Παιδία.Βλέπω τις τελευταίες μέρας πως έχουμε πολύ έμπνευση.Αύτο βέβαια είναι καλό.Αλλά καλύτερα είναι να κατοχηρώσεται τα στιχάκια και τις μαντινάδες σας γιατί θα σας τα φάει κανένας μεγαλοστιχουργός και θα γίνει μάγκας(λέμε τώρα).Τα περισσότερα είναι πολύ ωραία και πολύ έξυπνα.Πάντως ΜΠΡΑΒΟ σας.
Καλύτερα να αποφύγω να γράψω μαντινάδες, γιατί ο ανταγωνισμός θα είναι αθέμιτος
Πάντως, αξίζει να αναφέρω ξανά αυτό που είχα πει σε παλαιότερο μήνυμά μου.
Σε αντίθεση με την κρητική μουσική που περνάει έναν μεσαίωνα, η κρητική μαντινάδα βρίσκεται στην αναγέννησή της. Φοβερά δίστυχα, με βαθυστόχαστο και ασύλληπτο περιεχόμενο, που πραγματικά σε αγγίζουν στην ψυχή. Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι ότι πάρα πολλές ποιοτικές μαντινάδες, γράφονται από νέα παιδιά.
Κι όπως πολύσωστά έχει ειπωθεί (από μη κρητικό):
“Μία είκονα, χίλιες λέξεις. Μία μαντινάδα, χίλιες εικόνες.”
Πολύ σωστά και να μη σας φαίνεται καθόλου υπερβολικό.
Προτείνω να κατοχυρώνεται τις καλές εμπνεύσεις σας με τον παλιό, κλασικό, φτηνό τρόπο:
Ταχυδρομήστε τα ποιηματάκια στον εαυτό σας, χωρίς να ανοίξετε το γράμμα που θα λάβετε.
καποτε ο μήτσος αποστολάκης(χαίνηδες)είπε μια μαντινάδα που δυστυχώς είναι αδύνατον να θυμηθώ.τη στιγμή που την άκουσα κοκκάλωσα…και την έχασα.
τη μαντινάδα την έβγαλε ένας πατέρας?ή παππούς?για το παιδί του που χάθηκε απο τσίμπιμα μέλισσας.ζητά με την μαντινάδα να του δείξει η μέλισσα τη φωλιά της να παρει κερί για να αναψει στο παιδί με το δικό της το κερί.είναι ίσως η πιό δυνατή!μαντινάδα που έχω ακούσει.όποιος έτυχε να την ακούσει και τη ξέρει…θέλω να τη θυμηθώ.
ολοκληρο μελισσι , ποτε δεν ειναι ικανο εμενα να τρυγησει …
γιατι `μαι φρεσκολουλουδο με αγουρα τα νιατα …
και την ρουφαω την ζωη , την πινω στα γεματα …
πολλες μελισσες γνωρισα , μα μια την φοβαμαι …
που χει κεντρι αλλιωτικο και ειναι και πλανευτρα …
μπουκαρει παντα πονηρα , ειναι και καρδιοκλεφτρα …
αλλα κι αυτην αποφαση το πηρα , να γελασω …
να την πικρανω την τρελλη , ακομα κι αν την χασω …
Μ’ αυτή τη μορφή έχει καταγραφεί, πάντως.
Βέβαια, μαντινάδα σημαίνει πάνω από όλα αυτοσχεδιασμός, άρα λογικό είναι ακόμα και ο ίδιος ο “συνθέτης” της μαντινάδας να διαφοροποιείται από την αρχική σύνθεσή του, ανάλογα με τις περιστάσεις και τα ερεθίσματα.
Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για άλλο, μεταγενέστερο “συνθέτη”.
Έτσι είναι!οι περισσότερες μεταφέρονται απο στόμα σε στόμα…και πολλές φορές προσθετοαφαιρούνται λέξεις.
γι αυτό πολλές μοιάζουνε…ξεκινά ο ένας,συμπληρώνει ο δεύτερος κτλπ…όλες με ένα θέμα.ήθελα μόνο να τη θυμηθώ όπως την άκουσα?απο τη πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στη κρήτη με κερδίσανε (και οι κρητικοί και οι μαντινάδες)απλά κάποιες απο αυτές τις έχω κολλημένες στη καρδιά μου και τις κουβαλώ.είναι μια απο αυτές που δυστυχώς δεν θυμάμαι.ευχαριστώ έτσι κι αλλιώς για αυτές που 'εστειλε ο κώστας.καλημέρα.
Αυτή είναι η μαγεία της κρητικής μαντινάδας και της κρητικής μουσικής γενικότερα.
Ένας σκοπός μπορεί να συνοδευτεί από δεκάδες ή και εκατοντάδες διαφορετικές μαντινάδες. Και σε συνδυασμό με το ύφος και την χροιά του εκάστοτε καλλιτέχνη, σου δίνει την αίσθηση κάθε φορά ότι ακούς κάτι το διαφορετικό.
Ειδικά σε αυτό που αναφέρεται η anna, αφορά πιο πολύ τους χυματικούς σκοπούς (μελωδίες που χορευτικά αποδίδονται με τον σιγανό χορό), όπου αν η παρέα έχει δυνατούς μαντιναδολόγους, ξεκινά το τραγούδι με συνεχής ανταλλαγές μαντινάδων που μπορούν να κρατήσουν και ώρες.
Μια τέτοια εξέχαστη εμπειρία έζησα πριν από 20 χρόνια περίπου, σε μια όμορφη παρέα σε χωριό του Ηρακλείου, όπου έπαιζα λύρα από τις 23:00 μέχρι τις 02:30 (χωρίς να σταματήσω ούτε λεπτό) και με τις μαντινάδες να πέφτουν βροχή.
Στα σύντομα σου απαντώ Άρη συμφορουμίτη,
Γιατί σαν έξυπνο πουλί θε να πιαστώ απʼ τη μύτη.
Και αν δεν βγεί το νόημα έξυπνο και στακάτο,
η ρίμα, να το ξέρεις, φταίει, τα κάνει άνω κάτω.
ΡΕ μηπως ηταν λαθος μου,σ’αυτο το φορουμ να μπω;
ΜΠΕμπεκια βρηκα στο μυαλο η μηπως και τα χανω;
ΤΙ το’θελα ο δολιος μου εδω να τριγυρναω;
ΚΟλλησα στο ρεμπετικο δεν ξερω τι θα κανω;
