Ένα μπουζουκάκι του Αναστάσιου Σταθόπουλου, 105 ετών, σε πολύ καλή -θα έλεγα- κατάσταση για την ηλικία του, μόλις έφτασε στα χέρια μου μετά από πολύ πολύ μεγάλη προσπάθεια. Το μπουζούκι ήρθε στην Ελλάδα από πρώτης γενιάς μετανάστη που επέστρεψε και βρισκόταν στα χέρια της οικογένειάς του μέχρι σήμερα…
Δείγμα Τέχνης μιας άλλης εποχής, το βαστάς στα χέρια και η συγκίνηση είναι απερίγραπτη.
Το ρεμπέτικο της Αμερικής, οι εκεί Έλληνες μετανάστες, είχαν -όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι- στη φωνή τους και στα χέρια τους νόστο και παράλληλα το δέος και την ελευθερία που αισθάνεται κανείς μακρυά από τα στεγανά της Πατρίδας και αυτό το εκπέμπουν (ακόμα και σε όσους Πατρίδα είναι τα παιδικά τους χρόνια…).
Ξεκινά σήμερα ένα νέο ταξίδι στο χρόνο τόσο για αυτό, όσο και για μένα.
Υ.Γ. Η ομοιότητά του με το μπουζούκι του Γρηγόρη Σπ. που επισκεύασε ο Νίκος ο Φρονιμόπουλος είναι εκπληκτική, σαν αδερφάκια είναι και προφανώς θα υπάρχουν και άλλα πολλά τέτοια.Μακάρι να βρεθούν και να διασωθούν.
αυτό είναι δώρο γενεθλίων, όχι παίζουμε!!!
μπάμπη μου καλορίζικο, χαίρομαι πολύ που το όργανο βρέθηκε σε τόσο καλά χέρια. έχει να σου μάθει πολλά, τέτοια όργανα σου αλλάζουν την αντίληψη πάνω στην οργανοποιία, τον ήχο, και το παίξιμο.
Καλορίζικο Μπάμπη και καλόπαιχτο! Αναμένουμε και ακουστικό εννοείται …
Βλέπω κάποιες επιπλέον χαρακιές (για διαφορετικό αρμάτωμα) στον καβαλάρη ή με γελά η φωτογραφία;
Στον κάτω καβαλάρη υπάρχουν διάφορες χαρακιές, στον πάνω μόνο 6. Δεν ξέρω όμως εάν είναι ο αυθεντικός.
Η απόσταση μεταξύ των χορδών του κάθε ζεύγους είναι αρκετά μεγάλη, οπότε ίσως να μην είναι τοποθετημένες στις σωστές χαρακιές στον κάτω.
Γενικά θα το ψάξω για το τί αρμάτωμα είχε και τι αρμάτωμα θέλει.
Καλορίζικο Μπάμπη. Είμαι σίγουρος πως θα το ευχαριστηθείς το όργανο . Ευτυχώς έπεσε σε καλά χέρια. Χρόνια πολλά, και γω πέρσι στη γιορτή μου το απέκτησα!
αμάν καραντουζένι! γλυκός ήχος ακούγεται, αν και πλαδαρεύει λίγο στα χαμηλά. όταν επισκευαστεί ελπίζω να αντέχει να φτάσει στο ρε-σολ-λα και να δουλέψει καλύτερα. να το βαρέσεις και λίγο παραπάνω!
Καλορίζικο. Μπάμπη αν μπορείς να μας δώσεις διαστάσεις και μια φωτογραφία του κάτω καβαλάρη για να δούμε τις χαρακιές; Πάντως νομίζω ότι η μεγάλη διαφορά με το μπουζούκι του Γρηγόρη είναι η ροζέτα. Του Γρηγόρη είναι μια κλασική ροζέτα του Σταθόπουλου ενώ αυτή του Μπάμπη είναι ένα μικρό έργο τέχνης.