Με πόσα λεφτά πιστεύετε ότι θα πρέπει να αμείβονται οι μουσικοί σήμερα;

Πολύ χαίρομαι που ισχύει κάτι τέτοιο. Εγώ πάντως είμαι διαθέσιμος για 50 με απόκλιση στα 60. Το θέμα είναι ότι δε βρίσκω μαγαζί που να τα δίνει. Αν έχεις κάποιο υπόψη σου που ζητάει κιθάρα, πες μου το να πάω.

Ο καθένας κάνει αυτό που νομίζει, χωρίς να περιμένει την προτροπή τη δική μου. Που ούτε προέτρεψε, ούτε και απέτρεψα κανένα.
Απάντησε μου σε μια ερώτηση όμως. Αφού δε βγαίνει ο μήνας με το 50άρι ή 60άρι, αν δεν το βρεις αυτό το 50άρι ή 60άρι, θα κάτσεις σπίτι σου και θα βγει ο μήνας?

Μάλιστα! ωραίες τοποθετήσεις. Κάποιες λίγο πιο τραβηγμένες, άλλες σε θυμώνουν εάν δεν συμφωνείς, άλλες πιο “φιλοσοφικές”,όλες όμως λίγο-πολύ είναι σωστές διότι προέρχονται από ανθρώπους που είναι της καθημερινότητας. Δηλ. της πιάτσας, που με τον έναν ή άλλο τρόπο συναναστρέφονται με τα μαγαζιά.

Εγώ θέλω να κάνω ένα σχόλιο κι ο καθένας ας το αξιολογήσει όπως θέλει.
Τα ταβερνεία, ουζερομάγαζα ή οι ταβέρνες πουλάνε, όπως σωστά ειπώθηκε πιο πριν, το προϊόν τους (ποτά-φαγητό και γενικότερα ένα είδος διασκέδασης)). Με αυτά βγάζουν χρήματα. Δεν πουλάνε μουσική. Δεν είναι μουσικές σκηνές. Δεν είναι πίστες.
Η ζωντανή μουσική λοιπόν, είναι είδος πολυτελείας για αυτά τα μαγαζιά. Και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται από όλους.
Και όπως σε όλα τα είδη πολυτελείας, έτσι κι εδώ δεν ισχύει η τιμή της “καθημερινότητας” (το μεροκάματο του 8ώρου). Ο μουσικός δεν είναι ανειδίκευτος εργάτης που παίρνει την βασική πληρωμή ανά ώρα.
Τι πάει να πει 10-1!! τρίωρο επί 7,62ευρώ…τι λέμε τώρα!!
Το ψωμάκι έχει 1.60-1.80, μήπως και το χαβιάρι να το ζητάμε τόσο;!!!

Το κάθε είδος πολυτελείας πληρώνεται ακριβά, κύριοι!!

Το πόσο ακριβά είναι άλλο θέμα. Σίγουρα όχι 30 ευρώ!!

Ξέχασα αυτό.
Εάν ο άλλος πουλάει το χαβιάρι του 1 ευρώ αντί 150, τότε δικαίωμά του.

Απορώ γιατί η Ferrari δεν κάνει δριμύτατες παρατηρήσεις στην VW, αλλά και στις άλλες εταιρείες, που κοστολογούν πολύ φθηνότερα τα αυτοκίνητά τους, να εξισώσουν τις τιμές τους με αυτές της Ferrari.
Αν υποθέσουμε τώρα ότι εγώ αντιπροσωπεύω τη Hyundai, δεν έχω κανένα όφελος να προτρέψω τη Ferrari να πουλάει στην ίδια τιμή με μένα.
Το αναφέρω σαν παράδειγμα, για μία ακόμα παράμετρο που δεν λαμβάνεται υπόψη.
Και σταματάω εδώ, γιατί νομίζω ότι επαναλαμβανόμαστε.

όντως επαναλαμβανόμαστε, αλλά θα το ξαναπώ. έστω ότι δουλεύω 2 μέρες με 50άρια, και χρειάζομαι ένα μεροκάματο ακόμα για να βγεί ο μήνας. αν δεχτώ να δουλέψω 2 ακόμα μέρες αλλά με 30άρια, το μόνο που θα καταφέρω είναι να κουραστώ περισσότερο. το χειρότερο όμως είναι ότι με αυτόν τον τρόπο, και με βάση τον αγαπημένο σας νόμο της προσφοράς και της ζήτησης, και τα 50άρια που έχω γρήγορα θα γίνουν κι αυτά 30άρια. οπότε θα χρειάζεται να δουλεύω και άλλη μια μέρα για να βγεί ο μήνας.
ο οποίος όμως δεν θα βγεί γιατί θα πάθω υπερκόπωση και τενοντίτιδα και φαρυγγίτιδα και θα τρέχω στους γιατρούς και δεν θα έχω λεφτά να τους πληρώσω γιατί θα είμαι ανασφάλιστος και γιατί για 50 ευρώ το χρόνο παραπάνω τεκμαρτό εισόδημα δεν θα δικαιούμαι βιβλιάριο απορίας και γιατί τί δεν καταλαβαίνεις επιτέλους;
ενώ αλλιώς, ρίχνοντας στα γρήγορα μερικές χυλόπιτες δεξιά και αριστερά, στο τέλος βρήκα ένα 50άρι ακόμα και βγήκε αξιοπρεπώς ο μήνας. και τέλος πάντων δεν είναι και τόσο πολυτελείας γιατί αλλιώς δεν θα ζητούσε κανείς μουσικούς. αλλά όλοι τις πεσμένες μέρες από μας περιμένουν να τις βγάλουνε.
όσον αφορά τις φερράρι και τα ζάσταβα (ντεν έκο αυτοκίνητο καρντιά μου), φίλε μου πέτρο σκέφτεσαι σαν εταιρία και όχι σαν εργαζόμενος. γιατί εγώ σκέφτομαι τους κινέζους που δουλεύουν σαν σκυλιά για να έχουμε εμείς φτηνά προϊόντα, και σε λίγο ούτε αυτά δεν θα μπορούμε να αγοράσουμε γιατί θα έχουμε κινεζοποιηθεί κι εμείς.

υγ1: τα ποσά και οι μέρες δεν ανταποκρίνονται ακριβώς στην πραγματικότητα, αλλά είναι αρκετά ρεαλιστικά πιστεύω.
υγ2: φίλε μιχάλη87, αν έχετε ρεπερτόριο και προϋπηρεσία, να πάτε και να του πείτε ότι αυτά κοστολογούνται επιεικώς 50 ευρώ.
υγ3: σόρρυ για τη φλυαρία

Εντάξει Νικόλα. Πείστηκα. Τον καταργώ τον αγαπημένο μου νόμο της προσφοράς και ζήτησης και από σήμερα δεν θα ισχύει.

Ότι θες διαβάζει κανείς σε αυτό το νήμα…Κάποια είναι ρεαλιστικά και κάποια εκτός τόπου και χρόνου.
Καταρχάς, να συνειδητοποιήσουμε ότι παίζουμε ρεμπέτικα, δηλαδή μια μουσική που παίζεται στις ταβέρνες και όχι στα πάλκα με τους παχυλούς (λέμε τώρα) μισθούς. Τουτέστιν πληρώνεσαι από αφεντικά που βάζουν προσφορές αστείες για να κρατήσουν πάση θυσία την πελατεία. Αν τους λέμε όλοι όχι στα 30, δεν πρόκειται να βάζουν μουσικούς με 50. Απλά δε θα βάλουν, εκτός και αν πάνε καλά. Νίκο δεν κρατάτε πάση θυσία το 50αρι. Μένετε αθήνα το κοινό είναι πιο μεγάλο και τα μαγαζιά πιο πολλά. Είναι πολύ πιο εύκολο να κρατήσεις ή να βρεις το 50αρι απότι ας πούμε εδώ πάνω. Και στο φινάλε κοροιδευόμαστε?? Προφανώς και αντιμετωπίζεσαι ως απλή πολυτέλεια του μαγαζιού για λίγο κόσμο. Και ο Μάρκος όταν δεν υπήρχαν πίστες που παίζαν ρεμπέτικο μα τα τις σούπες του τότε, έβγαινε με πιατάκι μπας και πάρει κάνα φράγκο από τη μουσική. Ήταν αναξιοπρεπές αυτό?? Δηλαδή εσύ αν έχει πρόβλημα δε θα το πάρεις το 30αρι και ας σου βγαίνει και ο κ@λος από το τρέξιμο??? Τα αρνείσαι ίσως επειδή δεν έχει ΤΟΣΗ ανάγκη, χωρίς να αμφισβητώ ότι ζορίζεσαι. Η αξιοπρέπεια έγκειται αλλού. Έγκειται π.χ. στο ότι να δε μου δώσεις τα προσυμφωνημένα, σηκώνουμαι και φεύγω π.χ. ή αν με βρίζεις και δε μου συμπεριφέρεσαι αξιοπρεπώς το ίδιο θα σου κάνω και θα φύγω. Συμφώνησα 30 θα πάρω αυτά, γιατί αντιλαμβάνομαι ότι δεν μπορείς παραπάνω, αλλά και συ πρέπει να καταλαβαίνεις ότι δεν μπορώ εγώ πιο κάτω. Ούτε ο νταλάρας είμαι ούτε ο Τατασόπουλος να μου βρίσκονται δουλειές στο έτσι. Συφωνώ στα όλα με τον Πίκινο. Ο κόσμος ας κάνει ότι θέλει αρκεί να μην με προσβάλλει.Βλακείες στυλ Τομπουρλίκας που κάνουν σσσσς στον κόσμο για την μουσική, μούρη πουλάνε για να πάει ο κόσμος ξανά. Δεν περιμένω να έρθει ο άλλος να σκάσει και να ακούει εμένα που στο φινάλε παίζω τραγούδια που πολλοί ούτε τα ξέρουν. Όποιος άγνωστος παίρνει παίζοντας ρεμπέτικο πάνω από 50 ευρώ τυχερός να θεωρείται κατεμέ. ¨Ετσι έχουν τα πράγματα. Σε άλλες εποχές μπορεί να σε χρυσοπληρώναν, τα πράγματα τώρα είναι έτσι. Και δε θα απαγορέψει κανείς σε κανέναν να πάει και με 20 ευρώ αν τα έχει ανάγκη. άλλωστε εγώ δεν τη βρίσκω να παίζω για τον κόσμο. Γιατί ούτε καραντουζένι θα κουρδίσω ούτε φουλ χασικλήδικα και μάγκικα θα παίξω, αλλά θα αναγκαστώ και να τα μπολιάσω και με πολλές σούπες στυλ πουσουν μαγκα το χειμώνα, για να γίνει τζέρτζελο. ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ. Και να δεν υπήρχε αυτή η ρεμπετολαγνεία του καιρού (που πάει και έρχεται) αμφιβάλλω αν τα μαγαζιά θα σου δίναν και σένα 50άρικα αν δεν έβαζες και μπάμπη μπακάλη με καζαντζίδη στο πρόγραμμα σου. Νίκο φίλε (liga rosa) απαντώ σε σένα απαντώντας σε πολλούς με παρόμοια άποψη γιατί έγραψες και τα πιο πολλά μηνύματα φίλε. Και εννοείται ότι σε νιώθω, αλλά πρέπει να είσαι πιο ρεαλιστής σε κάποια θέματα. Για το προσωπικό σου καλό. όσο αρνείσαι εσύ τόσο θα παίρνονυ οι άλλοι.
Απολύτως φιλικά.

Ρε συ Ανεστακο μαλλον εχεις δικιο για την Θεσσαλονικη και στα Χανια και αλλου τα ιδια ,στην Αθηνα ομως τα πραγματα ειναι διαφορετικα,αν εγω παω απο Πετρουπολη που μενω να παιξω Μαρουσι η Γλυφαδα τα 30 δεν φτανουν ουτε για τσιγαρα,οποτε απλα δεν παω φιλε μου και δεν υπαρχει ουτε ρεμπετολαγνεια ουτε τιποτα ,ειναι επιλογη για 30 ευρω δεν παιζεις…και θα το ξαναπω 50 παιζει η πιατσα οσο και μερικοι να κανουν πως δεν το καταλαβαινουν αυτη ειναι η αληθεια εκει εξω και τελος απο μενα για αυτο το ζητημα

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 17:49 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 17:43 —

Παιδια εκει εξω η αγορα στην Αθηνα δινει 50 και μερικοι πια βαζουν κ ενσημο…ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ??Οταν λοιπον ο αλλος σου λεει 30 λες οχι
αυτα

κι όμως ανεστάκο, ξέρω αρκετά μαγαζιά που δίνανε 30άρια και αναγκαστήκανε να δώσουν κανονικό μεροκάματο για να έχουν μουσική. είτε γιατί θέλανε κάποιο συγκεκριμένο σχήμα, είτε γιατί θέλανε κάτι καλύτερο είτε γιατί κάθε βδομάδα ψάχνανε αφού δεν πήγαινε κανείς ή φεύγανε για καλύτερες δουλειές. και είμαι περήφανος που σε μαγαζιά που αρνήθηκα να πάω, μετά από κάποιο διάστημα είτε δεχτήκανε είτε πήγε άλλος με καλό μεροκάματο. και όχι απαραίτητα με πρόγραμμα σούπα, ξαναλέω πως ο σεβασμός των οικονομικών αναγκών συνήθως πάει πακέτο με τον γενικότερο σεβασμό.
οι εμπειρίες του καθενός φτιάχνουν την αντίληψη για τα πράγματα, αλλά ας βλέπουμε και λίγο τί άλλο συμβαίνει γύρω μας. ό,τι λέω βασίζεται σε συγκεκριμένα παραδείγματα αλλά και γενικούς κανόνες, δεν τα βγάζω από το κεφάλι μου. καταλαβαίνω απόλυτα γιατί σας έχει πιάσει τέτοια ηττοπάθεια, αλλά δεν είναι καιρός να γυρίσουμε λίγο τούμπα τα πράγματα;
εννοείται φιλικά πάντα!
νίκος

Η ταβερνα/κουτουκι/“ρεμπεταδικο”/μουσικη σκηνη ηταν ειναι και θα ειναι μια επιχειρηση και ο ιδιοκτητης της θελει να βγαλει κερδος ακριβως επειδη ετσι δουλευει το συστημα. Τωρα οι συνθηκες εργασιας για τους υπαλληλους ειναι κατ’αναλογια ιδιες με αυτες που -δυστυχως- εχουν γινει καθεστως και σε ολες τις αλλες επιχειρησεις, οπως ειναι αλλωστε φυσιολογικο. Δεν γινεται μεσα σε μια αγορα εργασιας οπου τα δικαιωματα του μισθωτου ειναι πλεον επαχθη, οι μουσικες σκηνες να αποτελουν τη φωτεινη εξαιρεση.

Ετσι εχουν τα πραγματα, το θεμα ειναι ομως τι μπορει να γινει προκειμενου να βελτιωθει η κατασταση ή τουλαχιστον να μη γινει χειροτερη

Ο ερασιτεχνης, ακριβως επειδη ειναι ερασιτεχνης, ουτε πολλες εμφανισεις θα κανει, ουτε θα εμφανιζεται μια στανταρ μερα την εβδομαδα. Οτι κανει το κανει για την τρελα του και το ψωνιο του κυριως. Προφανως δε θα το κανει και τζαμπα, αλλα δεν ειναι το κυριο μελημα του αυτο. Εαν θελει να το κανει πρωτιστως για το νυχτοκαματο τοτε το ξεκιναει απο την αρχη λαθος. Οταν θελεις να σε αντιμετωπιζουν ως επαγγελματια (γιατι ας μη γελιομαστε, οταν εμφανιζεται κανεις επι τακτικης εβδομαδιαιας βασης σε ενα μαγαζι και παιζει επι πληρωμη, δεν το κανει για την τρελα του… ή τουλαχιστον οχι κυριως γι αυτην, αλλα για το λαμβανειν) τοτε θα πρεπει πρωτα απο ολα να αντιμετωπισεις εσυ ο ιδιος τον εαυτο σου ως επαγγελματια, με οτι αυτο συνεπαγεται. Δεν μπορεις απο τη στιγμη που πρωτα εσυ ο ιδιος δεν εχεις κανει απο πλευρας σου ο,τι μπορεις για να προστατευσεις τα εργασιακα σου δικαιωματα, να περιμενεις απο τον εργοδοτη να το κανει αυτο! Ειναι κοινη λογικη! Εφοσον αυτο δεν το κανουμε, βεβαιως ο επιχειρηματιας θα μας εκμεταλλευτει οσο περισσοτερο μπορει. Δεν υπαρχει φιλοτιμο στις μπιζνες! και η ταβερνα/κουτουκι/μουσικη σκηνη ειναι ενα μαγαζι, μια μπιζνα, δεν ειναι ουτε ναος της τεχνης ουτε φιλανθρωπικο ιδρυμα, ειναι μια επιχειρηση οπως ολες οι αλλες.

Το κυριο ερωτημα ειναι:
Θεωρει κανεις τον εαυτο του 1)Επαγγελματια, 2)Ερασιτεχνη?

Αν η απαντηση ειναι το 1 τοτε: Θα πρεπει να λειτουργει καταρχην ο ιδιος καθολα νομιμα, με την ασφαλεια του, το μπλοκακι του, να ξερει τα δικαιωματα του απο το οποιο σωματειο ασχολειται με αυτα, και να τα απαιτει οταν παει να πιασει δουλεια. Και αν δεν υπαρχει σωματειο να προσπαθησει μαζι με αλλους να δημιουργησει ενα, ουτως ωστε να μπορει να υπερασπιστει και να διεκδικει τα συμφεροντα τα δικα του και ολου του κλαδου. Μονο συλλογικα μπορουν να γυρισουν τουμπα τα πραγματα, ατομικες λυσεις σε συλλογικα προβληματα δε θα αλλαξουν το τοπιο.

Αν η απαντηση ειναι 2: Κανει λιγοστα live σε μαγαζια μεσα στο χρονο, καθαρα για το ψωνιο του, χωρις να τον ενδιαφερει ποσα θα παρει κλπ. Εχει συμβει νομιζω σε ολους μας να παμε με την παρεα μας σε ενα κουτουκι για ενα κρασι, και να καταληγουμε να φερνουμε οργανα και να παιζουμε. Το κανουμε μονο για τη χαρα της στιγμης.
Θα μου πειτε: Μια κομπανια δηλαδη δεν μπορει να παει να παιξει στη χαση και στη φεξη καπου? Πως θα ξεκινησει?
Σαφως ναι, απολαμβανοντας βεβαια και καποια αμοιβη (γιατι το τζαμπα πεθανε), αλλα χωρις το υψος της να αποτελει μηλον της εριδος, δεν ειναι αυτος ο πρωταρχικος σκοπος για τον οποιο παιζει μια ερασιτεχνικη μπαντα. Το θεμα ειναι να μην παιρνει διαστασεις “μερικης απασχολησης”, δηλαδη επιδιωξης ενος συστηματικου και τακτικου προσθετου εισοδηματος.
Εαν εισαι ευσυνειδητος, και δεν γουσταρεις ο αλλος να αισχροκερδει πανω στην δικη σου την τρελα παιρνοντας μαλιστα τα λεφτα αυτα απο τους φιλους και τους γνωστους σου, τοτε πηγαινε σε εναν ελευθερο χωρο και παιξε. Πλατειες, παρκα, αυτοδιαχειριζομενα στεκια, ελευθεροι κοινωνικοι χωροι, παραλιες, σχολεια κλπ κλπ.

Γι’αυτο που η θεση του ειναι καπου αναμεσα, δηλαδη “ημιεπαγγελματιας” ή “ημιερασιτεχνης”, τοτε ειναι δεδομενο οτι θα τον εκμεταλλευτουν, και δυστυχως δεν μπορει να κανει κ σχεδον τιποτα για να υπερασπιστει τη θεση του ή να αλλαξει την κατασταση. Κοινως οποιος ανηκει σε αυτην την κατηγορια, και ο ιδιος θα θα χαλαστει, και την “πιατσα” θα χαλασει. Οποτε αν αποσαφηνισει κανεις τη θεση του, μενει περισσοτερος χωρος για τους επαγγελματιες, που σε περιπτωση που αδικηθουν εχουν τουλαχιστον περισσοτερα μεσα απο τον ημιεπαγγελματια να υπερασπισουν το μεροκαματο τους.

Το επομενο σημαντικο ερωτημα ειναι: Αν ομως γινουν ολα τα παραπανω για τη λαϊκη/ρεμπετικη μουσικη, θα εξακολουθησει αυτη η μουσικη να ειναι λαϊκη, να προερχεται απο και να απευθυνεται προς τον “κοσμακη”?

Η δικη μου απαντηση ειναι ναι.

Επειδη κατι ειπωθηκε και για τους παλιους ρεμπετες, ας μην ξεχναμε οτι:

  1. Υπηρχαν εξαρχης και επαγγελματιες μουσικοι, με ολη τη σημασια της λεξης, κυριως Μικρασιατες. Πχ Τουντας, Περιστερης, Παπαζογλου κλπ
  2. Υπηρχαν οι τεκεδες εκτος απο τα “μαγαζια” της εποχης, οπου αυτοι που επαιζαν (και μαθαιναν) δεν επαιζαν επ αμοιβη… ηταν οπως το παραπανω παραδειγμα με το κουτουκι σημερα
  3. Το πειραιωτικο ρεμπετικο και οι πρωταγωνιστες του, πριν καθιερωθουν και μπορεσουν να βιοποριζονται αποκλειστικα απο την τεχνη τους, ειτε εργαζονταν παραλληλα καπου αλλου, ειτε ζουσαν μποεμικη ζωη, και δεν εργαζονταν (οπως το εννοουμε σημερα) καθολου ή ελαχιστα.

Ως μη επαγγελματίας μουσικός θεωρώ τουλάχιστον υποχρέωση στα μαγαζιά που παίζω η πληρωμή μου να μη είναι ποτέ πιο κάτω απο αυτη που διαμορφώνεται στη πιάτσα, ο οποιοσδήποτε που παίρνει ενα όργανο ξέρει καμια κατοστή κομμάτια και εμφανίζεται και παίζει σε μαγαζιά για 20αρικα Διαμορφώνει καταστάσεις και όταν πάει μετά ο άνθρωπος που τρώει απο αυτό να παίξει θα πάρει πόδι. Πλήν εξαιρέσεων (π.χ εχω παίξει για 30 αλλα σε καφενέ με 6 τραπέζια που αντικειμενικά με δυο 50 αρια δεν θα έβγαινε αυτος) είναι και ηθικό το θέμα γιατί πάντα πρεπει να σκεφτόμαστε και αυτούς που ζούν απο αυτό.Και μπορεί στην Αθήνα να είναι πιο ανώνυμα τα πράγματα αλλα επαρχία τα νέα διαδίδονται αστραπιαία.

Δυσκολο το θεμα και πιστευω πως η αποψη του καθενος ειναι σεβαστη οπως επισης πιστευω οτι διαμορφωνεται με τον καιρο και το χρονο.
Μεχρι τωρα εγω προσωπικα που ψιλογραντζουναω και που θα ηθελα ομως να βρεθω σ’ενα μαγαζακι που γουσταρω και να μοιραστω 10-20 κομματακια,δεν μπαινω στη διαδικασια να ζητησω χρηματα (παρολο που καποια στιγμη μου εχουν προσφερει).
Σε γενικες γραμμες γνωμη μου ειναι οτι καποιος που χρειαζεται το μεροκαμματο πρεπει να το διεκδικησει και να μαθει και να απορριπτει οταν δε γουσταρει μια κατασταση αλλα και να ‘‘πουλαει τον εαυτο του’’ (αφου ειναι θεμα βιοπορισμου).
Παντως καλο θα ηταν να σκεφτομαστε και λιγο τους αλλους και αφου μιλαμε για μια τεχνη που εχει ναι μεν επαγγελματικη υποσταση αλλα στοχευει στη διασκεδαση του πνευματος θεωρω οτι δεν ειναι απολυτα σωστη η συγκριση με καθε αλλο επαγγελμα.
Τη ψυχη μας παμε να ‘‘σωσουμε’’ παιδια μη το ξεχναμε…

Ισως δεν είναι σωστό και είναι πιθανώς συντεχνιακό να συγκρίνονται μισθοί σερβιτόρων,μουσικών,καθαριστριών,μαγείρων κλπ.Ξέρετε γιατι; Γιατί σε μια χώρα που ο δάσκαλος πληρώνεται με 850ευρώ το μήνα και ο γιατρός με 2,65 ευρώ την ώρα στην εφημερία ( ! ),πόσα πρέπει να παίρνει ο μουσικός; Βλέπετε λοιπόν ότι δεν έχει νόημα η συζήτηση,απλώς μας κάνει να έχουμε κόντρες μεταξύ μας ανάλογα με το τι δουλειά κάνει ο καθένας,και αποπροσανατολιζόμαστε από το ΚΥΡΙΟ πρόβλημα που είναι η κατάντια που μας έχουν φέρει

Ψυχαγωγια του πνευματος.

Στην πραξη λοιπον ,πανω κατω αυτα που συζηταμε, Σαββατο βραδυ πηγαινουμε σ’ενα μαγαζακι στο κεντρο, βασικα για ν’ακουσουμε ενα δυνατο σχημα κατα τη γνωμη μου (απ’οσα εχω δει τουλαχιστον) αυτη τη περιοδο.
Μικρο το μαγαζακι πηχτρα και λεμε να παραγγειλουμε κατι να τσιμπησουμε.Πρωτη ματια 5.60 η τυροκαυτερη!!ο κοσμος αλλου(καμια διαθεση ν’ακουσουν οι περισσοτεροι) και αλλα πολλα…
Εν παση περιπτωσει για να μην πολυλογω και για να φτασω στο πραγματικο θεμα μου ,δεν την πολυπαλευα, ζηταω λογαριασμο να φυγω μετα απο κανα 2ωρο (ξενερωσα γιατι ηθελα ν’ακουσω) και καθως μας φερνει την αποδειξη η σερβιτορα διαπιστωνω οτι εχουν χρεωσει 2ευρω το κεφαλι ‘‘κουβερ-στυλ’’ για τους μουσικους (πραγμα που μας το ανακοινωσε εκεινη τη στιγμη).
Ενταξει ,προσωπικα δεν το’χω ξανασυναντησει σιγουρα δεν θα ξαναπαω και με εβαλε και σε σκεψεις…εκμεταλευση και αδιαφορια.

Η επιπλέον χρέωση ενός ποσού για την παροχή ζωντανής μουσικής είναι, κατά τη δική μου γνώμη, ένας έντιμος και διαφανής τρόπος συνυπολογισμού αυτού του κόστους. Δεν είναι εκμετάλλευση αν, φυσικά, οι τιμές του καταλόγου (οι προ κουβεροτιδήποτε) δεν διαφέρουν από εκείνες μιάς ταβέρνας ή μεζεδοπωλείου χωρίς μουσική και η χρέωση αυτή αναφέρεται καθαρά στον τιμοκατάλογο. Κατά τα άλλα, αν ένα μαγαζί μου φαίνεται ακριβό, ενώ συγχρόνως δεν καλύπτει τις προσδοκίες μου και προσπαθεί και να με κοροϊδέψει, φεύγω και δεν ξανάρχομαι. Τις σκέψεις τις αποφεύγω, γιατί καλό στην ψυχολογική μου διάθεση σίγουρα δεν κάνουν.

Γιατί, φίλε μου, δεν μας γνωστοποιείς το όνομα του μαγαζιού;

Καταρχην να ξεκαθαρισω οτι δεν με πειραξε η αμοιβη των μουσικων αλλα ο τροπος με τον οποιο μου σερβιραν το λογαριασμο.(ουτε το εγραφε πουθενα ουτε με ενημερωσαν εκ των προτερων)
Οσον αφορα τις σκεψεις που εκανα δεν ηταν μονο για μενα σαν πελατη αλλα σε ευρυτερο πλαισιο για τα διπολα μαγαζατορα-μουσικου , μαγαζατορα-πελατη , μουσικου-πελατη αλλα και πελατη-πελατη.
Τελοσπανων ας μην πλατιαζω και ξεφυγουμε απ’το θεμα.
Επαναλαμβανω (κατα τη γνωμη μου) ο μουσικος δεν πρεπει να συγκρινεται με το επαγγελμα του καθενος γιατι θα οδηγηθουμε σε λαθος συμπερασματα.Θα πρεπει να διεκδικει οχι μονο το μισθο του(οπως αυτος κρινει) αλλα και το εργοσημο του.

-Στα παλιατζιδικα κ.Πολιτη-

Σημείωση για μελλοντικούς αναγνώστες αφήνω αυτήν την απάντηση για το χρονικό
Και για το πόσο διαφωνώ
Πρώτον : κανένας δεν είπε ποτέ ούτε εγγυηται
Γενικά την επιτυχία σε.οποιοδηποτε επάγγελμα
Στην ελεύθερη αγορά ΠΟΤΕ
Δεύτερον : ασχέτως του τι είναι ο άλλος μπορεί να βάζει το ίδιο μεράκι και κόπο στο όργανο του και αυτό δεν τον υποβιβάζει στα μάτια κανενός αν δεν έχει πτυχια αρμονίας και
σιπλώματα γιατί μπροστά στον μαγαζατορα το
Μόνο που μετράει είναι ο ήχος τησ κομπανίας
η του ατόμου
Τρίτον και τελευταίο νομίζω ότι πολλοί καλλιτέχνες κάνανε παράλληλα κάποια άλλη εργασία για να υποστηρίξουν το πάθος του
σε έναν τομέα υπερχειλισμενο από μουσικούς !
κανείς δεν είπε να τα παρατήσουν οι επαγγελματίες αλλά κακά τα ψέματα στα μάτια του καπιταλισμού όλοι έχουν την δική τους ευκαιρία και αν ο άλλος σε πρόλαβε και σου "εφαγε"την θέση δεν φταιει αυτός . Κανείς δεν βγήκε για μερικάματο για να.παιζει απλά (ιδιαίτερα οι ποιο νέοι οι οποίοι δεν μπορούν να επιβαρύνουν την οικογένεια τους για μουσικά όργανα η όποιες άλλες.αναγκες έχουν ) για να
να παίξει αν ήταν έτσι πήγαινε σε ταβέρνα ξεκρεμαγε ένα οργανακι και απαιζε όσο ήθελε
μπροστά σε κοινό . Τελως πάντων ας μην πολυλογω η δουλειά είναι αυτή και όλοι σχεδόν
το ξέρουν καλύτερα από μένα

πολύ ωραία όλα αυτά τα νεοφιλελέ λογάκια εκ του ασφαλούς, μετέφερέ τα όμως και στο δικό σου επάγγελμα να δούμε αν ακούγονται τόσο όμορφα. και μάλιστα σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία, όπου πάρα πολλοί εργαζόμενοι αρκετών κλάδων όχι απλά θα είναι άνεργοι αλλά δεν θα έχουν ούτε καν αντικείμενο εργασίας την μετά τον κορονοϊό εποχή.
και τώρα άσε να μιλήσουνε αυτοί που ξέρουνε τη δουλειά καλύτερα από σένα:

  1. οι μαγαζάτορες συνήθως δεν έχουν ιδέα από μουσική, και διαλέγουν ή την πιο φτηνή κομπανία ή αυτή με το μεγαλύτερο όνομα. και συνεχώς εκβιάζουν για να ρίξουν μεροκάματα και να μην βάλουν ασφάλιση.
  2. ο κοινωνικός κανιβαλισμός είναι απαράδεκτος, κανείς δεν πρέπει να τρώει την θέση κανενός. αλλά δυστυχώς πολλοί βγαίνουν χωρίς να είναι επαρκείς στη δουλειά και ζητάνε χαρτζιλίκια αντί για αξιοπρεπή αμοιβή και ασφάλιση.
  3. οι μουσικοί αναγκάζονται να κάνουν και άλλη δουλειά για να επιβιώσουν, και από πάνω ακούν ότι περισσεύουν κιόλας. αλίμονο στην κοινωνία που θεωρεί ότι περισσεύουν γιατροί και δάσκαλοι, μάστορες και καλλιτέχνες, αλλά ζητάει παραπάνω τραπεζίτες και καναλάρχες, εισαγγελείς και μπάτσους.
2 «Μου αρέσει»

Κάθισα και ξαναδιάβασα την συζήτηση και είδα (αν δεν κάνω λάθος), ότι όλοι οι επαγγελματίες μουσικοί επέμεναν για τα 50 ευρώ. Και πετιούνται ερασιτέχνες και υποστηρίζουν την προσαρμογή σε μικρότερα μεροκάματα.
Αυτό δείχνει πολλά για την χαλάστρα που κάνουν στην πιάτσα.
Αντί να συμφωνήσουν και να ανεβάσουν ακόμα περισσότερο τα μεροκάματα, κλαίγονται γιατί εκτός από την κανονική τους δουλειά δεν υπάρχουν μαγαζιά για να παίξουν και να βγάλουν το έξτρα.
Για μένα πρέπει να υπάρχει σεβασμός. Από την στιγμή που ο άλλος ζει από αυτό, ο κάθε ερασιτέχνης θα έπρεπε να σκέφτεται δυο φορές πριν μιλήσει.
Δεν είναι δυνατόν να κάθεσαι στην ασφάλεια του μισθού ή της σύνταξης και να μιλάς για το μεροκάματο του άλλου και να του ζητάς να προσαρμοστεί.
Αιδώς!!!

2 «Μου αρέσει»