Καλησπέρα φιλοι μου!θελω να με διαφωτισετε οσοι ξερετε για την κατασκευη καβαλαρη.Που μπορω να βρω ξυλο και με πια εργαλεια το διαμορφώνω.Επίσης τι γίνεται με το κοκαλο…Εδω στην κομοτηνη δεν έχουμε μαστορους και τα υλικα ειναι δυσπρόσιτα!Τον καβαλαρη τον θελω για καβατζα ως δευτερο,λιγο πιο ψιλο απο τον πρωτο,ετσι ωστε οταν το μανικι πηγαινει πισω και ταστατει να τον αλλαζω…Δεν θελω να μπω στην διαδικασια του καμπλαμα γιατι το εχω δοκιμασει και μουντενει το οργανο
Κύριε gogo19 , δεν χρειάζεται κατακευή νέου καβαλάρη , ένα κομάτι απώ ξυλαράκι παγωτού κομένο ακριβός στο μέγεθος της βάσεως του καβαλάρη βαμένο με βερνίκι νύχιων γυναικῶς σε χρῶμα παρόμοιο του ξύλου του καβαλάρη γνῆσιου , ὐλικά : Ξυλαράκια παγωτού , εργαλία , ένα καλό στυλετο , μεταλικός χάρακας , καί μιά λίμα νύχιων . Ἡ εργασία πρέπει να γίνει πάνω σε ξύλινο επίπεδο , μία μικρή πλάκα κοντραπλακέ πχ , αντί ξυλαράκια παγωτού κατι ξυλαράκια που χρησιμοποιούνται γιά να εξετάζουμε τίς αμυγδαλές εἷναι ποιό κατάλληλα γατί εἷναι μεγαλύτερα , κατόπιν την πλάση του και το βάψιμο με το αναφερμένο βερνίκι , θά ὑποστηρίξετε τον γνῆσιον καβαλάρη με αυτή την προσωρινή πρόσθεση , καλή ἐπιτυχία !
τα λίγα που ξέρω: ο καβαλάρης γίνεται συνήθως από το ίδιο ξύλο με αυτό της ταστιέρας (έβενος ? ), και για να ταιριάζει αισθητικά αλλά και επειδή αυτά τα ξύλα είναι “σκληρά” με μεγάλη πυκνότητα, ζητούμενο για την μεταφορά της ενέργειας στο καπάκι.
Για την διαμόρφωση τι να πω, γίνεται ανάλογα με την εμπειρία σου με ο,τι έχεις διαθέσιμο (πριόνι κτλ, και με μαχαίρι κουζίνας αν έχεις υπομονή), για την τελική διαμόρφωση χρειάζεσαι γυαλόχαρτα και λίμα (η λίμα στο τέλος, τον γυαλίζει σαν βερνίκι).
Η βάση διαμορφώνεται με γυαλόχαρτο (80άρι, 100άρι κτλ.) στηριγμένο ανάποδα πάνω στο καπάκι, για να μεταφέρεις την καμπύλη του καπακιού (ψάξε λίγο, έχει ξαναγίνει συζήτηση).
Το κόκκαλο μπορείς να το φτιάξεις μόνος σου (επίσκεψη στον χασάπη, βράσιμο, καθάρισμα, κόψιμο αρχικά με τροχό και στη διάσταση που θες με σιδεροπρίονο, διαμόρφωση με γυαλόχαρτο και λίμα).
Το άνοιγμα των αυλακιών των χορδών είναι λίγο μπελαλίδικο γιατί θεωρητικά πρέπει ο πάτος να είναι καμπύλος στην διάμετρο της χορδής. Αυτό γίνεται με ειδικές λίμες. Στ πρώτα όργανα που δεν τις είχα, στην αρχή περνούσα κοπίδι, μετά μαχαίρι με δόντια και στο τέλος την ίδια την χορδή.
Υλικά μπορείς να βρεις στα “ειδικά” μαγαζιά (στην Θεσσαλονίκη sofianow.net, dimizparts.gr και Μαυρομουστάκης) αλλά επειδή κουράστηκα μόνο που σκέφτομαι τον εαυτό μου στη θέση σου, να τα διαβάζω όλα αυτά και να πρέπει να ψάξω και για υλικά, στείλε μου διεύθυνση να σου στείλω ένα κομμάτι έβενο (αν έχεις ταστιέρα έβενο) και καναδυό κόκκαλα να κάνεις τη δουλειά σου.
Yπάρχουν καβαλλαρηδές έτοιμοι , απώ παλίσανδρο 8 Ε της Luthier το αγοράζετε βία ιντερνετ και σᾶς το παραδόνουν ταχιδρομικός… Μα δεν χρειάζεται στην περίπτωση σᾶς . Ας τα πούμε στη μαλιαρή , βάλτε μιά πατούρα προσωρινά κάτω απώ τον καβαλλάρη που έχετε και οταν το μανίκι ελθει εκί που θέλετε βγάλτε τη …
ο φιλος gogos εχει δηλωσει εξ αρχης ότι δεν θελει να μπει στη διαδικασια προσθεσης ξυλου κατω από τον ηδη υπαρχον καβαλαρη.
Η προταση του Μανου νομιζω είναι πολύ δελεαστικη. Θα παιδευτείς βεβαια λιγο, αλλα δοκιμάζοντας θα τα καταφερεις στο τελος.
Δεν μπορει από το ξυλακι του παγωτου που είναι φτιαγμενο απο λευκα φλαμουρι η καποιο άλλο αφροξυλο, να πηγαινουμε στον παλισανδρο και παλι πισω στο αφροξυλο! καβαλαρης είναι, από τα σημαντικοτερα τμηματα του οργανου, ειδικα σε θεμα μεταδωσης ενεργειας. Αρα το αφροξυλο είναι… περισσιο!
Ἀπω το λίγο που κατάλαβα το πρόβλημα δεν είναι στον καβαλάρη , και κατάλαβα λάθος πώς ὀ δεύτερος καβαλἀρης θα ήτανε κάτι προσωρινό , μέχρι το όργανο να έλθει σε ισορροπία δυνάμεων τῶν ὑλικών . Εάν το μανίκι πάει και ἐρχετε και νομίζει ο κύριος ότι χρειάζεται ένα δεύτερο καβαλάρη να τους μεταλάζει , νομίζω ἐγῶ ότι χρειάζεται ένα δεύτερο ὁλόκληρο μπουζούκι και το πρώτο να το κάνει στολίδι, γιατί εάν το όργανο δεν έχει σταθερότητα δεν πιστεύω να συγκρατεί κούρδισμα , δεν μου λέτε κύριε gogo 19 πόση ὧρα συγκρατάει κούρδισμα αὐτό το μπουζούκι ; Σᾶς παρακαλῶ , τί σημένουν αἱ λέξεις καβατζα , κομοτηνη και καμπλαμα ; Προκαταβολικῶς σᾶς εὐχαριστῶ γιά τῆν διανόηση τῶν λέξεων στο κείμενο του μηνύματος του κυρίου gogo 19 .
Με την άδεια (ελπίζω!) του gogos 19, να εξηγήσω στον (από δεκαετίες απόδημο) Nicolaras ότι: η “καβάτζα” είναι μία έκφραση των τελευταίων λίγων δεκαετιών και σημαίνει περίπου “ανταλλακτικό σε πρώτη ζήτηση”, η Κομοτινή είναι πόλη της βόρειας Ελλάδας και ο καπλαμάς είναι το λεπτό φύλλο μασίφ ξυλείας, συνήθως ακριβών ξύλων, που χρησιμοποιείται για επένδυση φτηνών κατασκευών από νοβοπάν κλπ.