Καλές Γιορτές (2008)!

όσα χωρούνε στ΄όνειρο
κι όσα ο νούς μας βάνει
ο νέος χρόνος που θα’ρθεί
χαρές να μας τις κάνει…
καλά χριστούγεννα,με αγαπημένους και χαρές…με το καλό να μας βρεί ο νέος χρόνος…
χρόνια πολλά! σε όλους!

Επισης Αννα

ολοι ναμαστε καλα και γεροι, τιποτ`αλλο, γεροι, γεροι, γεροι, εχω λογο που το τονιζω …

Υ.Σ. :043: τα ξεχασα σπιτι , αλλα τα διατηρησα φρεσκα με την αγαπη μου …
ειναι αυτα που ξεχασα να στα δωσω στην γιορτουλα σου και ειμαι ασυγχωρητη … Αννουλα του Χιονια …

Χρόνια Πολλά, Γλέντια πολλά, :102: Υγεία πάνω απ’ όλα, :088: Χιούμορ και γέλιο πολύ :019: για το 2009.
Μακάρι να γίνουν όλα όσα ονειρευόμαστε την ερχόμενη χρονιά και να μη γίνουν όλα όσα απεχθανόμαστε.

πολλές ευχές και από μένα!

Καλη χρονια με μπαχαλα πολλα!:245::slight_smile:

Χρόνια καλά κι αξιοπρεπή σε όλους μας

Χρόνια πολλά σε ολους,με υγεία, καλές πεννιές .Τό πρώτο μου τρίχορδο είναι πλέον στα χέρια μου, καθώς και ο καινούργιος μου ναργιαλές.

Καλές γιορτές λοιπόν…!!!Ότι επιθυμείτε να σας ερθει… κατακέφαλα!!
Α…και μην οδηγείτε όταν πίνετε.

Σε όλες τις φίλες και τους φίλους του ρεμπέτικου φόρουμ εύχομαι Καλά Χριστούγεννα και το 2009 να είναι μιά χρονιά γεμάτη Υγεία, Χαμόγελα, Ειρήνη και Ευτυχία.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΩΡΕ ΦΟΡΟΥΜΙΤΕΣ!!!

Καλά Χριστούγεννα και καλή χρονιά σε όλους τους θαμώνες!
Όσοι και όσες γιορτάζουν να είναι πολύχρονοι…
Υγεία, ευτυχία και περισσότερα χαμόγελα για όλους μας την νέα χρονιά…
Και για το τρίπτυχο των γιορτών: :127: :102: :246: :063:

αυτο ειναι τεραπτυχο φιλαρακι!!!

Αρη, τό 'πιασες το υπονοούμενο…:089:

Δέντρο χριστουγεννιάτικο, μ’ ευχές έχω στολίσει,
ο νέος χρόνος που θα 'ρθει, χαρές να μας γεμίσει.

Ο νέος χρόνος που 'ρχεται, πολλές ευχές να δώσει,
και αν ήταν λίγες του παλιού, να σας τις συμπληρώσει.

Καινούργιε χρόνε που θα μπεις, εύχομαι να μπορέσεις,
του φόρουμ την παρέα μας, να μην στεναχωρέσεις.

ΥΓΕΙΑ, ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.

Χρονια πολλα σε ολους μας με υγεια,ευτυχια και πανω απ’ολα ηρεμια…
αυτο που λειπει στη ζωη μας!

Καλά Χριστούγεννα και καλή χρονιά 2009 για όλους!

χρόνια πολλά σε όλους παιδιά!! Μακαρι το 2009 να είναι καλύτερο από το 2008 για όλους.:088:

Χρόνια Πολλά και καλά σε όλους με υγεία και Καλή Χρονιά (ενάντια σε όλες τις κινδυνολογίες και “εκτιμήσεις”)!

Αν και το είχα ξαναβάλει πριν δυο χρόνια στο Φόρουμ, παραμένει επίκαιρο (και ανακυκλώνεται στα διάφορα emails):
Μια ενδιαφέρουσα ιστορία που κυκλοφορεί είναι και αυτή της εξήγησης του πώς προέκυψαν τα “ασυνάρτητα” κάλαντα που λέμε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Τα κάλαντα λοιπόν λένε:

[i] Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά
ψιλή μου δεντρολιβανιά
Κι αρχή καλός μας χρόνος
εκκλησιά με τ’ άγιο θόλος

Αγιος Βασίλης έρχεται
και δε μας καταδέχεται
από την Καισαρεία
συ σ’ αρχόντισσα κυρία

Βαστάει πένα και χαρτί
Ζαχαροκάντυο ζυμωτή
Χαρτί χαρτί και καλαμάρι
δες κι εμέ το παλικάρι[/i]

Η εξήγηση, σύμφωνα με μια παραδοχή, έχει ως εξής:

Η ιστορία διαδραματίζεται στο Μεσαίωνα. Εκείνα τα χρόνια οι φτωχοί και χαμηλών στρωμάτων άνθρωποι δεν είχαν το δικαίωμα να μιλούν στους αριστοκράτες παρά μόνο σε γιορτές όπου μπορούσαν να τους απευθύνουν ευχές. Ήταν, λοιπόν, ένας νεαρός αλλά φτωχό παλικάρι, που είχε ερωτευθεί μια όμορφη αριστοκράτισσα. Σκαρφίστηκε έναν τρόπο ώστε να εκφράσει τον έρωτά του μέτσι ώστε να μην γίνει αντιληπτός από τους υπόλοιπους: πήρε τα παραδοσιακά πρωτοχρονιάτικα κάλαντα και πρόσθεσε ενδιάμεσες στροφές, οι οποίες απευθύνονταν στην αγαπημένη του. Έτσι, απομονώνοντας κάθε δεύτερη στροφή, πέρασε το μήνυμα που ήθελε:

[i]Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά
ψιλή μου δεντρολιβανιά
Κι αρχή καλός μας χρόνος
εκκλησιά με τ’ άγιο θόλος

Αγιος Βασίλης έρχεται
και δε μας καταδέχεται
από την Καισαρεία
συ σ’ αρχόντισσα κυρία

Βαστάει πένα και χαρτί
Ζαχαροκάντυο ζυμωτή
Χαρτί χαρτί και καλαμάρι
δες κι εμέ το παλικάρι[/i]

Την αποκαλεί ψηλή, σαν δεντρολιβανιά. Επειδή τότε οι αριστοκράτισσες φορούσαν ψηλά κωνικά καπέλα με τούλι στην κορυφή, την παρομοιάζει με Εκκλησιά με το Άγιο Θόλος (θόλος εκκλησίας). Της λέει ότι δεν τον καταδέχεται γιατί είναι αρχόντισσα κυρία. Τέλος, κλείνει με κομπλιμέντα και την αποκαλεί ζαχαροκάντυο ζυμωτή, δηλαδή φτιαγμένη από ζάχαρη (κάτι σαν “γλυκιά μου”) και την παρακαλεί να του ρίξει μια ματιά.
Έτσι λοιπόν έμειναν οι στίχοι στα κάλαντα αυτά για αιώνες και εμείς, πιτσιρικάδες, τα τραγουδάγαμε και κονομάγαμε αγνοώντας την “πραγματική” ιστορία αυτού του ανεκπλήρωτου έρωτα.

Χρονια πολλα σε ολους

Υγεια και ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΟΔΗΓΗΣΗ…

Εγώ έχω άλλη εξήγηση, πιο πραγματιστική αλλά εξ ίσου ωραία: Οι ενδιάμεσες φράσεις προστέθηκαν στους αρχικούς στίχους ώστε να αποδώσουν την πραγματικότητα όπου οι Καλαντάρηδες, τα παιδιά που γυρνάνε πόρτα πόρτα στόχο έχουν, βεβαίως, να εισπράξουν την αμοιβή τους που δινόταν παλαιότερα εις είδος, Μέσα στα κάλαντα λοιπόν, απαραίτητα είναι και τα παινέματα των νοικοκυραίων, καθώς και οι προτροπές για απλόχερη ανταμοιβή. Παινέματα και προτροπές για απλοχεριά έχουν, αν προσέξουμε, σχεδόν όλα τα κατά τόπους κάλαντα.

Άγιος Βασίλης έρκεται … βαστά μιτζήθρες και τυριά, …
Σʼ αυτό το σπίτι που ΄ρθαμε, τα ράφια είν΄ ασημένια (Ικαρίας)
Κιʼ από τη μαύρην όρνιθα, κανένα αβγουλάκι
Κιʼ από το λαδοπίθαρο τζαμιάν οκά λαδάκι (Κρήτη)
Αν είστε απʼ τους πλούσιους, φλουριά μη λυπηθείτε
Κι αν είστʼ από τους δεύτερους, ένα ζευγάρι κότες,
κι αν έχʼτε κόρην έμορφη, βάλτε την να κεράσει (Αστροπαλιά)
Κυρά ψηλή, κυρά λιγνή, κυρά γαϊτανοφρύδα …
Δώστε μας και τον κόκορα, δώστε μας και την κότα…(Μωριάς)
Έτσι λοιπόν στο συγκεκριμένο:

Ψηλή δεντρολιβανιά είναι (π.χ.) η κόρη, που ίσως πρώτη άνοιξε την πόρτα. Εκκλησιά με άγιο θόλο, φωτισμένη με κεράκι, κρατούσαν τα ίδια τα παιδιά. Ο νοικοκύρης σκόπιμα ίσως παρέμεινε μέσα στο σπίτι, γιʼ αυτό και εισέπραξε τον απαξιωτικό στίχο περί ακαταδεξίας, μήπως φιλοτιμηθεί να προσέλθει και να χαρίσει και αυτός. Η νοικοκυρά, παρούσα, εισέπραξε το παίνεμα της σύγκρισης με αρχόντισσα.

Ζαχαροκάντιο είναι κλασικό χριστουγενιάτικο γλυκό που, μαζί με κουλούρα ζυμωτή, προσφερόταν στα παιδιά.

Ειδικά για το «και δεν μας καταδέχεται», υπάρχουν σε πολλές περιοχές και στίχοι περιπαικτικοί, απαξιωτικοί ή και υβριστικοί που λέγονται, αντί για τα κυρίως κάλαντα, όταν κάποια πόρτα δεν ανοίγει. Δεν είναι τόσο παράξενο λοιπόν να υπάρχει και αυτός ο στίχος.