Ευχαριστώ όλους για τα καλά τους λόγια. :109:
Θέλω όμως να διευκρινίσω ότι υπήρξαν και άλλοι 3 ενεργητικότατοι συντελεστές στην οργάνωση της βραδιάς: [b]anastahos/b, μιμης (τετράχορδος)και Δασκαλακος (κιθάρα), οι οποίοι μαζί με τον tsiotri στήριξαν και συναποφάσισαν το όλο project. Άξιοι κι άριστοι λοιπόν όλοι τους! :110:
Δεν το αντέχω όμως, πρέπει να σας εξομολογηθώ την αμαρτία μου.
«Ρίχτηκα» στην οργάνωση της συνάντησης στη Νάουσα αποκλειστικά με εγωιστικό σκοπό: :092:
Ήθελα να περάσω καλά
Και πέρασα καταπληκτικά!!! 
Τι σαν δεν έφαγα, δεν ήπια, δεν έπαιξα μπουζούκι. Είχα γύρω μου ανθρώπους αγνούς, που είμαι περήφανος να τους αποκαλώ φίλους μου. Κι ας μην τους βλέπω όσο συχνά θέλω. Στόχος; Να βρεθώ ξανά με όλους και με ακόμα περισσότερους. Ναι, ήμασταν λίγο περισσότεροι από ότι κάποιοι θα θέλανε. Αφού όμως «μοιρασμένη χαρά είναι πολλαπλάσια χαρά», ας την μοιραστούμε με όσους περισσότερους γίνεται. Έτσι να ζηλέψουν (με την καλή την έννοια) όσοι δεν ήρθαν, και να αναπληρώσουν στην επόμενη συνάντηση «όπου και όταν διαταχθεί».
Όσο για την περιγραφή των συμμετεχόντων (όπως ζήτησε ο theos) έχω μια δυσκολία στην απομνημόνευση ονομάτων και ιδιοτήτων, :082:γιʼ αυτό ας με συγχωρήσουν όσοι δεν τους θυμηθώ. Μην ξεχνάτε ότι τους περισσότερους τους έβλεπα για πρώτη (και σίγουρα όχι για τελευταία) φορά.
[ul]
[li]Όλη η Πτολεμαίδα «φώναζε» με την σεμνή της παρουσία. Θα παρακαλέσω τον tsiotri να κάνει την ανάλυση, γιατί και πολλοί ήταν και θα τους μπερδέψω.[/li][li]Ο Γκόγκος_Δ – μοναδικός ρεμπέτικος κιθαρίστας. Και φοιτητής στη Νάουσα παρακαλώ (ούτε που τον ήξερα!). Τώρα έμπλεξε μαζί μας.[/li][li]Ο αδερφός του ο Θωμάς – πολύ δυναμικός μπουζουξής. Φαίνεται ότι έχουν δουλέψει άπειρες ώρες στο όργανο.[/li][li]Να πούμε και για τις συνοδούς τους (δυστυχώς δεν θυμάμαι ονόματά), που αν και εμφανίστηκαν αδήλωτες, ομόρφυναν με την παρουσία τους (στο τραγούδι εννοείται) την συγκέντρωσή μας.[/li][li]Οι Τάσος και POLLYαπό Κοζάνη – χαρισματικοί στο παίξιμο και στο τραγούδι. Στο τέλος (και αφού μαζέψαμε όλοι τα όργανα μας) έμειναν οι δυο τους να μαλώνουν ποιος θα παίξει το τελευταίο τραγούδι (Δώσε λίγο το μπουζούκι σε μένα, όχι δώσε το σε μένα να σου παίξω κάτι κλπ) κι εμείς παρακαλούσαμε από μέσα μας να ακούσουμε άλλο ένα.[/li][li]Ο σιωπηλός (αυτή τη φορά) Gogos– απολάμβανε εκστασιασμένος τους πρωτομάστορες. [/li][li]Ο Στέλιος o ΤΣΙΤΣΙΜΠΕΟΣ από τα Γιαννιτσά, που ήρθε με την γυναίκα του (χαρά στο κουράγιο με την εγκυμοσύνη της) – Ήρθαν λίγο αργά και τους ξέχασαν τα γκαρσόνια και κόντεψαν να μείνουν νηστικοί! :244: Συγνώμη για την κακή εξυπηρέτηση.[/li][li]Αναπάντεχη (καζάνια γαρ) η συμμετοχή των Γιάννη Παπαστόικα (βιολί) και Γιώργου Καλαϊτζή (τετράχορδο) (παρότι προσκεκλημένοι) – Ήρθαν αρχικά συνεσταλμένοι (είναι έτσι από τη φύση τους) αλλά μόλις αντίκρισαν το σκηνικό, έκαναν αμέσως μεταβολή να φέρουν τα όργανα τους από το αυτοκίνητο.[/li][li]Ο γιατρός της παρέας (εξυπηρέτησε και παρευρισκόμενο) ο Ζαφείρης ο Μπέρσος – κιθάρα δίπλα στον Γκόγκος_Δ, με τα γυαλιά και το μουσάκι. Αν και έξω από τα νερά του, δήλωσε ενθουσιασμένος και θα μας ακολουθήσει από δω και πέρα (μάζευε κι ας είνʼ και ρώγες)[/li][li]Τελευταία θα αναφερθώ και στην γνωστή σε όλους pelagia. Μαζί με τις κυρίες της συνοδείας της μας χάρισαν την αύρα τους και έδωσαν στην ατμόσφαιρα μια ξεχωριστή πινελιά. Τις ευχαριστούμε και δηλώνουμε «δούλοι παντοτινοί». :109:[/li][/ul]
Πάρτε τώρα μια μικρή γεύση από αυτά που έγιναν:
Γενική άποψη - http://www.youtube.com/watch?v=TRugJEWN1DM
Χορός Gilles - http://www.youtube.com/watch?v=pLAyyIpupTQ
Χορός Γιάννη - http://www.youtube.com/watch?v=8K3NDOBsThE
Δεν είχα χρόνο (και μυαλό) να τραβήξω περισσότερα.
Να σας βάλω τώρα και λίγο στα οργανωτικά παρασκήνια της βραδιάς;
-
Αργά κατάλαβα ότι το φθινόπωρο δεν ενδείκνυται για τέτοιου είδους συγκεντρώσεις στη Νάουσα. Όλα τα καζάνια δουλεύουν στο φουλ και όσοι παίζουν όργανο είναι «κλεισμένοι» από παρέες. Τσεκάρισα κάποια καζάνια, να δω αν μπορούσαμε να το κάνουμε εκεί, αλλά έμαθα ότι είναι κλειστά από τώρα και για την επόμενη σεζόν. Μιλάμε για μεγάλη κρίση (που μʼ έπιασε). :112:
Έτσι παρουσιάστηκε η Νάουσα απογυμνωμένη από όργανα.
-
Όταν έκλεισα το μαγαζί, συνεννοήθηκα να ξεκινήσουμε τη βραδιά λίγο νωρίτερα, γιατί οι μακρινοί επισκέπτες ζήτησαν να φύγουν πιο νωρίς (δηλαδή πόσο πιο αργά από τις 04:30 το πρωί θα φεύγανε αν δεν βιάζονταν;). Με ρωτά λοιπόν ο ταβερνιάρης: «και τι θα κάνετε δηλαδή;» και του απαντώ «Ε, θα παίξουμε μουσική». Και τότε είπε μονολογώντας «Ε, σιγά. Πόση ώρα μπορεί να παίζει κανείς μουσική;». Τώρα έμαθε!
Ήταν δε τόσο έκδηλο ότι ήταν απροετοίμαστος για αυτά που θα ακολουθούσαν, που κάποια στιγμή μέλος του forum μου εκμυστηρεύτηκε ότι διαισθανόταν ότι ο ταβερνιάρης επιθυμούσε την λήξη της βραδιάς.
Η απάντηση που έλαβε ήταν «Ο ταβερνιάρης ατύχησε!»
Αποκορύφωμα ήταν στις 04:00 το πρωί όταν ο POLLY ξεκίνησε να τραγουδά ένα (άγνωστο σε μένα) τραγούδι που έλεγε περίπου τα εξής:
Ξημέρωσε, ξημέρωσε
δεν έχω τι να πράξω (εδώ του πέφτανε τα μαλλιά του ταβερνιάρη. Σου λέει αυτοί, μιας και δεν έχουν τι να πράξουν, μπορεί και να μείνουν εδώ μέχρι το επόμενο βράδυ:mad:)
τραβώ για το τσαρδάκι μου
ίσα για να αράξω.
-
Σάββατο έγινε η μάζωξη. Την Πέμπτη το πρωί πεθαίνει αιφνιδίως ο καλοστεκούμενος πατέρας του συνδιοργανωτή της βραδιάς Δασκαλακος. Υπήρξε (πέρα από το σοκ αυτής καθαυτής της είδησης) ένας προβληματισμός για το εάν θα έπρεπε να αναβάλουμε το γλέντι ή όχι. Τελικά αποφασίσαμε να πραγματοποιηθεί κανονικά, αφού βρισκόμασταν σε προχωρημένη κατάσταση (κάποιοι έκλεισαν ξενοδοχεία κλπ). Έτσι, σαν καλή συμπεθέρα, κράτησα κρυφό από όλους την εξέλιξη αυτή, έγινε το γλέντι κανονικά και τώρα ήρθε η ώρα να εκφράσω και δημοσίως τα συλλυπητήρια μου στον πολύ φίλο Δασκαλακος για αυτή του την απώλεια. Και δεσμεύομαι να αναπληρώσουμε την χαμένη βραδιά, οργανώνοντας άλλη μια, αφιερωμένη σε αυτόν.
-
Αλλά και σε άλλους 12 ανθρώπους θα αφιερωθεί η επόμενη (μίνι) βραδιά που θα ετοιμάσουμε προσεχώς. Σε μια μεγάλη παρέα μου (εντός Νάουσας) που αποκλείστηκε, προκειμένου να χωρέσουμε στο μαγαζάκι που επιλέξαμε από την αρχή. Δικό μου το φταίξιμο. Είχα κάνει λάθος υπολογισμούς. :112:
Δεν περίμενα τέτοια μεγάλη ανταπόκριση. Έλεγα «θα καλέσω 70 άτομα, να έρθουν σίγουρα οι 35» Σωστός; Έλα όμως που ο φίλος κάλεσε φίλο και ξεφύγαμε; Γνώστης των πραγμάτων με πληροφόρησε ότι μετά βεβαιότητας υπάρχει μια απόκλιση 20% μεταξύ όσων δηλώνουν συμμετοχή και όσων τελικά παρίστανται. Και τελικά είχε δίκιο για το ποσοστό. Όχι όμως προς τα κάτω (όπως νόμιζε) αλλά προς τα πάνω!
Εντάξει σταματάω. Με έπιασε λογοδιάρροια. (απλά, νοητά, ζω ακόμα την βραδιά και συνεχίζω να είμαι το ίδιο ενθουσιασμένος)