Κιθάρα άγνωστης προέλευσης (ρουμανική;)

Καλησπέρα και από μένα,
Πρόσφατα έφτασε στα χέρια μου ένα κιθαρονι ρουμανικής προέλευσης.Παρακατω επισυνάπτω φωτογραφίες του οργάνου, οποιοσδήποτε μπορεί να μου δώσει κάποια πληροφορία για τον κατασκευαστή του ή ακόμη και για το αν αξίζει το όργανο καλοδεχουμενος.
[ATTA

CH=CONFIG]13882[/ATTACH]

Φίλε Μαρίνο … μήπως Βουλγαρικής θες να πεις;

Καλησπέρα Ιπποκράτη,το άτομο που μου το έδωσε το είχε πάρει από ρουμανια και για αυτό θεώρησα πως πρόκειται για ρουμανική κατασκευή,αναγνωρίζεις τον κατασκευαστή του?

Πάντως γράφει: Bulgarska Kremona Kazanluk.

Το τελευταίο είναι όνομα πόλης. (Η Κρεμόνα της Βουλγαρίας, το Καζανλούκ;:wink:

Τα βουλγάρικα γράφονται με κυριλλικό αλφάβητο. Τα ρουμάνικα, φυσικά, με λατινικό.

[Για όποιον θέλει να το ψάξει περισσότερο, το u και στο Μπουλγκάρσκα και στο Καζανλούκ δεν είναι ου (που στην κυριλλική γραφή γράφεται y) αλλά ένας ιδιαίτερος φθόγγος που αποδίδεται και με a. Την πόλη τη γράφουν Kazanlak στο λατινικό αλφάβητο.]

Η Kremona (με ένα μικρό ψάξιμο στο google) ειναι μια εταιρεία που την ίδρυσε το 1924 ο Dimitar Georgiev.

Κοίτα να δεις … έχω κ εγώ ένα κιθαρονι kremona . Η δίκη μου λέει Τσεχοσλοβακία πάντως , δεν ξέρω αν πρόκειται για συνωνυμία . Θα κοιτάξω να ανεβάσω φωτό .

Ξεχασα να πω ότι το εργοστάσιο ηταν κρατικό και σε κάποια φάση πήρε την κάτω βόλτα και πουλήθηκε . Νομίζω ότι έβγαζε κ σχετικά αξιόλογα όργανα . Όλα αυτά από πληροφορίες Διαδικτύου …

Αν πάντως κρίνω από το μάνικο, που μοιάζει να είναι σανιδάκι σκέτο, βαμμένο μαύρο αλλά όχι και στο σόκορο, η κατασκευή μάλλον θα είναι εποχής «κάτω βόλτας»……

Συγνώμη, για την ταστιέρα μιλούσα, όχι για το μάνικο. Αλλά, τέτοια χοντρή ταστιέρα δεν έχω ξαναδεί και ίσως μπερδεύτηκα…

(η δεύτερη παράγραφος προσετέθη σήμερα, αφού συνειδητοποίησα το λάθος μου)

H ταστιέρα είναι βαμμένο ξύλο, η ροζέτα αυτοκόλλητο χαρτί , το καπάκι κόντρα πλακέ . Σίγουρα δεν είναι κατασκευή που δέχεται μεταλλικές χορδές , τα κλειδιά είναι με πλαστικό κύλινδρο (κλασικής κιθάρας) για νάυλον χορδές , που σημαίνει οτι αν μπουν μεταλλικές θα σκευρώσει αν δεν είναι ήδη σκευρωμένη .
Για φτηνοκατασκευή την κόβω.

Ας μην πω καλυτερα τιποτα…αλλωστε με προλαβαν οι παραπανω φιλοι.Κρεμασε το στον τοιχο καλυτερα να κοσμει (?) κανα σαλονακι

Καλησπέρα …ειναι μια πόλη εξω απο την Σταρα Ζαγόρα. Εκεί υπήρχε βιοτεχνία κατασκευής κιθάρας…οι τουριστικές με το προηγούμενο καθεστώς…κάποιες δεν ήταν άσχημες. Αυτά.

Ακόμη και κιθάρα από τα jumbo να ητο θα πειραματιζομασταν πάνω της και θα την μετατρεπαμε σε ρεμπτετοκιθαρο αλλά σε καμμια περίπτωση δεν θα την κρεμαγαμε στο Σαλόνι…κυρίως επειδή πιάνει πολύ χώρο στον τοίχο το παλιό τετραχορδο …

Μαρίνο, τα σωστά ρεμπετοκίθαρα έχουν (εκτός πολλών άλλων….) και σχήμα μικρού οχταριού (“κιθαρόνι”). Αυτή….

Αν φορέσει μεταλλικές χορδές, νομίζω ότι το μεγαλύτερο πιθανό πρόβημα είναι η αντοχή του μπράτσου και της ένωσης.
Επίσης το καπάκι ίσως δεν είναι κόντρα πλακέ αλλά πολλά - 3 ή περισσότερα - κομμάτια έλατο (στην 3η φωτο, ανάμεσα στην στάμπα και την ροζέτα μάλλον βλέπω ένωση). Είχα μια ρώσικη με παρόμοια κατασκευή (σκάφος κόντρα πλακέ, καπάκι 7 κομμάτια, μπράτσο μονοκόμματο οξιά). Ο ίδιος έχω αλλάξει καπάκι σε μια Κινέζικη με όλο το σκάφος κόντρα πλακέ και βγήκε καλή - εντυπωσιακά καλή σε σχέση με το τι περίμενα.
Κατά τη γνώμη μου λοιπόν δεν πρέπει να αποκλείεται εκ των προτέρων η περίπτωση να βγάλει - έστω αποδεκτό - ήχο. Όχι ότι θα είναι το καλύτερο όργανο, αλλά ανάλογα με το τι θέλεις ίσως αξίζει τον κόπο να προσπαθήσεις.
Άλλωστε πολλές παλιές λαϊκές κιθάρες έχουν πλάτη από κόντρα πλακέ ή / και καπάκια με πολλά κομμάτια και παίζουν μια χαρά.

Η ταστιέρα είναι ένα θέμα, αλλά αν κρατάει η ένωση και το μπράτσο ίσως μπορείς και να την αφήσεις.
Τα υπόλοιπα (κλειδιά, ροζέτα, φινίρισμα κτλ) γίνονται εύκολα.

Το μέγεθος του σκάφους μάλλον είναι κλασικής ? (~ 48*35 εκ. μήκος / πλάτος στην κάτω καμπάνα ? ) όπως και το σχήμα, διαστάσεις δηλαδή που επίσης βλέπεις σε (νεώτερες) λαϊκές κιθάρες.

Αν προχωρήσεις σε ανασύνθεση, πρωτα απ’ όλα δες - με νάιλον χορδές - αν οι κλίσεις στο μπράτσο / ένωση είναι όπως θα ήθελες (*) και το action αποδεκτό (**), και μετά βλέπεις τι κάνεις.

(*) οι κλασικές συνήθως έχουν κλίση στο μπράτσο “προς τα εμπρός” - σαν να έχει τραβηχτεί από τις χορδές - ενώ αντίθετα οι ακουστικές και λαϊκές συνήθως “προς τα πίσω” για να προλάβουν με προένταση παραμορφώσεις από τις σχεδόν διπλάσιες τάσεις των συρμάτινων χορδών.
(**) action = η καθαρή απόσταση μεταξύ χορδής και τάστου (για ευκολία μέτρα στην Σολ γιατί διαφέρει από Μι μπάσα σε Μι καντίνι). Στο 12ο τάστο (για λαϊκή) καλά είναι ~ 2,5 χιλιοστά