Βασίζεται όπως είναι φανερό στο αντίστοιχο όργανο που φαίνεται σ’ αυτό το βίντεο, από το 3: 40 και μετά
Το όργανο φυσικά ούτε που το έχω δει, πολύ περισσότερο να το μετρήσω. Τις διαστάσεις τις υπολόγισα προσεγγιστικά από το βίντεο συγκρίνοντας με μέσα μεγέθη(βραχίονα κτλ.) και από αυτήν την φωτογραφία, υποθέτοντας ότι τα μπουζούκια που κρέμονται δίπλα είναι κλίμακας 67-68 εκ.
Ήθελα να δω τι σημαίνουν αυτές οι “ενδιάμεσες”κλίμακες για τις τάσεις, για το παίξιμο και την αίσθηση καθαυτή και διάφορα πρακτικά προβλήματα (διαθέσιμες στο εμπόριο διατομές χορδών, μεγέθη κτλ).
Για τους υπολογισμούς χρησιμοποίησα τις μηχανές σε αυτά τα site
αργότερα και αφού το όργανο είχε ουσιαστικά τελειώσει, ανακάλυψα εδώ στο φόρουμ αυτό το εξαιρετικό ποστ το οποίο πραγματεύεται ακριβώς το ίδιο θέμα και μάλιστα βιβλιογραφικά αναφέρονται και τα δύο παραπάνω λινκ.
Να δώσω κι από εδώ συγχαρητήρια στον sofopc για την εξαιρετική δουλειά του και να καταθέσω την ελάχιστή μου εμπειρία (σ’αυτό με κλ. 47 και στο Μπαγλαμίλι με κλίμακα 42) που επιβεβαιώνει τα γραφόμενά του γενικά και ειδικότερα σχετικά με την τάση όπου αποδίδουν καλύτερα οι χορδές (σύμφωνα με την αναφορά του sofopc από 40 έως 60% του ορίου θραύσης, προσωπικά πιστεύω ότι το 60% μπορεί να ανέβει αρκετά,τουλάχιστον μέχρι 70, ίσως και 75%, αλλά είπαμε η εμπειρία είναι ελάχιστη)
Ρε (0.013) Λα (0.018) Ρε Μουργκάνα (0.30)
Σολ(0.011) Ρε (0.014) Σολ Μουργκάνα (0.22), οι “τυπικές”χορδές τρίχορδου.
όλες οι χορδές είναι mastro plain steel (και συγγνώμη που είναι ξεκούρδιστο αλλά δεν άφηνα τις χορδές να “στρώσουν” στις δοκιμές)
Δεν ξέρω πως τ’ ακούτε εσείς, εμένα αυτό το οργανάκι μου άνοιξε ορίζοντες: αρχικά απογοητεύτηκα κάπως από το πρώτο κούρδισμα (Ρε Λα Ρε με αυτές τις τερατώδεις διατομές, που παρ΄όλα αυτά είναι σε σχετικά χαμηλή τάση). Το (προφανές) λάθος μου ήταν ότι με αυτό το κούρδισμα σε αυτήν την συχνότητα περίμενα να ακούσω κάτι σαν μπουζούκι ή τζουρά. Παίζοντας όμως περισσότερο κατάλαβα πολύ καλύτερα - ότι έχει δικό του χαρακτήρα και σαν “νέο” όργανο περιμένει να προσαρμοστεί ο παίκτης πάνω του και όχι αυτό στον παίκτη (μπουζουκτσή, άντε μπουζουκίστα).
μπράβο μάστορα! και για την έμπνευση, και για την κατασκευή, και για το παίξιμο!
ο ήχος φαίνεται δυνατός και με περιεχόμενο, βραχνός χαμηλά και λαμπερός ψηλά. όσο καταλαβαίνω από ένα βίντεο τουλάχιστον.
έχεις πολύ ωραίο ύφος, το δοκίμασες με καραντουζένι; επίσης βγαίνει πολύ ωραίο από ρε-λα-ρε άμα το παίξεις από μι (αντίστοιχες συνηχήσεις).
θα ήθελα πολύ να γνωριστούμε άμα ανέβω θεσσαλονίκη.
ευχαριστώ για όλα, όχι δεν το δοκίμασα (δεν ξέρω καθόλου ντουζένια, όλο λέω να κάτσω να παίξω λιγάκι και καταλήγω να χαράζω καμμιά ταστιέρα - μ΄έχει καταλάβει μανία τρομερή).
Προσπάθησα να είμαι λίγο “αποστασιοποιημένος” στην περιγραφή, η αλήθεια είναι ότι όσο το έπαιζα τόσο πιο πολύ μου άρεσε… και για τους “ορίζοντες” (μαζί με τα ντουζένια) αυτό εννούσα, ότι θέλει πολύ παίξιμο για να πεις ότι έφτασες κάπου και κάπως το χειρίζεσαι…
Ευχαρίστως να βρεθούμε, δεν το συζητώ. Να σας φιλοξενήσουμε κιόλας.
όντως, πολύ βαριές οι 13άρες, η 18 στην λα πρέπει να είναι δύσκολη. στην κιθάρα που είχα δοκιμάσει παλιά (στη σολ) δεν συνεργάζονταν καλά.
Παίζοντας όμως περισσότερο κατάλαβα πολύ καλύτερα - ότι έχει δικό του χαρακτήρα και σαν “νέο” όργανο περιμένει να προσαρμοστεί ο παίκτης πάνω του και όχι αυτό στον παίκτη (μπουζουκτσή, άντε μπουζουκίστα).
μεγάλη κουβέντα αυτή και σπάνια, τα όργανα μας δείχνουν το δρόμο τους κι εμείς πρέπει να τον ακολουθάμε!
τα ντουζένια δεν είναι τίποτα δύσκολο, εδώ τα έπαιζε ο μπάτης. και έχουν το καλό ότι αξιοποιούν μελωδικά και τη μεσαία χορδή του μπαγλαμά, οπότε δεν χρειάζεται να ανεβαίνεις πολύ ψηλά. καλές και οι ταστιέρες, δεν λέω! μακάρι να είχα κι εγώ τέτοια δημιουργική μανία!
Ισως να το ονομαζες οπως πρεπει! Εφτιαξες ενα πολυ ομορφο γονατο φιλε. Ενα απο τα πιο αγνωστα και λιγοπαικτα μπουζουκοειδη. Ο Γενιτσαρης επαιζε με ενα. Και ενα που δεν δινει και σπερνει, εχει ο Αλεξανδρης. Γραφει πανω και ‘‘Τουμπεκι’’. Ενα παρήγγειλε ενας μερακλης φιλος μου τωρα. Τα γονατα, ειδικα για ντουζενοπαικτες, ειναι πολυ top επιλογη. Καλυτερα και απο μπαγλαμα…
γειά σου Ανεστάκο. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Στου Γενίτσαρη το όργανο βασίστηκε, αν προσέξεις στο πρώτο ποστ στο βίντεο είναι ο Γενίτσαρης, και η φωτογραφία με την προθήκη με τα όργανα από το σπίτι του είναι.
Κατά τα άλλα, είμαι βαθειά “Αλεξανδρικός” και το ξέρω πολύ καλά το “Τουμπεκί”, ο Αλεξανδρής το έχει για “εκθεσιακό” και δεν το δίνει, μιας και είναι και παλιό και συναισθηματικής αξίας. Κι αυτό (το δικό μου εδώ) το είδε, όλα μου τα όργανα κατευθείαν περνάνε για “έλεγχο” από τον Αλεξανδρή. Δεν μπορώ να τον πω “δάσκαλο” μιας και δεν κάνει μαθήματα, αλλά “μέντορα” τον λέω άνετα - αν και δεν μά ρέσει η λέξη - αφού στις κουβέντες μας μου μεταφέρει την “βιωματική σχέση με την οργανοποιϊα” (κι όχι μόνο σε μένα εννοείται, σε όλους όσους θέλουν ν’ ακούσουν).
Λοιπόν την άλλη φορά που θα πάω για “έλεγχο” θα σου στείλω μήνυμα να βρεθούμε εκεί, έχω δει ότι είσαι και γείτονας (του Γιάννη, εγώ είμαι εκτός πόλης)
Ναι φίλε Μάνο όποτε θες. Γενικά πάω πολύ συχνά, αν και τώρα απουσιάζει γενικά…
Του κάναμε και δυο παραγγελίες για Σεπτέμβρη, ένα γόνατο και ένα μπουζούκι. Είναι πολύ καλός και τίμιος άνθρωπος. Τώρα αυτά για μέντορα και έτσι, ξέρω πως τα λες και χαίρομαι, γιατί όντως ξέρει από όργανα…
Όποτε θες στείλε.
