Εξερευνώντας το blog του κ.Αριστομένη Καλυβιώτη ειδα ενα περιεργο μουσικο οργανο με ονομασια το μπεγλερί.Δυστυχως δεν υπαρχει καποια αλλη πληροφορια εκτος απο το ονομα του οργανου.Θα ήθελα πολύ να μαθω περαιτερω πληροφορίες απο καποιον που γνωριζει. https://kaliviotis.files.wordpress.com/2014/12/dsc06230.jpg παραθέτω κ φοτο…
Με ένα ποτήρι μικρό, τρίβεις την πλευρα του και το ανεβοκατεβαζεις στον χρόνο του ρυθμου
Εδώ μπορείς να το δεις
[video]https://youtu.be/OLksQPUFWWM[/video]
Να προσθέσω, για καλύτερη κατανόηση, ότι πρόκειται ουσιαστικά για ένα κανονικό κομπολόι, με χάντρες όμως κατάλληλες για παραγωγή ωραίου, λαμπερού ήχου, που “δένεται” ο σπάγγος του με μισή θηλιά στο επάνω κουμπί του πουκάμισου και με το ένα χέρι πιάνει ο “παίκτης” τη φούντα, που πρέπει να κρέμεται προς τα κάτω, τεντώνοντας έτσι το κομπολόι. Με το άλλο χέρι ανεβοκατεβάζει το ποτηράκι πάνω στις χάντρες. Στο τέλος της συνέυρεσης, το κομπολόι αφού ξετυλιχτεί απ’ το κουμπί του πουκάμισου μπορεί και πάλι να χρησιμοποιηθεί κανονικά ως κομπολόι. Στη φωτογραφία, το κομπολόι έχει τοποθετηθεί σε κάποια ξύλινη υποδοχή. Όμως, αν κάποιος προσπαθήσει να σύρει το ποτηράκι πάνω στις χάντρες που ακουμπούν στο ξύλο, ο ήχος δεν θα βγεί λαμπερός.Ανάλογα κακός ήχος θα βγεί και αν το ποτηράκι κρατηθεί από τα δάχτυλα, με τον πάτο του να ακουμπάει στις χάντρες. Πρέπει να κρατηθεί “ανάποδα”, από τον πάτο του. Προσοχή όμως, αν κάποιος θέλει να το δοκιμάσει στην πράξη: έχουν σπάσει στα χέρια μου δύο ή και περισσότερα ποτηράκια, που δεν άντεξαν το τρίψιμο, τραυματίζοντας δάχτυλο.
ευχαριστώ για την άμεση απάντηση.έχη και αυτό το γούστο του…
έχει απρόσμενα ωραίο ήχο, όπως και τα δυο ποτηράκια μεταξύ τους (καλύτερα με γωνίες στον πάτο, όχι στρογγυλά). μοιάζει πολύ με τον μπαγλαμά, και μπορεί να τον υποκαταστήσει σαν άκουσμα και από κάποιον που δεν ξέρει να παίζει όργανο αλλά έχει την αίσθηση του ρυθμού.
συμφωνώ απόλυτα.θα το δοκιμάσω σύντομα.
Σήμερα λέμε μπεγλέρι εκείνο με τις δύο χάντρες, πάντα μεγαλούτσικες, και κορδόνι όχι σε θηλιά αλλά ανοιχτό, και κομπολόι λέμε το γνωστό κομπολόι (θηλιά και πολλές χάντρες σε οτιδήποτε μέγεθος). Δεν ξέρω αν ίσχυε πάντα αυτή η διάκριση. Έχω την εντύπωση ότι στη γλώσσα των παλιών μάγκηδων μπεγλέρι ήταν το κοινό κομπολόι.
Αυτό της φωτογραφίας δεν το ‘χω ξαναδεί: κάποιος ιδιαίτερα μερακλής έκατσε και ψιλοπελέκησε ολόκληρη κατασκευή για να κάνει, μαζί μ’ ένα ποτήρι προφανώς, αυτή τη δουλειά που περιγράφουν τα παραπάνω μηνύματα. Το κομπολόι της εικόνας δεν μπορεί βέβαια να παιχτεί σαν κανονικό κομπολόι, αφού δεν περισσεύει σχεδόν καθόλου άδειο κορδόνι. Άρα είναι καθαρά μουσικό όργανο. Πρωτφανές, για μένα τουλάχιστον.
Να πούμε, παρεμπιπτόντως, ότι το ποτήρι με το κομπολόι, όπως και το ζευγάρι ποτήρια, είναι ιδιόφωνα. Ιδιόφωνο δεν σημαίνει (όπως το βλέπουμε καμιά φορά να χρησιμοποιείται) ιδιοκατασκευή ή απρόβλεπτη πατέντα, αλλά, πολύ συγκεκριμένα, ό,τι δεν είναι αερόφωνο (=κυρίως πνευστά), χορδόφωνο (=έγχορδα) ή μεμβρανόφωνο (=ορισμένα από τα κρουστά). Όταν το σώμα που πάλλεται για να δώσει τον ήχο δεν είναι ο αέρας, δεν είναι χορδή και δεν είναι μεμβράνη, αλλά είναι το ίδιο το σώμα του οργάνου, λέγεται ιδιόφωνο. Ξύστρες, μαράκες, τρίγωνα, σείστρα, κουτάλια, ζίλια, ξυλόφωνα, μεταλλόφωνα, καχόν είναι άλλα ιδιόφωνα όργανα (δηλαδή υπάρχουν όχι μόνο ρυθμικά αλλά και μελωδικά ιδιόφωνα).
εχεις δικιο,το λέγανε και μπεγλέρι.
Υπάρχει και κάτι ακόμα πιό εξελιγμένο: Δύο ποτήρια κολωνάτα που χτυπούνται με τη ράχη ενός μαχαιριού. Με λίγη υπομονή, θα καταφέρουμε να τα κουρδίσουμε σε τονική και τέταρτη (για πέμπτη είναι πολύ δύσκολο), προσθέτοντας / αδειάζοντας νερό.
και με λίγη παραπάνω υπομονή θα έρθει ο σερβιτόρος. στις αλλαγές ακκόρντων τί κάνουμε;
Ήδη σου απάντησε ο Περικλής (αλλά ακόμα δεν το είδα το βίντεο). Εγώ να προσθέσω μόνο ότι κάποια χρονιά στο μουσικό χωριό, ο Αναστασιάδης είχε αραδιάσει καμμιά πενηνταριά διαφορετικών ειδών γυαλικά πάνω σε τραπεζάκι καφενείου, φυσικά τα ποτήρια ήταν τα περισσότερα, και, αφού ξόδεψε καναδυό ώρες κουρδίζοντας, έκανε ένα σόλο τζαμ σέσσιον που θα μου μείνει αξέχαστο! Μέχρι και αυτοσχέδια δοξάρια είχε προνοήσει να έχει!