Μάρκος Βαμβακάρης - Στράτος Παγιουμτζής σε ελληνική ταινία

Ο Μάρκος από το '60 ίσαμε το '66 χτύπησε πάνω από μια ντουζίνα τραγούδια σε στούντιο, έδωσε και συναυλίες (πληθυντικός). Όσο για το παίξιμό του ακόμα και προς τα μέσα της δεκαετίας του '60, έχουμε τα ντοκουμέντα της Κάιλ και τις μαρτυρίες των Γεωργιάδη και Δημητριανάκη.

Απλά πράματα. Ο Μάρκος δεν παίζει όχι επειδή δε μπορεί, δε παίζει επειδή τους έχει χ…μένους (συγνώμη κιόλας).

Ο Μάρκος τη δεκαετία του '60 λειτουργούσε στα πάλκα σαν συνθέτης και τραγουδιστής. Το μπουζούκι το κράταγε για κανα ταξίμι ή ξεκινώντας την εισαγωγή κάποιων δικών του τραγουδιών. Ο εξαιρετικός του ήχος, (εννοώ το σκέτο ταβερνιάρικο παίξιμο του '30) ήταν αδύνατο να βγει στα κακόηχα ηλεκτρικά συστήματα κατά την τελευταία του περίοδο. Οι τότε ανάγκες των πάλκων, απαιτούσαν -δυστυχώς- την τεχνική επάρκεια των τότε τετράχορδων μπουζουξήδων, σε μια εποχή που το μπουζούκι στα μαγαζιά ήταν πια μέσον “γυμναστικής επίδειξης”. Κλασικό παράδειγμα -ντοκουμέντο- είναι η ζωντανή ηχογράφηση από μαγαζί, όπου ο Μάρκος έχει δίπλα του έναν τετράχορδο που δεν τον αφήνει να πάρει ούτε ανάσα!

θα πρέπει όμως να παραδεχτούμε ότι ο Μάρκος δεν υπήρξε ποτέ μπουζουξής για ευρύ ρεπερτόριο, δεν μπορούσε να κρατήσει μόνος του μια ορχήστρα. Την 10ετία του '50 στις μπουζουκοταβέρνες παίζονταν στο μπουζούκι όλα τα στυλ και τα ύφη της εποχής, μέχρι ταγκό και βαλς. Επίσης ως γνωστόν σε πάρα πολλά τραγούδια του παίζει μπουζούκι ο Περιστέρης και σε αρκετά ο Τσιτσάνης και δεν μπορεί να είναι τυχαίο.

Για μένα ο Μάρκος υπήρξε κορυφαίος συνθέτης και τραγουδιστής. Στο μπουζούκι είχε εξαιρετικό ύφος αλλά με περιορισμένη τεχνική εμβέλεια.

1 «Μου αρέσει»

Για μένα ο Μάρκος υπήρξε κορυφαίος συνθέτης και τραγουδιστής. Στο μπουζούκι είχε εξαιρετικό ύφος αλλά με περιορισμένη τεχνική εμβέλεια
:mad::mad::mad:

εντάξει φίλε arxarios, το παίρνω πίσω άμα είναι να θυμώνεις…:106:

Μου θύμισε το ανέκδοτο που ξεκινάει ο ομιλητής και λέει στο ακροατήριο. Οι μισοί από σας είναι ηλίθιοι. Φωνές και διαμαρτυρίες από κάτω, οπότε λέει: Εντάξει το παίρνω πίσω. Οι μισοί από σας δεν είναι ηλίθιοι.
Φίλε αρχάριε όσο και να θυμώνεις ο Αλκιβιάδης τα λέει σωστά, χωρίς να υποτιμά το Μάρκο και με όλο το σεβασμό που έχουμε όλοι μας στη μνήμη του.

Αρχάριε αυτή η συζήτηση για τον Μάρκο μου έφερε στο μυαλό ένα εξαιρετικό ποστ που έκανε ο tritsibidas και που μπορείς να το βρεις στην ακόλουθη διεύθυνση:

Μεταξύ άλλων λέει:
"… αν θες να καταλάβεις το μπουζούκι, ξεκινάς από τον Μάρκο και τη γενιά του (στοιχειώδης εγκύκλια παιδεία), περνάς για εμβάθυνση και το πρώτο πτυχίο στους Τσιτσάνη, Παπαϊωάννου, Μητσάκη, Ζαμπέτα κλπ και μετά, για μεταπτυχιακά και διδακτορικά, στον Χιώτη και τους νεώτερους υπερανθρώπους της πενιάς…Κανένα στάδιο δεν υπάρχει χωρίς το προηγούμενο και δεν εξελίσσεται χωρίς το επόμενο… "

Κάτω από αυτό το πρίσμα, έχει δίκιο ο Αλκης που φυσικά δεν αναφέρεται σε ύφος, ερμηνεία, κλπ.

Κάποιοι θα πρέπει, από πλευράς δυνατοτήτων, να αρκεστούμε στο πτυχίο, και ίσως και να μη περάσουμε και όλα τα μαθήματα. :019:

Το ρεπερτοριο που ηξερε ο Μαρκος σαφως δεν το ξεραν ομως οι μεταγενεστεροι μπουζουξηδες.
ηταν γνωστης κουρδισματων,παρα πολλων αδεσποτων μελωδιων και παμπαλαιων κομματιων απο την παραδοση του μπουζουκιου της φυλακης και οχι μονο,σαν παιχτης μοναδικος συνδυασμος υφους μπουζουκιου και φωνης γι αυτο Μαρκος δεν νομιζω να ξαναυπαρξει ποτε ,ειδικα στα ταξιμια διακρινεται ολο το μεγαλειο του και το ταλεντο του μα μιας και μιλαμε για τεχνικη εμβελεια νομιζω οτι το αυθεντικο παλιο ρεμπετικο ποτε δεν χαρακτηριζοταν απο τεχνικες επειδειξες ηταν ακρως ουσιωδες ειδος και λιτο ,παρολαυτα ομως ακουγοντας του Μαρκου το ταξιμ σερφ δεν θα λεγα οτι ο Μαρκος δεν ειχε τεχνικες ικανοτητες .

Ο Μάρκος πάντως είναι προαπαιτούμενο, κάπως σαν Ανάλυση Ι στο Πολυτεχνείο!!!

100%
ας κατσει ενας να βγαλει το ταξιμι σερφ σωστα και μετα ξανασυζηταμε για τεχνικες ικανοτητες.
σιγουρα υπηρχαν και θα υπαρχουν γρηγοροι μπουζουξιδες αλλα αυτο δεν εχει καμια σχεση με την τεχνικη.

http://www.klika.gr/cms/index.php/ar8rografia/synentefkseis/94-manolis-dimitrianakis.html
Και όταν κάποτε στο σπίτι του Τσιτσάνη στη Γλυφάδα ήρθε η κουβέντα για το Μάρκο, μου λέει ο Τσιτσάνης:
«Ποιος δεν ήξερε μπουζούκι; Ο Μάρκος; Δεν ξέρουν τι λένε. Μπορεί κανείς τα παίξει τα τραγούδια του Μάρκου όπως τα έπαιζε ο Μάρκος; Τέτοιο παίξιμο μπορεί να το κάνει κανείς; Όλους εμάς μπορεί κάποιος καλός μπουζουξής να μας μιμηθεί. Το Μάρκο κανείς!».[COLOR=“Grey”]

Εγω συμφωνω με τον Αλκιβιάδη σε ο,τι ειπε.Και σεβασμο δειχνει στον Μαρκο και αντικειμενικα περιγραφει την κατασταση και τον ίδιο τον Μαρκο ως συνθετη,τραγουδιστη και οργανοπαιχτη.Δεν βρισκω πως μπορει καπως να το περιγραψει καλυτερα.

κανείς δεν διαφωνεί σ’ αυτό. Το θέμα μας όμως, αφορά τα πάλκα πολύ αργότερα και τις τότε παικτικές συμπεριφορές, έτσι όπως διαμορφώθηκαν με την εξέλιξη του μπουζουκιού.

Αρκεί να μην θεωρούμε την ταχύτητα μοναδικό συνώνυμο της τεχνικής ικανότητας. (όχι ότι το κάνει κανείς, απλά λέω…) Είναι εμπλουτιστικό στοιχείο. Πόσοι σήμερα μπορούν να αποδώσουν το ίδιο ύφος, με το λιτό συνήθως παίξιμο του Μάρκου? Να προσθέσεις νότες (τη 1 να την κάνεις 10) είναι εύκολο (καθώς διδάσκεσαι και φτάνεις σε υψηλό επίπεδο παιξίματος), το να αφαιρέσεις είναι δύσκολο, χωρίς να χάσει ουσία το τραγούδι. Κάπου κάπου επικρατεί η λογική ότι είναι καλύτερα τα “σχόλια” σαν ταξίμια μες στο κομμάτι και οι αυτοσχεδιασμοί (χρήσιμα όλα αυτά σαν εισαγωγικά), παρά η πιστή παραμονή στην μελωδία καθ’ όλη τη διάρκεια.

ΥΓ. Προαπαιτούμενο ο Μάρκος. Εισαγωγικές εξετάσεις για εκεί όμως, τα αδέσποτα.

Η πενιά του Μάρκου έχει ψυχή και μεράκι περισσότερη από κάθε άλλον και μιλάει στη καρδιά μας και δεν έχει να κάνει με τεχνική πιστεύω. Είναι κάτι που δε μπορεί να το μιμηθεί κανείς, όση τεχνική και αν έχει.

Εγώ έχω δεχθεί τον Μάρκο ως εξαιρετικό συνθέτη, στιχοπλόκο και τραγουδιστή αλλά εκτελεστή σε καμία των περιπτώσεων. Τι πάει να πει ψυχή δηλαδή; Οι υπόλοιποι έπαιζαν με λιγότερη ψυχή και λιγότερο μεράκι; Ο Χατζηχρήστος δηλαδή τι έβαζε; Εμείς όταν παίζουμε δεν το κάνουμε με μεράκι;
Η αγάπη ορισμένων για τον Μάρκο τους οδηγεί σε υπερβολές. Και κούρδισμά του να ακούσουν θα του εξάρουν την πενιά!!!

Όσο για τα λόγια του τσιτσάνη, τι άλλο θα έλεγε; Λόγια on camera!!!

Ευχαριστώ που “ακούσατε” την άποψή μου και μόνο.(Για να προλάβω μερικούς)

Συμφωνω,αυτη η θεοποιηση δεν οδηγει στο να βγαλεις λογικα συμπερασματα.Ο παραπανω φιλος μιλαει για αφαιρετικη ικανοτητα…Απο που και τι?Για να αφαιρεσεις κατι σημαινει οτι σε κατι πολυ πολυπλοκο και δυσκολο και και και…βγαζεις πραγματα και το κανεις απλο και λιτο και ομορφο…Που το εκανε αυτο ο Μαρκος?Απλα ετσι εγραφε γιατι ετσι μπορουσε να γραφει,αυτο ειναι που τον εκανε ιδιαιτερο και διαχρονικο και οχι η δεξιοτεχνια του στο μπουζουκι.Να λεμε τα πραγματα με το ονομα τους.Μπορει αυτο να “επεβαλλε” και η εποχη,αυτο ηταν απαραιτητο για να ερθουν οι δεξιοτεχνες,η φυσικη ροη της λαϊκης μουσικης.Σε σχεση με την ψυχη και το μερακι ο,τι ειπε ο Δημητρης με βρισκει συμφωνω…

Μπράβο βρε παιδια
Ηθελα να το γραψω και εγω αλλα “φοβήθηκα” :080:

Οπως και να το κανουμε πολλά απο τα παιδια που βλεπω στις μαζωξεις παίζουν πολυ καλυτερα.
Το θεμα είναι οτι δε μπορουμε να γραψουμε.

Αυτος ήταν ο Μάρκος. ΣΥΝΘΕΤΗΣ. με κεφαλαία !!! Αλλαξε το τραγουδι. Ηταν ο πρωτοπόρος.

Εγω θα διαφωνίσω και με το τραγουδιστης. :230:

Να ρωτήσω όμως κι εγώ λίγο προβοκατόρικα:

Μπορούμε να πούμε ότι οι λιτοί, δωρικοί κίονες του παρθενώνα είναι τεχνικά “κατώτεροι” από τις πολύπλοκες συνθέσεις της ρωμαϊκής εποχής λόγου χάρη;
Ή ότι ο κορινθιακός ρυθμός είναι τεχνικά ανώτερος από τον ιωνικό και ο ιωνικός τεχνικά ανώτερος από τον δωρικό;

Επίσης, μήπως η εξέλιξη της οργανοπαιξίας συνοδεύτηκε κι από την απώλεια μιας συσσωρευμένης γνώσης την οποία “έφερε” ο Μάρκος, και η οποία γνώση ήταν κατά μεγάλο μέρος “τεχνική”;

Μήπως δηλαδή είναι μονόπλευρη η άποψη αυτή περί του τεχνικά υοποδεέστερου Μάρκου, και μήπως δεν μπορεί να της προσδώσει κανείς καθολική ισχύ;

Aγη ευλογη η ερωτηση σου…Για την εξελιξη της οργανοπαιξιας τοποθετηθηκα παραπανω και τον θεωρω κυριο υπευθυνο και εμπνευστη…Σε σχεση με τους ρυθμους…Ναι τεχνικα ειναι ανωτεροι απαιτουν μεγαλυτερη επεξεργασια και μελετη,ειναι αποτελεσμα και της προοδου της επιστημης και της τεχνολογιας.Με το να πει καποιος οτι ειναι πιο τεχνικος ο Χιωτης απο τον Βαμβακαρη αυτο δεν υποβαθμιζει τον Μαρκο,ειναι μια αντικειμενικη αληθεια…Δεν ισχυριζεσαι οτι το μη τεχνικο δεν ειναι καλο…Κ οντως ειναι προβοκατορικη η ερωτηση σου…χαχαχαχαχαχα!!!Φασκω και αντιφασκω…χαχαχαχα!!!Ειναι προβοκατορικη…Κατεληξα…Ε μαλλον ειναι ευλογη…Ε δεν ξερω…

τραγουδισταράς!!! εκτός από τα δικά του που τα σφράγισε κυριολεκτικά, δείτε και των άλλων συνθετών πως τα τραγούδησε! Όπου χρησιμοποιήθηκε (σιγόντο, οκτάβα, ρεφραιν κλπ) ήταν ψαρωτικός και σαρωτικός. Χώρια που στις καταλήξεις στόχευε… με ακρίβεια…λεηζερ. Το να τραγουδάς ΙΣΙΑ αλλά με ακρίβεια και σταθερότητα είναι εξαιρετικά δύσκολο, δεν μπορεί να το κάνει ο καθένας.
Δείτε όμως και τον τρόπο που ερμηνεύει. Παρ’ ότι “βραχνός” στη φωνή , (εκτός απ’ τη μαγκιά και το νταηλίκι) δείτε πόση τρυφερότητα και πόνος βγαίνει μέσα απ’ αυτή τη χροιά!! Εννοώ φυσικά στα ερωτικά και κοινωνικά του τραγούδια…

Παρ’ ότι συμφωνώ γενικά με τον Δημήτρη, σε ό τι αφορά το “εκτελεστής”, έχω κάποια ένσταση.
Ο Μάρκος ,τα τραγούδια που μπορούσε να παίξει, τα έπαιξε και τα εκτέλεσε ανεπανάληπτα!
σε πολλά όμως από τα τραγούδια του που ήταν περίπλοκα και δύσκολα ,έπαιξαν άλλοι. Χρειάζονταν άλλοι εκτελεστές.

υγ. και γω τη γνώμη μου λέω, η οποία βέβαια δεν γίνεται να ξεφύγει απ’ τον υποκειμενικό της χαρακτήρα…

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 14:22 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 14:05 —

δεν είναι μονόπλευρη Άγη. Ειδικά στο σημείο που πολλά απ’ τα δικά του τραγούδια (τα καλύτερα ίσως) παίχτηκαν από άλλους…

συγνώμη για τη φλυαρία μου!