Παιδιά, ψυχραιμία! [=626&tx_ttnews[backPid]=78&cHash=ec59377fed"]Διαβάστε το άρθρο](http://www.berlin-athen.eu/index.php?id=79&tx_ttnews[tt_news)και μην τα πάρετε στο κρανίο, ειδικά οι έχοντες μιά κάποια ηλικία 
*Θα παρακαλούσα να αναφέρετε τυχόν σημεία του άρθρου, που σας βρίσκουν σύμφωνους.:256:
Συγνώμη Κώστα, αλλά δεν έχω το χρόνο να το διαβάσω διεξοδικά το άρθρο. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει δημόσια την άποψή του αλλά και ο καθένας δεν είναι υποχρεωμένος να την διαβάζει, ιδιαίτερα αν ο γράφων είναι πολυλογάς.
Εννοείται βέβαια…
Το διάβασα, τα πήρα στο κρανίο (και χωρίς έχω κάποια ηλικία), αλλά δεν μου προξένησαν έκπληξη αυτές οι απόψεις (έχω ακούσει και διαβάσει ξανά παρόμοιες) και θα συμφωνήσω με τον κο Πολίτη ο καθένας έχει το δικαίωμα να λέει δημόσια την άποψή του και ο υπόλοιπος κόσμος έχει επίσης το δικαίωμα να την αγνοεί.
Καλά ,το οτι ο κάθε ένας μπορεί να εκφράζει τη γνώμη του το θεωρρώ αυτονόητο,αλλά αυτό
τι σημαίνει παιδιά ?Δε μπορούμε να απαντήσουμε η να σχολιάσουμε?
Πάντως εγώ ξεκινάω από τώρα.Θα ακούω μόνο εμβατήρια!! Καί τους κανα δύο συνθέτες
πούχουν πάρει εργολαβία τον Μέγα Αλέξανδρο.
Για δικαίωμα μιλήσαμε, Μπάμπη, όχι για υποχρέωση.
Ανεκδιήγητο κείμενο!
Τι να πρωτοπεί κανείς;
Ο γράφων φανερώνει τρομερή άγνοια της ελληνικής ιστορίας και πραγματικότητας, διακατέχεται από φασιστική νοοτροπία, εκείνο που τον νοιάζει πραγματικά είναι το πού κατατάσσει την Ελλάδα το State Department, ενώ πέφτει σε αντιφάσεις και αυτοαναιρείται, προκαλώντας αρχικά αγανάκτηση στον αναγνώστη, η οποία εξελίσσεται σε θυμηδία…
Δεν ξέρω - και θα συμφωνήσω και εγώ με τους προλαλήσαντες - αν αξίζει τον κόπο να επεκταθούμε περισσότερο…
Υ.Γ. Χίλιες φορές να ακούω τη “Μαντουμπάλα” σε οποιοδήποτε στέκι
και μακάρι και τα παιδιά ακόμα να την προτιμούν και να την ξεχωρίζουν
από “άσματα” που σκοτώνει το κάθε καθυστερημένο και προβληματικό που συμμετέχει εκπροσωπώντας τη χώρα μας στα γιουροπανηγύρια… :mad:
Βρήκα τελικά και εγώ το χρόνο να αντέξω και να διαβάσω ολόκληρο το άρθρο. Συγκροτημένη ανάλυση με παραδείγματα, αναλύσεις πολιτικές και μουσικολογικές και, όπως αρμόζει σε κάθε ανάλυση, στο τέλος προτείνονται μέτρα που θα άρουν το πρόβλημα.
Την εποχή της δικτατορίας συνέπεσε να γίνει πανευρωπαϊκή μόδα το μακρύ μαλλί και οι φαβορίτες. Φυσικά δεν περάσαμε αμέσως στα άκρα, γιατί η αστυνομία καραδοκούσε όπως και παλαιότερα, όταν έκοβαν τα ρεβέρ των τζήν. Όμως, δημιουργήθηκε πρόβλημα αφού οι κουρέηδες έβλεπαν να χάνουν σημαντικό τμήμα των εσόδων τους. Μαζεύτηκαν λοιπόν, φαίνεται, και έκαναν μία ανάλυση. Μετά από γόνιμο διάλογο αποφασίστηκε ότι έπρεπε να βρεθούν και μέθοδοι αντιμετώπισης. Έχω χάσει το απόκομμα εφημερίδας που είχα κρατήσει, αλλά με λίγα λόγια έλεγε:
«Τον κύριον Πρόεδρον της Κυβερνήσεως επεσκέφθη χθες αντιπροσωπεία αποτελουμένη από κουρείς της πρωτευούσης και εξέθεσεν εις αυτόν το δημιουργηθέν πρόβλημα λόγω της καθημερινώς αυξανομένης πλημμελείας των νέων ίνα προσέρχωνται τακτικώς εις τον κουρέα προς καλλωπισμόν της κεφαλής και κουράν, εζήτησαν δε όπως ληφθούν μέτρα προς πάταξιν του φαινομένου.
Ο κύριος Πρόεδρος εξέφρασε την συμπαράστασίν του προς την συμπαθή αυτήν τάξιν και υπεσχέθη την ταχείαν λήψιν μέτρων προς την κατάλληλον κατεύθυνσιν".
Και τότε, μεν, δεν έγινε απολύτως τίποτα, αφού μάλλον ο κύριος πρόεδρος (Παπαδόπουλος) τις ίδιες σκέψεις θα είχε με εκείνες του Παττακού, που επέμενε να συμπεριληφθεί και ο μόνορχις* οικιστής στη λίστα των αιτούντων δωρεάν σπίτι. Τώρα όμως, με τις ευαίσθητες κεραίες που διαθέτει το υπουργείο πολιτισμού και την αποδεδειγμένα θετική του παρουσία (και) στα μουσικά μας πράγματα, είμαι σίγουρος πως θα μάθουμε έστω καθυστερημένα να ακούμε Μπετόβεν και Χάϋδν, κάτι που ο Μεταξάς δεν είχε στην εποχή του καταφέρει.
*Γιά να δούμε, πόσο ενημερωμένη είναι η λίστα της λογοκρισίας…
Η ελληνορεμπετολαικοαμανετζιδικη επιστημη…σηκωνει ψηλα τα χερια.Τελικα …σαν την υγεια,τιποτα καλυτερο.
'‘η ελληνική κοινωνία πρέπει να ανασάνει!’'συμφωνώ(μιας και τέθηκε και θέμα αποδοχής απόψεων του άρθρου…)να ανασάνει υποθέτω πρίν τη μεγάλη βουτιά?!γιατί θα φουντάρουμε δεν το γλυτώνουμε το κολύμπι στον άπατο άν σταματήσουμε να ‘‘μιζεριαζόμστε μές τους καπνούς και τους τεκεδες’’(γράφει καπου που έχει τέτοια μαγαζιά?εμείς γιατί δεν τα βρίσκουμε?)μούρχονται κάποιες εικόνες στο μυαλό:πόσο ευτυχισμένοι είμαστε να χτυπάμε 10άωρα 12άωρα στη δουλειά…εννοείται χωρίς κανένα προσωπικό όφελος!εκτός από βιταμίνες,υπερκόπωση…πόσο ευτυχισμένοι όταν δεν μπορούμε να έχουμε φυσιολογική προσωπική ζωή γιατί η κούραση και τα νεύρα μας παίζουνε ‘‘μήλα’’(γερμανικό)ποιό θα μας πετύχει πρώτα,και τοσες άλλες χαρές της καθημερινότητας(θα γράψω μεγαλύτερο άρθρο από το δικό του)και μούρχεται και η '‘μίζερη’'εικόνα της παρέας μας που τραγουδά και πίνει χαμένη στην κατάθλιψη και στα (πως τα είπε?)σαδομαζοχιστικά σύνδρομα?!εγώ πως τα έχω παρει ανάποδα?μέχρι τώρα πίστευα η αφελής πως αυτή η αγάπη μας για τις μουσικές μας και το γαλήνεμα της ψυχής μας όταν τραγουδάμε και χαμογελάμε που '‘είμαστε ακόμα ζωντανοί’'και μπορούμε να ''αντέχουμε,πανάθεμάμας…(πως διάολο αντέχουμε?)μας έχει γλυτώσει εμάς από την κατάθλιψη…και άλλους από τα χέρια μας!(όλο και καποιον θα καθαρίζαμε)!κοίτα τώρα τί μαθαίνεις…νάναι καλά ο άνθρωπος μας άνοιξε τα μάτια!απο σήμερα 18 ώρες δουλειά!τεμενάδες σε όσους σε κρατούνε μακριά από την κατάθλιψη '‘της μίζερης’'μουσικής…άν ξαναγράψει ο τύπος,άχ!θέλω να ενημερωθώ παρακαλώ…παιδιά σοβαρά τώρα!μου είναι αδύνατον να νευριάσω…καλημέρα
Μου κάνει μεγάλη εντύπωση το θάρρος-θράσος του “συγγραφέα” να υπογράψει το εν λόγω άρθρο (εκτός κι αν είναι κάποιο ψευδώνυμο). Γιατί θέλει καντάρια θάρρος-θράσος για να βγεις δημόσια και να παραδεχτείς ότι είσαι τόσο άσχετος, τόσο ανιστόρητος, τόσο αμόρφωτος… Μπράβο στο παλικάρι.
Επίσης πρέπει να παραδεχτώ ότι δεν κάνει στείρα κριτική, αλλά έχει και συγκεκριμένες προτάσεις:
"…Προτεινω λοιπον να ιδρυθει στο Υπουργειο Πολιτισμου μια Γενικη Γραμματεια που θα εχει σαν αποκλειστικο αντικειμενο τον προγραμματισμο μιας ελληνικης (οχι αραβικης, ουτε της λεγομενης μεσογειακης) μουσικης…".
Μην ανησυχείς φίλε. Αυτό που ζητάς έχει μπει ήδη σε λειτουργία εδώ και χρόνια. Γι’ αυτές τις μέρες έχουμε βάλει επικεφαλής της Γενικής Γραμματείας την προγραμματίστρια Καλομοίρα. Μια χαρά τα πάει…
ΥΓ. Τελικά η Παπαρήγα το κυνήγησε το λαϊκό τραγούδι ή το σιγοντάρισε;
(Απαντώντας στην απορία του Άρη, αναφέρω ότι το όνομα του αρθρογράφου είναι το πραγματικό.)
Γεια σας,
Εμένα το άρθρο με έκανε να γελάω με την καρδιά μου! Μέχρι που υποψιάζομαι πως πρέπει να είναι καμιά φάρσα…Πάντως, σχετικά με το παραλήρημα για την (βλαβερή) επιρροή της “αραβοινδικής” και τουρκικής μουσικής στην ευγενή ελληνική μουσική παράδοση, εδώ είναι μερικά κλιπάκια από το youtube, από την ωραία συλλογή του “romeikos2”:
http://www.youtube.com/user/romeikos2
Ada Sahillerinde/Μάτια μου στα ελληνικά και τουρκικά:
Ο Σύριος Sabah Fakhri:
Όσο για τις θεωρίες σχετικά με την υποτιθέμενη “καθαριότητα” της υπόλοιπης βαλκανικής μουσικής, ο τύπος προφανώς δεν έχει ακούσει σύγχρονα βουλγαρικά, σέρβικα κ.τ.λ λαΐκά, που είναι πιστές αντιγραφές από τα σύγχρονα ελληνικά “τουρκογύφτικα”…όπως το παρακάτω άσμα:
Εύα
Σα δε ντεπομαστε λιγο λιγο!!!
…σήμερα το πρωί άκουσα στο ραδιόφωνο ότι τα καλλιστεία “έπιασαν” 47% ακροαματικότητα. 1,000,000 Έλληνες παρακολούθησαν την Κούλα Μπούλα, και την Μπούλα Κούλα. Η δε ΕυρωΒΥΖΙον ξεπέρασε το 50%. Αδέρφια τί να κάνουμε, αυτοί είμαστε:079:
ΥΓ: Συγγνώμη για το εκτός θέματος αλλά δεν κρατήθηκα
Τα στοιχεία τηλεθέασης και ακροαματικότητας που δίνουν οι εταιρίες είναι “του βολέματος”. Μ’ άλλα λόγια παρουσιάζουν την “κίνηση” απέναντι από τις οθόνες και τα ραδιόφωνα όπως τους βολεύει. Θυμηθείτε την περίπτωση Λαζόπουλου, που τον έδιναν στον …πάτο και μετά τη φασαρία που έκανε τον ανέβασαν στη διπλή τηλεθέαση, ενώ τώρα πια τον δίνουν πρώτο με διαφορά.
Και φυσικά παίζει η λογική του “δείτε αυτό, το βλέπουν όλοι”. Κάτι σαν τις μύγες και τα σκaτά.
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Άρη.
Όχι μόνο είναι παραποιημένα τα νούμερα των δημοσκοπήσεων, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο γίνονται οι ερωτήσεις για τις κάθε είδους δημοσκοπήσεις, όπως και το τι θέλουν να εκμαιεύσουν από τους τηλεθεατές κάθε φορά, σηκώνει συζήτηση.
Τελικά, τόσα χρόνια ύπαρξης της Γιουροβίζιον -
[- «πανηγυράκι» την είχε χαρακτηρίσει ο Χατζιδάκις – τσίρκο έγινε στις μέρες μας…]
τι άφησε πίσω του;
Αν εξαιρέσουμε τους ABBA, τον Κλιφ Ρίτσαρντ, ίσως και δυο τρεις ακόμα περιπτώσεις, ποιος τους θυμάται τους υπόλοιπους;
Ποιος άνθρωπος στην υφήλιο έχει την όρεξη να ακούσει καμιά έστω και από τις πρόσφατες «επιτυχίες» που έκαναν τότε τα δήθεν ψηλά νούμερα της τηλεθέασης;
Και στο πιο απίθανο δισκάδικο ακόμα δεν θα υπάρχουν τα “σουξεδάκια” αυτά.
Μια και μιλάμε για υψηλές ακροαματικότητες.
Ποιες από τις σημερινές δήθεν «υψηλές» ακροαματικότητες μπορούν να αντέξουν στη σύγκριση με την πραγματική, υψηλότατη, ακροαματικότητα που είχε ο Καζαντζίδης κάθε φορά που εμφανιζόταν στην TV;
Όταν π.χ. παρουσίαζε, το ΄74, το δίσκο του «Υπάρχω» και άδειαζαν πραγματικά και ερήμωναν πόλεις και δρόμοι, και μάλιστα σε όλη την επικράτεια;
Ο προβληματισμός από την ύπαρξη τέτοιων θεσμών έχει να κάνει περισσότερο με τα μηνύματα που περνάνε, ειδικά στη νέα γενιά,
και τα οποία δεν έχουν να κάνουν μόνο με την αισθητική καλλιέργεια και τη δημιουργία σωστού μουσικού ενστίκτου,
αλλά πολύ περισσότερο με το σύστημα αξιών και προτύπων που περνάνε…
Μια και αναφερθήκαμε στα γιουροπανηγύρια…
Απολαυστικό είναι το cd που κυκλοφόρησε πέρυσι από τους Χαΐνηδες και τον Άθω Δανέλλη,
“Ο Καραγκιόζης στη Γιουροβίζιον”.
Σπαρταριστοί διάλογοι, όπου στο Ευρώπ - Σαράι ο Καπιτάλ- πασάς διοργανώνει διαγωνισμό Γιουροβίζιον με έπαθλο για το νικητή χρήματα αλλά και την κόρη του πασά, Ευρώπ - Χανούμ…
Συντονίζει η γνωστή παρουσιάστρια… Ξανθομπουνταλούμ-Χανούμ… και κριτής είναι η ίδια η Ευρώπ-Χανούμ.
Συμμετέχουν: Καραγκιόζης, Μπάρμπα-Γιώργος, Σταύρακας, Μορφονιός, Μιρικόκος, Σιορ-Διονύσιος, Χατζηαβάτης.
Περιέχει και τραγούδια, αλλά οι διάλογοι είναι πολύ εμπνευσμένοι και πάντα επίκαιροι…
Πάντως, πλάκα - πλάκα η μουσική μας έχει επηρεάσει βαθύτατα όλη την υφήλιο…
http://www.youtube.com/watch?v=oL6NT3fAqjo
Είναι κορόιδα που δεν έστειλαν τη Θώδη:090:
Του γιουροβίζιον αϊλ γκοου
εντ αϊ γουιλ σίνγκ δε γκριξ αϊ νόου
Δε γιουροπίνς εντζόις μαϊ σονγκ
σο αϊλ γκετ δε μανεϊ
εντ αιλ γκοου:109:
Ελένη συμφωνώ, βέβαια, πως θα γινόταν και αλλοιώς, αλλά ένσταση για τον Κλίφφ Ρίτσαρντ: ήταν φίρμα πολύ πριν αρχίσουν οι διαγωνισμοί της Γιουροβίσιον. Να θυμίσω το Living doll (1959) αλλά και το The young ones (αρχές ʼ60) και υπάρχουν και άλλα.