοράς το τριχορδο, το οποίο μπορείτε να βρείτε στον Ιανό. Αυτά τα αναφέρω προφανώς καλοπροαίρετα για όσους τυγχάνει να μην με γνωρίζουν. Συγνώμη για το κατεβατό, ό,τι θέλετε μην διστάσετε να μου στείλετε στο email μου. Καλή συνέχεια!
Το βιβλίο που αναφέρεται στο θέμα αυτό, είναι αποτέλεσμα της διπλωματικής εργασίας του κ. Πετρινιώτη, μετά από εμπλουτισμό και διορθώσεις. Κάποιες από τις απόψεις που κατατίθενται εδώ, αναφέρονται στην αρχική εργασία και πιθανά να μην αντιπροσωπεύουν το περιεχόμενο του βιβλίου.
Είναι αυτό το βιβλίο με την μονταρισμένη φωτο ?
πρέπει να “πιέσουμε” τον συγγραφέα περί μη παραποίησης στοιχείων .
θα μπορούσε να βάλει τα σκίτσα των .
Έμαθα ότι πολύ σύντομα θα βγει Β’ έκδοση με διορθώσεις, αλλαγές και εμπλουτισμό, οπότε σύντομα θα μπορούμε να συζητήσουμε ξανά το θέμα πληρέστερα με πιο σωστό υλικό
