αρε μαρκο εδο ποσο φενετε πος δεν μπορουσε
να πεξη το οργανο που τοσο αγαπουσε, αλα
η φονη του μπαντα βασαλμο στης ψηχες μας.
Η ιδέα μου είναι, ή πλέη μπάκ είναι οι λήψεις;
οντος νηκολα σε καπια φαση βηχη κιολας
ηχε ηδη προβληματα ο μαρκος φενετε καθαρα,
Καί εγώ πιστευώ οτι είναι πλέη μπάκ,αλλά στήν συγκεκριμένη περίπτωση δέν με πειράζει καθόλου ( οπως ολους νομίζω ),γιατί κάθε τί καινούργιο από τόν Μάρκο,είναι σάν να ανακαλύπτεις εναν χαμένο θησαυρό!!!
Κώστα, σίγουρα πλέη μπακ είναι, βλέπεις εσύ στο στήσιμο της ορχήστρας καμμιά ντράμς; την ακούς, όμως. Βέβαια απόλυτο δίκιο έχεις, για θησαυρό μιλάμε (κι ας μην είχε ο μακαρίτης ο Νέαρχος τότε υπόψη του την εμπορική ταινία με το Μάρκο στην Άταχτη, ή και την άλλη που με το Στράτο έπαιζαν τους κομπάρσους “μουσικούς”) αλλά, τι να σου πώ, η παρουσία του Μάρκου σε αυτό το στήσιμο, το λέω καθαρά, δεν του άξιζε. Ένα άβουλο γεροντάκι είναι, που πειθήνια κάνει ό,τι του δασκαλεύουν τα παιδιά και ο μάνατζερ. Η έκφραση του προσώπου του οταν “τραγουδάει”, δείχνει πόσο “αγγαρεία” ήταν γι αυτόν η άχαρη προσποίηση του πλέη μπακ. Ο δυναμισμός του δεν έφτασε μέχρι το τέλος…
1000 μπράβο στον κ. Στυλιανό Λιανδράκη για την ανυστερόβουλη προσφορά του!
Προς καλοτυχία και τέρψη όσων αγαπούν και σέβονται το ρεμπέτικο, με “commercially managed playbacks” though, αλλά και δίχως…«ορισμούς»!
Γειά σου Μάρκο!
Ο Μάρκος ήταν πολύ χαρούμενος που πήγαινε στην τηλεόραση στα γεράματα, το εκλάμβανε και ως “αναγνώριση”… αν θυμάμαι καλά στην αυτοβιογραφία του κάπου λέει (σημ. με δικά μου λόγια) “…κάναμε και μια εκπομπή που μας δώσανε συγχαρητήρια όλοι, ότι τέτοιο ωραίο πράγμα δεν έχει ξαναγίνει…”.
Προφανώς και το Playback ήταν η εύκολη λύση τότε, αλλά πως ένα Live playing με το Μάρκο σε αυτή την κατάσταση θα μας “στεναχωρούσε” ακόμα περισσότερο: θυμίζω σκηνή του ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΚΑΡΔΙΕΣ ΣΑΝ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ που ο Μάρκος προσπαθεί να παίξει τη Φραγκοσυριανή…
Μάρκος, ο Θεός!
αληθια ρε παιδες τη να κανε δηλαδη ο ανθροπος νομηζο
τα λεγη και ο ιδιος οταν τον καλεσαν να παοι προσοπηκα χαρηκε
η ψηχη του αλα ηξερε οτη δεν μποραγε να πεξη και να τραγουδηση
σε ενα βηντεακη που ηπαρχη εχρομο φενετε καθαρα οτη δεν μπορη
να πεξη αλα τραγουδα κανονηκα εκοι περα καταλαβενες οτη δεν μπορουσαι,
να τραγουδηση αλα τραγουδησε κανονηκα και φανηκε ποσο ζορη τραβαγε.
και σε αυτο το βηντεακη, φενετε οτη δεν γουσταρε κηταζε καπος σαν χαμενος και
προστα πησο, δεν του εκανε αυτο, δεν το πολη γουσταρε, αλα η φονη του αυτη
αν δεν κανο λαθος ηταν απο το στουντιο απο της επανεχτελεσης οπος και τα ματοκλαδασου λαμπουν.
και αλα που ηχαν βγη με τον μπηθηκοτση, αν δεν κανο λαθος και ξερη καπιος την χρονολογια, που ηχαν επανεχτελεστη
τοτε,
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 14:18 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 14:10 —
οπος ελεγε και ενας φηλος
μαρκος ο θεος μπαντης ησχηρος στρατος ελεησον ημας ανεστος δελιας εβλογησον εμας,
Οπως το λέει καί ο Μπάμπης.O Μάρκος ηταν χαρούμενος.Απλά ηταν κομπλαρισμένος από τίς κάμερες και από οτι εβλεπε μπροστά του.Kαί από πάνω επρεπε να συνχρονίσει τα χείλια του με το πλέη μπάκ…Δέν είναι ολα εύκολα γιά κάποιον πού δέν εχει τόσο πολύ εμπειρία σε τέτοια πράγματα!!!
Μού αρέσει πού στό…32:24 γυρνάει και ρωτάει τόν Στέλιο…ωραία ; Δηλαδή καλά το πήγα;
Γειά σου ρε Μάρκο …Μοναδικός καί ανεπανάληπτος ήσουν καί θα είσαι.
πολη σοστα κοστα, και μπραβο και για το βηντεακη,
τα ηπε και ο babis αυτο το βηντεακη ελαγα (μαρεσουν η καρδιες σαν την δηκη μου,)
που φενετε πος τραγουδα. στο πλεη μπακ που πεζη βρηκα το ποτε πεχτηκαν η επανεχτελεστηστου
με τον μπηθηκοτση που τραγουδα την φραγκοσηριανη και αλα το 60 βρηκα και
βρηκα και την βιογραφια του που αναφερη, και ελεγε και ο ιδιος,
(καλιο να μαρκο να σβησης ορθιος με ενα τραγουδη στο στομα)
αυτος ηταν ο μαρκος.
http://www.ekriti.gr/article/markos-vamvakaris-syrianaki
Ειρωνεια ε;…να ρωταει ο Μαρκος πως τα πηγε!Καλα τα πηγες Μαρκο 80 χρονια τωρα και για πολλα ακομα…καλα θα τα πηγαινεις!
Ο Μάρκος έχει δηλώσει σαφέστατα και επανειλημμένα ότι τον ευχαριστούσε πάρα πολύ το ότι έστω στα γεράματα, τον αναγνώρισαν και τον τιμούν τμήματα της κοινωνίας που ο ίδιος θεωρούσε κοινωνικά ανώτερα από κείνον. Η μία από τις δύο μεγάλες προσδοκίες του δικαιώθηκε. Η δεύτερη, το να πάει στην Αμερική, όχι. Έμεινα καρφωμένος στην παρακολούθηση της έκφρασης του προσώπου του, όποτε το επέτρεπε η λήψη, βλέποντας τα ανάλογα αποσπάσματα δύο φορές και θα τα ξαναδώ, προσπαθώντας να μη μου εντυπώνονται οι παρεμβαλλόμενες σκηνές του “λαϊκού μπαλέτου”. Η πικρή αμηχανία αλλά κυρίως η παγωμάρα της έκφρασής του, μ’ έκαναν περίπου να νοιώσω συνένοχος…
Μπαβο σε όλους. Σε όσους το έδωσαν , στον neapolioti που ακόμα μια φορά ανακάλυψε κάτι.
Έλειπε που δεν υπήρχε κάτι τέτοιο τόσα χρόνια, κι έλεγα δεν μπορεί κάτι θα βρεθεί!!!
Ναι δεν το είχε με τις κάμερες, και το ξέραμε. Μέσα μου πιστεύω,οτι καλύτερα έτσι αμήχανος.
Ο σύνδεσμος είναι νεκρός. Μήπως θυμάται κανείς τι ήταν το βίντεο, μπας και το ξαναβρούμε σε νέο σύνδεσμο;
Γι΄ αυτό και μου ξέφυγε, ότι «τα παιδιά» χορογράφησαν και ένα καινούργιο είδος χορού, τον Χασαποζεϊμπέκικο, που τον προβάρισαν (ίσως πρώτη φορά παγκοσμίως; ) σε αυτή την παραγωγή (31:12 κ. ε.). Αν κρίνω όμως από τις από τότε μέχρι σήμερα εξελίξεις στην Ελληνική Χορογραφία, ο καινούργιος αυτός χορός δεν έπιασε. Κρίμα….