Το παρακάτω λίνκ είναι ένας διαδικτυακός οδηγός για την κατασκευή ουτιού χωρίς καλούπι.Προσωπικά το δοκίμασα.Είναι μέθοδος που δεν συγχωρεί λάθη αλλά αποτελεσματική.Αυτά!Καλές κατασκευές!
Γιάννη,
Έχω ανοίξει τη συγκεκριμένη σελίδα από καιρό.Είναι πράγματι πολύ καλοφτιαγμένη, με ωραίες φωτογραφίες και πολλές τεχνικές λεπτομέρειες.
Νομίζω πάντως πως ο κατασκευαστής είναι ερασιτέχνης και έχω πολλές αμφιβολίες γιά τη μεθοδολογία του. Εκτός αυτού πρόκειται γιά αυτό που εγώ αποκαλώ « Αμερικάνικη » προσέγγιση στην οργανοποιία , χωρίς να είναι πάντα απαραίτητα κακή.
Διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις για κάποιες κατασκευαστικές «πετέντες» ( όπως η προσαρμογή μπράτσου - σκάφους ). Δεν με γοητεύει καθόλου επίσης η μεγάλη χρήση ηλεκτρικών εργαλείων στην κατασκευή. Όσο γιά την κατασκευή του ηχείου χωρίς καλούπι, μπορεί αυτό να γίνει και με άλλο, ευκολότερο και σωστότερο τρόπο, όμως προσωπικά και γιά πολλούς λόγους προτιμώ το καλούπι.
Τέλος δεν γίνεται καθόλου λόγος γιά το σημαντικότερο μέρος της τέχνης της οργανοποιίας που είναι - πέρα απ` την ξυλοδουλειά - η οργάνωση του ακουστικού αποτελέσματος του οργάνου ( σχεδιασμός μοντέλου, κλίσεις, κουρδίσματα κ.λ.π. ).
Είναι μιά καλή σελίδα τα τη δεί κανείς, αλλά όχι να βασιστεί για να αρχίσει την κατασκευή ουτιού.
Νίκο
Συμφωνώ απόλυτα με αυτά που γράφεις αναφορικά την προσέγγιση της κατασκευής. Το να δουλεύεις με καλούπι είναι σίγουρα βολικότερο . Εγώ έκανα χωρίς καλούπι το σκάφος με την προαναφερθείσα μέθοδο. Το όργανο δεν το έχω ολοκληρώσει ακόμα και βέβαια δεν θα στηριχτώ απόλυτα στον αμερικάνο για την κατασκευή ουτιού (αν έφτιαχνα μια ακουστική κιθάρα σίγουρα).
Ωστόσο ανέβασα το λινκ καθώς το σαιτ αυτό είναι μία πηγή πληροφοριών που σε ένα πολύ μικρό ποσοστό καλύπτει το κενό της βιβλιογραφίας στην κατασκευή παραδοσιακών οργάνων.
Να απαντήσω σε κάποια πράγματα επειδή τυχαίνει να γνωρίζω απο άλλο φόρουμ τον εν λόγω κατασκευαστή.
Το ούτι της συγκεκριμένης σελίδας ήταν το πρώτο του βασισμένο κυρίως στο βιβλίο κάποιου Dr Oud, ο οποίος -παρόλο που δε με γεμίζει καθόλου το μάτι- έχει ασχοληθεί χρόνια με τις ανακατασκευές ουτιών της οικογένειας Ναχάτ (τα Στραντιβάρι του αράβικου ουτιού) και έχει καταγράψει πολλές λεπτομέρειες απο αυτά (το βιβλίο του είναι τούτο http://www.droud.com/book.htm )
Απο κεί και πέρα ο Τζαμίλ επειδή είναι αρκετά ανήσυχο πνεύμα και ταλαντούχος συνέχισε και έφτιαξε,διαφοροποιώντας κάποιες τεχνικές, ακόμα ένα ούτι (αντιγραφή ενός Ναχάτ) ,τη διαδιακασία μπορείτε να την παρακολουθήσετε εδώ http://www.mikeouds.com/messageboard/viewthread.php?tid=1048 και ένα τρίτο στο οποίο δοκιμάζει καινούριες τεχνικές για το καπάκι(http://www.mikeouds.com/messageboard/viewthread.php?tid=3959&page=4) που συνολικά μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ http://www.mikeouds.com/messageboard/viewthread.php?tid=3959 .
Το σημαντικό είναι ότι ο Τζαμίλ επειδή ακριβώς έχει την πολυτέλεια να πειραματίζεται πολλές φορές δίνει ιδέες που μπορεί να είναι και χρήσιμες.Για κάποιον έμπειρο κατασκευαστή μπορεί να είναι ανούσιες αλλά για τους καινούριους γιατί όχι?Πάντως ηχητικά και τα δύο του τελειωμένα ούτια “μιλούσαν”.Ειδικά το δεύτερο…
Νίκος
Συμφωνώ πώς κάθε ιδέα και κάθε πληροφορία αφορά το όργανο και κυρίως νεωτερισμούς στην κατασκευή του, δεν μπορεί παρά να είναι καλοδεχούμενες.
Η χρησιμότητα τους είναι συνάρτηση των αναζητήσεων του κάθε αποδέκτη.
Το σημαντικό είναι να γνωρίζουμε καλά το όργανο αυτό καθευτό ,την ιστορία του, την πορεία και εξέλιξη του, τον ρόλο του στον κόσμο της μουσικής , τις σχολές του οργάνου , τις εκδοχές του μέσα στον ζωτικό του χώρο κ.λ.π. κ.λ.π.
Υπάρχουν πολλές τεχνοτροπίες κατασκευής του σκάφους τις οποίες οφείλει να γνωρίζει κάθε επαγγελματίας κατασκευάστης του οργάνου.Όσο σημαντικό είναι αυτό ,άλλο τόσο και περισσότερο σημαντικό είναι να είναι σε θέση να γνωρίζει και να χειρίζεται ζητήματα που αφορούν την γεωμετρία και μορφολογία του, την ακουστική συμπεριφορά του αντηχείου, την μηχανική επάρκεια του, την οργανολογία του κ.λ.π. κ.λ.π.
Παρόμοια τεχνική έχω χρησιμοποιήσει στην κατασκευή σάζ-ταμπουρά και έχω μικρή σχετική πείρα. Μπορεί να παρέχει κατά την γνώμη μου, σημαντική ευκολία σε ανθρώπους πολύ πεπειραμένους σε θέματα κατασκευής σκαφών και πολύ επιδέξιους, υπο την προϋπόθεση ότι αφορά όργανα συμμετρικά εκ περιστροφής ή ημισφαιρικά.Το ούτι ανήκει σε αυτήν την κατηγορία εγχόρδων.
Φίλε Γιάννη η δοκιμή είναι σίγουρα πρόκληση και η προσπάθεια ελπίζω πως δεν θα πάει χαμένη.
Νίκο,
Άνοιξα και κοίταξα αρκετά το φόρουμ που ανέφερες. Έχει πράγματι πολλές πληροφορίες, φωτογραφίες και νεοτερισμούς. Σίγουρα αξίζει τον κόπο όλη αυτή η πληροφόρηση και είναι ευπρόσδεκτη.
Επιμένω όμως πως ειδικά γιά καινούργιους κατασκευαστές, το μόνο που μπορεί να τους προσφέρει είναι να τους μπερδέψει ! Έχω συγκεκριμένη άποψη γιά το πώς ξεκινά να μάθει κάποιος οργανοποιία : Πρώτα ξεκινάς από την αλφάβητο και την ιστορία της τέχνης και έπειτα ψάχνεις τους οποιουσδήποτε νεοτερισμούς.Αν αρχίσεις ανάποδα, κινδυνεύεις να μην καταλάβεις ποτέ την ουσία.
Και η Carleen Hutchins, η σημαντικότερη ίσως ερευνήτρια στα όργανα της οικογένειας του βιολιού, ( επίσης Αμερικάνα και με πολλές νεοτεριστικές προτάσεις στην κατασκευή αυτής της οικογένειας ),ξεκίνησε μαθαίνοντας την παραδοσιακή κατασκευή αυτών των οργάνων από έναν τους μεγαλύτερους Maestro του αιώνα που πέρασε, τον Simone Sacconi.
Όσο γιά τον συμπαθέστατο κατά τα άλλα Τζαμίλ, τι να πω…Τζαμίλ, Τζαμίλ, αλλά η Αμερικανάδα, Αμερικανάδα! Σίγουρα ξέρει την ξυλοδουλειά. Ξεκινά το πρώτο του ούτι διαβάζοντας ένα βιβλίο και πρίν καλά-καλά το ολοκληρώσει, έχει κάνει τις δικές του πατέντες που φωτογραφίζει και δημοσιοποιεί. Στο δεύτερο, προσπαθεί τουλάχιστον να κοπιάρει έναν ιστορικό κατασκευαστή ( χωρίς πάλι να μπαίνει στην ουσία της τέχνης )
και στο τρίτο κάνει τη μεγάλη ( δανεική ) καινοτομία ! Αντικαθιστά το ξύλο του καπακιού με σάντουιτς ξύλων. κάποιου άλλου υλικού που λέγεται Νόρμαξ με συνδετικό συνθετικές κόλλες, εποξικές ή πολυουρεθάνης. Έτσι είναι στο Αμέρικα.Ταχύτης! Μέσα σε τρία όργανα, ξεπερνάμε την ιστορία αιώνων!
Και, Νίκο μου, που το ξέρουμε πως έπαιζαν καλά;Τα παίξαμε η τα ακούσαμε;
Δεν είναι κακές οι πληροφορίες ούτε οι πειραματισμοί, αλίμονο, αλλά εγώ επιμένω : απουσιάζει η οργανοποιία!
Κι εγώ Νίκο μου έχω επιμείνει στο παρελθόν για ένα μπουζούκι από φάιμπερκλας και πολυεστέρα, αλλά ο ΚΚ(ΤΜ) δεν με αφήνει να το φτιάξω. Επιμένει να το κάνουμε φουσκωτό! :019:
Αν αντέχει αρκετά μποφώρ θέλω κι εγώ ένα τέτοιο σιβουπλέ… :082:
Πέρα από την πλάκα.
Δεν είναι απίθανο ν’ ασχοληθεί κάποιος με μια τέχνη και πολύ γρήγορα να αποδειχτεί αυθεντία.
Ομως τέτοιες περιπτώσεις έχουν αναφερθεί στην Ιστορία, μια-δυο σε κάθε τέχνη, σε ένα διάστημα χιλιετιών. Είναι παράξενο το ότι …100.000 μαστόροι σε 200 χρόνια κατάφεραν να προσφέρουν μία καινοτομία, ενώ απ’ την άλλη ένας εκκολαπτόμενος οργανοποιός καταφέρνει να κάνει στο άψε-σβήσε τρεις καινοτομίες. Μάλλον το site του τύπου έπρεπε να λέγεται “Νταβίντσι.κομ”.
Άρη, αν έχει ξύλινη καρίνα, βυθόμετρο και εξωλέμβια με λαγουδέρα θέλω κι εγώ ένα για να μάθω…παραγάδι.:085: