Αγαπητοί Φίλοι,
Στο τραγούδι του Κατσαρού Μες του Μάνθου τον Τεκέ, στη πρώτη στροφή λέει:
Μέσα στου του Μάνθου το τεκέ
Πίνουν οι μάγκες αργελέ
Μ’ αργιλέδες και τσιγάρο
? Προύσας μαύρο.
Ποιά είναι η λέξη στον τέταρτο στίχο; Ακούω να λέει: Μαρουγάνα ή μάλλον Μ’ αρουγάνα, λόγω του Μ’ στο προηγούμενο στίχο. Σωστό; Αν ναι τι σημαίνει αυτή η λέξη; Είδος χασίς;
Ευχαριστώ.
Δαμιανός.
…
marigouana, Prousas mauro.
Greeklish for : Mariuhana(Cannabis), Xasisi!
Μαρουγάνα λεει σωστα ακους.
Μαρουγάνα ή Μαριχουάνα οπως διαδοθηκε ευρυτερα σαν ονομασια τη δεκαετια '60.
Αν ακουσεις καποιο Αμερικανο να το λεει ακουγεται : Μά-ρου-γάνα = Μαριχουάνα = ακατεργαστο χασις = φουντα (οχι μαυρο) = τα φυλλα της κανναβουριάς μετα απο ξηρανση στον ηλιο.
Ακουγεται και στο δισκο του woodstock -γκριζα διαφημηση…
Παντως για να μη βασανιζεσαι με το να βγαζεις τους στιχους παρε καποιο απο τα βιβλια που κυκλοφορουν για το ρεμπετικο.
Φίλε Damker,
εδώ ένα απόσπασμα από ένα άρθρο του Παναγιώτη Κουνάδη:
"…Αν και θα παραμείνει άγνωστο πότε και πώς ξεκίνησε την κιθάρα και γενικότερα την ενασχόληση του με το τραγούδι, είναι βέβαιο ότι στις αρχές του αιώνα επηρεάστηκε πολύ από τις στρατιωτικές μπάντες στις παρελάσεις, τις χορωδίες και τις μαντολινάτες, που ήταν τότε της μόδας. Ταυτόχρονα όμως κατέβαινε συχνά στον Πειραιά για να δει έναν από τους θείους του που υπηρετούσε στη Χωροφυλακή. Εκεί ακούει για πρώτη φορά ρεμπέτικα τραγούδια, γνωρίζει τους ημιπαράνομους χώρους του Πειραιά και της Δραπετσώνας με τους τεκέδες του Μάνθου και του Καρίπη, και έρχεται σε επαφή με τους μάγκες της περιοχής και τα “υπολείμματα” των κουτσαβάκηδων. Τραγούδια αυτής της περιόδου κατέγραψε στα χρόνια του Μεσοπολέμου στις ΗΠΑ, που είναι και τα μοναδικά δείγματα αυτής της μακρινής και ασαφούς εποχής. Κιθάρα άρχισε να παίζει από μικρή ηλικία και στα 17 του χρόνια, δηλαδή γύρω στο 1905, παίζει και τραγουδά επαγγελματικά, περιφερόμενος στα καλά παραλιακά κέντρα του Πειραιά και του Ν. Φαλήρου, αλλά και σε στέκια της Αθήνας. Αυτή του η απασχόληση συνεχίζεται ως το 1909… "
ρίξε και μια ματιά στο Ποστινγ του Σάκκη Πάπιστας εδώ στο Φορουμ( on Monday, June 23, 2003 ):
http://www.rembetiko.gr/forum/messages/48/432.html?MondayJune3020031122am#POST7830
Aegeo σ’ ευχαριστώ. Ευχαριστώ κι εσένα yiorgov. Έχω πάρει ένα βιβλίο του Ηλία Πετρόπουλου “Ρεμπέτικα Τραγούδια” (Κέδρος), αλλά δεν βρίσκω πολλά από αυτά που πέφτουν στα χέρια μου με τα cd που αγοράζω, οπότε η μόνη μου διέξοδος είναι η καταγραφή των στίχων γιατί είναι και ένας τρόπος να μαθαίνω τα τραγούδια γιατί τα τραγουδάω σε συγκεντρώσεις που πότε πότε κάνουμε με φίλους που γραντζουνίζουν καμιά κιθάρα ή κανένα μπουζούκι, ένεκα που εγώ δε παίζω όργανο, πανάθεμά με. Αν και μεγάλωσα στο Κερατσίνι-Ταμπούρια δεν μας είχαν πει σ’ εκείνο το έρημο Ε΄ (εξατάξιο) Γυμνάσιο ότι υπάρχει και ένα μάθημα που λέγεται μουσική και ζηλεύω τα παιδιά εδώ στη Κέρκυρα που πάνε σε μαθήματα μουσικής από τα γενοφάσκια τους. Έτσι, λοιπόν, παρηγοριέμαι, λέγοντας κανένα τραγουδάκι με φίλους.
Τι μου θύμησες ωρέ Aegeo, τα λιπάσματα, και τα σίδερα πάνω από τον Άι-Διονύσιο. Μεγάλες εποχές. Φαίνονται σαν μια άλλη εποχή. Να φανταστείς εγώ άκουγα τραγούδια ρεμπέτικα και άλλα από το κέντρο του “Πούντου” που ακούγονταν μέχρι το σπίτι μας τα καλοκαίρια γιατί κοιμόμασταν στρωματσάδα έξω στην αυλή. Όταν φύσαγε κατα τη μεριά του σπιτιού μας ακούγονταν πιο καθαρά. Αλλά και ένας γείτονας είχε πλάκες και γραμμόφωνο και έβαζε κάθε μέρα. Μεγάλη παιδεία.
Μέσα στου Μάνθου τον τεκέ
Γ. Κατσαρός New York1938
Μέσα στου Μάνθου τον τεκέ
πίνουν οι μάγκες άργιλε,
αργιλέδες και τσιγάρο,
μαρουχάνα, Προύσας μαύρο.
Χαρμάνης είμαι απ’ το πρωί
και πά’ για να φουμάρω,
μέσα στου Μάνθου τον τεκέ
θα πίνω φίνο μαύρο.
Οι μπάτσοι μας μπλοκάρανε,
βρε Μάνθο, μας τη σκάσανε.
άντε μάγκες στη δουλειά σας,
μη χαλάτε την καρδιά σας.
Δώσ’ στους μπάτσους μ’ αρχοντιά
και άνοιξε το πεζαχτά,
παι’ξε τη διπλοπενιά σου,
να ευχαριστηθεί η καρδιά σου.
ο ντεκές σου δεν θα σβήσει,
γέμοσέ μας το λουλά σου,
παίξε μας το μπαγλαμά σου.