Φίλε Παντελή, αναμένουμε με ανυπομονησία να ανεβάσεις κάποιο βίντεο!
Η κουβέντα σχετικά με τις τιμές -ιδιαίτερα στους μπαγλαμάδες- έχει ξαναγίνει πολλές φορές.
Το συγκεκριμένο όργανο, είναι όργανο πολυτελείας. Σκάφος από δυσεύρετο ακριβό ξύλο ελεγχόμενης υλοτόμησης (στο site του λέει ότι το συγκεκριμένο ξύλο υλοτομήθηκε το 1947 και φέρει και πιστοποιητικό), ξύλα καλής ποιότητας (ελβετικό έλατο στο καπάκι είπε ο Παντελής, η ταστιέρα φαίνεται ότι είναι έβενος, τώρα για το μπράτσο δεν ξέρω - λογικά και τα κλειδιά θα είναι ανάλογης κατηγορίας) ανθρακονήματα, νέο καλούπι ανακλαστικού σχεδιασμού φτιαγμένο στον υπολογιστή, σκαλιστές δούγες, διακόσμηση (περίτεχνη ροζέτα, κλάρα στην κολαντζα), φύλλα χρυσού… εντάξει, προφανώς αυτό δεν είναι για όλους και προφανώς θα κοστίζει και ακριβά.
Ο Σπουρδαλάκης είναι τίμιος όσον αφορά τους φτηνούς μπαγλαμάδες που δεν είναι δικής του κατασκευής αλλά τους σετάρει και τους πουλάει, δεν είπε (τουλάχιστον όχι σε εμένα όταν τον είχα ρωτήσει) ότι τους φτιάχνει αυτός. Είναι δικαίωμα του κάθε μάστορα να διαλέγει σε τι κατηγορίες τιμών θέλει να φτιάχνει όργανα. Εφόσον επιλέγει να ασχολείται με μπαγλαμάδες μόνο άνω του χιλιάρικου, καλά κάνει αν πιστεύει ότι βγαίνει καλύτερα. Όποιος θέλει κάτι φτηνότερο μπορεί να απευθυνθεί αλλού, υπάρχουν αρκετοί μάστορες που ασχολούνται με μπαγλαμάδες από 300-1300.
Το αν η απόδοση τιμής-ποιότητας είναι η ανάλογη, είναι μια κουβέντα που περιέχει και υποκειμενικούς παράγοντες.
Πάντως, ως μικρό σχόλιο, νομίζω οποιοσδήποτε επιλέγει να διαθέσει χρήματα (ή καλύτερα να επενδύσει) σε ένα όργανο με τόσο σπάνιο κ ακριβό ξύλο, υποθέτω θα είναι σε θέση να εκτιμήσει το τελικό αποτέλεσμα του οργάνου - τουλάχιστον καλύτερα από εμένα ως Αντώνη.
δηλαδή μόνο τον ήχο θα συγκρίνεις ανάμεσα σε μια κονσόλα της behringer και μια της ssl; έτσι κι αλλιώς, περιμένεις να έχουν τον ίδιο;
δεν κατάλαβα τί εννοείς “εαν βγάζει ήχο κιθάρας”, έτσι σκέτο. η ποιότητα δεν σε ενδιαφέρει; εξάλλου τον πρώτο χρόνο, ακόμα και τα κινέζικα δουλεύουνε κουτσά στραβά…
Εσύ ο ίδιος είπες ότι έπαιξες μπαγλαμά και άκουγες μπουζούκι, αυτό λέω και εγώ.
Έχω παίξει μπαγλαμά και άκουσα μαντολίνο, έχω μια κιθάρα κινέζικη των 40 ευρώ αλλά ακούγετε σαν κιθάρα.
Η ποιότητα με ενδιαφέρει αλλά δεν μπορώ να σου πω ποιο όργανο είναι ποιοτικό και ποιο όχι , δεν έχω τις κατάλληλες γνώσεις που έχει ένας οργανοποιός, θα σου πω απλά την γνώμη μου, αλλά με σιγουριά μπορώ να σου πω για τον ήχο του .
Παρόλο που σ’ αυτό που θα πω χωράει πολύ νερό, γενικά θεωρώ ότι ποιότητα σ’ ένα όργανο που να την αναγνωρίζει μόνο ο οργανοποιός είναι κάτι που έχει χάσει το νόημα. Ο τελικός σκοπός είναι να αναγνωρίσει (έστω υποσυνείδητα) την ποιότητα ο ακροατής. Κάποια πράγματα που δεν τα πιάνει το αφτί του ανειδίκευτου ακροατή θα τα αναγνωρίσει βέβαια ο μουσικός, αλλά ήδη έχουμε αρχίσει να πλησιάζουμε το όριο της εκζήτησης.
(Στην ίδια λογική, κατά καιρούς ακούω «εμένα δε μ’ αρέσει ο τάδε μουσικός, αλλά δεν είμαι μουσικός, εσύ ξέρεις καλύτερα». Δεν ξέρω καλύτερα. Αν δε σ’ αρέσει, δε σ’ αρέσει! Για σένα παίζει (και για σένα), εσύ θα τον κρίνεις. Αν εγώ αναγνωρίζω στη μουσική του στοιχεία που με κάνουν να τον εκτιμώ, αλλά που δεν περνάνε σ’ εσένα, δώρον άδωρον. Μουσική που να αρέσει μόνο στους μουσικούς είναι αποτυχημένη. Κι αν ένας γιατρός θαυμάζει τον άλλο γιατρό που μου πέθανε τον ασθενή, τι να το κάνω;)
Αλλά, επαναλαμβάνω, αυτό είναι μια γενική και θεωρητική σκέψη που χωράει πολλές εξαιρέσεις.
Όλα μια κίνηση εντυπωσιασμού για το φιλοθεάμων κοινό, θυμάμαι ο Κατέλης και η παρέα του γέμιζαν νυχτερινά μαγαζιά και ο κόσμος δεν πήγαινε μόνο για σπάσει πλάκα, αλλά γούσταρε κιόλας τα τραγούδια του .
Μόνο ο μουσικός γνωρίζει από μουσική, οι υπόλοιποι έχουν απλά την άποψη τους που είναι σεβαστή αλλά δεν μπορείς να την πάρεις στα σοβαρά.
ανοίγουμε τελείως άλλη κουβέντα (μήπως μεταφερθούμε στο παλιό νήμα για τις τιμές των μπουζουκιών), αλλά θα πω δυο λόγια.
μπάμπη μου φαίνεται δεν κατάλαβες τίποτα απ’όσα είπα, το πώς ακούγεται ένα όργανο δεν έχει σχέση μόνο με την ποιότητα. ένα μπουζούκι μπορεί να “μαντολινίζει” ή να “λαουτίζει”, αλλά να είναι κλάσεις ανώτερο από ένα που απλά “μπουζουκίζει”. ο παίχτης ή ο ακροατής πρέπει να εξασκούν το κριτήριό τους, και αυτό γίνεται μόνο όταν έρχονται σε επαφή με κορυφαίους παίχτες ή όργανα. αν εσύ θες να ασχολείσαι (ως ακροατής, άσχετα με οικονομική δυνατότητα) με φτηνιάρικα, είναι δικό σου θέμα. όσο για το τελευταίο μήνυμα, οι απόψεις του καθενός παίρνουν αξία και από το ποιός τις εκφράζει (χωρίς προκατάληψη και πάντα με απρόσμενες εξαιρέσεις), και στην μουσική και στο φόρουμ.
περικλή, εδώ μπαίνει ένα αντικειμενικό και ένα υποκειμενικό κριτήριο. η τεχνική είναι χρήσιμη για να υπηρετεί την μουσική, και η έλλειψή της μπορεί να γίνει αντιληπτή και από έναν σχετικά άπειρο ακροατή. αλλά όταν αρχίζει να γίνεται αυτοσκοπός και γίνεται εγκεφαλικό το παίξιμο, τότε κάποιοι θαυμάζουν και κάποιοι (όπως εγώ) απομακρύνονται.
Νίκο
Εγώ δεν είπα ότι ένας μπαγλαμάς που ακούγετε σαν μπουζούκι είναι για πέταμα, είπα ότι ο μπαγλαμάς πρέπει να ακούγετε σαν μπαγλαμάς και η κιθάρα σαν κιθάρα.
Τα υπόλοιπα τα γνωρίζεις πολύ καλύτερα από εμένα .
Έχω ακούσει πολύ καλα φτηνιάρικα αυτοσχέδια όργανα και δεν μπορούσα να πιστέψω ότι βγάζουν τόσο καλό ήχο, τώρα εάν ο οργανοπαίκτης ήταν πολυτάλαντος η ότι το όργανο σκέβρωσε την επόμενη μέρα είναι άλλο θέμα.
Είναι φοβερό αυτό που γίνεται κάθε φορά με τα όργανα του Σπουρδαλάκη (από συγκεκριμένους πάντα)… έχει καταντήσει γραφικό και αστείο!
Στο θέμα τώρα…
Καλοτάξιμο το “στολίδι” σου, να το χαίρεσαι πάντα με υγεία!
Ανέβασε και κανένα βιντεάκι να τον απολαύσουμε. (αν μετά απ’ όλα αυτά που έχεις ακούσει δεν έχεις ξενερώσει με το “ανέβασμα”).
η αναζήτηση του εξαιρετικού, του μοναδικού, του σπάνιου συχνά αποτελεί χίμαιρα.
Ακόμα και συνθήκες μη ακραίας “αγοράς” η διαφορά του πολύ καλού από το εξαιρετικό πληρώνονταν πολλαπλάσια.
Προφανώς υπάρχουν αντικειμενικά στοιχεία, ποιότητα και σπανιότητα υλικών, εργατοώρες, φινίρισμα, ποιότητα κατασκευής αλλά και υποκειμενικά όσον αφορά τον ήχο.
Προφανώς αν κάποιος ψάχνει τον ήχο του μπαγλαμά που έχουμε συνηθίσει μπορεί να τον αναζητήσει σε πάμπολα φτηνά και καλά ξύλα.
αν επιθυμεί κάτι πέρα από τον ήχο που έχουμε συνηθίσει , αν βγει στο κυνήγι της χίμαιρας θα ξοδέψει, ώρες ,χρήματα, ελπίδες. Συχνά με καλό , άλλοτε με μέτριο ή κακό αποτέλεσμα.
το καλοκαίρι διάβασα ένα εξαιρετικό βιβλίο το CONFITEOR του καταλανού Ζάουμε Καμπρέ.
Άλλαξε όλη την αντίληψη μου για το ξύλο και τα φαινομενικά άψυχα υλικά που δίνουν ήχο στα όργανά μας.
Εκτός των άλλων το βιβλίο ακολουθεί τη διαδρομή ενός Στοριόνι, ενός βιολιού από την κρεμόνα , ακόμα πιο πριν από την κοπή του ξύλου, από τη στιγμή που ο Ζακιάμ Μουρέντα, ο τεχνίτης κοπής ξυλείας φεύγει από το χωριό του έχοντας δολοφονήσει αυτόν που τους έκαψε το οικογενειακό δάσος από το οποίο προμηθεύονταν ξυλεία οι κρεμονέζοι μάστορες.
Το συστήνω ανεπιφύλακτα!
Ευχαριστώ πολύ “Belas” , να είσαι καλά. Δεν έχω ξενερώσει καθόλου. Η συζήτηση πήρε καλή έκβαση από όλους πιστεύω.
Είναι σημαντικό νομίζω άνθρωποι με κοινά ενδιαφέροντα να είναι φιλικά προσκείμενοι μεταξύ τους και να προάγεται διάλογος με θετική έκβαση.
Θα προσπαθήσω να ανεβάσω σύντομα ηχογράφηση ή βιντεάκι. Δεν είμαι τόσο εξοικειωμένος με την εισαγωγή πολυμέσων εδώ και στο YouTube. Αλλά θα το καταφέρω. Προς το παρόν ήθελα να ξέρετε πόσο χαρούμενος είμαι με τούτο το μπαγλαμαδάκι που σε συνεπαίρνει. Ευχαριστώ όλους σας για τα καλά σας λόγια.
Καλό απόγευμα σε όλη την ρεμπετοπαρέα.
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 16:51 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 16:35 —
Καλησπέρα σας, θα μπορούσατε να μας πείτε αν είναι στα Ελληνικά ή Αγγλικά και τις εκδόσεις; Ευχαριστώ πολύ.
ελπίζω σε 30 χρόνια να είσαι υγιής και το μπαγλαμαδάκι σου να συνεχίζει να σε ξαφνιάζει όμορφα κι ευχάριστα! Και τι είναι 30 χρόνια… Το ρεμπέτικο δεν είναι sprint. Είναι μαραθώνιος!
Καλορίζικο το όργανο! Πραγματικά είναι χάρμα οφθαλμών! Να είσαι καλά και να το χαίρεσαι!
Αν και δεν έχω όργανο του Σπουρδαλάκη, θαυμάζω πάντα τα δημιουργήματα του μέσα απο τον ιστότοπό του αλλά και όσα παρουσιάζονται εδώ στο forum.
Όσον αφορά το θέμα ήχος - ξυλεία - κατασκευή - τιμή μπορούμε να πούμε πολλά…Ένα όργανο διαμορφώνει την τελική του αξία απο πολλούς παραμέτρους…Κατά την προσωπική μου αντίληψη, ποιότητα υλικών, τεχνογνωσία, μέθοδος κατασκευής, αισθητικό αποτέλεσμα είναι ίσως οι πιο στάνταρ παράμετροι της πολυσύνθετης εξίσωσης. Η αντοχή στο χρόνο δεν μπορεί να εκτιμηθεί την ώρα της παράδοσης του οργάνου, απλά διαμορφώνεται ως πιθανότητα απο την αξιολόγηση των τριών πρώτων (υλικά, τεχνογνωσία, μέθοδος κατασκευής). Ο ήχος κρίνεται πάντα με υποκειμενικά κριτήρια. Δεν πρέπει όμως να μπερδεύουμε την χρηστική αξία με την εμπορική τιμή ενός οργάνου…
Επανερχομαι επειδή ζητήθηκε ηχητικό δείγμα , έχουν ανέβει αλλά δυο βιντεο με σκάφος απο Ινδικό Παλίσανδρο, αυτός είναι απο Βραζιλιάνο κοπής 47 , Παντελή δεν ξέρω εαν είναι αυτός ο δικός σου
Καλε πενιές και πάλι
Όχι είναι το “αδερφάκι” του με λίγο πιο σκούρο καπάκι…
Αγαπητοί φίλοι, θέλω να σας ευχαριστήσω όλους για τις ευχές σας, και να σας πω ότι χάρηκα πολύ για όλους που σας συνάντησα από κοντά στην ημερίδα σήμερα.
Η οργάνωση και το όλο εγχείρημα είναι αξιέπαινο για όλους τους συντελεστές, διοργανωτές και εισηγητές. Θέλω να πω ένα μεγάλο μπράβο σε όλους και ένα ευχαριστώ για την απλόχερη μεταφορά γνώσεων και εμπειριών στους δασκάλους.
Να είστε πάντα καλά και τέτοια γεγονότα να έχουν συνέχεια.
‘‘Για να ολοκληρωθεί δε αυτό το αποτέλεσμα συμμετέχει και ενισχύει τη δουλειά του Χρήστου ο Γιάννης Κάτος (βάσικος συντελεστής στη σχεδίαση του καλουπιού) και η υπόλοιπη ομάδα που αφιερώνεται στη δημιουργία των οργάνων με περίσσιο μεράκι και αγάπη.’’ δηλαδή αν έκανε όλη τη δουλειά του οργάνου μόνος του ο ο κύριος Σπουρδαλάκης το όργανο θα ήταν χαμηλότερο το κόστος του οργάνου;